Boekverslag : Belcampo - Het Grote Gebeuren En Andere Verhalen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 648 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 648 woorden.
Uitgewerkte persoonlijke reactie:
Het verhaal gaat over het einde van de wereld. Ik vind het wel een boeiend onderwerp, want je kunt er veel over vertellen en iedereen denkt er weer anders over. De titel verraadde nog niet zoveel van het verhaal. Halverwege kwam je er pas achter waar het heenging.
Ik denk ook vaak filosofisch na en ik vind het ook wel leuk. Het past daarom ook wel in mijn belevingswereld. Ik weet eigenlijk niet of ik er anders door ben gaan denken, daar moet ik even goed over nadenken.
Belcampo heeft heel duidelijk zijn eigen visie op het einde van de wereld, dat hij hier beschrijft. Hij beschrijft in het verhaal een duidelijke scheiding tussen goede en slechte mensen. De ikpersoon is heel erg belangrijk, want degenen die hij aardig vindt gaan naar de hemel en degenen die hij niet aardig vind naar de hemel. Ik denk dat het in werkelijkheid (als er een werkelijkheid is) niet zo zal gaan. Het wordt denk ik wat dramatischer dan hier beschreven wordt.
Ik vind dat Belcampo heel duidelijk het verhaal beschrijft. Het zien van het eerste monster is een belangrijke gebeurtenis en Belcampo beschrijft precies hoe het beest eruit ziet, zodat je zelf een beeld kunt vormen.
De gebeurtenissen en de gedachten spelen allebei een belangrijke rol. Het is geen psychologische roman, maar je komt er wel achter hoe ‘ik’ denkt.
Ik vind het aan de ene kant een beetje ongeloofwaardig, maar het is een onderwerp waar we nooit iets over te weten komen totdat het zo ver is. Toch vind ik het een boeiend verhaal, want je komt heel veel te weten over de denkwijze van Belcampo.
De meeste indruk op mij maakte de gebeurtenis dat Belcampo door de engelen gezocht wordt. Dit kwam voor mij heel onverwachts. Ook vind ik het opmerkelijk dat Belcampo zichzelf in zijn verhaal verwerkt. Ik had gedacht dat het slecht af zou lopen, maar het liep goed af, Belcampo mocht toch nog naar de hemel.
In het begin vond ik het wel moeilijk om mezelf ertoe aan te zetten door te lezen, maar naarmate het boek vorderde helemaal niet meer, toen vond ik het wel leuk.
De hoofdpersoon is Belcampo. Hij is ongeveer 35 jaar en niet getrouwd. Hij heeft een goed karakter, want hij gaat uiteindelijk toch naar de hemel. Je leert de ikpersoon heel goed kennen. Ook hoe hij over andere mensen denkt. De mensen om hem hen zijn als het ware ‘typetjes’.
De opbouw van het boek is niet moeilijk. Het verhaal wordt helemaal chronologisch verteld. Er zijn geen sprongen in de tijd en er zijn ook geen flashbacks.
Alles wordt door een persoon verteld, dit vind ik wel goed, want ook al zie je alles heel zwart/wit je kan je wel inleven in de ikpersoon en je komt veel over hem te weten.
Ik vind verhaal niet spannend, maar dat hoeft ook niet van mij. Het boeide me wel.
Er zit een duidelijk einde aan het verhaal. Je weet nu precies hoe alles zit. Ik had het persoonlijk leuker gevonden als er een open einde aan het verhaal had gezeten, zodat ik zelf er nog over na had kunnen denken hoe het af zou lopen. Het duurde even voor eht verhaal me begon te boeien. Het begon pas echt voor mij toen de ikpersoon de apocalyptische ruiters had gezien. Toen wist ik een beetje waar het verhaal heen zou gaan.
Het boek is niet moeilijk qua taalgebruik. Soms zitten er wat filosofische stukjes in, die zijn wat moeilijker. Maar ik kan alles volgen. In het verhaal wordt heel veel beschreven. Ik vind het juist wel fijn, want zo kan ik me er zelf een goed beeld van vormen. Het past ook wel bij dit onderwerp. Niemand weet namelijk hoe het echt zal zijn en als je dus wilt vertellen hoe jij het ziet, moet je het heel goed beschrijven. Ik vind dat dat ook gebeurd is.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen