Boekverslag : Els Rainson - Het Tweede Dagboek Van Els
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 535 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 535 woorden.
Het tweede dagboek van Els
Het boek gaat over Els Rainson een meisje in gevecht met kanker ,dat haar leven beschrijft van 3 augustus tot 14 februari.
Het is haar achttiende verjaardag en ze is zoals alle 18-jarige meisjes blij dat ze eindelijk volwassen is, ze denkt dat er nog een grote toekomst op haar wacht, ze doet het 6de middelbaar over vanwege haar ziekte en is altijd heel positief ingesteld.
Ze wist niet goed welke therapie ze nog zou nemen om haar te redden.
Ze houd zich vast aan Glen haar petekind.
Dan organiseren haar ouders een groot verrassingsfeest ter ere van haar 18de verjaardag met al haar vrienden, leraars, …
Els stelt een paar weken later haar eerste boek “Leukemie-kes” voor je leest hoe prettig je het vindt.
Hoe verder je in het boek komt, hoe meer de ziekte macht van Els neemt, de vrolijke dagboekteksten die je van haar gewoon bent draaien om in sombere teksten waarin de feiten koeltjes op een rijtje staan.
Maar toch lees je dat ze er zeker van is dat ze nooit zal sterven.
Ze vertelt ook uitvoerig over het bezoek van Jambers en co.
Er wordt in februari een bedje gemaakt beneden zodat ze niet altijd op haar hoogslaper moet kruipen.
Ze verteld over hoe ze haar eigen begrafenis regelde en hoe de dokters nog een laatste poging deden om de pijn te verzachten.
Op vrijdag 11 februari is Els voor het laatst naar het UZA geweest.
De laatste dagen is ze verder thuis verzorgd, met baxters en pijnstillers. Chrisje, Nadien en dr. VDB kwamen regelmatig langs.
Els wou thuis sterven en die wens is dan toch uitgekomen want donderdag 14 februari om 15.15 uur is Els thuis stilletjes ingeslapen.
Achteraan staan ook nog allemaal reacties van mensen die Els kenden.
Verwachtingen bij de titel
Ik had het eerste dagboek van Els al gelezen en wist dus wel ongeveer waarover het zou gaan.
Het heeft wel niet zo’n positieve naam als “Leukemie-kes”.
En ik wist ook dat Els gestorven was dus verwachtte ik dat het treurig ging worden.
Eigen mening
Ik vond het een heel goed boek ,niet omdat het zo geweldig geschreven was of zo ,maar omdat Els er alles zo echt in uitlegde je kon de pijn bijna voelen als ze erover vertelde.
Het is echt een boek om bij te huilen als het slecht gaat en om bij te lachen als het goed gaat
Het is geen gewoon boek het is een drijfveer, als ik zit te mokken over iets pietluttig denk ik altijd even aan Els haar boeken en dan neem ik meteen de draad weer op.
Ik heb het boek in een ruk uitgelezen en ik denk dat iedereen die het boek in handen krijgt dat wel zou doen.
Het is ook niet echt een boek meer een opeenvolging van gedachten en gevoelens.
wat ik ook heel goed vind is dat er achteraan allemaal reacties staan .
Blijkbaar was Els het zonnetje in heel veel harten.
In het boek staat ook prachtig beschreven hoe ze vecht tegen haar ziekte die haar leven kapot maakt en haar jeugd heeft verwoest.
Het is een dagboek van haar laatste levensmaanden het doet je echt wel iets ,ze bleef tot op de laatste dag positief .
Ze schreef “respect voor het leven krijg je van zo’n ziekte” maar ook ven zo’n dagboek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen