Boekverslag : Thea Beckman - Kruistocht In Spijkerbroek : Een Historische Roman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1320 woorden.


Het boek heet Kruistocht in Spijkerbroek.


De schrijfster van het boek heet Thea Beckman.


Over het kiezen van het boek kan ik niet zoveel zeggen, want 2 jaar geleden heb ik dit boek van mijn oom met mijn verjaardag gekregen.


Toen hij een kind was, was dit zijn lievelings boek, dus dat was genoeg om mij te overtuigen dat het een leuk boek was.




Samenvatting






Het boek gaat over een jongen die Dolf Wega heet en die 15 jaar is.


Dr. Simiak en dr. Kneveltoer hebben een materie-transmitter gemaakt waarmee zij allerlei spullen naar een ander tijdperk kunnen verplaatsen.


Dolf vond het een mooi apparaat en had veel bewondering voor dr. Simiak en dr. Kneveltoer. Na lang zeuren kreeg Dolf dr. Simiak, dr. Kneveltoer en zijn vader (ook uitvinder) zover dat ze Dolf met de materie-transmitter wegflitsen naar 1212 in Montgivray. Als hij wordt weggeflitst moet hij na vier uur weer op precies dezelfde plek staan. Door een foutje komt Dolf terecht in Duitsland in het plaatsje Spiers. Als hij in Spiers komt ziet hij dat twee struikrovers een jonge man aanvallen. Dolf redt hem het leven. De jongen blijkt Leonardo te heten. Leonardo spreekt Middeleeuws Nederlands.


Dat kan Dolf maar met moeite volgen. Als Dolf een paar minuten voor het terugflitsen naar de plaats wil lopen komen er opeens een heleboel kinderen aan gelopen. Dolf doet enorm zijn best om op tijd op het kruis te staan maar hij is te laat. Een andere jongen verdwijnt voor Dolf z’n gezicht naar de 20e eeuw. Dat betekent dat Dolf in de middeleeuwen moet blijven. Het blijkt dat de menigte een kinderkruistocht is die via Genua naar Jeruzalem gaat. Dolf en Leonardo besluiten zich erbij aan te sluiten.


Dolf kan het niet laten zich met de organisatie te bemoeien om zoveel mogelijk kinderen te redden van de dood, want de omstandigheden zijn bar en boos. Na veel spannende en gevaarlijke avonturen komen de kinderen aan in Genua. Het blijkt dat de twee monniken die de kruistocht leidden verraders waren en de kinderen wilden verkopen op de slavenmarkt. Gelukkig komt Dolf hier op tijd achter zodat hij net op het nippertje de kinderen kan redden. Ze trekken verder naar Zuid-Italie.


Steeds meer kinderen blijven achter in steden of stichten nederzettingen, maar allemaal zijn ze teleurgesteld dat ze niet naar Jeruzalem kunnen.


De kinderen die nog over zijn, komen aan in Brindisi.


Ondertussen probeert dr. Simiak Dolf te vinden.


Hij flitst aluminium doosjes naar de plaats waar de kruistocht langs zal komen. Dat weet hij omdat hij een beetje met de overgeflitste jongen kan communiceren.


Leonardo vindt een van de doosjes en vraagt aan Dolf of hij weet wat er op het briefje staat, wat in het doosje zat. Dolf las op het briefje dat 24 uur na aankomst van het doosje, het doosje teruggeflitst zou worden en dat hij iets op de achterkant van het papiertje moest schrijven, want dan zouden ze weten waar hij was.


Maar Leonardo had het doosje al een week in zijn zak maar had het vergeten te vragen. Dolf vroeg toen of de kinderen wilden helpen opletten of ze zo’n doosje zagen en of ze precies wilden onthouden waar ze het hadden gevonden. De kinderen snapten er niet veel van maar deden het toch, tot op een keer iemand een doosje had gevonden en precies zoals Dolf had gevraagd nog wist waar hij het had gevonden. Dolf zorgde dat hij op tijd op de plaats was en hij werd terug geflitst.




Dolf was weer terug in de 20e eeuw.




Nog even over het boek




De twee belangrijkste gebeurtenissen zijn de momenten dat er geflitst werd. Het verhaal speelt zich voornamelijk af tijdens de kruistocht.


Het onderwerp is denk ik vooral de kinderkruistocht. Ik denk niet dat het hele boek draait om het flitsen. Het boek heeft me wel degelijk aan het denken gezet, want aan de manier waarop Thea dit boek heeft geschreven merk je hoe het er met die kinderen aan toe ging en het raakt me toch wel. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je zulke boeken leest want je ervaart hoe goed je het hebt. Dit verhaal zou niet echt gebeurd kunnen zijn want ik denk dat (al doe je nog zo je best) je niemand naar een ander tijdperk kunt verplaatsen. Het is een best moeilijk boek maar het is toch goed te lezen. Er staan wel kleine stukjes in die ik zou willen overslaan omdat ze een beetje saai waren. Ik vond het een heel erg spannend boek, maar het was toch ook wel zielig, want soms lees je een stuk waarin staat dat kinderen onder de voet gelopen worden en dat vind ik heel zielig. Het boek is volgens mij geschikt voor kinderen vanaf 11 jaar, want ik heb het geprobeerd te lezen toen ik 10 was maar toen was het voor mij te moeilijk. Volgens mij zijn kinderen van 10 jaar niet geinteresseerd in het onderwerp van het boek. Ik heb echt genoten van dit boek, en zou iedereen die dit boek nog niet gelezen heeft het zeker aanraden. Ik lees heel veel griezelboeken maar dit boek heeft me er van overtuigd dat ook historische romans erg spannend en leuk kunnen zijn. Ik geef dit boek een dikke 9.




En dan nu nog iets over de schrijfster.




Leven




Thea Beckman werd op 23 juli 1923 in Rotterdam geboren.


Als kind las ze erg graag en erg veel. Al toen ze klein was wilde ze schrijfster worden. Ook wilde ze graag studeren, maar dat vonden haar ouders niet nodig. Ze ging naar de mavo en volgde daarna een kantooropleiding. In 1945 trouwde ze. Aan het opvoeden van haar drie kinderen had zij haar handen vol. Toch had ze af en toe even tijd om te schrijven.




Over haar boeken




Thea Beckman heeft ondertussen een groot aantal boeken geschreven. Je kunt ze in 3 groepen verdelen: - Historische romans


- Eigentijdse romans


- Science fiction romans


Werk






Toen haar kinderen groter waren, begon ze meer tijd aan het schrijven te besteden. Vanaf 1970 kwam dat echt serieus op gang.


Toen verscheen Met Korilu de griemel rond, dit boek is herdrukt en heet nu Zwerftocht met Korilu. Daar kreeg ze een zilveren griffel voor.


Daarvoor had ze 4 boeken geschreven die niet echt veel aandacht kregen. In 1973 kwam Kruistocht in Spijkerbroek uit. Dit was een groot succes. Daarna verscheen jaarlijks een nieuw boek.


Ze kreeg nu ook tijd om haar oude wens te vervullen: studeren.


Na het avond-atheneum ging ze psychologie studeren.


Voor Thea een boek schrijft leest ze eerst zelf allerlei boeken over de tijd die ze beschrijft en die informatie verwerkt ze in het verhaal.




Het verband tussen het boek en Thea






Thea Beckman raakte door haar vakanties in Frankrijk en Spanje geboeid door de middeleeuwen. Ze zegt: “ Je struikelt daar gewoon over het verleden. Dat hele unieke landschap riep bij mij een sfeer op die me niet meer losliet. Overal ben ik geweest: Mont Saint-Michel, Reims, Toledo, Burgos. Zelfs het slagveld van Poitiers heb ik na lang zoeken gevonden! Al die indrukken vormden het decor voor het verhaal. Thuis dook ik in de boeken. Een historisch verhaal moet uiterst betrouwbaar zijn. Daarom zocht ik precies uit wat er in die tijd wel en niet was:


Welke kleren mensen droegen, welke vruchten er groeiden, hoe ze de zieken verzorgden, enzovoort. Zelfs uit Franse bibliotheken liet ik boeken komen. Zo ben ik meer als een jaar lang bezig geweest met boeken lezen, aantekeningen maken en informatie verzamelen.”




Thea’s mening over jeugdboeken




Thea: “In jeugdboeken moet de sfeer niet somber of pessimistisch zijn.


Jeugdboeken moeten opgewekt van toon zijn. Er mogen wel grote problemen in voorkomen, maar de afloop hoeft niet somber te zijn.


Boeken zijn er niet om kinderen op te voeden. Dat is een taak van de ouders. In boeken moet je lekker kunnen wegduiken en dingen kunnen meemaken die je anders nooit beleeft.”




Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen