Boekverslag : - Lijden En Pijn
De taal ervan is Overig en het aantal woorden bedraagt 1013 woorden.
De taal ervan is Overig en het aantal woorden bedraagt 1013 woorden.
Zelfpijniging
1. Doel: Uiting van woede of verzet
Deze tweede vorm is een uiterst vrouwelijk vorm voor het uiten van woede of verzet in een agressieve vorm. Terwijl dit gevoel meestal naar buiten wordt geuit, kan het ook geprojecteerd worden op de persoon zelf. De persoon in kwestie brengt zichzelf dan letsel toe om de frustratie te kunnen uiten, zonder daar anderen bij te hoeven betrekken. Deze woede kan gericht zijn op een ander persoon, een soort wrok die niet naar die persoon geuit kan worden, maar het kan ook een kwaadheid zijn op de persoon zelf wanneer deze in diens ogen onjuist of onvoldoende gehandeld heeft.
2. Doel: Boete doen, zelfbestraffing
Als verlengde van de vorige vorm, waarbij de persoon een woede koestert jegens zichzelf, is deze vorm veel voorkomend bij mensen die niets anders kunnen dan perfectionistisch handelen en een mindere vorm niet kunnen accepteren. Ook bij lichamelijk geweld kan de persoon terugvallen op deze vorm en het juist als een vorm van sentiment beschouwen, aangezien ze het lichamelijke geweld hebben ervaart als iets normaals en hier onbewust naar blijven verlangen. Daarnaast is het ook een manier om het lichaam, dat automutilanten vaak niet accepteren en zelfs haten te bestraffen alsof het een vijand is.
3. Doel: Vermindering van negatieve gevoelens
In deze vorm, wat overigens de meest samenhangende vorm met de andere versies is, probeert de automutilant negatieve gevoelens als leegte, onbestemde angst, spanning, depressie of woede te vergeten door de lichamelijke beschadiging als afleiding te gebruiken. In deze zin zijn de negatieve gevoelens te groot en ondragelijk genoeg, dat een lichamelijke vorm van pijn draaglijker en “fijner” is. Daarnaast is het ook een manier om dingen uit het verleden op te rakelen die voorheen verdrongen waren, omdat het omgekeerd eveneens gebeurt dat sommigen zichzelf verwonden als een manier om in een soort trance of “trigger” te raken, waardoor ze tijdelijk ontsnappen aan een bedreigende situatie of ervaring, zoals de herinnering aan een pijnlijk moment uit het verleden.
4. Doel: Doorbreken van vervreemding
Deze vijfde vorm is de meest voorkomende vorm bij jonge mensen die in de periode van de pubertijd in aanraking komen met hun eigen identiteit. Ook in het geval van het overlijden van een dierbare of suïcidale depressiviteit wordt deze vorm gebruikt om contact te maken tussen lichaam en geest en het besef te versterken een levend wezen te zijn. Door opzettelijk lichamelijke pijn te veroorzaken, kunnen mensen weer contact maken met het eigen lichaam en een reactie geven op een depersonalisatie of depressieve gevoelens. In tegenstelling tot zelfdoding is deze vorm een manier om bewust te blijven van het leven en wordt het gebruikt als een hulpmiddel om door moeilijke tijden heen te komen. Ook het zien, ruiken en proeven van het bloed geeft het besef een sterfelijk wezen te zijn.
5. Doel: Communicatie, schreeuw om hulp
Deze vorm is vaak het beginnende stadium van de automutilatie. Ergens wil de persoon zijn of haar beschadiging verborgen houden, maar koestert tegelijkertijd ook een stil verlangen dat het juist wordt opgemerkt, opdat mensen inzien dat er serieus iets aan de hand is. Vergelijkbaar met deze vorm is de zelfmoordpoging, die in sommige manier ook wordt gehanteerd als een schreeuw om aandacht.
____________________________________________________
Mishandeling >> door anderen
Een tik op je vingers...
Een scheldpartij van je moeder...
Een straf die je eigenlijk niet verdiende...
Is dat kindermishandeling?
Nee! Dat overkomt iedereen wel eens.
Het wordt anders als de mensen die eigenlijk voor je moeten zorgen, je voortdurend pesten en kleineren.
Als ze je steeds weer bont en blauw slaan.
Als ze aan je zitten, terwijl je dat niet wilt.
Als ze nooit aandacht voor je hebben en je aan je lot overlaten.
Kortom: als er dingen met je gebeuren die
eigenlijk niet horen.
------------------------------------------------------------
Verhaal van een jongen die mishandeld is:
Het begon allemaal met een videootje, gisteravond. Tim werd al een beetje zenuwachtig toen z'n moeder uit de videotheek kwam. "Alleen met mama film kijken", dacht Tim, "als dat maar goed gaat." De film begon en Tims moeder zette nootjes op tafel. Ze was heel vrolijk en lag bijna onder de tafel van het lachen. Tim werd nerveus. "Zo leuk is die film toch ook niet? Ik wou dat papa thuiskwam", dacht hij.
Halverwege de film werd zijn moeder heel stil en toen ineens kreeg ze het weer . . . Ze sleurde Tim van de bank en sloeg hem bont en blauw. Ze riep dat Tim egoïstisch was omdat hij de bak met nootjes had leeggegeten. Ze sloeg zo hard, dat Tim steeds harder moest huilen. Hij rukte zich uiteindelijk los en rende naar zijn kamer.
Tim kon die nacht nauwelijks slapen van de pijn. Hij hoorde zijn vader nog thuiskomen. "Als papa dit zou weten", dacht Tim. "Maar mama doet dit alleen als papa niet thuis is."
Het is zaterdagochtend Tim wordt wakker. Hij probeert zich uit te rekken, maar zijn hele lichaam doet pijn van gisteravond. Tim hoort de buitendeur. Zijn ouders gaan naar de stad, dat doen ze wel vaker op zaterdag. Tim strompelt uit bed. "Gelukkig hoef ik niet naar school vandaag", denkt hij. "Maandag zullen die blauwe plekken wel weg zijn. Waarom doet mama dit toch? Doe ik iets verkeerd ofzo?"
Tim banjert wat door het huis, kijkt televisie en gaat uiteindelijk achter zijn bureautje zitten om wat te computeren. In z'n la heeft hij een folder van de Kindertelefoon. Die folder had hij op school gekregen toen Marry van de Kindertelefoon kwam. Marry kwam uitleggen wat de Kindertelefoon is. Er bellen kinderen die gepest worden en kinderen die verliefd zijn. Maar er bellen ook jongens en meisjes die geslagen worden door hun ouders. Ieder kind dat iets wil vertellen, mag bellen. Tim kijkt de folder nog eens door. Eén stukje gaat over kinderen die geslagen worden door hun ouders. Er staat dat zulke ouders vaak zelf grote zorgen of problemen hebben. "Zou dat bij mama ook zo zijn of is het allemaal mijn schuld?", denkt Tim. Hij ziet in de folder overal het nummer van de Kindertelefoon. Hij twijfelt even, maar loopt dan naar beneden en pakt de telefoon. Hij draait het nummer. "Met de Kindertelefoon, met Ilse", hoort Tim zeggen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen