Annie G Bijnoord, Mama's zijn lief
Ambo Baarn - 1987 - 183
Hoofdpersonen:
Annie
Annie is ongeveer 26 jaar, heeft zes jaar in een tehuis gezeten en daarna bij haar
moeder. Die heeft haar jarenlang mishandeld, en dat is altijd blijven hangen. Ze weigert
er over te praten.
Mama
Een vrouw die de kinderen alleen had om te gebruiken, voor schoonmaken en diefstal.
Heeft Annie uitgekozen om te mishandelen, daar is geen reden voor aan te wijzen.
Mr de Jong
Advocaat van Annie, is steeds meer overtuigd van haar onschuld en probeert er achter te
komen wat er allemaal gebeurd is.
Mr van der Meer
Kinderrechter die met veel vooroordelen kinderzaken behandelde. Is overtuigd van zijn
gelijk en luisterde niet naar anderen, deed zijn werk niet goed door niet alle rapporten
te lezen.
Thema
Kindermishandeling
Titelverklaring
In het jonge leven van Annie staat vast dat mama's lief zijn, totdat ze met haar echte
moeder in aanraking komt. Haar wreedheid accepteert ze omdat het haar moeder is. Ook de
kinderrechter gaat er van uit dat de moeder lief is en het kind niet.
Tijd
Een paar dagen voor de rechtszaak, 26 jaar in het geheel door de flash - backs.
Kritiek
Kritiek op hulpverleners en kinderrechters die niet goed genoeg door hebben wat
kindermishandeling is en niet snel genoeg ingrijpen.
Genre
Maatschappijkritisch, levensverhaal
Plaats
Rechtszaal, huis van Annie
Motieven
Kindermishandeling, hulpverlening, rechtbank
Samenvatting
Annie heeft haar moeder vermoord. Uit het onderzoek van de politie blijkt dat er geen
zelfverdediging in het spel is, een moord met voorbedachte rade dus. Annie wil niet praten
over de reden van haar daad.
De advocaat van Annie haalt verschillende getuigen voor de rechtbank om van hun te
horen wat er gebeurd is in het verleden, eerst zuster Marlinde. Zij heeft Annie tot haar
zesde jaar in een tehuis verzorgd, nadat de moeder was weggelopen en de vader niet voor de
zeven kinderen kon zorgen. Annie is een lief en aardig kind. Als ze zes jaar is komt de
moeder opeens op bezoek, ze is weer van plan de kinderen mee te nemen. Bij de bezoeken
schopt en knijpt ze Annie wel eens als niemand kijkt.
Als ze thuis zijn krijgt ze veel vaker klappen, als de andere kinderen er niet bij
zijn. Ze moet precies luisteren en alles vragen anders wordt ze gestraft.
Zuster Marlinde is een keer in de buurt geweest, maar moet op bevel van de rechter uit
de buurt blijven, zij verbaasde zich erover dat Annie zo vermagerd en verwilderd er uit
was gaan zien in de enkele weken dat ze haar niet gezien had.
De tweede getuige is de vroegere buurvrouw die ook enkele belastende zaken voor de
moeder vertelt. Annie staat in de rechtszaal vaak terug te denken en die gedachten volgt
de lezer.
Ze vond school leuk, omdat ze daar vrij was, maar toen moeder dat door had moest ze
vaak ziek thuisblijven. Ook moest ze op school vertellen dat de blauwe plekken die ze had
door vallen en vechten waren ontstaan. Vaak moet ze van haar moeder het huis schoon maken
en als ze klaar is naast de piano staan, doodstil. Haar broertjes en zusjes vonden dat wel
raar, en bestempelen haar als niet normaal. Een andere straf is het opsluiten in het
kolenhok.
Op een gegeven moment slaat haar moeder haar een paar keer in het gezicht, daar heeft
ze spijt van omdat het te goed te zien is. Ze is dan opeens heel aardig en dat geeft Annie
hoop op betere tijden.
De schooljuf van Annie getuigt ook. Ze vertelt dat Annie goed in leren was en dat ze
het niet vertrouwde dat ze zo vaak ziek was. Ze schakelt de raad voor Kinderbescherming
in.
Annie moet met de andere kinderen mee om te stelen uit winkels, dat wil en durft ze
niet en dus volgt weer straf.
Als de vakantie aanbreekt stuurt moeder alle andere kinderen naar een vakantiekamp.
Annie niet, en ze wordt weer veel geslagen en soms in de tuin gezet. Een keer wordt ze
daar vastgebonden en gezien door een arbeider die in de buurt werkt. De politie komt, maar
moeder heeft haar snel binnengehaald. De agent vertelt als getuige dat ze daar bijna niet
tegen kunnen optreden. Hij kwam regelmatig met de kinderen van Annies gezin in aanraking
omdat ze vaak winkeldiefstallen pleegden. Hij vermoedde in opdracht van moeder.
De moeder moet praten met de RvK maar die weet ze te overtuigen van haar gelijk: Annie
is een lastig kind dat niet luistert.
De volgende getuige is de kinderrechter Mr van der Meer, die begint met Annie zwart te
maken en te vertellen dat de andere getuigen maar overdreven verhalen vertellen. Hij
steunde de moeder, Annie had hij gezien en vond haar maar een lastig kind dat niets wilde
zeggen.(Te bang voor moeder) De advocaat haalt allerlei rapporten als bewijsstukken boven
water waarin sociaal werksters, doktoren en de politie vertellen dat de moeder
waarschijnlijk haar kind mishandelt, maar daar had hij geen aandacht aan besteed. Het was
al raar dat hij de kinderen na zes jaar opeens aan de moeder terug gegeven had.
Als klap op de vuurpijl komt de reden van de uithuisplaatsing van Annie naar voren. Ze
was een paar keer ziek geweest, maar haar moeder liet haar steeds meer werken. Als straf
had ze haar een keer in de tuin gezet en een emmer water over haar heen gegoten. Gelukkig
was er een sociaal werkster langsgekomen die haar kon redden, ze had al enkele
bevriezingsverschijnselen !!
Nawoord
De schrijfster vertelt dat het verhaal verzonnen is maar de feiten van de mishandeling
door haar zelf zijn meegemaakt. Ze roept op tot oplettendheid bij verzorgers, doktoren etc
om mishandeling te voorkomen en in te grijpen als ze mishandeling vermoeden. |