Annie G Bijnoord, Mama's zijn lief

Ambo Baarn - 1987 - 183

Hoofdpersonen:

Annie

Annie is ongeveer 26 jaar, heeft zes jaar in een tehuis gezeten en daarna bij haar

moeder. Die heeft haar jarenlang mishandeld, en dat is altijd blijven hangen. Ze weigert

er over te praten.

Mama

Een vrouw die de kinderen alleen had om te gebruiken, voor schoonmaken en diefstal.

Heeft Annie uitgekozen om te mishandelen, daar is geen reden voor aan te wijzen.

Mr de Jong

Advocaat van Annie, is steeds meer overtuigd van haar onschuld en probeert er achter te

komen wat er allemaal gebeurd is.

Mr van der Meer

Kinderrechter die met veel vooroordelen kinderzaken behandelde. Is overtuigd van zijn

gelijk en luisterde niet naar anderen, deed zijn werk niet goed door niet alle rapporten

te lezen.

Thema

Kindermishandeling 

Titelverklaring

In het jonge leven van Annie staat vast dat mama's lief zijn, totdat ze met haar echte

moeder in aanraking komt. Haar wreedheid accepteert ze omdat het haar moeder is. Ook de

kinderrechter gaat er van uit dat de moeder lief is en het kind niet.

Tijd

Een paar dagen voor de rechtszaak, 26 jaar in het geheel door de flash - backs.

Kritiek

Kritiek op hulpverleners en kinderrechters die niet goed genoeg door hebben wat

kindermishandeling is en niet snel genoeg ingrijpen.

Genre

Maatschappijkritisch, levensverhaal

Plaats

Rechtszaal, huis van Annie

Motieven

Kindermishandeling, hulpverlening, rechtbank

Samenvatting

Annie heeft haar moeder vermoord. Uit het onderzoek van de politie blijkt dat er geen

zelfverdediging in het spel is, een moord met voorbedachte rade dus. Annie wil niet praten

over de reden van haar daad.

De advocaat van Annie haalt verschillende getuigen voor de rechtbank om van hun te

horen wat er gebeurd is in het verleden, eerst zuster Marlinde. Zij heeft Annie tot haar

zesde jaar in een tehuis verzorgd, nadat de moeder was weggelopen en de vader niet voor de

zeven kinderen kon zorgen. Annie is een lief en aardig kind. Als ze zes jaar is komt de

moeder opeens op bezoek, ze is weer van plan de kinderen mee te nemen. Bij de bezoeken

schopt en knijpt ze Annie wel eens als niemand kijkt.

Als ze thuis zijn krijgt ze veel vaker klappen, als de andere kinderen er niet bij

zijn. Ze moet precies luisteren en alles vragen anders wordt ze gestraft.

Zuster Marlinde is een keer in de buurt geweest, maar moet op bevel van de rechter uit

de buurt blijven, zij verbaasde zich erover dat Annie zo vermagerd en verwilderd er uit

was gaan zien in de enkele weken dat ze haar niet gezien had.

De tweede getuige is de vroegere buurvrouw die ook enkele belastende zaken voor de

moeder vertelt. Annie staat in de rechtszaal vaak terug te denken en die gedachten volgt

de lezer.

Ze vond school leuk, omdat ze daar vrij was, maar toen moeder dat door had moest ze

vaak ziek thuisblijven. Ook moest ze op school vertellen dat de blauwe plekken die ze had

door vallen en vechten waren ontstaan. Vaak moet ze van haar moeder het huis schoon maken

en als ze klaar is naast de piano staan, doodstil. Haar broertjes en zusjes vonden dat wel

raar, en bestempelen haar als niet normaal. Een andere straf is het opsluiten in het

kolenhok.

Op een gegeven moment slaat haar moeder haar een paar keer in het gezicht, daar heeft

ze spijt van omdat het te goed te zien is. Ze is dan opeens heel aardig en dat geeft Annie

hoop op betere tijden.

De schooljuf van Annie getuigt ook. Ze vertelt dat Annie goed in leren was en dat ze

het niet vertrouwde dat ze zo vaak ziek was. Ze schakelt de raad voor Kinderbescherming

in.

Annie moet met de andere kinderen mee om te stelen uit winkels, dat wil en durft ze

niet en dus volgt weer straf.

Als de vakantie aanbreekt stuurt moeder alle andere kinderen naar een vakantiekamp.

Annie niet, en ze wordt weer veel geslagen en soms in de tuin gezet. Een keer wordt ze

daar vastgebonden en gezien door een arbeider die in de buurt werkt. De politie komt, maar

moeder heeft haar snel binnengehaald. De agent vertelt als getuige dat ze daar bijna niet

tegen kunnen optreden. Hij kwam regelmatig met de kinderen van Annies gezin in aanraking

omdat ze vaak winkeldiefstallen pleegden. Hij vermoedde in opdracht van moeder.

De moeder moet praten met de RvK maar die weet ze te overtuigen van haar gelijk: Annie

is een lastig kind dat niet luistert.

De volgende getuige is de kinderrechter Mr van der Meer, die begint met Annie zwart te

maken en te vertellen dat de andere getuigen maar overdreven verhalen vertellen. Hij

steunde de moeder, Annie had hij gezien en vond haar maar een lastig kind dat niets wilde

zeggen.(Te bang voor moeder) De advocaat haalt allerlei rapporten als bewijsstukken boven

water waarin sociaal werksters, doktoren en de politie vertellen dat de moeder

waarschijnlijk haar kind mishandelt, maar daar had hij geen aandacht aan besteed. Het was

al raar dat hij de kinderen na zes jaar opeens aan de moeder terug gegeven had.

Als klap op de vuurpijl komt de reden van de uithuisplaatsing van Annie naar voren. Ze

was een paar keer ziek geweest, maar haar moeder liet haar steeds meer werken. Als straf

had ze haar een keer in de tuin gezet en een emmer water over haar heen gegoten. Gelukkig

was er een sociaal werkster langsgekomen die haar kon redden, ze had al enkele

bevriezingsverschijnselen !!

Nawoord

De schrijfster vertelt dat het verhaal verzonnen is maar de feiten van de mishandeling

door haar zelf zijn meegemaakt. Ze roept op tot oplettendheid bij verzorgers, doktoren etc

om mishandeling te voorkomen en in te grijpen als ze mishandeling vermoeden.

• Krassen