![]() |
Boekverslag : Connie Palmen - De Vriendschap
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1990 woorden. |
Kit Deel 1: Het verhaal begint wanneer Kit een gevoelig, tenger 10-jarig meisje is dat ervan houdt om de belangrijke dingen in haar leven (God, geluk, dood) te overpeinzen. Zo heeft ze een schrift "De belangrijke dingen", daarin prijken de 7 hoofdzonden op de eerste plaats. Ze hecht veel belang aan dingen die ze al lang heeft, zoals hun oude wagen, de Morris. Volgens haar moeder hecht ze zich te snel. Kit is ook heel aanhankelijk: ze mist haar broers als die naar een andere school gaan. Kit houdt van woorden en taal. Ze houdt er ook van als ze anderen kan doen uitblinken in dingen waar ze goed in zijn. Ze houdt veel rekening met de gevoelens van anderen, vooral bij haar moeder. In het eerste deel komt haar liefde en zorgzaamheid voor haar moeder sterk naar voren, ze voelt zich schuldig omdat die bijna stierf bij Kits geboorte. Vooral in het eten dat haar moeder bereidt, toont Kit hoeveel ze om haar geeft. Zo vindt ze geluiden bij het eten heel beledigend voor haar moeder en zegt ze heel nadrukkelijk hoe lekker ze het eten wel vindt. Kit houdt heel veel van haar familie en ze zou het ondraaglijk vinden als ze van de één meer zou houden dan van de andere. Over haar broers zegt ze dat ze een beter karakter hebben dan zijzelf, dat ze echt lief van hart zijn. Ze zegt van zichzelf dat ze een kleinzerig karakter heeft. Kit is ook een Pietje Precies, één doorstreept woord in haar schrift en het is voor haar niet meer bruikbaar. Afspraken en beloften zijn voor Kit heilig. In de klas is Kit een druktemaker. Ze heeft teveel energie en te weinig aandacht voor de lessen, ze begrijpt niet waarom je iets moet leren als je er het nut niet van inziet. Kit is heel populair in haar klas, uitstoten vindt ze het ergste dat er is. Ze kijkt heel erg op naar de juffrouw. Ze is fier als die iets extra's zegt over haar en ze benijdt Ara omdat die hulp krijgt van de juf. Kit kijkt dan ook uit naar het persoonlijk gesprekje met de juf op het einde van het jaar. In dit deel leert Kit Ara kennen. Ze heeft dadelijk het gevoel dat Ara haar totaal begrijpt, ze voelt dat ze bij elkaar horen en dat Ara dat ook weet. Er wordt veel over Ara geroddeld in het dorp, maar Kit gelooft niet zomaar wat er gezegd wordt, ze wil het van Ara zelf te weten komen. Ze is dus kritisch. Kit lijkt wel een beetje verliefd in het begin: ze maakt een tekening voor Ara en is heel blij omdat ze dezelfde initialen hebben, daarom gelooft ze dat ze voor elkaar voorbestemd zijn. Ze houdt van Ara's geur en haar lichaam, Ara's lichaam is een rustpunt voor haar. Ze bewondert Ara enorm, vindt haar heel mooi en ze is er trots op dat Ara aanstootgevend is. Ze verbaast zich erover dat Ara zich niet laat deren door geboden en voorschriften als ze ergens komt, terwijl Kit daar blindelings gehoorzaamt. Ze denkt dat het moed en eerlijkheid is. Ze vindt Ara's omgaan met taal bijzonder en verrassend, ze wordt vertederd door haar taalfouten en ze houdt ervan als Ara vertelt. Kit heeft het gevoel dat Ara telt voor twee, dat ze ook Kits lichaam is en dat ze dat doet waarvoor Kit bang is. Ze voelt zich sterk verbonden met Ara. Ze vindt het dan ook wreed als Ara zegt dat ze haar niet vertrouwt. Ara kan Kit op eenvoudige manier dolgelukkig maken, bijvoorbeeld door haar mee naar huis te nemen of door bloedbroederschap te sluiten. Kit is goed met mensen, maar Ara houdt meer van dieren en natuur. Kit vindt dat een kunst, want dieren vindt ze stom en van het Land van Moer houdt ze alleen maar omdat dat een plaats van hun tweeën is. Deel 2: Ook op de middelbare school verveelt Kit zich en omdat ze er niets voor doet, moet ze haar jaar overdoen. Wel houdt ze van pedagogiek en psychologie en dat gaat ze dan ook studeren. Wanneer ze in haar studie bepaalde theorieën of begrippen tegenkomt, die voor haar een antwoord zijn op haar grote levensvragen, zoals double bind, is ze enorm gelukkig en ontroerd. Op zo'n momenten huilt ze ook. Psychologie beschouwt ze als een studie die haar vastklinkt aan haar eigen lot, filosofie beschouwt als de studie die haar boven haar persoonlijk lot kan uittillen, ze hoopt zich tot op zekere hoogte van haar lot te bevrijden. Wel probeert ze steeds zaken uit de filosofie en de psychologie, maar ook uit andere wetenschappen, met elkaar te verbinden en ze denkt dat er behalve de woordkeuze, weinig verschillen zijn. Intussen groeit Kit op van 16-jarige puber tot volwassen vrouw met haar eerste maandstonden, ontmaagd worden, zoenen. Ze vraagt zich af hoe het moet, volwassenen worden en ze verlangt ernaar. Maar de dingen waarvan ze dacht dat ze een ommekeer zouden betekenen in het leven vallen tegen, daaruit blijkt ook dat ze niet van het lichamelijke houdt. Alleen bij Ara wordt haar lichaam rustig, wanneer die haar streelt en zegt dat ze Kit mooi vindt. Ara zou er dan weer alles voor willen doen om in Kits woorden te wonen. Niets maakt Kit gelukkiger dan het verwoorden van dingen. Nochtans krijgt ze het steeds moeilijker om hardop te spreken en wordt ze onzeker en zenuwachtig. Kit is enorm afhankelijk van Ara, maar ze vindt dat niet erg. Ze is wel fel ontgoocheld als ze merkt dat ook Ara afhankelijk is van anderen. Op haar eenentwintigste verjaardag krijgt ze voor het eerst ruzie met Ara en verwijt ze haar dat die haar voortdurend treitert en behandelt als een hond die je moet africhten. Later heeft ze spijt van die ruzie, maar ze beslist wel om in de stad te gaan studeren, ver weg van haar geboortedorp. Geleidelijk aan krijgt ze een afkeer van Ara wanneer die uitgaat, en iedereen probeert te versieren. Ook kan ze niet met Ara's vrienden overweg. Maar als ze met z'n tweeën zijn, blijft de intensiteit van hun vriendschap dezelfde als vroeger. Ze gaan ook elk jaar samen op reis. Kit slaagt er echten maar niet in om langere tijd een relatie met een jongen te hebben. Met Mattias was ze wel een tijdje samen, maar dat was meer om haar moeder een plezier te doen, dan omdat ze zoveel van Mattias hield. Ze kiest ook altijd voor hetzelfde type jongen (zien nevenpersonages). Ze houdt het er ook niet lang mee vol, want na de verliefdheid had je het beste wel gehad, zo zegt ze. "Met liefde zit het pas goed, als het je lukt om je verlangen te vervullen zonder het te vernietigen." Liefde wordt nu ook een geliefkoosd onderwerp om over te peinzen. Hoe ouder ze wordt, hoe meer moeite ze heeft met haar lichamelijkheid. Ze vindt het niet prettig om met haar lichaam bezig te zijn. Ze houdt wel van speelse omhelzingen, maar als het op iets serieus kan uitdraaien, raakt ze in paniek. Ze wordt ook vreselijk verlegen voor haar naaktheid en verdraagt het niet als van haar een gevoel of opwinding verwacht wordt. Ze heeft een hekel aan haar regels en daardoor krijgt ze ze niet meer. Om die terug te krijgen, neemt ze eerst medicijnen van de dokter waardoor ze verdikt, daardoor voelt ze zich nog slechter in haar vel. Later wordt ze kunstmatig ontmaagd door een dokter, ze twijfelt of ze het natuurlijker wel prettiger zou gevonden hebben. Omdat ze verdikt is, gaat ze op dieet en wordt ze geobsedeerd door calorieën. Ze ziet het voedsel als een vijand die macht over haar heeft. Wanneer ze beseft dat dat niet zo is, is het al te laat en kan ze geen hap meer binnenkrijgen zonder aan de overeenkomstige caloriehoeveelheid te denken. Niet alleen het denken aan eten wordt een verslaving, ook rookt ze sinds haar twaalfde en later wordt ze ook steeds erger verslaafd aan alcohol. Drank maakt haar spraakzaam, vergevingsgezind, schaamteloos, overmoedig en onverschillig. Haar psychiater denkt dat Kit het vervelend vindt om als vrouw begeerd te worden, maar Ara denkt dat ze wil begeerd worden om haar geest en niet om haar lichaam. Op haar achttiende wil Kit zich laten steriliseren omdat ze haar kinderen niet ongelukkig zou kunnen maken. De dokter weigert om dit te doen. Kit doopt haar baarmoeder dan tot "orgaan van de twijfel". Ze begrijpt ook niet dat vrouwen er trots op zijn om voor gevoelig en intuïtief door te gaan, volgens haar zijn de hersens net zo belangrijk: het gevoel is verstandig en het denken is gevoelig. Kit vindt dat ze gefaald heeft in het leven: ze kon haar ouders niet gelukkig maken, ze kon Ara niet overtuigen van haar liefde en trouw, ze kon niet samen blijven met Mattias,Š Hier zien we dus dat ze meer en meer op haar moeder begint te lijken, die ook steeds krampachtig haar best doet, om anderen gelukkig te maken, maar zelf niet gelukkig is. Deel 3: Kit leeft in een kleine ruimte en ze komt amper buiten, ze heeft zich afgesloten van de wereld. Ze dorst nog steeds naar kennis, maar het leven hoeft voor haar niet avontuurlijk te zijn, ze heeft ook nog nooit een echte relatie gehad met I.M.nd. Wel had ze 10 jaar lang een minnaar, maar wanneer ze uit elkaar gaan, heeft Kit niet eens liefdesverdriet. Ze vindt Ara niet meer mooi, sinds die tien kilo is afgevallen, maar hun vriendschap is nog steeds heel belangrijk voor haar. Kit krijgt dan een heftige relatie die ongeveer een jaar zal duren met Thomas. Hij is de eerste man van wie Kit echt houdt. Ze voelt zich zelfverzekerd bij Thomas, die veel op Ara lijkt, maar heeft steeds meer moeite om Ara en Thomas uit elkaar te houden. Door haar relatie met Thomas, woelt zich bij Kit een groot verdriet los, haar verlangen naar de liefde, maar ze durft er met Thomas niet over te spreken. Kit heeft het gevoel dat Ara haar door deze liefde zal loodsen en dat ze zonder haar aan kapot zal gaan. Ze houdt dan ook urenlange telefoongesprekken met Ara, maar ze wordt steeds onzekerder en drinkt veel. Ze drinkt om het verbond tussen drank, dood en liefde niet te moeten ontrafelen, omdat ze denkt dat ze dan voor altijd de liefde kwijt zal zijn. Wanneer ze ernstig verbrand wordt door te lang in de zon te liggen, beseft ze veel en begint ze weer te huilen, zoals ze dat bijna tien jaar niet meer gedaan heeft. Ze besluit dan om het uit te maken met Thomas, waardoor Ara in paniek raakt. Kit wil op dat moment niets liever dan opgaan in Ara en versmelten met haar, het enige wat ze wil houden zijn haar gedachten. Wanneer Ara haar troost, heeft Kit het gevoel dat ze ineens alles van Ara en haar begrijpt, maar deze kennis maakt haar niet gelukkig, maar woedend. Kit drinkt omdat ze allerlei dromen die met lichamelijke verlangens te maken hebben niet durft waar te maken. Pas wanneer ze de "mythe van de intimiteit" op het spoor is, kan ze het drinken matigen. Op het einde van het boek, schrijft Kit een brief naar Ara om alles wat haar bezighoudt uit te leggen. Door te schrijven, creëert Kit een ander lichaam voor haar geest. Door woorden op papier te zetten, moet ze haar eigen lichaam niet blootgeven. Gedachten dienen voor Kit om te overleven en door te denken verandert ze. Ze wil dat Ara dit begrijpt, ook al is ze er niet gelukkig mee. In dit derde deel wordt Ara een stuk zelfstandiger en krijgt ze een andere visie op haar vriendschap met Ara. Als Ara Kit niet verlaat, zal Kit ook Ara niet verlaten, maar ze zal niet meer toelaten dat Ara zoveel macht over haar heeft. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |