![]() |
Boekverslag : F. Springer - Quissama
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 939 woorden. |
Quissama, een relaas. 1ste druk 1985 uitgeverij Querido. 1. De titel Quissama is de naam van het wildpark, waar ze op het eind heen gaan en waar King Velderman onder de voet wordt gelopen door olifanten. Achter de naam staat ook nog “een relaas”. In de ‘Dikke van Dale’wordt relaas omschreven als: een verhaal, of een betoog, of een “ambtsedig rapport van verrichte handelingen of van waargenomen feiten of toestanden”. Op bladzijde 153 wordt dat laatste ook min of meer genoemd: “Alles wat gebeurd was moest zo ambtelijk mogelijk worden geregistreerd.” 2. samenvatting De ik-persoon, Charles Enders is een zakenman bij een grote firma. Wanneer hij terug komt van een succesvolle zakenreis uit Zuid Amerika hoort hij dat zijn firma ook nieuwe klanten in Afrika wil krijgen en wordt hij naar Angola gestuurd. Als hij aankomt in Angola blijkt dat het hotel volgeboekt is. Gelukkig ontmoet hij op het vliegveld een man, King Velderman, die hem meeneemt naar zijn huis. Al snel kunnen ze goed met elkaar opschieten. King heeft een foto van een vrouw en vertelt heel uitgebreid over haar: ze heet Pauline en hij vertelt hoe hij haar ontmoet heeft en over een bezoek - vier jaar later nadat hij haar weer opnieuw ontmoette- aan een oude tempelstad in Cambodja, hun trouwen in Bombay, enz. Charles raakt al snel gefascineerd door het verhaal en wil alles opschrijven. King vertelt vaan alles over zijn leven en op een gegeven moment wil hij Charles mee nemen naar Quissama, een wildpark. Hij wil hem olifanten laten zien. Ze maken kennis met een Belg en twee vrouwen en gaan de volgende ochtend met zijn allen op zoek naar olifanten. Na een lange tijd lopen hebben ze nog steeds geen olifanten gevonden. King en Charles krijgen een beetje ruzie omdat Charles tegen King zei dat dit tochtje lijkt op een mislukt uitstapje waarover King al eerder had verteld. Opeens rent King zo de helling af naar beneden en verdwijnt in het struikgewas. De anderen besluiten niet dezelfde weg te volgen maar zoeken een veiligere route. Na een tijdje zien ze King staan. Vlakbij hem staan vier grote olifanten. King roept dat ze moeten komen maar op dat moment beginnen de olifanten te rennen en lopen ze zo over King heen. King is helemaal vertrapt en verbrijzeld, maar hij leeft nog. Snel wordt hij naar het ziekenhuis vervoerd en naar de operatiekamer gebracht, maar te laat: hij gaat toch dood. 2. Het verhaal speelt in Angola, Afrika en er verloopt ongeveer een maand tussen begin en het eind. In die maand wordt ook het hele leven van King verteld. Er zijn geen flashbacks, maar het verhaal van King wordt steeds onderbroken door de ik-persoon die vertelt wat er op dat moment gebeurt. Bijvoorbeeld de bediende komt vertellen dat het eten klaar is, of het gaat over een brief die Charles aan zijn baas of zijn vrouw schrijft. Het is eigenlijk een ‘verhaal in een verhaal’: het gaat over Charles Enders die op zakenreis in Angola is. Daarin vertelt hij over de ontmoeting met King en dan gaat het eigenlijk verder over het leven van King. Dit noem je een ‘raamvertelling’. Je hebt als het ware twee vertellers: de ik en een andere verteller, de schrijver van het verhaal, iemand die zelf geen rol speelt. 3. de hoofdpersonen De ik-figuur, Charles Enders: een oudere zakenman, die eigenlijk niet meer zo nodig op zoek is naar nieuwe uitdagingen. Hij heeft alles al eens meegemaakt. In het begin van het verhaal is zijn doel duidelijk: zaken, maar langzamerhand wordt dat allemaal niet belangrijk meer en gaat het hem alleen nog maar om alles dat er over King en Pauline bekend is, op te schrijven. De ander hoofdpersoon is King Velderman: een succesvol zakenman, die alles kan regelen (hij helpt Charles ook bij zijn problemen op het vliegveld). Eigenlijk lijken ze wel wat op elkaar. De derde belangrijke persoon is Pauline, maar zij blijkt dus niet te bestaan. Haar karakter wordt ook eigenlijk helemaal niet uitgewerkt. Ze speelt een belangrijke rol in de verhalen van King, maar je komt niets over haar te weten. 4. bedoeling van de schrijver In het begin krijg je de indruk dat het een waar gebeurd, boeiend verhaal is. Langzamerhand raakt de ik-figuur helemaal gefascineerd door het verhaal en wil hij alles opschrijven. Het gaat zelfs zo ver dat hij eigenlijk helemaal niet meer denkt aan zijn zakenlijke opdracht. Aan het eind merk je dat Pauline helemaal niet heeft bestaan, dat ze is verzonnen. Eigenlijk wordt daarover in het begin van het boek al iets gezegd, een citaat van Romain Gary dat ongeveer iets betekent als : je kunt niet van iemand houden zonder hem of haar eerst te hebben verzonnen. Het gaat dus eigenlijk over waarheid en onwaarheid. En over de rol van het schrijven daarbij. Het boek eindigt met : “Ik schreef. Steeds sneller schreef ik, want alles moest worden vastgelegd voordat er iemand binnenkwam om te beweren dat Pauline, King Velderman en ik zelf nooit hadden bestaan.” Ik vond dit een goed boek, omdat het vlot is geschreven: je raakt steeds benieuwder hoe het afloopt en pas op het laatst had ik in de gaten dat King Velderman haar heeft verzonnen. Ik vind het wel een beetje vreemd dat iemand zo ver gaat in zijn fantasie en een vriend zo voor zit te liegen. Ik vond het jammer dat hij op het eind doodging en dat het verhaal zo afliep. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |