|
U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : De Laatste Twee Eeuwen Voor Christus - De Hunnen
Ingezonden Door: Matthias
Categorie:.
Deze versie komt van http://www.scholieren.be/huiswerk/show_stuk.php?id=1000 en is laatst upgedate op Onbekend. De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 1554 woorden. |
INLEIDING De gebeurtenis die, meer dan anderen, de val van het Romeinse rijk aankondigde, was de aankomst van een groep Hunnen in Oost-Europa. Een ruitervolk uit Midden-Azië, bekend door zijn korte, maar stormachtige optreden in het Europa van de 4de en 5de eeuw n.C. Deze groep dwong vele Germaanse stammen om zuid- en westwaarts te trekken. Hierdoor veroorzaakten zij een kettingreactie die alleen kon eindigen met de ondergang van het West-Romeinse rijk. De hunnen stonden bekend, zelfs bij hun barbaarse vijanden, als de 'Gesel Gods'. Zij waren een Aziatisch ruitervolk die alle andere volkeren vreesden. Ze konden heel goed overweg met paarden, omdat ze dag en nacht op hun paard zaten. Hun leider was Attila, de meest gevreesde krijger van de Middeleeuwen. Het was raar dat de hunnen zoveel gebieden hebben kunnen veroveren omdat het een zeer primitief volk was, en heel barbaars… DE OORSPRONG VAN DE HUNNEN Een stam, Xiongnu genaamd, bestond in West-China rond de tijd van de Han-dynastie (de laatste twee eeuwen voor Christus). Zij splitsten zich op in twee groepen. De kleinste trok westwaarts. De meerderheid ging richting noordwesten, op zoek naar een nieuwe thuis. Zij vonden hun weg doorheen de Wolgavallei en in de tweede helft van de vierde eeuw vielen zij de Alanen aan (een volk dat familie was van de Sarmaten en dat leefde tussen de Wolga en de Don). Nadat de Xiongnu de Alanen een zware nederlaag hadden toegebracht, trokken zij verder om de Ostrogoten te onderwerpen en de Visigoten westwaarts te drijven. Op het einde van de vierde eeuw leken zij versterkt te worden door pas bijgekomen benden. Zij werden zo machtig dat de Romeinen zich rond de tijd van keizer Theodosius de Grote, verplicht voelden om hen een stevige tol te betalen. Nog steeds kon het Hunse rijk geen bedreiging vormen voor Romeinse Rijk. Immers, hun economie was té primitief, hun innerlijke verdeeldheid was té groot, zij waren geen strategen, noch waren zij bekwaam in het belegeren van een gesofisticeerde, georganiseerde tegenstander als de Romeinen. DE VEROVERINGEN VAN DE HUNNEN Rond 300 v.C. doken de Hunnen op in Chinese kronieken. Deze nomaden, woonachtig in Mongolië, vormden een voortdurende bedreiging voor China, dat tegen hen de Chinese muur oprichtte. Hoewel de taal van de Hunnen niet bekend is, neemt men aan dat zij verwant waren met de Turken. Omstreeks 370 n.C. verschenen zij plotseling in Zuid-Rusland, waar zij de Alanen onderwierpen en het Ostrogotische Rijk vernietigden. Daarna trokken zij over de Dnestr en verdreven de Visigoten tot binnen de grenzen van het Romeinse Rijk. Dit bracht grote beroering teweeg en verplaatsing van vele volken door geheel Europa. Vanuit hun nieuwe woongebied ten noorden en oosten van de Donau heersten de Hunnen over de Germaanse volken en deden zij invallen tot diep in het gehele Romeinse Rijk. In 441 stak Attila de Donau over en viel het Oost-Romeinse Rijk binnen. Hij zaaide terreur onder de bevolking, maar liet de hoofdstad Constantinopel ongemoeid. Onder voorwaarde van een hoge jaarlijkse schatting (700 pond goud) trok Attila zich vrijwillig terug. In het voorjaar van 451 rukte Attila Gallië, daar kwamen ze ook de visigoten tegen, een oude vijand. De twee krijgsmachten bonden de strijd met elkaar aan in de buurt van Troyes, zo’n 200 kilometer ten zuidoosten van Parijs. In de daaropvolgende slag op de Catalaunische velden, die de hele dag woedde, werden aan beide kanten zware verliezen geleden. Er was geen duidelijke overwinnaar, maar Attila’s leger was zo verzwakt dat hij besloot tot een terugtocht over de Rijn. Dat was meteen ook de laatste slag die Attila meemaakte, twee jaar later was hij dood. WAPENS VAN DE HUNNEN de hunnen gebruikten vooral bijlen, lansen, speren, dolken. Nog een veelgebruikt ‘wapen’ van de hunnen is de lasso of een net, waarmee ze de tegenstander op de grond trekken. Ook pijl en boog werden veel gebruikt om de tegenstander vanop een afstand neer te schieten. ATTILA DE HUN Attila, ook bekend onder de Middel-Hoog-Duitse naam Etzel (gest. 453), koning van de Hunnen, bijgenaamd ‘de gesel Gods’, volgde ca. 434 zijn oom Roea op, die de eenmaking van de Hunse volksstammen had verwezenlijkt. Hij begon zijn loopbaan met van Theodosius II, keizer van de oostelijke rijkshelft van het Romeinse Rijk, een verdubbeling te eisen van de schatting welke Roea in 430 had afgedwongen. De weigering van de keizer beantwoordde Attila met een inval in het rijk. Theodosius II was verplicht een verdrag te sluiten waardoor de schatting verdriedubbeld werd (443). Toen de opvolger van Theodosius II, Marcianus, de betaling van de schatting weigerde, wendde Attila de blik naar de westelijke rijkshelft. Hij trok in 451 over de Rijn, gevolgd door talrijke onderworpen volksgroepen. Rond deze tocht werden later veel legenden geweven: als zeker schijnt te mogen worden aangenomen dat Metz werd verwoest en Orléans belegerd. Deze laatste stad bood heldhaftige tegenstand onder bisschop Anianus, tot het verenigd leger van Theodorik I, koning van de Visigoten, en van de Romeinse generaal Aetius opdaagde. Attila verschanste zich in de buurt van Troyes, waar een beroemde veldslag geleverd werd (in de geschiedenis ten onrechte veelal ‘slag op de Catalaunische Velden’ genoemd). De koning van de Visigoten sneuvelde, maar Attila trok zich terug naar de Donauvallei en naar Pannonië (Hongarije), waar zijn hoofdstad lag. Van hieruit ondernam hij reeds het volgende jaar (452) een tocht naar Italië. Naar Rome durfde Attila echter niet te gaan, daar zijn leger uitgeput was en Marcianus hem vanuit het Oosten bedreigde. Attila aanvaardde onderhandelingen, die o.m. gevoerd werden door paus Leo I In juli 452 werd te Mantua vrede gesloten, waarbij Attila zich verbond Italië te verlaten tegen ontvangst van een jaarlijkse schatting. Na deze veldtocht in Pannonië teruggekeerd, huwde hij een Germaans meisje, Ildico. Tijdens de huwelijksnacht stierf hij. Attila's rijk werd begrensd door de Donau in het zuiden, het Tatragebergte in het noorden, de Don in het oosten en de Alpen in het westen. ATTILA'S RIJK Omstreeks 420 echter was er een Hunse bond gesticht. Die bond werd verrijkt door plunderingen en giften. De giften waren van de Romeinen in ruil voor huurlingen. Het rijk van de Hunnen spreidde zich van de Baltische tot de Kaspische Zee. Eén van de leiders van de Hunnen, Roea, werd in 434 opgevolgd door zijn neven, Bleda en Attila. In 445 vermoorde Attila zijn collega (= jongere broer) Bleda en nam de controle over de bond over. De overwinningen in die tijd hadden eerder te maken met de wanhoop van de Romeinen dan met ook maar enige militaire verhevenheid van de invallers. De Hunnen vochten als boogschutters te paard. Zij werden echter versterkt door de zware cavalerie van hun Germaanse onderdanen. In feite was de samenstelling van de tegenover elkaar staande legers opvallend gelijkaardig, met een groot aantal Germanen en zelfs Hunnen aan beide kanten! Het Romeinse leger was in die tijd niet meer dan een verzameling van geallieerde of huurlingenstammen, waaronder zich nauwelijks een Italiaan bevond. Tussen 447 en 450 leefden Attila's mannen van de buit en het belastingsgeld van het Oost-Romeinse rijk, voordat zij naar het Westen trokken. Het West-Romeinse rijk werd toen officieel geregeerd door keizer Valentinianus III, maar werd eigenlijk gecontroleerd door de militaire leider Aetius. Het was Aetius die een confederatie verzamelde waarmee hij het hoofd kon bieden aan de Hunse bedreigingen. Deze bestond uit Franken, Visigoten en zijn eigen Romeins-Germaans leger. De twee strijdkrachten gingen elkaar te lijf in 451 in de slag op de Catalaunische velden. Het was een wreed gevecht met weinig tactische scherpzinnigheid - barbaren tegen barbaren - en aan het einde van de dag was Aetius aan de winnende hand. Indien hij dat wenste kon hij Attila voor eens en altijd stoppen, maar dat deed hij niet. Want hij wist dat, als hij de Hunnen zou vernietigen, zijn Visigotische bondgenoten toch heel Gallië zouden overrompelen. Daarom liet hij de Hunnen ontsnappen. Deze gebeurtenis betreurden de burgers van Italië na afloop enorm. Zijn plan was Constantinopel te vernietigen en hij zwoer dat de Romeinen voor altijd zijn slaven zouden blijven. Maar in 453 lag Attila in dronken toestand uit zijn neus te bloeden. Het bloed druppelde naar de achterkant van zijn keel en hij stikte. Voor een man die opschepte dat 'waar zijn paard heeft getreden, geen gras meer zou groeien', was het een roemloze dood. Het rijk dat hij had gesticht, heeft hem niet overleefd. NA ATTILA'S DOOD Met de dood van Attila vormden de Hunnen geen gevaar meer voor het Romeinse rijk. Helaas, het Westen heft zich nooit kunnen herstellen en viel spoedig in handen van de barbaren. Toch was het 'Hunse' teken zo in het geheugen van elke westerling gegrift, dat zij iedere latere Aziatische invaller zijn blijven vereenzelvigen met de Hunnen. Zo hebben bijvoorbeeld enkele eeuwen later de Aziatische Magyaren zich in het gebied gevestigd dat vandaag de naam Hongarije draagt. Tot slot hergroepeerden enkele Hunse stammen zich in Zuidoost-Europa en heersten over de Slaven van die streek. Deze volkeren zouden een nieuw rijk stichten, dat de Byzantijnen honderden jaren lang zou teisteren: het rijk van de Bulgaren. Later werd Attila de nationale held van de Magyaren, die rond het jaar 1000 hun rijk vestigden in Hongarije, ‘ het land der Hunnen ’. BRONVERMELDING Boeken of schriften Titel: Blikopener Uitgeverij: Averbode Auteurs: J. Bielen , D. Janssens , … Jaar van uitgave: 2003 Gebruikte pagina’s: 1 Titel: Wereldrijken in verval Uitgeverij: Time-Life boeken Auteurs: Dorie Reents-Budet , Gordon F. McEwan , … Jaar van uitgave: 1988 Gebruikte pagina’s: 2 Internet (sites) users.pandora.be/vroege-middeleeuwen/hunnen.htm www.geledraak.nl/histacht.html steppenreiter.de/hunnen.htm www.kamakuranet.ne.jp/~sankaido/ attilabattleaxe.htm www.ibase4web.com/attila.htm www.explorian.com/ned/history/class/ consult/preview_list.asp?ID=1112 … |
|
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |