U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Yvonne Keuls - Het Verrotte Leven Van Floortje Bloem.
Deze versie komt van http://www.studentsonly.nl/uittreksels/bv.asp?BvID=379 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 904 woorden.

Bibliografie
Baarn, 24e druk 1996; eerste uitgave 1982


Samenvatting
Ik ben tot de keuze van dit boek gekomen, omdat verschillende mensen zeiden dat het een heel mooi boek was. Ze vertelden me dat het ging over een meisje dat veel problemen had, aan de drugs raakte en in de prostitutie terecht kwam. Het leek me wel een mooi boek en daarom wilde ik het gaan lezen. Ik las de achterkant en besloot meteen heel het boek lezen. Ik kwam erachter dat die mensen gelijk hadden, dat het inderdaad een heel mooi verhaal is.

Floortje werd direct na haar geboorte afgestaan, omdat haar moeder haar niet kon opvoeden. Ze werd in verschillende pleeggezinnen en tehuizen geplaatst, omdat ze moeilijk opvoedbaar was. Op een dag belde haar moeder op dat ze wel weer bij haar kon komen wonen. Floortje was weer terug bij haar moeder en zus. Met haar moeder had ze veel ruzie. Door haar zus raakte ze aan de drank. Samen met een vriendin van school ging ze spijbelen, naar coffeeshops en naar Gerben, een pedofiel. Gerben was eindelijk iemand die om haar gaf. Van hem kreeg ze een knuffelkonijn, waar ze meteen van hield. Haar moeder ontdekte hun relatie en Gerben werd opgesloten wegens pedofilie. Op een dag liep Floortje weg van huis. Toen ze weer terug kwam, werd ze naar het observatietehuis gebracht. Hier liep ze ook weg. Ze ging naar de flat van Lexie, de vriend van haar zus Beppie. Bij Lexie werd gratis drugs aanboden, Beppie en Floortje raakten verslaafd. Om de drugs te kunnen betalen werden ze prostituee. Het geld dat Floortje hiermee verdiende, spaarde ze, waardoor ze veel geld had. Beppie had nooit geld en wilde het van Floortje lenen. Daardoor kregen ze ruzie. Beppie gooide het enige wat voor Floortje veel betekende, het konijntje, uit het raam.


Opdracht A1:
Het meeste plezier heb ik beleefd aan Floortje. Ik had medelijden met haar. Ze werd al afgestaan vlak na haar geboorte en in een tehuis geplaatst. Ze werd maar heen en weer geslingerd, omdat niemand haar kon opvoeden. Het is natuurlijk heel slecht voor een kind om geen moederliefde te krijgen. Ze kon het goed vinden met haar eerste pleegvader. Daarvan kreeg ze de liefde die ze nodig had. Maar dan overlijdt hij. Ze had niemand meer en werd daardoor heel agressief en brutaal. Op een dag hoort ze dat ze naar haar moeder terug mag. Ze verheugt zich hier heel erg op, ze heeft daar altijd al van gedroomd. Maar haar moeder blijkt een hysterische heks te zijn, waar ze alleen maar ruzie mee heeft. Op een gegeven moment ontmoet ze Gerben, iemand waar ze weer liefde kan vinden, waar ze zich veilig voelt. Maar als haar moeder ontdekt dat ze met hem om gaat, moet ze weer bij hem weg en heeft ze niemand meer. Ze wordt een heroïnehoertje, omdat ze geen nee kan zeggen, omdat ze er anders weer alleen voor komt te staan.
Ze is haar hele leven op zoek naar iemand bij wie ze zich veilig en gelukkig voelt. Elke keer als ze die gevonden heeft, wordt ze er gelijk weer van weggehaald. Ze heeft nooit de liefde gekregen die ze verdient. Als ze dat wel had gekregen, zou ze waarschijnlijk haar eigen beslissingen kunnen nemen en niet alles door een ander laten beslissen. Dan had ze niet zo’n verrot leven gehad.

Het minste plezier heb ik beleefd aan de moeder van Floortje. Ze is een gemeen, egoïstisch, eng mens. Ze dumpt haar dochter al gelijk na de geboorte. Vraagt zich pas na acht jaar af hoe het met Floortje zou gaan. Dan mag Floortje naar huis, daar verheugt ze zich heel erg op, maar dan blijkt haar moeder een chagrijnige heks te zijn. Ze denkt alleen maar aan zich zelf, is alleen maar in haar eigen verhalen geïnteresseerd en niet in die van anderen. Ze kan totaal niet luisteren naar iemand, wat Floortje juist nodig heeft, iemand waarbij ze haar verhaal kwijt kan. Die moeder geeft Floortje ook niet de liefde en de veiligheid die ze nodig heeft. Dat vond ik echt zielig voor Floortje.

Ik vind het een heel mooi boek. Het onderwerp vind ik erg interessant. Het beschrijft de werkelijkheid erg goed. Het heeft me aan het denken gezet, eerst dacht ik dat heroïnehoertjes zelf de schuld waren van zo’n bestaan, maar door dit boek heb ik ontdekt dat er ook een andere kant aan kan zitten. In dit boek is goed beschreven hoe hard het leven van een heroïnehoertje is en vooral ook hoe makkelijk een meisje met drugs in aanraking kan komen. Er staan veel gebeurtenissen beschreven die het leven van Floortje beïnvloeden, zoals bijvoorbeeld in de eerste plaats al haar slechte jeugd, zonder veel respect, zorg en liefde voor haar, dit heeft ze dus nooit gekend. Op het laatst heeft ze niets meer, wat erg veel indruk op me maakte. De gebeurtenissen zijn erg dramatisch.
Wat ik in het begin wel verwarrend vond en waar ik erg aan moest wennen, waren de verschillende perspectieven. Dan ging het verhaal ineens over in een ander perspectief. Maar toen ik daaraan gewend was, was het niet zo ingewikkeld meer. Verder was het boek niet zo moeilijk om te lezen. Het taalgebruik was vrij eenvoudig. Ik had wat moeite met het maken van mijn verwerkingsopdracht. Dat vond ik wel het moeilijkste onderdeel van dit leesdossier.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen