Boekverslag : Ferdinand Bordewijk - Bint : Roman Van Een Zender
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1747 woorden.

Amsterdam 1934 eerste druk



Beschrijvingsopdracht
Het boek Bint van F. Bordewijk heb ik gekozen, omdat een vriendin het me heeft aangeraden en omdat de tekst op de achterflap me nieuwsgierig heeft gemaakt.

De hoofdpersonen zijn de schooldirecteur Bint en de nieuwe nederlands leraar De Bree. Andere belangrijke personen zijn de verschillende klassen waar De Bree les aan geeft.
De klassen worden als één geheel gezien, de personen worden dus niet als individu beschreven.
De Bree wordt als nieuwe nederlands leraar aangenomen op een middelbare school. De directeur is Bint. Volgens Bint sluit het onderwijssysteem slecht aan op de eisen van de maatschappij. Voor een betere aansluiting is hij van mening dat het onderwijssysteem moet veranderen. Op deze school heerst dan ook een stalen tucht, die vijf jaar tevoren is ingevoerd. Een resultaat van deze tucht is klas 4D ('de hel'). De Bree denkt dat hij mentaal en fysiek sterker is dan de klas en verklaart hen de oorlog. De Bree past zich net als alle andere leraren al snel aan het systeem van Bint aan. Hij laat leerlingen op zaterdag nakomen.
Na het krijgen van een slecht kerstrapport pleegt de leerling Van Beek zelfmoord. Bint wist dit van te voren, maar hij deed er niets tegen. Er ontstaat een oproer onder de leerlingen, maar
'de hel' maakt hier een einde aan, in opdracht van Bint.
Aan het einde van het schooljaar besluit De Bree toch les te blijven geven. Na de vakantie hoort hij dat Bint ontslag heeft genomen. Hij heeft zich het incident met Van Beek toch meer aangetrokken. Hierdoor blijkt dat Bint niet opgewassen is tegen zijn eigen systeem. Alle leraren zijn verslagen en Donkers neemt zijn plaats in. De Bree wil Bint thuis nog opzoeken, maar krijgt te horen dat hij er niet is. Klas 4D is 5C geworden, de eindexamenklas. De Bree wil nog steeds geen vrede met hen sluiten, het blijft oorlog.
Het leven van Bint verandert, hij is geen directeur meer. De Bree verandert niet. Het verhaal speelt zich af in Nederland, rond het jaar 1920.

Uitgewerkte persoonlijke reactie
Ik had verwacht dat het boek zó geschreven zou zijn, alsof één persoon het meemaakt en dat het over veel verschillende personen zou gaan, aangezien het over een school gaat en daar natuurlijk veel leraren en leerlingen rondlopen.
Het onderwerp vind ik best interessant, want je komt dan te weten hoe het er vroeger aan toe ging. Het is jammer genoeg erg oppervlakkig geschreven, alleen De Bree wordt gevolgd. Je maakt alleen de belevenissen van De Bree met zijn klassen mee en zijn visies op hen.
De gebeurtenissen in het boek spelen niet zo’n grote rol. Wat als een rode draad door het boek loopt is de visie van Bint op het onderwijssteem en de maatschappij. Hij wil tucht. De gedachten van De Bree spelen ook een grote rol. Deze zijn zeer negatief ten opzichte van de leerlingen en dit maakt het boek minder leuk om te lezen.
Het boek boeide me niet, wat er gebeurde was oppervlakkig, voorspelbaar en hierdoor saai.
De karaktereigenschappen van Bint lopen als een rode draad door het boek, zijn ideeën moeten door de leraren en de leerlingen overgenomen worden.
Eigenlijk volg je in het boek De Bree en blijft Bint als persoon meer op de achtergrond.
De Bree neemt de opvattingen over lesgeven van Bint over. Geen personage in het boek vind ik sympathiek, ze zijn te veel op de tucht gericht. Dat vind ik niet leuk.
In het boek zitten verschillende flashbacks, van mij hadden er meer in mogen zitten, dan heb je meer achtergrondinformatie en kun je een beter beeld vormen van de personages.
Aan het slot heb je geen vragen meer, het is een gesloten einde. Dit vind ik fijn, ik wil altijd graag weten hoe het afloopt.
In het begin vond ik het taalgebruik niet echt moeilijk, maar anders. Daar moest ik even aan wennen. Een voorbeeld is: „Jullie kunt me niet kwaad maken.“ Bordewijk gebruikt korte zinnen, dat is makkelijk lezen, maar maakt het erg zakelijk. Er is weinig dialoog, dat is jammer, want dat maakt het een beetje saai vind ik.

Voorlopig eindoordeel
Wat mij het meeste aan het boek stoorde is de negatieve ondertoon. Hierdoor werd het boek deprimerend en lastig te lezen, ik moest me er echt doorheen slaan.
Het draaide hoofdzakelijk om de ideeën van Bint en de uitvoering hiervan, waarbij je alleen De Bree volgde. Dat vond ik jammer, aangezien hij weinig beleefde, voorspelbaar was en naar mijn mening depressief. Ik vond het geen leuk boek om te lezen.



Verdiepingsopdracht
Ik verwachte dat het over een school zou gaan waarbij De Bree, als nieuwe leraar, een nieuwe visie op lesgeven zou gaan creëren. Het tegendeel is waar, hij paste zich aan aan Bint, de dictatoriale directeur.
De fabel had de tijdsduur van één schooljaar, van de aanstelling van De Bree tot het ontslag van Bint aan het begin van het nieuwe schooljaar. De kunstgrepen die plaatsvinden in het sujet is het onderbreken van een handeling om vervolgens een beschrijving te geven en de flashbacks. De functie hiervan is dat je je als lezer af gaat vragen wat er als volgende gaat gebeuren. De schrijver wil je op deze manier nieuwsgierig maken.
Alles gebeurd in chronologische volgorde: De Bree komt aan op school, gaat lesgeven, leert de leraren kennen, leert de klassen kennen, vormt een beeld van hen en geeft na de zomervakanie weer les.
Het verhaal wordt niet continu verteld, er is sprake van tijdsverdichting. Voorbeelden hiervan zijn: „Na een week van aanpassen gaf hij volgas.“ en „Iedere vierentwintig uur bracht hem dichter bij september.“
Belangrijke flashbacks zijn als verschillende leraren terugkijken op de dood van Van Beek: „Het is om Van Beek.“ En er wordt teruggekeken naar De Bree’s voorganger: „De Bree zijn voorganger had nog lesgegeven tot einde september.“
De functie hiervan is dat je extra informatie krijgt, het effect is dat je het verhaal beter begrijpt.
De verteltijd is 76 bladzijdes, de vertelde tijd is één schooljaar.
Het verhaal speelt zich rond 1920 af, het boek is namelijk in 1934 uitgegeven en bepaalde dingen die beschreven worden, kom je nu niet meer tegen. Een voorbeel: „Steijd vroeg overal as, en maakte een koekje van as in zijn inktpot.“ Ze gebruikten dus nog inkt uit potjes om mee te schrijven. Er werd lesgegeven in een kelder: „Dit moest een kelder zijn geweest.“ Dat mag tegenwoordig niet meer.
Karakterbeschrijving van Bint:
Bint is directeur van de middelbare school. Hij wil met zijn stalen tuchtsysteem de leerlingen vormen tot 'maatschappelijke reuzen'. Bint stelt daarbij hoge eisen aan zowel zijn leerlingen, als zichzelf. Aan het einde van het schooljaar blijkt Bint zelf niet opgewassen te zijn tegen zijn eigen systeem. Het incident met de zelfmoordenaar heeft hem meer aangegrepen dan hij toe durft te geven. Door deze uitgebreide karakterbeschrijving wordt Bint een karakter.

Karakterbeschrijving van De Bree:
De Bree accepteert een baan als nederlands leraar om zijn eigen krachten te meten aan de werkelijkheid. Eigenlijk is hij een fantasierijk persoon en zelfs romantisch. Hij gaat meer en meer geloven in het onderwijssysteem van Bint. Zelfs als 'de hel' vrede wil sluiten doet hij dit niet. De Bree is ook een karakter.
De Bree is, als leraar van 'de hel', een aanhanger van Bint’s ideeën over onderwijs en tucht. Deze klas is door Bint persoonlijk gevormd volgens deze stalen tucht. Bint is bijzonder trots op dit perfecte voorbeeld van 'maatschappelijke reuzen'.
Bint is de hoofdpersoon, hij streeft het doel „een stalen tucht“ na. Hem lukt het niet, hij neemt ontslag voordat de ergste klas geslaagd is. De Bree is een helper, hij voert handelingen uit om het doel van Bint te realiseren.
Bint vind de wereld een chaos. Hij denkt dit te kunnen verhelpen door de jeugd te onderwijzen met een stalen tucht. De Bree is het gedeeltelijk met Bint eens, hoe verder het boek vordert, hoe meer De Bree de ideeën van Bint als vanzelfsprekend gaat vinden.
Met Bint kan ik me niet identificeren, met De Bree wel een beetje. De Bree komt als nieuweling aan op de school en neemte alles aan wat hij te horen krijgt, hij past zich aan. Dat zou ik ook doen, gewoon aanpassen.



Evaluatie
Doordat het boek zeer negatief geschreven is, wordt het somber. Er wordt zelden iets goeds gezegd over de klassen of over de leraren. Er wordt nergens beschreven dat iemand hartelijk lacht, vrolijk is of iets dergelijks. Hierdoor vond ik het boek deprimerend om te lezen. Je krijgt wel een goede indruk wat er met tucht bedoeld wordt, je kunt je inleven in het gevoel dat de klassen moeten hebben op het moment dat ze les hebben, alles behalve vrolijk.
Mijn eerste persoonlijke reactie is een beetje verandert, ik heb respect gekregen voor de manier waarop het is geschreven. Het is een goed boek, maar ik persoonlijk vond het niet leuk.
Ik vind dat de beschrijving goed is gegaan, ik had er minder problemen mee als bij de laatste opdracht en heb nu echt het idee dat ik alle punten goed beantwoord heb. Voor de verdiepingsopdracht geldt hetzelfde. Doordat ik de theorie beter begreep ging het beter.
Het lezen van het boek vond ik een lastige klus, aangezien ik het niet leuk vond. Ik vond het te somber.
Moeilijke, verwarrende of onduidelijke dingen waren er niet in het boek, het was goed te lezen. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht verliep goed, doordat ik met memo-blaadjes al pagina’s gemerkt had (ik had de vragen doorgelezen, zodat ik wist waar ik op moest letten). Wat ik moeilijk vond was een wereldbeeld van de personages geven, het gaat alleen over school, Bint geeft nog redenen waarom hij het tuchtsysteem in wilde voeren, maar opvattingen over de maatschappij van De Bree zijn moeilijk te vinden.
Tijdens het werken aan deze opdracht had ik wel het idee dat ik alle theorie begrepen heb.
Volgende keer ga ik denk ik niets anders doen dan deze keer, het werken ging prima.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen