Boekverslag : Kees Van Beijnum - De Oesters Van Nam Kee
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2404 woorden.


Opdracht 1. Samenvatting


Berry, 17 jaar oud, woont in een villawijk in Amsterdam. Hij gaat om met wat de meeste mensen “ probleemjongeren” vinden: ze slikken drugs en kraken wildvreemden af omdat iets aan hun uiterlijk hen niet aanstaan. Zelf heeft hij voor zijn moeder verzwegen dat hij met school is gestopt. Niet dat hij dom was, hij zat immers op gymnasium. Hij had er gewoon geen zin in. Ik het begin van het boek krijgt hij een vriendin genaamd Thera. Ze zijn over hun oren verliefd op elkaar, maar er is iets wat hij niet weet: Thera lijdt aan epilepsie. Toen zij bij hem op zijn kamer zat kreeg ze een aanval. Desondanks houdt Berry nog steeds van haar. Ze verhuurden Thera’s huis aan twaalf mensen tegelijk die daar niks van wisten en gingen toen naar het Hilton Hotel in Amsterdam. Daar kregen ze na enige tijd ruzie omdat Thera niet wilde dat Berry zich te veel vasthield aan Thera. Ze vond het namelijk niet terecht als hij onder haar epilepsie moest lijden. Uiteindelijk komt alles weer goed tussen hen.

Opdracht 2. Waarom?


Ik heb dit boek vooral gekozen omdat er van dit boek een verfilming is en ik dacht dat dit boek dan wel heel goed moest zijn. Ik wilde het gewoon een keer lezen. Zelf heb ik die film nooit gezien maar heb er wel veel over gehoord. Ik kreeg vooral negatieve dingen daarover te horen, zoals te veel seks. Maar in het boek is dat absoluut niet zo. Het gaat vooral over de manier van denken die Berry heeft. Hij geeft namelijk overal verklaringen voor, zelfs voor het gedrag van zijn vrienden. Volgens hem willen die vrienden gewoon ergens over kunnen praten, dus als er iemand langsloopt, zeggen ze tegen elkaar alle lelijke dingen over die persoon. Maar ze doen het niet om iemand te kwetsen.

Ik verwachtte van dit boek juist iets heel anders. Ik dacht dat de hoofdpersoon een meisje zou zijn die een verband had met een Chinees restaurantje dat Nam Kee zou heetten. Maar het bleek dat de hoofdpersoon een jongen was die samen met zijn vriendin naar dat restaurantje is geweest.

Voor de rest vond ik dit boek in het begin wel boeiend, maar dat gevoel nam snel af naar mate ik verder kwam. Na een paar kleine maar zeer verwarrende hoofdstukjes snapte ik er niets meer van. Toch heb ik het boek verder gelezen, en na een tijdje begon het weer bij me op te dagen. Ik heb het boek daarna vlotjes uitgelezen.

Het voldeed niet echt aan mijn verwachtingspatroon, maar toch genoot ik ontzettend van dit verhaal. De schrijfstijl is namelijk heel anders dan dat ik gewend ben. In dit boek bekijk je het verhaal vanuit Berry en ziet daardoor heel andere dingen dan wanneer het vanuit een ander perspectief bekijkt.

Halverwege het boek leek alles heel psychologisch te worden. Je las zo ongeveer vanaf dat moment heel het verhaal uit zijn gedachten. Het was niet meer zo dat er stond: “Toen zei ik …… Waarop Thera antwoordde met …… ”. Het waren vooral zijn herinneringen aan toen. Maar niet alleen over Thera. Hij dacht ook veel na over zijn overleden vader. De momenten die zij samen hadden gedeeld waren heel bijzonder. Ze reden bijvoorbeeld iedere dag samen naar school en zongen hard mee met de autoradio. Ook toen de hond stierf hebben zij er samen voor gezorgd dat hij een mooie begrafenis kreeg. Hij voelde zich nog steeds verbonden met zijn vader en koestert de tijd dat hij nog bij hen was, terwijl zijn broer precies andersom deed. Hij heeft nooit een echte hechte band met zijn vader gehad waardoor hij nu boos is op hem omdat hij nooit echt de kans heeft gehad om hem beter te leren kennen.

Eigenlijk is het verhaal dus heel veelzijdig, wat volkomen in strijd was met mijn verwachtingen. Ik dacht dat het verhaal best simpel en eenvoudig zou zijn terwijl er steeds weer nieuwe problemen om de hoek kwamen kijken. Ik dacht dat er alleen een groot probleem zou ontstaan waarbij veel om de hoek kwam kijken. Dat had ik gebaseerd op verhalen die ik van vriendinnen heb gehoord over de verfilming. Maar het boek blijkt dus ingewikkelder te zijn wat alles op zijn beurt veel spannender en leuker maakt om te lezen.

Opdracht 3. Eigen keuze


Gebeurt er iets in het verhaal dat jou doet denken aan gebeurtenissen in jouw eigen leven, vroeger of nu? Wat is dat en wat roept dat bij jou op?



Ik kon mezelf een beetje herkennen in Thera. Zij had namelijk toen ze heel jong was epilepsieaanvallen gehad en moest op een gegeven moment een half jaar in het ziekenhuis blijven. Sindsdien had ze geen aanvallen meer gehad, maar een week voordat ze bij Berry was kreeg ze er weer een. En een weekje later, toen ze wel bij Berry was, kreeg ze er nog een. Ze voelde zich bang omdat ze niet weer zin had in al die onderzoeken en doktersbehandelingen.

Hierin kan ik mezelf nu herkennen. Ik heb namelijk sinds tweede kerstdag keelontsteking. Ik ben toen een week lang mijn stem kwijt geweest. De eerste paar dagen daarvan waren het ergst: ik kon amper slikken, noch eten en drinken. Toen zijn we naar de dokter gegaan en kreeg ik medicijnen mee waardoor ik snel moe werd. Maar het hielp wel goed tegen de pijn en zorgde ook dat ik weer kon slikken e.d.

Na de vakantie ben ik weer gewoon naar school gegaan, al was mijn stem nog niet helemaal terug. Die vrijdag voelde ik me al weer een stuk beter en ben ik zoals altijd naar training gegaan. Ik voelde al dat het mis ging, maar ik wilde per se door blijven spelen. Toch ben ik na een uur door mijn vader naar huis gestuurd.

De volgende ochtend was heel mijn keelontsteking weer volop teruggekomen en moest direct naar de dokter. Het bleek nog erger te zijn en ik kreeg weer nieuwe medicijnen mee. Ik baalde zo erg daarvan. Ik dacht juist net dat alles weer beter was, en dan komt het ineens weer terug. Ik had er helemaal een zin meer in en ben een paar dagen thuis gebleven. Dat herken ik ook in Thera, die na de aanvallen even geen contact meer wilde met Berry. Berry begreep dat niet waardoor ze ruzie kregen en ze het uitmaakte.

De dokter vertelde me de afgelopen keer wel dat de kans bestaat dat het weer terug komt. Als dat gebeurt, moet ik naar het ziekenhuis om mijn amandelen te laten knippen. Ik voel nu nog steeds de angst dat het weer terug komt. Ik geloof dat Thera hier na haar ‘genezing’ ook nog lang over na zal blijven denken.

Opdracht 4. Leeservaring met verhaalfiguren


Persoon 1. Berry:


Ik heb dankzij Berry de maatschappij door heel andere ogen bekeken. Ik vond zijn kijk een beetje aan de optimistische kant. Hij heeft voor alle slechte dingen op aarde een goedmakende gedachte die mij bang maakt. Hij praat het gedrag van zijn vrienden goed, en hij vindt het ook niet erg om mensen te bedriegen zodat hij er zelf ruim 22.000 Euro aan over houdt. En dat zonder enig schuldgevoel! Ik zou zelf veel medelijden krijgen met die mensen en me schamen voor mij daden. Maar Berry smeedt zijn geld gewoon over de balk. Toen het uit was met Thera, heeft hij zich van dat geld met taxi’s overal naartoe laten brengen.

Hij nam ook zijn vrienden bijna iedere avond mee stappen, zodat hij niet aan zijn ex hoefde te denken. Daarmee zitten we wel op dezelfde golflengte. Als er iets ergs is gebeurt en je voelt je daardoor down, is het erg fijn om veel met je vrienden op te trekken. Daardoor krijg je wat afleiding van wat er werkelijk aan de hand is en kan je ten minste even genieten van het leven. Ze helpen je dingen te vergeten en je eroverheen te kunnen zetten.

Wat ik niet aan hem begreep, is dat hij zonodig moest weten wat er met Thera aan de hand was en bleef doorvragen terwijl ze er niet over wilde praten. Dat is echt dom van hem. Je gelooft toch zeker zelf niet dat als je lang genoeg blijft vragen ze het toch wel zal zeggen? Als Berry haar gewoon een tijdje had gesteund en haar met rust had gelaten als ze dat wilde, zouden ze niet uit elkaar zijn gegaan. Maar hij was te nieuwsgierig en ongeduldig.

Toch begreep ik hem ook wel een beetje. Hij had al zo lang geen contact meer met haar gehad Nu zag hij haar eindelijk weer en wilde hij weten waarom zij hem een tijdje niet in haar leven wilde hebben. Dan voel je jezelf als vriend bezorgd om haar, zeker als je weet dat ze epilepsie heeft. Maar toch vind ik dat hij haar op tijd de ruimte had moeten geven die ze nodig had.

Persoon 2. Thera:


Thera is door de ogen van Berry een beeldschoon meisje die er altijd stralend uit zag. Maar door mijn ogen gezien vind ik haar ook een beetje een hoerachtig type. Ze werkte namelijk in het begin van het boek nog als danseres in een bar in Amsterdam. Het was een kelder waar het dag in, dag uit bloedheet was. ’s Avonds danste ze daar in niets meer dan een felle blauwe string. Ik vind dat echt stom van meiden dat ze zoiets doen. Alleen voor lustig vermaak voor de mannen dansen. Ik zou dat zelf nog niet eens in mijn hoofd halen! Thera deed het waarschijnlijk voor het geld, het verdiende namelijk best goed.

Ook had ze al in meerdere pornobladen gestaan. Dit vind ik al helemaal onbegrijpelijk. Stel je voor dat je weer wat ouder bent en wel een normale baan hebt en je collega’s er ineens achter komen door zo’n oud blaadje. Dan zul je die komende tijd met de nek aangekeken worden. Misschien wordt je zelfs wel ontslagen! Denk hierbij ook aan wethouder Stekelenburg, waarvan gepubliceerd werd dat hij hoertjes op de Wallen heeft bezocht. Nu is hij uit de gemeenteraad gezet. Ik vind dat Thera moest nadenken over de mogelijke consequenties van haar werk. Als ze dat ook maar een moment had gedaan, was ze erachter gekomen dat dit helemaal geen goede oplossing was.

Opdracht 5. Leerervaring


Ik heb van het boek geleerd wat echte liefde is. Thera en Berry zijn heel erg bekommerd over elkaar. Bijvoorbeeld toen Berry ontdekte dat ze epilepsie had. Ze was bang dat hij haar zou dumpen en omdat ze zo veel van hem hield had ze gezegd dat als hij wilde ze hem gerust uit mocht maken. Ze offerde zich op voor haar grote liefde. Maar hij wilde het absoluut niet uitmaken, hij was gek op haar. Hij stond aan haar zijde in tijden dat ze het moeilijk had. Ik vind het echt heel lief dat een jongen dat zomaar voor een meisje doet. Toch is dit denk ik heel begrijpelijk. Als je écht van iemand houdt heb je er alles over. Ik heb dit zelf alleen nog nooit meegemaakt.

Ook heb ik dankzij dit boek een heel andere zijde van de maatschappij gezien. Ik ben altijd al een “goed” meisje geweest. Maar in dit boek zijn zaken als stelen, hoertjes bezoeken, bedrog en vechtpartijen normale zaken. Zelf ben ik hier altijd al fel tegen geweest, maar nu je de andere kant van het verhaal hoort ( via de denkwereld van Berry ) heb ik er een beetje begrip voor gekregen. Zelf heeft Berry samen met een vriend van hem een kapperszaak proberen te beroven, dat helaas mislukte door het feit dat ze nepgeweertjes hadden en de kapper zelf heel koelbloedig zonder enige interesse reageerde op hun verzoek om geld te geven. Zelf vond ik dit wel grappig overkomen, maar nu weet ik ook weer dat er eigenlijk best veel gefakete overvallen kunnen worden gepleegd. Wat als die man niet zo koelbloedig was? Dan had hij ze zoveel geld gegeven als ze maar wilden! Dat heeft dit verhaal mij laten realiseren.

Opdacht 6. Mening


Ik vond het boek in het begin heel verwarrend. In het ene hoofdstuk vertelde Berry over hoe het vroeger was met zijn vader, en een hoofdstukje verder loopt hij over straat en verkoopt hij hoorntjes aan Thera die ze op haar hoofd kon dragen. Ik snapte niet waar het naartoe ging, het was zo moeilijk te volgen… tot ik wat verder in het boek kwam. Het drong tot me door dat het ene een terugblik was en het andere de kern van het boek. Het boek bestond dus eigenlijk uit twee verhalen. Na een tijdje begon ik hiervan te genieten. Het was echt heel grappig lezen. Ik kon me hierdoor beter verplaatsen in de hoofdpersoon zodat ik het boek steeds leuker begon te vinden. Tegen het einde van het boek kon ik het niet meer wegleggen en heb ik het in een keer uitgelezen. Het boek is dus ook op een hele mooie maar in het begin ook verwarrende manier geschreven. Toch denk ik dat het bij ieder boek wel zo is dat het lezen van het verhaal in het begin lastiger is dan wanneer je na een poosje de draad van het verhaal al te pakken hebt.

Ook het verhaal op zich was heel origineel. Er komt namelijk zo veel bij kijken dat je het met geen ander boek kan vergelijken. Berry is onder andere met school gestopt en heeft een vriendin wat hij geheim wilde houden voor zijn vrienden. Ook komt zijn overleden vader veel voor in de terugblikken op het leven van Berry. Het is dus een zeer uitgebreid verhaal wat ik leuk vind. Daardoor bleef de spanning in het verhaal zitten. Je weet dat er ieder moment iets kan gebeuren waardoor heel het verhaal in een omezwaai kan belanden. Hierdoor kon ik het boek amper wegleggen.

Wat ik ook zo bijzonder vind aan dit verhaal, is de emotionele geest van Berry. Je leest zijn gevoelens af en wat hij ervan vond. Zo sprak hij zich een keer tegen toen hij nadacht over Thera die haar zo juist had verlaten omdat hij te nieuwsgierig was. Hij wilde het weten, dat vertelde zijn gevoelens hem. Maar toch zei hij constant tegen zichzelf dat hij zijn grote mond had moeten houden. Hij toont dus eerder zijn gevoelens dan gedachten laten zien. Dit vind ik bijzonder, omdat ik meestal eerst nadenk over wat ik ga zeggen of doen. Ik laat dit ook meestal over aan mij gedachten, maar hij laat zich leiden door zijn gevoelens.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen