Marion Bloem, De honden van Slipi

1 De titel van het boek is; De honden van Slipi

2 De eerste druk was in 1992

3 Er is geen motto

4 Het boek is niet opgedragen aan iemand

5 In het boek zijn geen illustraties

6 De omslag is grijs, met boven aan in blauwe letters de titel, daaronder in witte

letters de schrijfster en daar weer onder is een foto, een tekening waarin een palmboom en

vijf honden in zijn te herkennen

7 Het boek bestaat uit vier hoofdstukken; Harun en Harry (37 bladz.), Slipi (49

blz.), Koos Koonings, de heksen en granaten (34 blz.) en De bagonspuit en het eeuwige

leven (24 blz.).

8 Er staat niet geschreven waar en wanneer het geschreven is

9 1 Maya en haar man Ischa en haar zoontje Boy zijn in Indonesië om familieleden

van haar ouders op te zoeken. Ze hebben een tas vol met spulletjes uit Nederland die aan

alle familieleden uitgedeeld moet worden.

Haar vader heeft heel veel mooie verhalen over zijn broer Harry, tante Roosje, tante

Titi en alle andere familieleden verteld, maar de ontmoetingen zijn teleurstellend.

Ook Jakarta is helemaal niet zoals ze het zich heeft voorgesteld

2 Als ze uit Jakarta rijden ontmoeten ze een vrouw in de trein. Ze heet Tati en is

javaans. Ze nodigt Maya en Ischa uit om bij haar te blijven slapen in Slipi waar ze woont

met haar man Djon.

3 Het klikt goed tussen Djon, Tati en Maya, Ischa en Boy. Djon vertelt over het

verleden van Nederlands-Indië en Maya maakt aantekeningen voor haar boek.

4 Er groeit een hechte vriendschap en die gaat niet verloren door de jaren heen. Ook de

rest van Maya’s familie komt regelmatig op bezoek

5 Na ongeveer 12 jaar bsluit Maya’s vader zijn verjardag in Indonesië te vieren.

De hele familie (die niet in Indonesië woont) vliegt naar Indonesië. Boy, dan 17, gaat

Djon en Tati persoonlijk uitnodigen. Bij hun huis aangekomen te zijn blijken ze niet thuis

te zijn.

Tati’s wens om naar Nederland te gaan is eindelijk uitgekomen. Maar als zij in

Nederland zijn is Maya en haar familie net in Indonesië

10 b.1 De ik als hoofdpersoon

11 Vision au dehors, maar Maya wordt soms ook een beetje ‘vision dedans’

gepresenteerd

12 Het verhaal is chronologisch, maar er wordt wel vaak terug gekeken op

bijvoorbeeld een dag eerder

14 Er zijn veel terugwijzigingen, maar geen vooruitwijzigingen

15 Het tijdsperspectief is vision avec

16 Het verhaal speelt zich af in de jaren negentig in het moderne Indonesië

17 de werkwoorden staan in de tegenwoordige tijd

19 De hoofdpersoon is de ik, Maya Soedjono

Een jonge nederlandse vrouw met Indonesische afkomst.

Het is een gemakkelijke, gelukkige vrouw die graag alles van haar leven wil ontdekken

en daarom bezoekt ze haar geboorteland

20 De bijpersonen spelen een rol in het leven van de ik-persoon

21 Op de achterkant van het boek staat ‘het is een roman over het

geweten’. Ik denk dat dat het thema is, hoewel het niet echt duidelijk naar voren

komt. Maya bezoekt haar familie in Indonesië, maar de bezoeken zijn erg teleurstellend,

maar ze kan ze toch niet zomaar laten vallen. Harry liegt Djon voor, heeft hij daar geen

enkele spijt van?

Het is erg moeilijk om het thema in het boek terug tevinden. Het heeft denk ik ook te

maken met de vraag in hoeverre Nederland schuld is geweest aan het leed van de mensen

tijdens de oorlogen in Nederlands-Indië.

22 Belangrijk element is de ontwikkeling van het oude Nederlands-Indië naar het

moderne Indonesië.

23 De honden van slipi slaat denk ik op de honden van Djon en Tientje die in Slipi

wonen.

24 Er is geen motto

25 De stijl vertoont geen opmerkelijke eigenschappen

26 Het zijn gewone, soms korte zinnen

27 Er worden moderne woorden gebruikt met soms javaanse woorden ertussen

28 Er is veel dialoog, de gesprekken zijn erg natuurlijk

29 Er is niet opmerkelijk veel beeldspraak

30 Marion Bloem werd op 24 augustus 1952 geboren in Arnhem als tweede dochter van

Indonesische ouders (die in 1950 naar Nederland waren gekomen)

Anderhalf jaar lang verhuisden ze van pension naar pension tot ze een huis in

Soesterberg vonden.

Marion ging naar een katholieke lagere school, koos daarna een gymnasiumopleiding, maar

verruilde de meisjesschool voor een gemengde HBS.

In 1971 ging ze psychologie studeren in Utrech; in 1976 studeerde ze af.

In 1971 trouwde ze met Ivan Wolffers en in 1975 werd hun zoon Kaja geboren.

Op vijftienjarige leeftijd prubliceerd ze haar eerste korte verhaal ‘Zwijgen als

het graf’. In 1978 verscheen haar eerste jeugdboek ‘Waar schuil je als het

regent’. Vanaf dat jaar ging ze ook films maken. Ze regisseerde o.a. screentest. Haar

‘het land van mijn ouders’ was de eerste Nederlandse documentaire over Indisch

Nederlanders die in de onafhankelijkheidsoorlog voor een vaderland hadden gevochten dat ze

niet kenden en zich in Nederland onbegrepen voelden.

Andere boeken zijn: Geen gewoon Indisch meisje, Lange reizen korte liefdes, Rio, Vaders

van betekenis, De honden van Slipi, Vliegers onder het matras, Meisjes vechten niet

Jeugdboeken; Waar schuil je als het regent, de geheime plek, Matabia, Kermis achter de

kerk, Brieven aan Souad

31Het boek is nog niet echt in te delen bij een stroming, daar is het noch te nieuw

voor

32 Over het boek zelf is nog niets terug te vinden (ik kan niets vinden althans)

33 Enkele reacties:

* Met haar komt een volkomen nieuw geluid onze letteren binnen. Zij moge een Indische

schrijfster zijn, veel belangrijker is nog dat zij een rasschrijfster blijkt te zijn -

Hans Warren

* Het is een prachtig boek (...) - Joop van den Berg (Trouw)

Eigen Mening

Het is opzich wel een leuk boek om te lezen. Het leest lekker weg, het is makkelijk te

lezen en er worden geen moeilijke woorden gebruikt. Ook de geschiedenis van

Nederlands-Indië

die er in verwerkt is, is interessant om te lezen.

Maar vooral op het eind worden er grote sprongen in de tijd gemaakt en dat vind ik niet

zo leuk, omdat alles maar heel oppervlakkig wordt beschreven en je niet echt helemaal in

het boek opgaat. (en daar hou ik van, dat je alles om je heen vergeet)

• Mooie Meisjesmond
• Vaders Van Betekenis
• Lange Reizen, Korte Liefdes
• De Droom Van De Magere Tijger
• Geen Gewoon Indisch Meisje