|
U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Kees Van Beijnum - Dichter Op De Zeedijk.
Deze versie komt van http://scholieren.samenvattingen.com/documenten/show/6408404/ en is laatst upgedate op 28/05/2001. De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3156 woorden. |
||
Oorspronkelijke uitgever: Nijgh & Van Ditmar Plaats en jaar 1ste druk: Amsterdam, 1995 Uitgever gelezen druk: Singel Pocket Plaats en jaar 8ste druk: Amsterdam, 1998 Aantal pagina’s: 309 Extra: Het boek is opgedragen aan Kees’ moeder en grootmoeder, die in
Samenvatting Café-hotel “De Rode Laars” is gelegen op de Zeedijk en is het decor voor de jeugd van Constant Wegman. Als iemand wel weet hoe het is om in een kroeg op te groeien, is het Constant wel. Hij verstopt zich vaak onder het biljart of begeeft zich op zijn plekje aan de Zeedijk, “het kolkje” of op het bruggetje. Daar op het muurtje bij “het kolkje” bedenkt hij zich de meest uiteenlopende theoriën en fantasiën over hoe het leven volgens hem moet zijn. Het leven in zijn eigen wereld! Constant heeft zijn eigen moeder niet vaak gezien en er wordt weinig over haar aan hem verteld. In de loop van jaren is hem het een en ander ter oren gekomen. Zijn moeder zou met een jonge Amerikaanse jongen naar bed zijn geweest en na een week was deze alweer verdwenen. Nooit heeft zijn moeder er meer iets van gehoort en zijzelf heeft ook nooit de moeite genomen zijn bestaan te achterhalen. Jim of Jeff zou zijn naam zijn. Als Constant een jaar of twaalf is krijgt hij te horen dat zijn moeder eindelijk rust heeft gevonden. Rust heeft gevonden?? Zelfmoord! Zoals gewoonlijk weer niet uit de mond van zijn grootmoeder gehoord, maar in het café, waar hij zowat alles te weten moet komen over zijn ouders. Uitermate intelligent mag je Constant voor zijn leeftijd wel noemen. Hij zit op het Gymnasium en leest allerlei soorten boeken. Het meest leert hij volgens zijn bevindingen in het dagelijks leven. Vrienden heeft hij weinig. Iedereen die hem kent houdt wel van hem, maar hij heeft geen vrienden van zijn eigen leeftijd zoals het bij een normale jongen behoort te zijn. Ben is wel een goede vriend van hem. Ben is een oude, gepensioneerde man, die in een vervallen winkeltje zijn dagen slijt. Constant leert hem kennen als hij samen met zijn grootmoeder eten afgeeft bij Ben thuis. Na een tijdje voelt Constant zich steeds meer op zijn gemak bij Ben, die Constant vermaakt met verhalen en gedichten. Ben is voor Constant de enige tot wie hij zich kan wenden, als hij zich niet op zijn gemak voelt of met een vraag zit. Helaas gaat het met Ben niet erg goed. Schijnbaar heeft de alcohol ook bij Ben zijn werk gedaan en vloeit de laatste levensenergie langzaam uit het lichaam weg. Enkele dagen stroomt er nog levenssap door zijn lichaam, om vervolgens eeuwig te rusten. Tot Constants grote verbazing krijgen ze in het café een nieuwe buffetjuffrouw. De jonge dame maakt bij Constant ‘rare’ gevoelens los. Ze maakt bij hem, met veel tegenzin van Constant, speciale gevoelens los die Constant nooit eerder had. Deze gebeurtenis leidt tot veel ergernis bij Constant, omdat Muis, de nieuwe buffetjuffrouw, door het hele café bemind wordt. Muis is niet vies van flirten en al snel gaat zij met menig Amerikaan een relatie aan. Op Constant komt dit verkeert over en hij voelt zich een poosje niet echt gelukkig. Na enige tijd ziet hij weer de positieve kant van de gebeurtenis en hij legt zich neer bij de situatie zoals die dan is. Muis vertrekt op een gegeven moment ook weer naar het kleine dorpje waar ze vandaan komt, omdat ze niet aan het leven in de grote stad kan wennen. Dit zegt ze in ieder geval, maar Constant vraagt zich af ofdat het wel de echte reden is en of Muis zich weer kan aanpassen aan het leven op het platteland. De dromen van Constant worden opgevuld door de komst van een 17e eeuwse dichter. Deze dichter heeft vroeger ook in Amsterdam gewoont en wel in de Warmoesstraat, dichtbij de Zeedijk. De dichter leert Constant dichten en laat hem nadenken over gedichten. Verschillende malen gaat Constant tegen de wijze woorden van de dichter in, waarvan deze echter in het begin niet gedient is. Later ziet de dichter in dat Constant zeker wel argumenten aanbrengt, die de wijze woorden van de dichter in een ander daglicht brengen. Constant leert steeds beter gedichten op te stellen en op papier te zetten. Ookal is de dichter hard voor Constant wat betreft het goedkeuren van een gedicht, na verloop van tijd krijgt Constant te horen dat hij op de goede weg is. Dit tot blijdschap van Constant, die ondanks dit compliment nog erg hard voor zichzelf is. Erg trots is Constant wel op zijn grootmoeder. Hij houdt enorm veel van haar, ondanks al de fouten die zijn grootmoeder maakt. Constant ziet de fouten van zijn grootmoeder, zoals het gokken, het oplichten van dronken kroegbezoekers en het te weinig aandacht, aan hemzelf schenken. Al met al weet Constant zijn moeder, grootmoeder en de Zeedijk erg te waarderen, meer als zijn leeftijdgenoten………… Keuze van het boek Ondanks dat er op school ieder jaar weer Lijsterboeken worden aangeboden (en daar zeker mooie boeken bij zitten), kies ik er zelf altijd voor om in een boekenwinkel opzoek te gaan naar boeken, waarvan ik denk dat ze door het overgrote deel van de leerlingen niet gelezen worden. “Dichter op de Zeedijk” is zo’n boek. Ondanks de naar mijn mening saaie titel, trok dit boek gelijk mijn aandacht. Eerste reaktie De moeite waard is niet de goede uitdrukking voor dit boek. Deze semi-autobiografische roman is voor de geoefende lezer meer als de moeite waard. Tijdens dit levensverhaal word je zelf geacht na te denken over situaties uit het leven van Constant. Zo lijkt het mij, dat de moeder van Constant zelf ook in de prostitutie werkzaam was. Dit wordt echter niet in het boek verteld. Informatie over de schrijver Kees van Beijnum is geboren en getogen in Amsterdam en woont daar ook nu nog. Van beroep is hij journalist en schrijver van romans en scenario’s. Zijn debuutroman komt uit 1991 en is getiteld “Over het IJ”. Kees van Beijnum is nog relatief onbekend bij het grote publiek. Dit heb ik zelf ook ondervonden toen ik opzoek ging op internet. Kees van Beijnum wordt welgeteld drie keer vermeldt in het door mij gevonden register, wat werd vrijgegeven na de zoekopdracht “Kees van Beijnum” integeven. U kunt er dus vanuitgaan dat ik zeker wel de moeite heb genomen informatie te verschaffen over de auteur van mijn boek, maar er niet meer over heb kunnen vinden als wat u in ‘t bovenstaande heeft mogen lezen. Titelverklaring “Dichter op de Zeedijk” vertaald de inhoud van dit boek meer dan voldoende. Constant droomt en filosofeert al over vele onderwerpen, als daar plotseling De Dichter verschijnt in zijn dromen. Deze verschijning die, alles wat Constant zelf al geleerd heeft, op de proef stelt, maakt het mogelijk om Constant met zichzelf in discussie te laten gaan en om hem goed over gelezen dingen te laten nadenken. De Zeedijk is het decor voor al de gebeurtenissen. Samengevat: Constant is de dichter, De Zeedijk de plaats waar alles zich afspeelt. Ondertitel Niet van toepassing in dit boek. Motto “Voor mijn moeder en grootmoeder”. Hier kan ik kort over zijn, want als U het boek gelezen hebt, begrijpt U dat in het hele boek zijn grootmoeder een grote rol speelt en dat Van Beijnum op deze manier tevens wil laten zien hoeveel dat hij geeft om zijn moeder en grootmoeder. Thema Het thema is voor mij moeilijk te benoemen in dit boek, omdat het een biografische roman betreft. Het motto geeft wel een aanwijzing wat het thema kan zijn: Liefde voor familie en vrienden. Zijn moeder is ernstig ziek en pleegt op een gegeven moment zelfmoord. In dit boek laat Kees van Beijnum (Constant) duidelijk merken dat hij niet boos is op zijn moeder voor wat zij gedaan heeft. Zijn grootmoeder heeft volgens haar denken, het beste gedaan voor Constant wat zij mogelijk achtte. Van Beijnum laat in het boek merken dat hij als kind zijnde duidelijk anders dacht over de juistheid waar hij mee werd opgevoed. Door het beschrijven van zijn gevoelens en gedachten als kind, geeft hij alsnog aan dat hij enorm veel respect had, en nog heeft, voor zijn grootmoeder. Zij als baas van een café- hotel, zij die al op oudere leeftijd is, zij die dan ook nog een kind opvoedt in haar eentje! Daar zou ieder respect voor moeten hebben. Personages Er komen in dit boek verschillende personen voor die uitvoerig beschreven worden en die voor een langere periode in het boek (lees: leven van Constant) blijven steken. In de samenvatting heb ik alleen personen vermeld die van invloed waren op het leven van Constant. Zo ook bij dit onderdeel, alleen een beschrijving van deze personen. CONSTANT innerlijk: dichten is een goede gewoonte/ een zacht karakter/ krijgt teveel te horen in het café voor zijn leeftijd/ innerlijk speelt er veel meer af, als wat andere denken/ hormonen spelen langzaam op/ een jongen die zichzelf de schuld geeft van het ziek zijn van zijn moeder. blz. 34 Jongen vraagt aan Constant waar zijn moeder is------- “Ze is weg,” zei hij zachtjes. “Wat? Ik kan je niet verstaan.” Hij kon Jacobs adem op zijn wang voelen. “Ze woont ergens anders,” zei hij, maar nu wat luider. Altijd verdedigde Constant zijn moeder en grootmoeder. Ook al werd hem niets verteld, Constant wist heel veel. uiterlijk: Het uiterlijk van Constant staat in het boek niet beschreven. Ik stel me Constant aan de hand van het boek voor als een normaal uitziende jongen. Redelijk tenger gebouwd en volop in de groei. Een jongen die in de puberteit zit, dus waarschijnlijk jeugdpuistjes heeft en zijn eerste haargroei op vreemde plaatsen waarneemt.---------blz.58 “Het zwarte duffelse jasje klemde bij de oksels. Precies een jaar geleden, de laatste keer dat hij het had gedragen, was het nog aan de ruime kant geweest, maar nu staken zijn dunne polsen uit de mouwen.” GROOTMOEDER (tante Griet) innerlijk: Ze doet zich voor als een persoon die zich om niets en niemand bekommert. Schijn bedriegt, want Constant haar kleinzoon is alles voor haar en niemand zal haar kleine jongen iets aandoen/ Kil en zakelijk/ mannelijk/ egoïstisch.-----------blz. 22 “Vanaf die plek kon ze de hele zaak overzien en met een schuin oog de opspringende cijfertjes achter het venstertje van de kassa in de gaten houden.” blz. 27 Er wordt verteld dat grootmoeder net uit bed is en in haar ochtendjas al iets consumeert. -------- “Tot het moment waarop de mannen met roodaangelopen koppen hun hoed opzetten en naar hun glimmende, bruinleren portemonnee in de kontzak grepen, sloeg ze geen rondje over. Ze gebruikte graag iets. Zeker van een ander.” uiterlijk: Een forse vrouw, mannelijke trekken, ruw haar, grote handen, een beetje onverzorgd. blz. 16 “…….., tot het moment waarop Constants grootmoeder haar omvangrijke gestalte, moeizaam en onder het slaken van een luie zucht, uit haar stoel werkte,……..” BEN innerlijk: Rustig/ lief/ dromerig. blz. 69 “Hij kwam regelmatig bij Ben over de vloer, kende diens vreemde woorden, stembuigingen, kalme gebaren en het krullen van zijn bovenlip wanneer hij slokjes warme melk uit een mok nam. Soms wist hij wat Ben ging zeggen, nog voor hij een woord had gesproken, voelde hij gewoon aan dat het tijd was voor de regels van een gedicht of een liedje. Meestal over het bestaan van een zeeman”. uiterlijk: oude, brildragende man/ versleten zeemans kleding/ gezicht bezaaid met gesprongen adertjes. blz. 45 “Constant bekeek het gezicht van de oude man, dat bezaaid was met gesprongen adertjes,….” MUIS innerlijk: verdrietig/ onzeker/ onbesuisd/ onschuldig. blz. 196 “…..er was ook iets met haar gezicht, een in het oog springende onschuldige trek……” uiterlijk: een jonge brunette met een slank figuur en grote borsten. blz. 195 “Ze had een sprekend gezicht met donkere ogen, haar korte bruine haar was achterovergekamd. Onder haar jas staken twee slanke, in nylonkousen gehulde benen vandaan.” DE DICHTER uiterlijk: over het uiterlijk van de dichter wordt niets verteld, waarschijnlijk omdat Constant de dichter zelf heeft verzonnen. Ik ga er vanuit dat de dichter gekleed is in kleren uit de 17e eeuw, een baard heeft en donkere ogen heeft. Dit laatste is tevens wel uit de tekst op te maken. blz. 218 “Constant zat op het grind van het dak en luisterde naar de dichter, naar zijn zorgvuldig gekozen woorden, naar de kalmte van zijn stemgeluid, een verwijzing naar de tijd dat zijn ogen nog donker en blinkend waren geweest.” innerlijk: een wijze man, verzonnen door Constant. Alles wat de dichter weet, heeft Constant geleerd uit boeken. Perspectief Het verhaal wordt weergeven in de vorm van de alwetende- verteller. Deze verteller is in dit geval Van Beijnum, die zijn jeugd beschrijft in een semi- autobiografische roman. Dit wil zeggen dat Van Beijnum andere namen heeft toegekend aan personen uit zijn jeugd en deze heeft verwerkt in een roman, die eigenlijk zijn eigen jeugd beschrijft. blz. 1 “Het grootste deel van zijn leven had Constant Wegman onder het biljart doorgebracht.” Tijd De vertel tijd van het verhaal is 309 pagina’s. Ik heb er zelf +- 5 uurtjes over gedaan, om het boek te lezen. De vertelde tijd is ongeveer van een jaar of vier, tot een jaar of veertien. In het verhaal wordt namelijk gesproken over Constant die nog op zijn knieën door het zand kroop en in de laatste pagina’s verteld het boek dat Constant op het Gymnasium zit. blz. 17 “Op zijn knieën kroop hij door het egale, nog niet belopen zand. Het was zijn eerste zand. Hij vond het meteen geweldig spul.” blz. 221 “’…..dat is nou het verschil tussen die Hogeschool van jou en de School van het Ware Leven., Al dikwijls had de droogkloot blijk gegeven van zijn afkeer van, doorleren op dat gemenasie’.” Het verhaal speelt zich af tussen 1960 en 1970. blz.308 “Er hing iets in de lucht dat veranderingen noodzakelijk maakte. Op school wilde iedereen ineens in een bandje spelen, zijn oren verdwenen per maand een paar millimeter verder onder zijn haar, en op Cuba had je die vent, die guerrillero met zijn woeste baard en sigaren. Ook bleken er oorlogen te bestaan, echte oorlogen, waar je tegen kon zijn.” Het verhaal is chronologisch verteld, maar doordat de gedachten van Constant worden beschreven, krijg je toch te maken met flash- backs. blz. 13 “…..,zoals die ene keer toen ze in blinde woede een klant had afgetuigd,…….” Ruimte Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Het grootste deel van het verhaal speelt zich in het café af en op de Zeedijk. Beeldvormend----- blz.15 “….liepen ze over de as van de weg verder, links en rechts geflankeerd door overhangende huizen met zwartgeoliede gevels en ramen die door wit latwerk in vakjes waren verdeeld.” Symbolisch-------- blz.37 “Hij kende geen plekje dat zo roerend schilderachtig was als de kolkmuur waarop bij zonnig weer, laat in de middag, dunne gouden strepen van tientallen meters lengte versprongen, het wiegende ritme van het water volgend.” Een sferische omschrijving van de ruimte is niet aanwezig. Motieven Liefde, puberteit, vertrouwen. Liefde voor zijn moeder en grootmoeder is eigenlijk de basis van dit boek. Duidelijk beschreven wordt dit niet in het boek, maar het motto en enkele kleine dingetjes maken dit duidelijk. Met kleine dingetjes bedoel ik, het iedere keer door Constant weer opnemen voor - en verdedigen van zijn grootmoeder en moeder. Puberteit maakt ieder kind meer nadenken over veel zaken. Constant denkt over zoveel dingen na en hij probeert alles een verklaring te geven. Ikzelf vergelijk de puberteit altijd met de periode uit de geschiedenis genaamd ‘De verlichting”. In de verlichting ging men opeens ook over alles nadenken, logische oplossingen bedenken en men nam een vlucht in de liefde. Bij Constant ontdek je ook dat er bepaalde gevoelens loskomen voor het andere geslacht. Muis heeft al zijn belangstelling en dit schrikt Constant zelf een beetje af. Vertrouwen dat Constant niet bepaald heeft in zijn grootmoeder en het overgrote deel van de kroegbezoekers. Toch is zijn grootmoeder alles voor hem. Op een gegeven moment liegt Constant een keer tegen zijn grootmoeder en door deze gebeurtenis verandert voor Constant de hele relatie met zijn oma. Hij zal voor altijd tegen haar moeten volhouden dat de leugen waarheid is. EIGEN MENING Het viel niet mee om van dit boek een verslag te maken. Vooral de samenvatting was rottig voor mij, omdat ik nooit eerder een biografische roman heb samengevat. Je kunt niet de verhaallijn samenvatten, maar alleen de belangrijkste gedachten van de hoofdpersoon. Dit alles doet niets af aan de kwaliteit van het verhaal, die naar mijn mening uitermate goed is. Constant is een dichtertje, maar doordat Constant en de schrijver eigenlijk dezelfde persoon zijn, brengt de schrijver nog een extra stukje “dichters-denken” in het boek. Hij beschrijft alles met zorgvuldig gekozen woorden, die de beschrijving van een doodgewone stoel, kunnen maken tot ‘s werelds mooiste stoel! De indeling van het boek is goed gekozen, namelijk in vier hoofdstukken, die ieder een deel van Constants jeugd beschrijven. Ieder deel laat ook de veranderingen van Constants denken goed merken. Nooit eerder had ik van Kees van Beijnum een boek gelezen en ik ben na het lezen van dit boek benieuwd hoe zijn andere werken zijn. Ik vind dat de stijl waarin dit boek geschreven is, typisch voor dit boek. Een ander verhaal met deze dichtende woorden geschreven, zou lang niet zo’n grote indruk op mij gemaakt hebben. “Een plezierig boek om te lezen. Humor, verdriet en onbegrip, maken de jeugd van Constant Wegman tot een ware roman!!” EEN DAG TE GAST BIJ CONSTANT ’s Ochtends vroeg sta ik op en verheug me al op het bezoek wat ik later deze dag ga brengen aan Constant. Constant is bekend in binnen- en buitenland, maar woont gelukkig nog steeds in het dorpje waar hij 3 jaar geleden ook al woonde. Daar in Dussen begon het succes voor hem. Grootmoeder zei al op hele vroege leeftijd dat hij moest gaan dichten en kroegbezoekers raadden hem aan het toneel het toneel op te gaan en niet op het voetbalveld bij zijn vriendjes te gaan zitten. Zo gezegd, zo gedaan. Nu is Constant een van ’s werelds grootste dichters. Ik merk dat de roem hem niet naar het hoofd is gestegen, als ik zijn nederige onderkomen zie. Een klein huisje met een balkonnetje waar je net 1 stoeltje kunt neerzetten. Binnen vallen de Grammy’s en allerlei Awards je gelijk op. Het staat er immers vol met allerlei prijzen op het gebied van toneel en dichten. Je kunt er nu dus echt niet meer omheen: Nederland heeft een bekendheid op internationaal niveau. Na een kopje koffie begint Constant mij van alles over zijn carriere te vertellen. Hoe dat hij begonnen is en hoe dat hij denkt dat zijn carriere verder zal verlopen. Al vrij snel laat hij merken dat hij het wel denkt te redden in het wereldje van dichters. Hij wijst erop dat zijn jeugd niet makkelijk is geweest en dat zijn grootmoeder hem er min of meer toe hebben gedwongen om te dichten. Bikkelhard zegt hij te zijn en dat nemen we dan maar aan! Als ik het onderwerp dames aansnijd en dan vooral doel op zijn affaire met Lola Ferrari, is Constants woede van zijn gezicht af te lezen. Begrijpelijk natuurlijk na al die negatieve publiciteit. Even leek het erop of de carriere van Constant al afgelopen was voordat deze eigenlijk goed en wel was begonnen. Voor een beginneling als Constant is het helemaal gevaarlijk om met Lola,, de vrouw van Harrison Ford het bed in te duiken, want iedereen weet dat Lola met iedereen het bed in duikt als je ook maar een beetje geld hebt. Nu een nieuwtje waar ik op kwam toen Constant tijdens ons gesprek even naar de w.c. toe moest. Op tafel, onder een boek zag ik een spuit te liggen. Nu zou het natuurlijk kunnen dat die spuit voor een of andere ziekte, dagelijks ingenomen moet worden. Maar hoe vaak zie je wel niet dat bekendheden aan de drugs en drank zitten? Nee, bij mij kwamen nu de rare gedachten op dat ik hier niet met iemand zat die alleen vroeger een keer een jointje heeft gerookt, maar met iemand die dagelijks aan de drugs zat! Toen Constant terug was bedacht ik me niet langer en vroeg hem de waarheid over de spuit. Constant gaf geen antwoord, maar ik kon aan hem zien dat hij niet blij was met mijn vraag. Hij begon daarom snel over iets anders, namelijk over zijn carriere. Ja over die carriere had Constant genoeg te vertellen, maar de waarheid, die kwam niet zo gemakkelijk uit zijn mond. Hoe lang zal zijn carriere nog duren als hij zo doorgaat? We hebben een ster in Nederland wonen, maar ook voor mij is nu de vraag gerezen: Voor hoe lang? |
||
|
Andere boeken van deze auteur: |
||
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |