Boekverslag : Anne Provoost - De Roos En Het Zwijn
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 788 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 788 woorden.
Titel
De Roos en het Zwijn
Auteur
Anne Provoost
Inhoud
Het verhaal begint bij de geboorte van Rosalena (het hoofdpersonage), ook wel genoemd het meisje-van-glas, doordat ze doorschijnend is. De ouders denken dat het meisje niet lang meer zal leven en schenken haar daardoor ook veel aandacht. Rosalena beschikt over speciale gaven, ze kan met elfen en engelen praten en ze kan in haar moeders spiegel haar vader zien reizen. Een tijd na de dood van haar moeder wordt Rosalena opeens beeldschoon. Op een dag krijgt ze van haar vader een rozenstruik, die ze in de tuin zet, en nu komen er van overal mensen om naar de rozen kijken, maar eigenlijk is het om naar Rosalena te komen kijken. Later heeft ze ook een geheime verhouding met de mannen van Idelies en Richinel (twee zussen van Rosalena). Op een avond komt Rosalena‘s vader terug van een reis, totaal uitgeput en ziek, hij had een witte roos geplukt (gestolen) van Thybeert. Rosalena gaat in de plaats van haar vader boete doen bij Thybeert. Hij is een verschrikkelijk lelijke man maar toch voelt Rosalena zich aangetrokken tot hem. Doordat haar vader verschrikkelijk lijdt nu zijn dochter is weggegaan, gaat Rosalena terug naar haar vader (met toestemming van Thybeert). Maar thuis mist ze Thybeert en keert terug naar Thybeert…
Personages
Het belangrijkste hoofdpersonage is Rosalena.
Uiterlijk: Rosalena is als kind doorzichtig (in plaats van huid zag men alleen een donkere schaduw van het geraamte) en lelijk. Ze is weken te vroeg geboren, dus kon Rosaline niet volmaakt zijn. Later krijgt Rosalena de schoonheid van de elfen en wordt zelfs beeldschoon. Ze krijgt een welgevormd lichaam met een mooie witte huid. Ze wordt het mooiste meisje van de streek genoemd, sommige mannen verblindt ze door haar schoonheid.
Innerlijk: Rosalena heeft een negatief zelfbeeld en gelooft erin dat ze veel ongeluk veroorzaakt. Ze houdt zeer veel van haar vader en van Zoran (haar zwijntje). Ze gelooft er steevast in dat de elfen haar schoonheid hebben geschonken.
Op het einde van het boek vind ik persoonlijk dat Thybeert ook een grote rol in het verhaal krijgt. (Hij is het ‘Zwijn’ vanuit de titel)
Uiterlijk: Thybeert heeft een verschrikkelijk verminkt gezicht en hij heeft een bochel. De vingers van zijn rechterhand zijn afgehouwen zodat de hand op een hoef lijkt. Hij draagt meestal een zwart, zorgvuldig gevoerde tuniek die aan zijn polsen met een rij knopen sluit. De rok is vooraan open.
Innerlijk: Thybeert lijkt in het verhaal een beetje gek, maar in feite is hij heel de tijd in contact met zijn overleden familieleden en praat hij er voortdurend mee. Hij rouwt voor hen en waaneer hij weent dan gaat de oude wonde op z’n rechterhand terug open. Thybeert kan schrijven en schrijft dan ook boeken.
Tijd
Een echt specifieke datum staat er niet in het boek vermeld. Ik denk dat het verhaal zich zeker afspeelt in de middeleeuwen, doordat in het boek nergens vuurwapens worden vermeld; de wapens waren messen en zwaarden. Het is een tijd waar de mensen zeker nog geen echt middel hadden tegen de pokken, dit alles wijst erop dat het verhaal zich waarschijnlijk voor de zestiende eeuw afspeelt. De schrijfster geeft details over de stad Antwerpen in de late middeleeuwen.
Compositie
Het boek begint met een heel duidelijk merkbare flash-back. Het begint met Rosaline die vertelt hoe mooi de mensen haar vinden en begint haar verhaal vanaf haar geboorte. Ook komt er bij ieder nieuw hoofdstuk een flash-forward voor, er wordt een kleine synthese gegeven van wat er zal gebeuren in het hoofdstuk. In de loop van het boek zijn er ook een paar ‘valse’ flash-forwards te vinden. Een voorbeeld hiervan is wanneer de schrijfster schrijft: Vader kon aan me (Rosalena) zien dat ik spoedig ging sterven. Maar Rosalena sterft dan toch niet…
Perspectief
Het verhaal wordt uitsluitend vanuit een ik-persoon verteld. De schrijfster kruipt dus in de kleren van Rosalena. De gevoelens en gedachten van die persoon worden ook uitvoerig met de lezer gedeeld. In het boek word je nooit direct aangesproken, de schrijfster doet allen maar haar verhaal.
Thematiek
Het boek is voornamelijk als ontspanning. Het verhaal is gebaseerd op “De schone en het beest” door de Italiaan Gianfresco Straparola of de versie van madama Le Prince De Beaument. Het is een sprookje. Toch denk ik dat er nog een betekenis achter zit, deze is dat men niet altijd naar het uiterlijk mag kijken maar meest naar het karakter omdat ze zoveel andere mannen kan krijgen maar toch de ‘lelijke’ kiest. Het is dus een boek over het vergankelijke of tijdelijke van schoonheid, maar ook over schuld en boete en over erotiek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen