Boekverslag : Anne Provoost - Vallen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1185 woorden.

Korte inhoud

Vallen is het verhaal van Lucas, een vijftienjarige jongen die met zijn moeder de vakantie doorbrengt in het huis van zijn pas overleden grootvader. Lucas merkt dat er geheimzinnig gedaan wordt over zijn grootvader en komt toevallig in contact met Benoît, een jongen die zich voordoet als journalist en Alex, de vriend van Benoît. Benoît geeft Lucas het gevoel dat hij de moeite waard is en Lucas, die onzeker is, gaat steeds meer op Benoît steunen en maakt ook kennis met zijn ideeën in verband met vreemdelingen. Benoît vindt dat alle vreemdelingen terug naar hun land van herkomst moeten, en geeft daarvoor argumenten die ogenschijnlijk logisch zijn. Zijn talent om mensen om te praten en te overtuigen is zo groot dat Lucas er niet in slaagt hier iets tegenin te brengen. Al snel blijkt dat Benoît het ernstig meent en er niet voor terugdeinst geweld te gebruiken. Ook Lucas wordt hierbij betrokken en hij helpt Benoît om een tehuis voor asielzoekers in brand te steken.

Intussen is Caitlin in het dorp aangekomen, het meisje dat vroeger ook in het dorp logeerde en waarmee Lucas toen goed bevriend was. Dankzij Caitlin komt Lucas te weten dat zijn grootvader tijdens de Tweede Wereldoorlog een aantal Joden heeft verraden die in het dorp ondergedoken waren, waaronder ook de moeder van Caitlin. Die Joden zijn na de oorlog uit de concentratiekampen teruggekeerd.

Lucas wordt heimelijk verliefd op Caitlin en bespiedt haar wanneer ze oefent om te slagen in haar toegangsexamen voor de dansschool. Caitlin laat zich eerst ook inpalmen door Benoît, maar wanneer ze ontdekt hoe hij over vreemdelingen denkt, keert ze zich onmiddelijk van hem af. Het komt dan ook tot conflicten tussen Caitlin en Lucas omtrent de ideeën van Benoît. Dit heeft als gevolg dat Lucas steeds onzekerder en aggressiever wordt, en om zijn agressie af te reageren werkt hij met de kettingzaag van zijn grootvader. Wanneer hij op een dag aan het zagen is, hoort hij een geluid. Hij rent met de zaag nog in de hand naar de straatkant en ziet daar de brandende wagen van Caitlin liggen die van de weg is geraakt. Lucas loopt naar de wagen en probeert Caitlin, die bewusteloos is eruit te slepen. Dit lukt echter niet, want haar voet zit geklemd onder een staaf. Lucas ziet nog maar één uitweg om haar uit de brandende wagen te krijgen: haar voet afzagen. Dat doet hij dan ook en Caitlin wordt in allerijl naar het ziekenhuis gebracht. Oorspronkelijk is iedereen vol lof over Lucas' daad, maar wanneer blijkt dat de staaf eigenlijk gemakkelijk kon worden weggetrokken en wanneer de pers te weten komt dat Lucas omgaat met extreem-rechts, vermoeden sommigen dat Lucas Caitlin ook ongedeerd had kunnen redden. Caitlin wil niet meer met Lucas praten en Lucas vertrekt weer naar huis.



Anne Provoost heeft dit boek duidelijk geschreven als een aanklacht tegen extreem-rechts, maar zelf zegt ze dat dit boek een aanklacht vormt tegen alle vormen van extreem denken. Ze wil in dit boek aantonen dat mensen met extreem-rechtse sumpathieën lang niet altijd mensen zijn die er zomaar op los kloppen, integendeel, het zijn vaak heel verstandige mensen met een retoriek waarbij het heel moeilijk is om er iets tegenin te brengen, omdat die zo listig is.



Titel en stijl

De betekenis van "Vallen" slaat terug op haar letterlijke betekenis omdat Caitlin op het einde van haar dansstuk valt. Maar de titel staat ook symbool voor de vele valstrikken die verstopt ziten in het boek en waarin Lucas trapt.

Hij valt dus (figuurlijk) door de valstrikken en hij moet iedere keer opnieuw weer uit de valstrik geraken. Lucas besft het niet onmiddellijk als hij in een valstrik trapt, ook de lezer niet, maar de lezer beseft wel vroeger dan Lucas waar hij mee bezig is. Ik vind de titel wel passend bij het boek. De titel staat ook symbool voor de maskers de afvallen. Anne Provoost heeft een stijl waar ik wel even aan moest wennen. Ze heeft de gewoonte om steeds uitgebreide beschrijvingen te maken van de omgeving. In het begin vond ik dat langdradig, maar het went wel en ik vond het zelfs leuk op de duur.

Anne Provoost heeft op "Vallen" de kritiek gekregen dat het een volwassen boek is. Ik vind dat daar maar een beetje waarheid in zit. In het boek worden wel actuele en realistische voorbeelden gebruikt, maar het blijft allemaal duidelijk. Verder is haar schrijfstijl vlot, de zinnen zijn niet te lang en de constructies niet vermoeiend.



Anne Provoost

Anne Provoost werd op 26 juli 1964 in Poperinge geboren. Ze studeerde Germaanse filologie. Nu werkt ze bij een internationale uitwisselingsorganisatie voor jongeren die een jaar in het buitenland willen studeren. Ze is gertrouwd met Manu Claeys, redacteur bij uitgeverij Kritak en heeft 2 kinderen: Corneel en Martha.

Anne houdt al heel haar leven een dagboek bij. Hierdoor leerde ze hoe ze moest schrijven. In haar dagboek probeerde ze ook nieuwe taalvormen uit. Ze fantaseerde er op los. Zo schreef ze in haar dagboek een prachtig verhaal over een jongenŠ. Op het einde schreef ze doodleuk dat ze die jongen nog maar één keer gezien had. Nu haalt ze haar inspiratie uit kranten en tijdschriften. Haar verhalen zijn nooit echt gebeurd, omdat deze zaken haar niet inspireren. Haar verhalen bezitten ook steeds een boodschap.

Dikwijls schrijft ze verhalen die ze niet goed genoeg vindt. Ze laat deze verhalen dan liggen en later werkt ze ze toch uit, ook Vallen was zo'n boek. Anne heeft ook al enkele boeken geschreven voor beginnende lezers: "Niet uitlachen", "De wekker en het mes", en "Kauwgum voor de held". Met haar boeken won Anne Provoost al verschillende prijzen. "Mijn tante is een grindewal" kreeg in 1991 de Boekenleeuw en in 1992 de Internationale Prijs. Het werd vertaald in verschillende talen. "Vallen" kreeg de Woutertje Pieterse Prijs, de Boekenleeuw en de Gouden Uil voor de jeugdliteratuur.



Recensies

Recensie 1: Casper Markesteen

Markesteen beoordeelt "Vallen" positief omwille van de stijl. "Alleen al omwille van dit fragment (p166-168) verdient Anne Provoost de Libris Woutertje Pieterse Prijs." Verder zegt hij over de stijl: zo kil, zo meedogenloos, zo harteloos. Ook vindt hij een rijkdom aan beelden, aan vergelijkingen en aan beschrijvingen in het boek:"Op elke bladzijde staan zinnen die je zou willen inlijsten, waarvan je je afvraagt hoelang Anne Provoost er over gedaan heeft om zoveel moois bij elkaar te krijgen." Het verhaal vindt hij spannend en intrigerend en over de opbouw zegt hij: "Via een grote flash-back maakt Anne duidelijk hoe alles mooi in elkaar steekt." Zijn besluit: "Stilistisch is het een juweel, thematisch heeft het van alles te bieden, compositorisch is er niets mis, kortom Vallen verdient niet alleen al die prijzen, het verdient in de eerste prijs door iedereen gelezen te worden.



7. Evaluatie

We vonden "Vallen een prachtig boek. Het verhaal komt wat traag op gang, maar eens het bezig is laat het je niet meer los. Het boek is sober, maar toch spannend. Op een vlotte manier worden we gewaarschuwd voor racisme. We waarderen vooral de schitterende stijl, het boeiende verhaal en het onderwerp. Een aanrader!
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen