Boekverslag : Met Sonde En Infuus - Essay Over Film Goodbye Lenin Ingezonden Door: Dumont Romy
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 894 woorden.

Essay: ‘ Een eiland van verleden’ n.a.v. de film ‘Goodbye Lenin’.







Dit jaar zullen we met onze toneelgroep een film maken. Daarom moeten we een film leren monteren, we moeten de camera en de belichting leren hanteren, en daarbovenop moeten we ook nog zelf de mogelijke synopsis, het draaiboek, het script, etc. schrijven. Hier kruipt natuurlijk enorm veel tijd in en je moet met alles rekening houden; met de kostuums die men moet laten maken en de kapsels die bij die tijd horen tot de plaats waar de sets zich zullen afspelen. Je moet ook aan je budget denken en het verhaal dat je voorbrengt moet ook historisch correct zijn. Daarom is een film bekritiseren niet enkel het beeld beschrijven, of beschrijven wat je indruk over de film was, het is zoveel meer dan dat. Je zou er eens moeten bij stilstaan hoeveel werk er aan een dergelijke productie vooraf gaat…



Eerst en vooral wil ik toch wel even melden dat ik het een adembenemende film vond. De acteerprestaties vond ik schitterend en ook de beelden waren minutieus gekozen. De scène met Mevr. Kerner oog in oog met het vliegende beeld van Lenin is mij het best bijgebleven. De betekenis van dit beeld zou nooit in woorden kunnen beschreven worden, het zou de film trouwens afzwakken. Maar die scène waar Mevr. Kerner haar eerste hartaanval krijgt, is me bijgebleven. Heel indrukwekkend was ook de kracht van de jongeman om de werkelijkheid voor zijn moeder schuil te houden zodat ze niet zou hervallen, zelfs wanneer hij erachter komt dat zijn moeder hem al die tijd belogen heeft. En wat voor een leugen dan nog wel! ‘De kans op recidieven na een hartinfarct zijn groot, vooral indien er niet aan preventie wordt gedaan. Er moet een regelmatige en correcte levenswijze aangenomen worden, o.a. op gebied van stress, voeding, lichaamsbeweging, tabak- en alcoholconsumptie.De cholesterol- en thygliceridenbloedspiegel, alsook de bloeddruk en het gewicht moeten onder controle gehouden worden.’ alsnog Mevr. G. De Winne adjunct-chef nursing van de postoperatieve reanimatie van het u.l.b. - Erasme ziekenhuis, tevens MUG- verpleegkundige.

Hier heeft Alex zeker rekening mee gehouden toen zijn moeder weer uit coma ontwaakte. Wat wel spijtig was, was dat er op een bepaald ogenblik de microfoon van de cameraploeg even in beeld kwam, wat de sfeer even verzwakte. De karige belichting en de zachte kleuren zorgden voor een sfeer van intimiteit. De muziek die er gebruikt werd bij de scène met Mevr. Kerner en het vliegende standbeeld was ook heel goed gekozen. Ik was buitengewoon verbluft door de acteerprestaties van Katrin Saß die Mevr. Kerner vertolkte, voornamelijk wanneer deze in coma lag.

Op de site van de v.z.w COMA vereniging staat te lezen: ‘het beginstadium van een coma noemen we de acute fase, de patiënt ligt dan in een diep coma. Iemand die in een diep coma ligt heeft de ogen gesloten, maakt nauwelijks of geen bewegingen, moet kunstmatig gevoed worden ( met sonde en infuus ), wordt soms kunstmatig beademd en reageert niet op aanspreken of op pijn.’ U kunt zich dus voorstellen hoe moeilijk het is om dit allemaal correct te kunnen naspelen. Zelf het ik ooit eens een dode vrouw moeten vertolken, dus weet ik uit ondervinding dat dit enorm moeilijk is. Het enige dat me niet onmiddellijk duidelijk werd en wat voor verwarring zorgde na het bekijken van de film, was het moment waarop Lara

Mevr. Kerner vertelde wat er allemaal in de buitenwereld werkelijk veranderd was toen ze nog in coma lag. Het verhaal zelf vond ik heel origineel, en de uitwerking ervan was nog beter. Ook het idee om historische informatie en videobeelden uit die tijd te gebruiken, vind ik geniaal. Het maakt alles nog realistischer, en dat is net de kracht van deze film. Soms leek het of de film in de monotonie zou verzeild geraken, maar net op het gepaste moment gebeurde er iets spannends. Na het bekijken van deze film begon ik me af te vragen hoe het mogelijk was dat iemand zoveel voor zijn zieke moeder kon doen, en er zoveel energie instak. Alex moest tenslotte aan elk pietluttig detail denken; en de scenarioschrijver dus ook! Om nu even terug te komen op de scène waarbij de moeder haar eerste hartaanval krijgt, de symboliek die hierachter schuilgaat, werd me pas later duidelijk. Volgens mij stond het symbool voor de val van De Muur. Deze film vraagt dus wel degelijk denkwerk, anders versta je er maar de helft van. Dit werk maakt het ook gemakkelijker om de Duitse geschiedenis te kunnen visualiseren. Ikzelf versta er nu ook meer van. Ook vond ik het onvoorstelbaar hoe iemand de vroegere DDR in zo’n kleine woning levende kon houden, hoewel de buitenwereld in tussentijd drastisch bleef veranderen. Ik vraag me ook af hoe het zou moeten zijn om met een moeder te leven die misschien weer een hartaanval zou kunnen krijgen. Wat ik me ook afvraag is of het niet enorm angstaanjagend is voor Alex om voortdurend met die leugens te moeten leven. Want, het zijn tenslotte toch leugens die hij zijn moeder voorwindt.



Deze film is echt wel een aanrader. Het is wonderbaarlijk hoe een jongeman, uit liefde voor zijn moeder hun appartement omtovert tot een eiland in het verleden, hoe een vrouw het geluk van haar bloedeigen kinderen wil opgeven uit liefde voor het socialistische Oost Duitsland, en dat de liefde het nog altijd overwint.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen