![]() |
Boekverslag : J Bernlef - Buiten Is Het Maandag
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1556 woorden. |
A. Zakelijke gegevens: Titel: Buiten is het maandag Schrijver: J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman. Jaar van eerste uitgave: 2003 Druk die jij hebt gelezen: 2003 Uitgever: Em. Querido’s Uitgeverij BV. Aantal bladzijden: 214 Opbouw (aantal hoofdstukken, eventuele titels van hoofdstukken): Het boek is ingedeeld in 9 delen. Die delen bestaan weer uit verschillende hoofdstukken, in totaal 47: -Het 1e deel is opgebouwd uit 11 hoofdstukken -Het 2e deel is opgebouwd uit 4 hoofdstukken -Het 3e deel is opgebouwd uit 4 hoofdstukken -Het 4e deel is opgebouwd uit 7 hoofdstukken -Het 5e deel is opgebouwd uit 3 hoofdstukken -Het 6e deel is opgebouwd uit 7 hoofdstukken -Het 7e deel is opgebouwd uit 6 hoofdstukken -Het 8e deel is opgebouwd uit 2 hoofdstukken -Het 9e deel is opgebouwd uit 3 hoofdstukken B. Thema: Belangrijke thema’s zijn herinnering en verlies. Het gaat dan ook vooral over herinneringen bewaren en het verwerken van verlies. Bijv. het verdwijnen van mensen en naar hen zoeken (Geesje en Harry). C. Titelverklaring: “Buiten is het maandag,” zegt de radio-omroeper per ongeluk, al helemaal aan het begin van het boek. Buiten is het maandag, maar binnen leeft Stijn midden in zijn herinneringen, tussen de dagen die al geweest zijn. Aan het eind van het boek, nadat hij opeens een heldere ingeving krijgt, zegt de radio-omroeper de datum weer en deze keer is het niet alleen maar buiten maandag. D. Eventueel motto: Zij die verdwenen, raken vergeten Zij die blijven, vergaan Alleen de plaatsen waar zij verbleven, Blijven bestaan. Maori-zang (fragment) Anoniem E. Eventuele opdracht: Geen opdracht F. Samenvatting: Stijn Bekkering raakt in coma als hij met zijn vrouw met de auto van de weg raakt. Als hij uit zijn coma is geraakt, hoort hij dat zijn vrouw bij het ongeluk is overleden. Zijn zoon Harry heeft haar meteen laten begraven omdat de toestand van Stijn zo kritiek was, dat hij bang was dat hij het niet zou halen. Stijn heeft altijd ontzettend veel van zijn vrouw gehouden en gaat moeilijk met de verwerking om nu zij overleden is. Bovendien gedraagt zijn zoon zich alsof het hem allemaal niets kan schelen. Dan is Harry opeens verdwenen.Hij is nergens te vinden en politie-onderzoek levert ook niets op. Stijn vindt veel troost bij Sandra, de vrouw van Harry. Samen delen ze het verdriet van de verlorenen. Sandra wordt erg ongelukkig zonder haar man. Ten einde raad zetten ze een advertentie op een internationale site voor vermisten. Een half jaar later krijgen ze bericht. Iemand heeft Harry gezien in Lenfield, in Canada. Stijn besluit er heen te gaan. Eerst bezoekt hij de man die hen getipt heeft, Bruce. Die vertelt dat het maar goed is dat Sandra niet gekomen is, want Harry woont inmiddels samen met een jonge vrouw, Tracy genaamd. Als Stijn daar op bezoek gaat en hem spreekt, gaat Harry meteen weer terug naar Nederland. Stijn blijft achter in het huis en besluit daar enige tijd te blijven. Tracy vertelt dat zij en Harry hevig verliefd werden en besloten samen ergens anders te gaan leven. Ze kozen voor Canada omdat Tracy daar al eens geweest was. Maar op een dag was de verliefdheid opeens over. Toen Stijn kwam, was Harry daarom opeens zo resoluut vertrokken. Stijn besluit in Canada te blijven. Hij praat veel met Tracy over zijn vrouw, want hij is continu bang dat hij de herinneringen aan zijn vrouw zal verliezen en dat ze geen waarde meer hebben. Vandaar dat hij elke dag zijn agenda bijhoudt, als een soort dagboekje. Daarin schrijft hij zeer summier op wat hij elke dag heeft beleefd. Om de kost te verdienen start Stijn een uitdragerij. Daar brengt hij veel tijd door met Bruce. Samen verzinnen ze verhalen over de spullen die binnenkomen. Ze maken er hele boekwerken van. Op een dag vertrekt Tracy weer de wijde wereld in. Stijn en Bruce bedrinken zich op oudejaarsavond en als Stijn in zijn auto op weg naar huis is, moet hij remmen voor een eland en slipt hij over de weg. Dan herinnert hij zich opeens alles over zijn vrouw en hij weet dat hij haar nooit meer zal vergeten. Tevreden rijdt hij verder naar huis. 429 woorden Bron: http://www.scholieren.com/boekverslagen/20146 G. Vertelsituatie: Er is in dit boek sprake van een ik-verteller: ‘Ik aarzelde. Als je met Bruce meeging kwam je de eerste uren niet van hem af.’ Blz. 24 ‘Ik bekijk de foto die Geesje gemaakt heeft nog eens.’ Blz. 33 ‘Ik schud de rode hand van de man en vraag ze binnen.’ Blz. 76 H. Eigen mening Ik heb dit boek gekozen omdat de titel mij wel aansprak en omdat wat er op de achterzijde stond interessant was. Ik verwachtte dat het spannend zou zijn. Maar die verwachting is niet echt uitgekomen. Ik vond het thema niet echt geweldig maar het kwam wel goed naar voren in het boek. Ik vond het een geloofwaardig boek. Ik kon me absoluut niet in Harry inleven omdat hij zomaar wegging. Maar ik kon me wel inleven in Sandra, zij troostte haar schoonvader tenminste. Ik vond het een beetje een vreemde opbouw want het is geen chronologische volgorde het lijkt wel of alle hoofdstukken door elkaar zijn gegooid. Het taalgebruik was wel makkelijk want er stonden bijna geen moeilijke woorden of rare zinsverbanden in. I. Voeg een uitgeprinte dag- of weekbladrecensie toe uit Literom: Schrijver: Bernlef, J. Titel: Buiten is het maandag Jaar van uitgave: 2003 Bron: Nederlands Dagblad Publicatiedatum: 02-04-2004 Recensent: Marion Woertink-Witten Recensietitel: Laten we de godsdienst erbuiten laten De chronologie van een leven is net zoiets als een weerbericht: ze lijkt feitelijk, zakelijk. Zo en niet anders. Van daar naar daar, eerst dit toen dat. Maar mijn herinneringen eraan lijken meer op die grillige winden die in de stratosfeer tegen elkaar in draaien. Alleen zo kan ik vertellen, alleen op deze manier kan ik voeling met mijn leven houden, het gevoel dat dit mij overkomen is en niet iemand anders, die ander die in dat zwarte gat huist." 'Buiten is het maandag.' Zo afstandelijk als dit klinkt uit de mond van de Canadese radio-omroeper, zo'n afstand voelt Stijn Bekkering met zijn leven wanneer zijn vrouw Geesje omkomt bij een auto-ongeluk. Stijn raakt in coma. Wanneer hij bijkomt, is ze al begraven. Niet lang daarna verdwijnt zijn zoon Harry onverwacht. Diens vrouw en zoon blijven in het ongewisse en moeten hem als vermist opgeven. Stijn Bekkering is 65 jaar en eigenaar van Venduhuis De Oorsprong in het Noord-Hollandse Obdam. Alle goederen die binnenkomen, registreert hij in een schrift. Hij verzet zich tegen verlies, in welke vorm dan ook. Het verlies van mensen, dingen en zelfs herinneringen. Orde in de chaos, luidt het devies. Maar God moet buiten beeld blijven. Behalve in de vloeken die zo nu en dan en bijna gedoseerd in Bernlefs zinnen opduiken. Verlatenheid. Na maanden komt er het bericht van ene Bruce Grady dat Harry in Nova Scotia, Canada, verblijft. Hier vindt Stijn zijn verloren zoon inderdaad terug. Harry gaat na een koele hereniging, bijna direct weer terug naar zijn vrouw en zoon in Nederland. Van de hevige verliefdheid tussen hem en de twintig jaar jongere Tracy was toch al niets meer over. Stijn blijft, en deelt een tijd het huis met de 'ex-minnares van zijn zoon'. Hij voelt al snel sympathie voor dit rusteloze, naïeve meisje zonder schaamtegevoel. Anders dan Bruce deelt hij niet het bed met haar, al raakt hij gehecht aan haar en wil hij haar niet kwijt. Zij hoort zijn verhalen over zijn vrouw aan en roept soms herinneringen bij hem op aan Geesje. Op een dag vertrekt Tracy toch. "Het geluk is daar waar men niet is", troost Bruce. Met Bruce, een verweerde kunstenaar, clandestien drankstoker en filosoof trekt Stijn in het ruige en kille Nova Scotia op. Net als in eerdere werken valt op hoe goed Bernlef in staat is om in zijn beschrijving van de omgeving een sfeer van verlatenheid te leggen. Op aanraden van Bruce verkoopt Stijn ook hier inboedels. Bruce komt door het schrift van Stijn, op het idee van de junkboeken. Hij fotografeert alle goederen en voorziet ze van een verhaal. Stijn begint eraan mee te doen, "zelf suggesties te doen van denkbeeldige geschiedenissen die de gebruiksvoorwerpen uit hun anonimiteit moesten verlossen en voorzien van een verleden dat bij hen paste". In het bekende Hersenschimmen brengt Bernlef sober en afstandelijk het proces van dementie heel dicht bij de lezer. In Buiten is het maandag wordt het reilen en zeilen van Stijn op Nova Scotia met Tracy en Bruce uitgebreid in beeld gebracht, zelfs onder een licht romantisch laagje. Via Bruce, de filosoof, houdt Bernlef tot aan het eind contact met de diepere lagen in het verhaal. Hij deponeert zo nu en dan wat Maori-gedachtegoed van deze man, die nog minder dan Stijn van godsdienst wil weten. Weg met die bijbel waarin alles vastligt. "Nee, dan de Maori's, daar telt alleen de vluchtigheid van het gesproken woord, de bevlogenheid van het ogenblik. Ze schrijven niets op, alles wat gezegd wordt maakt deel uit van de eeuwige verandering." Het lijkt of Bernlef minder fatalistisch wil eindigen in deze roman. Bij de laatste pagina's aangekomen zegt de zo vaak genoemde Geesje je nog niks. Maar het verhaal, dat zo makkelijk wégleest, blijkt knap gecomponeerd. Samen met Stijn wacht de lezer aan het eind namelijk een verrassing, waardoor theorie en praktijk samenvallen. Sober en afstandelijk: daar ben ik het ook mee eens Zegt de zo vaak genoemde Geesje je nog niks: dat vind ik wel ik kan me goed bedenken hoe zij eruit zag en wat voor iemand ze was. Dat zo makkelijk wégleest: het boek leest inderdaad makkelijk. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |