U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : J. Bernlef - Hersenschimmen.
Deze versie komt van http://www.collegenet.nl/studiemateriaal/verslagen.php?verslag_id=43 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 767 woorden.

Hersenschimmen

Schrijver : J Bernlef(Hendrik Jan Marsman)
Uitgerverij : Querido(Amsterdam)
Eerste druk : 1984
aantal pagina's : 166
aantal hoofdstukken : 8

LEESVERSLAG

Voor mij gaat dit verhaal over hoe de mens zijn geestelijk bewust zijn kan verliezen zonder dat hij daarvoor van te voren op atent is gemaakt door een ziekte ofzo.
Mooi maar niet compleet.Dit was mijn mening na het lezen van het boek.Mooi omdat toch goed is beschreven hoe iemand met dementie vervreemd van zijn omgeving en van zichzelf,niet compleet omdat het proces van dementie wel wat meer fases kent dan die in het boek zijn beschreven en daarbij duurt het ook nog eens veel langer.Dit baseer ik op eigen ervaring want mijn oma is ook op een gegeven moment gaan dementeren en dit was een proces dat erg lang duurde.
De hoofdpersonen zijn Maarten en Vera,Maarten is de man van Vera en hij is degene die gaat dementeren.De relatie tussen deze twee is in het begin van het boek gewoon goed en blijft dit door het boek heen ook alleen verandert hij van betekenis.Hiermee mee bedoel ik dat Vera ook ziet dat Maarten zich aan het vervreemden is van de wereld(maatschapij) en probeert hem hier van te weer houden maar als ze ziet dat dit op een gegeven moment geen nut meer heeft probeert ze het hem zo makkelijk mogelijk te maken door met hem mee te praten.
Wat ik trouwens opmerkelijk vond in het boek was dat Maarten op een gegeven moment zelf door heeft dat hij geestelijk aan het aftakelen is en dit probeert te verhinderen.Dit lijkt mij dus iets verschrikkelijks dat je zelf bewust bent dat je aan het dementeren bent.Het lijkt mij nemelijk helemaal niet zo erg om dement te worden maar dan moet ik het zelf niet merken.
De leuke stukjes in het boek waren naar mijn mening de stukjes waar je een beeld kreeg dat Maarten aan het dementeren is een mooi voorbeeld is als Maarten aan een vriendin gaat hoe het met haar man terwijl deze al een tijd dood is.Een ander mooi voorbeeld is als hij zijn vrouw vraagt of zij zich een wandeling over een oude polderdijk in NL nog herrinerde terwijl hij deze wandeling met zijn toenmalige vriendin maakte.
De titel verklaring is dat er in het leven aan het eind niks anders overblijft dan enkele hersenschimmen en illusies.In het begin wordt ook de regel genoemd "A touching dream to which we all are lulled.But wake from separately"dit betekent het leven in het teken van de dood staat.(hier kwam ik achter na het lezen van het uitreksel want in eerste instantie dacht ik bij deze zinnen helemaal niet na.
De ruimte is in het boek ook van belang deze dient namelijk om het isolement van Maarten te benadrukken,hij woont namelijk is de VS en deze afstand tot NL is zo groot dat hij daar geen contact meer krijgt.Dit isolement wordt ook nog eens geaccentueert door het landschap en dan doel ik vooral op de sneeuw.Deze geeft namelijk de stilstand aan(het isolement).
Het boek heeft mij trouwens ook aan het denken gezet of het leven niet een cirkel

beweging is.Hiermee bedoel ik zoals je in het boek ook ziet dat alles wat je ooit hebt opgebouwd aan denk vermogen je op het laats in de tegengestelde richting door meneer Alzheimer weer wordt afgenomen en daarna ga je dood.Dit is iets wat mij erg interreseert en vandaar dat ik er ook over denk als ik niet bij de marine wordt aangenomen om pshychologie te studeren.
Verder wil ik de persoon Vera nog even bespreken temeer omdat ik bij deze persoon een medelijden voelde omdat ik weet hoe machteloos je staat in zo'n situatie.Vera was een goede vrouw en zorgde ook goed voor Maarten wat mij erg raakte was het feit dat ze op een gegeven moment met Maarten gaat mee praten over zijn denkbeelden omdat ze inziet dat de situatie hopeloos is.Ik denk trouwens dat ik misschien wel hetzelfde gedaan zou hebben als ik echt van iemand zou houden.
Voor de rest vond ik het wel een aardig boek naarmate je vordert lastiger wordt om te lezen omdat Maarten geen hele zinnen meer maakt en met zijn onderwerpen van de hak op de tak springt.Dit vond ik goed en vervelend tegelijk.Goed omdat het precies weer geeft hoe dementerende denken en vervelend omdat ik er door in de war raakte tijden het lezen.
Mijn punt voor dit boek zou zijn een 7.3

Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen