Boekverslag : Wim De Bie - Meneer Foppe En Het Gedoe
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 869 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 869 woorden.
Ik heb alleen de verhalen van meneer Foppe samengevat omdat de alle verhalen los van elkaar geschreven zijn.
De vouwwand
Als meneer Foppe ‘s morgens opstaat wil hij de vouwwand tussen de kamer openmaken. Wanhopig trekt hij aan de wand, maar de wand gaat maar een stukje open. Dus besluit hij het maar te laten zitten zo.
De pas
Meneer Foppe herinnert zich nog toen hij nog werkte. In de laatste maanden moest hij eerst door de beveiliging heen naar zijn eigen kantoortje. Hij besloot zich maar als bezoeker van hemzelf te laten binnenkomen. Hij dacht wel aan de consequenties; zouden ze hem niet verdacht vinden als hij een paar bij zichzelf zou zitten.
De zoemer
De zoemer gaat als Foppe zit te eten. Meneer Foppe krijgt een raar gevoel in zijn maag als de zoemer gaat. Weer gaat de zoemer. Hij kijkt het is, een kleine vrachtwagen met bloemen. “Bloemen? Voor Mij?”, denkt meneer Foppe.
Bloot
Meneer Foppe wandelt een stukje. Dan voelt hij dat hij zijn handschoenen niet aan heeft. Hij voelde zich eenm beetje bloot, dat gaf hem iets om over na te denken. Hij dacht aan de lente en de zomer. Hij was blij dat het voorlopig nog geen zomer was.
Het plaatje
Meneer Foppe moet naar het ziekenhuis, waar hij een hele lange tijd niet is geweest. Hij kwam aan in het ziekenhuis en ging met de trap omhoog. Daar aangekomen vroeg hij aan een zuster achter de balie. Zij vroeg een plaatje, maar die had Foppe nog niet. Hij moest weer naar beneden om het plaatje te laten maken. Daar was hij dan. Toen hij klaar was, moest hij weer naar boven toe. Hij was weer bij de balie, maar hij was zijn verwijsbrief vergeten beneden. Hij besloot naar huis te gaan en de dokter maar te bellen.
Twee appelcarrés
Meneer Foppe werd vandaag 47 jaar oud. Hij begon eigenlijk het tweede gedeelte van zijn leven. Hij ging naar de bakker. Daar bestelde hij twee appelcarrés, want met één slagroomtaartje zou eenzaam lijken Hij ging naar huis en at ze daar op.
Het lekkerbekje
Meneer Foppe wou zich zelf verwennen met een lekkerbekje of een biefstukje. Hij durfde niet voor één biefstukje te vragen of die uit de koelcel werd gehaald. Hij nam maar een echte kabeljauwlekkerbek. Ineens werd hij wakker uit de lekkerbekdroom, een oudere vrouw vroeg of hij een gulden kon wisselen. Hij kon dat wel en hielp de mevrouw. Zou betaalde bij de automaat en de vrouw vroeg of het kaartje op de ruit wilde leggen. Foppe las het kaartje en merkte dat het kaartje áchtér de voorruit moest liggen. Hij besloot maar te wachten, want hij kon het kaartje moeilijk
achter de voorruit leggen. Buurtbewoners zagen hem staan en belden de politie…
Het jack
Meneer Foppe besloot om naar binnen te gaan bij een kledingwinkel. Toen hij binnenkwam werd hij geholpen door een meisje. Hij nam het jack dat hij paste, maar dacht er even over na. Toen hij naar de stomerij wilde lopen, zat de rits vast. Meneer Foppe kreeg hem niet los en wilde niet in de jas knippen. Dan maar met jas en al naar bed…
Het complot
Vroeger als meneer Foppe naar school ging, dan stond zijn klas al klaar in zijn straat, waar ook de school stond. Dan zei zijn moeder: “ga dan” en dan ging kleine meneer Foppe. Later kwam hij erachter dat het een complot was.
De Billy
Meneer Foppe is niet zo doe-het-zelver, maar hij had toch een kast gekocht met de naam Billy. Die moest je zelf in elkaar zetten. Meneer Foppe moest hem eerst naar boven tillen, via de trap. Toen de kast boven was zette Foppe hem in elkaar, toen hij klaar was zag hij dat er een plank verkeerd zat. Maar met wat “snuisterijen” erin zou hij de plank wel vergeten.
Leeg
Meneer Foppe ging zitten op het bankje in de hei. Toen kwam er een fietser aan die ook op het bankje wou zitten, dacht meneer Foppe. Meneer ging weer weg en zou een tijdje later weer terugkomen en kijken of het bankje vrij was. Hij hield niet zo van mensen zo dicht bij hem.
De jongetjes
Meneer Foppe ging maar weer eens zwemmen. Hij betaalde de juffrouw achter de kassa en ging naar de kleedkamers. Hij kleedde uit en ging het hokje je uit. Niemand. Toen kwamen er een twintig tal jongetjes aan. Foppe dook snel in zijn kleedhokje en deed de deur dicht. Hij wachtte tot de jongetjes weg waren en ging naar huis. Gelukkig zag de kassajuffrouw hem niet weggaan. Dat zou raar zijn; droog teruggaan.
Het filmpje
Foppe haalde af en toe wat boekjes bij het reisbureau. Hij had een hele stapel. Hij keek in een van de hele stapel en een vrouw op de foto deed hem denken aan mevrouw Steenvliet. Hij dacht ook aan het filmpje van de reis. Daar had mevrouw Steenvliet speciaal een camera voor gekocht en daarna niet meer gebruikt. Hij genoot van de lachende Steenvliet en opeens was er een ramp, gevolgd door een wit scherm.
Het gedoe
Na een avondommetje ziet meneer Foppe dat aan de overkant van zijn huis de lamp en tv nog aanstonden. Hij ging snel naar huis om uit te lachen.
De rest van het boek bestaat uit briefen, telefoongesprekken, interviews en de belevenisen van de Bie.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen