Boekverslag : Gerard Reve - De Vierde Man
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2319 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2319 woorden.
De Samenvatting:
Gerard vertelt aan zijn vriend Ronald dat hij jaren geleden een verhouding had met een jonge weduwe van het vrouwelijke geslacht . Dan volgt in de hoofdstukken twee tot en met tien het verhaal van die verhouding en de verwikkelingen eromheen. Schrijver is uitgenodigd om in de Zuid-Nederlandse havenstad V. een lezing te houden voor de plaatselijke notabelen. Hij gaat erheen met de trein en valt door het regelmatige ritme van de wielen in slaap. Hij droomt akelig van een lange gang waarin een kloppend geluid naderbij komt zoals in een film de nadering van gevaar wordt aangekondigd. De lezing verloopt goed, schrijver meent zelfs dat hij zeer geestig is geweest die avond. Na afloop heeft hij weinig zin om in een plaatselijk hotel te overnachten. Dat komt hem goed uit, want de penningmeester van de vereniging die hem voor de lezing had gevraagd, nodigt hem uit bij haar te logeren. Christine is de naam van de penningmeester. Ze is een mooie, jonge en aantrekkelijke weduwe. Gerard raakt er opgewonden van, hoewel hij gewoonlijk de herenliefde bedrijft. Christine blijkt in een groot huis naast haar kapperszaak te wonen. Het idee dat ze wellicht ook nog rijk is, windt Gerard nog meer op. Ze gaan met elkaar naar bed en ondanks Gerards betrekkelijke onervarenheid op het gebied van de hetero-seksuele liefde, zijn Gerard en Christine zeer voldaan. s Nachts heeft hij weer een nare droom over een magere zwarte man (de Dood) met een sleutel die zingt Tierelierelier ... wie is nummer vier ... ? De volgende ochtend ziet hij op het bureau van Christine een brief en een foto van een knappe jongen. Direct wordt hij op deze jongen verliefd. Deze Herman uit Düsseldorf moeten zal hij bezitten. Christine zal hem daarbij moeten helpen. Als Christine hem vraagt of hij het volgende weekend, tegen betaling, op haar huis wil passen, zegt hij dat meteen toe, want hij meent op die manier met die mooie Herman in contact te kunnen komen. Het volgen de weekend zal Christine naar Herman toe gaan, maar als Gerard bij haar is, aarzelt ze met vertrekken. Ze is niet zo zeker van Herman. Hij is weliswaar al lang verliefd op haar maar hij drinkt veel (net als Gerard) en is in bed nogal snel en woest. Gerard wendt occulte (verborgen) gaven voor om allerlei dingen van Herman te weten te komen (het verhoor -motief) en stelt voor dat ze Herman meeneemt naar huis onder het voorwendsel dat hij met zijn helderziende gaven wellicht van dienst kan zijn bij het bepalen van hun onderlinge verhouding. In werkelijkheid barst Gerard van verlangen om Herman inlevende lijve te aanschouwen. Als Christine zaterdagochtend is vertrokken, probeert Gerard te gaan schrijven, maar het grote, lege huis benauwt hem. Hij gaat een wandeling maken in de hoop de jongen te ontmoeten die hij de vorige dag in de Kamperfoeliestraat heeft gezien. Deze jongen komt hij niet tegen, maar voor de plaatselijke bioscoop pikt hij Laurens op, een lieve blonde knaap die hij meeneemt naar het huis van Christine. In een klein logeerkamertje vrijen ze met elkaar waarna Laurens weer weg gaat. In het kamertje achter een stapel kappersvakbladen vindt Gerard een rechthoekig kistje. Met een sleutel zoals hij die in zijn droom in handen van de Dood had gezien, maakt hij het kistje open. Hij vindt papieren, brieven en foto s van drie overleden minnaars van Christine. Alle drie vertonen grote gelijkenis met Gerard en alle drie waren ineens dood! Gerard vlucht in paniek terug naar zijn eigen huis in A., zich realiserend dat zijn dromen hem al gewaarschuwd hebben. Christine belt hem later op en vertelt dat ze Herman inderdaad heeft meegenomen. Ook vertelt ze dat Herman in V. een zwaar auto-ongeluk heeft gehad. Hij is tegen een schip gereden met de auto van Christine, hij is zwaar verminkt en mist een oog. Gerard herinnert zich, dat hij van dit ongeluk een visioen heeft gehad, toen hij voor Christine de helderziende vriend speelde. Hij is dus de dans bijtijds ontsprongen. Weer later verneemt hij dat Christine met een Canadees is getrouwd, van wie ze ook alweer weduwe is. Dan is het verhaal uit en in hoofdstuk elf (het laatste) vraagt hij aan Ronald wat die er van vindt. Alleen het versje dat de Doos zong is hem ontschoten! Het oordeel van Ronald komen we overigens niet te weten.
Anoniem ingestuurd. is nummer vier?. Na deze droom vraagt Gerard zich af of Christine misschien een heks is, maar verdringt dat snel weer.
De volgende ochtend komt Gerard er achter dat Christine ook nog een kapperszaak aan huis heeft en vraagt of hij geknipt mag worden. Nadat hij geknipt is gaan ze naar een kantoortje van Christine omdat Gerard nog betaald krijgt voor die lezing. Daar ziet Gerard een brief liggen van een man die Herman heet en uit Düsseldorf komt met een foto van hem erbij. Gerard is op slag verliefd en wil meer over deze jongen te weten komen en alleen Christine kan hem daarbij helpen. Maar hij durft haar het niet direct te vragen wat voor verhouding zij met hem heeft.
Het is tijd voor Gerard om weer naar huis te gaan, maar Christine vraagt Gerard of hij volgend weekend op haar huis wil passen omdat zij weg moet. Gerard gaat hierop in omdat hij hier eigenlijk wel wil wonen.
Zo is hij volgend weekend weer bij Christine, maar voordat hij daar kwam was hij de weg kwijt en vraagt hij de weg aan een hele knappe jongen, maar Gerard durft hem niet te vragen of met hem de nacht door wil brengen.
Christine blijft toch nog een nachtje thuis dus hij hoeft alleen van zaterdag op zondag op haar huis te passen. Gerard was van plan om veel meer te weten te komen over Herman, waar Christine dit weekend heen gaat, en doet alsof hij helderziend is en Christine haar hand kan lezen. Hierdoor gaat Christine spontaan over haar hele leven vertellen. Ze is opgeleid tot kapster en is ook getrouwd met een kapper, Johan, maar Johan stierf al snel. Hierna heeft Christine nog drie mannen gehad maar die zijn allemaal gestorven. Nu wil die ene Herman een relatie met haar maar zij weet niet wat ze met hem wil. Herman heeft een eigen zaak en hij is wild in bed. Tijdens dit gesprek krijgt Gerard echt eeen visioen van Herman, hij was bij de boeg van een schip en had één oog dicht.
Gerard raadt Christine aan om Herman mee naar huis te nemen en dat doet ze. De volgende ochtend vertrekt ze naar Düsseldorf en is Gerard alleen in het huis.
Gerard wil die jongen die hij op straat is tegen gekomen nog eens zien en gaat hem zoeken maar hij komt een ander jongen, Laurens, tegen. Hij neemt hem mee naar huis en ze vrijen samen. Daarna gaat Laurens weer weg.
Gerard vindt een boek met een holle buis erin, het is zon zelfde soort sleutel als uit zijn droom. Hij kan er een kistje mee openmaken. In dat kistje zitten allemaal papieren maar ook trouwfotos van haar mannen en krantenknipsels met erin verteld hoe zij zijn gestorven! Hier schrikt Gerard van en vlucht naar huis, misschien is hij wel de volgende. Misschien is hij wel nummer vier.
Later heeft Christine nog een keer gebeld en verteld dat Herman een ongeluk heeft gehad, hij is dronken met een auto tegen de boeg van een schip opgereden en hij is daardoor een oog kwijtgeraakt.
Tot zover vertelde Gerard zijn verhaal aan Ronald en vraagt zich af of het een goed verhaal is. Hij weet nog niet of hij het ooit op zal schrijven.
Onderdeel F:
De dingen die mij erg opvielen waren de gedachten van Gerard wanneer hij dacht aan het gemeenschap hebben met Christine. Die gedachten waren soms zo gewelddadig, dat had ik helemaal niet achter Gerard gezocht.
En Gerard is erg onzeker over zichzelf, vind ik, want hij vraagt zich steeds af of Christine nog meer mannen heeft gehad. En of hij wel goed genoeg in bed was. Het gaat in dit boek vaak over seks. Het is een fantasie van Gerard om haar te martelen en haar zomaar te pakken. Dat vond ik heel apart.
Tweede gedeelte:
Onderdeel G:
Het gaat over de drie mannen van Christine die gestorven zijn, maar hoe is onbekend maar waarschijnlijk vermoord door Christine. En de vraag is wie de volgende wordt. Vandaar De vierde man. Wat uiteindelijk Herman is geworden en niet Gerard. Ik snap nu de omslagillustratie ook. De vrouw op de voorkant is Christine en de grafsteen op de achterkant is of bestemd voor de vierde man of het is een grafsteen van één van de drie mannen.
Onderdeel H:
Het is een spannend onderwerp. Je moet er eerst wel door heen zien te komen, maar vanaf het zesde hoofdstuk komt er wel een verhaal in. Ik vond het eerst veel te saai en moeilijk om mezelf te stimuleren om verder te lezen. Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb want ik vond het een goed en spannend boek. Ja, het is een goed onderwerp, als je het een onderwerp kan noemen. Ik zou liever zeggen dat het een goed verhaal is!
Onderdeel I:
Gerard Reve: Hij is een round-character omdat we steeds meer van hem te weten komen. We beleven het verhaal door zijn ogen. We weten wat zijn gevoelens en gedachten zijn. Hij fantaseert heel veel, hij heeft ook veel homo- en heteroseksuele gedachten door elkaar. Hij is dus eigenlijk bi-seksueel. Zijn fantasieën gaan vaak over het martelen van Christine als ze seks hebben. Heel apart.
Hij is schrijver van beroep en vraagt zich af of zijn verhaal over zijn leven met Christine een goed verhaal is om op te schrijven.
Christine: Zij is een weduwe van drie mannen die al vroeg overleden zijn. Waarschijnlijk heeft zij alle drie de moorden op haar geweten maar dat weet je niet omdat we niets over haar te weten komen. Ze is zeer mysterieus.
In het boek worden de gevoelens en gedachten van Gerard beschreven. Wij weten wat hij voelt en denkt, maar we weten niets over Christine.
Ik vond hem nogal apart reageren op sommige dingen en ik vond hem rare gedachtes hebben, maar ieder mens verschilt.
De gevoelens gaan over de seks, of hij het wel goed gedaan heeft. Tot zijn liefde voor en Christine en Laurens en Ronald. Hij is homo maar heeft ook heteroseksuele gevoelens.
Onderdeel J:
Het is voor mij een lastig taalgebruik, niet zo makkelijk om te lezen. Ik moest er de eerste dertig bladzijden erg aan wennen. Het is een aparte stijl van schrijven, ik lees liever het dagelijks taalgebruik.
Onderdeel K:
Ik persoonlijk zou het moeilijk vinden om het boek te schrijven omdat ik in een heel andere stijl dan Gerard Reve leef en denk. Het hele boek zou moeilijk voor mij zijn.
Onderdeel L:
Nee, ik heb niets over het boek of de auteur gelezen totdat ik dit verslag moest maken. Ik weet niet of dat meetelt, maar dan heb ik het hoofdstuk over Gerard Reve zelf gelezen dat achterin het boek staat en ik heb informatie over hem gelezen op het schrijversnet. Zijn leven stond er beschreven met alle boeken die hij tot nu toe in z'n leven heeft geschreven.
Over het boek heb ik niets gelezen.
Derde gedeelte:
Dit boek was voor mij moeilijk om te lezen omdat ik het een zeer moeilijk en apart taalgebruik vond. Ik houd meer van het dagelijks taalgebruik en niet met zoveel woorden als gij erin. Ik heb daarom ook verschillende keren in een woordenboek een woord op moeten zoeken omdat ik het gewoon erg moeilijk vond. Maar daar is volgens mij niets mis mee.
De ideën van Gerard vond ik soms zo schrikwekkend. Dat een mens zulke gewelddadige ideën kan hebben. Het waren ideën over sm. Waar ik persoonlijk al helemaal niet voor ben!
Wat ik te vaag beschreven vind in het boek is de doden van die drie mannen van Christine. Je weet alleen dat ze dood zijn maar niet waardoor en er wordt ook niet uitgebreider op ingegaan.
Ik weet dat deze beschrijving over je eigen mening van het boek zeer uitgebreid moet zijn, maar ik laat mijn mening hierbij. Ik zou niet weten hoe ik dit nog verder uit kan breiden.
Dit waren de moeilijkste dingen voor mij in het boek.
Het een heel spannend boek om te lezen omdat je net niet achter de waarheid van de dood van de drie mannen komt. Ik zei wel dat ze daar verder op in moesten gaan maar het gaf denk ik eigenlijk de meeste spanning aan het boek. Je komt niet helemaal achter de waarheid maar je blijft eigenlijk met honderden vragen achter. Je weet niet of Gerard het verhaal ooit op zal schrijven en je weet ook niet of hij Christine ooit nog eens zult zien. Want Gerard zn leven gaat na dit verhaal natuurlijk gewoon verder. Dat geeft ook wel weer een andere wending aan het verhaal.
De komiek ben ik niet echt tegengekomen in dit boek wat toch wel op de achterflap stond beschreven. Het kan ook dat ik de grap er niet van in zag. Maar dan vond ik het nog steeds niet grappig, toch?
Het was moeilijk om in dit boek te beginnen en te blijven lezen, maar na hoofdstuk zes werd het wel boeiender. Het was zeer taai om doorheen te komen. Je hoort het wel eens meer over boeken. Dit boek kunnen we bij zon boek rekenen.
Bronnenlijst:
Ik heb bij het samenstellen van deze verwerkingsopdracht een paar instanties geraadpleegd.
Dat waren: - www.schrijversnet.nl
En het laatste hoofdstuk van het boek dat over Gerard Reve zelf ging.
Verder heb ik nergens gebruik van gemaakt.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen