U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Ronald Giphart - Giph.
Deze versie komt van http://www.studentsonly.nl/uittreksels/bv.asp?BvID=427 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 761 woorden.

Bibliografie
Amsterdam 1995 (derde druk)


Samenvatting
1 beschrijvingsopdracht
motivatie voor boekkeuze --- Zover ik weet is mijn vorige boek dat ik heb gekozen voor een boekverslag het meest vermakelijke boek dat ik heb gelezen. Het was 'Ik ook van jou', net zoals 'Giph' van Giphart's hand. Genoeg reden dus om zijn tweede boek te halen.
beknopte weergave van inhoud
De hoofdpersoon is Giph, een intellectuele student die z'n studie nooit zal afmaken. Net zo'n figuur als in 'Ik ook van jou'. Hij vind zichzelf ontiegelijk knap, intelligent en grappig, maar hij geeft ook toe dat z'n zelfverering ook z'n zwakste punt is. Andere belangrijke personen zijn z'n mede-studenten, waarmee hij een vriendengroep vormt. Extra vermelding voor Noëlle, het meisje waar hij al lang op verliefd was en gaande het boek iets mee krijgt, en Freanne, Noëlle's moeder, waarme hij een seksrelatie onderhoudt. Later in het boek loopt het zelfs uit op een soort van triple-orgie tussen deze drie. Giph vertelt verschillende, in principe doodnormale, gebeurtenissen in briefvorm aan een onbekende ontvanger (misschien wel de lezer zelf, in dit geval Ralf dus), zoals een wintersportvakantie, een Boekenbal, een bezoek aan een Volksmuseum, een zelfmoordpoging van een soldaat en al z'n escapades.
In de loop van het boek wordt Giph duidelijk zwaarmoediger met iedere brief. Niet echt depressief, maar sociaal is anders.
persoonlijke reactie
- onderwerp - : literatuur en seks. De Giph(art)-stijl dus. Nogal boeiend. Mijn verwachtingen over het boek zijn uitgekomen, d.w.z. dat het hetzelfde las als 'Ik ook van jou' alleen iets minder vaak seks en iets meer literair gefilosofeer. Wat me altijd bevalt aan Giphart is dat je je makkelijk kunt identificeren met z'n verhalen. Lekker banaal, maar toch interessant. (Alleen wel een beetje jaloezieopwekkend, aangezien het net lijkt alsof Giph iedere avond 'grote geile gezellige feesten' meemaakt.) Hij neemt geen blad voor de mond en af en toe was-ie weer behoorlijk grappig. "Ze had een uitdrukking op haar gezicht alsof ze permanent een gaap onderdrukte." Of: "Ik ging achter een boom staan omdat ik bang was dat ik hem anders in elkaar zou slaan. In elkaar slaan, dat je dat kan zeggen in de Nederlandse literatuur." Giphart geeft scherpe kritiek op verschillende schrijvers, zoals Brouwers, 't Hart en Zwagerman.
- gebeurtenissen - : er is maar één gebeurtenis aan te wijzen, en dat is Giph's constante ge-erger aan het bedriegen, bezuipen en bevredigen van iedereen rond om hem heen. In de loop van het verhaal wordt hij er een beetje paranoïde van. Een gebeurtenis die indruk op me maakte was toen Freanne, Noëlle (moeder en dochter) samen met Giph even lekker een bezopen orgie gingen houden. Wel ver gezocht, maar toch: je moet het maar durven om het zo obstinaat te beschrijven. Of het laatste hoofdstuk, waarin blijkt dat Giph eigenlijk helemaal niet zo'n felle aanhanger is van de Brouwers-religie.
- personages - : Giph heeft de neiging alles met een zeer sceptische en sarcastische manier te bekijken. Alles behalve zichzelf. In tegenstelling tot 'Ik ook van jou' kon ik in 'Giph' niet echt vertrouwde karakters ontdekken. Van de ene kant mocht ik Giph wel, van de andere kant niet, hij deed zichzelf heel intelligent voor, maar hij maakte wel veel naïeve keuzes. Het lijkt ook een beetje alsof alle karakters, al dan niet onbewust, Giph een beetje verafschuwen. Omdat hij toch een beetje anders is dan de rest.
- opbouw - : niet ingewikkeld. Chronologisch. Op het eind wordt het een beetje spannend, als Giph Brouwers ontmoet, en Brouwers meer weg heeft van een psychopaat dan van een befaamd schrijver. Weinig flashbacks, vooral in vergelijking met 'Ik ook van jou'. Alles wordt verteld vanuit de briefvorm, vanuit de ikfiguur dus. Het eind was tenslotte ook nogal vaag, een einde zo open dat je het geen einde kunt noemen. Was ook al in 'Ik ook van jou' het geval. 'Giph' kent dus zeer zeker veel overeenkomsten met 'Ik ook van jou'.
- taalgebruik - : het taalgebruik was af en toe best moeilijk. Wel volgbaar, maar veel woorden die niet eens in het woordenboek staan. Veel dialoog. Echt intellectueel taalgebruik. Wat me wel opviel was dat de gesprekken, in tegenstelling tot het boek, niet echt realistisch verliepen. Ik bedoel, om te lezen was het wel fijn, maar als iemand me zo in real life tegen me zou praten, zou ik me toch even achter de oren krabben; geen spreektaal. Maar dat zal wel vaker in boeken voorkomen.
- eindoordeel - : tof boek. Ongeveer even bevredigend als 'Ik ook van jou', wel op een lichtjes andere manier. Iets meer verhaal, en iets minder gevloek en geneuk.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen