Boekverslag : Charles Dickens - Great Expectations
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2333 woorden.

Samenvatting
Biografie
Op 7 Februari 1812 werd Charles Dickens geboren, zoon van Elizabeth en John Dickens. De eerste negen jaar van zijn leven woonde hij in Kent, een moerasachtige regio bij de zee in West Engeland. Doordat Dickens’ vader niet met geld om kon gaan verhuisde hij op zijn negende naar London. In 1824 belandde John met zijn vrouw en kinderen, behalve Charles, die al werkte, in de gevangenis. Het werk, waar hij zichzelf te slim voor vond, en het leven zonder familie waren zulke traumatische ervaringen voor C. dat het hem zijn hele leven is blijven achtervolgen. Het gaf hem wel inspiratie voor zijn boeken “Great Expectations” en “David Copperfield”. Toen Dickens’ vader werd vrijgelaten kon Charles weer naar school en tenslotte werd hij een klerk op een advocatenkantoor. Daarna, in 1829, werd hij free-lance journalist bij “Docter’s Commons courts”. In 1830 wordt C. verliefd op Maria Beadnell en door hun relatie werd C. in 1832 een succesvol journalist van politieke debatten, maar haar ouders beëindigden de relatie in 1833, omdat ze vonden dat ze “niet goed bij elkaar pasten”. In 1836 werden voor het eerst, door “The Pickwick Papers”, korte teksten van Dickens gepubliceerd en hij werd een succes, in dat jaar trouwde hij ook met Catherine Hogarth. Dickens ging na het succes romans schrijven. Veel karakters zijn ontstaan uit mensen die Dickens werkelijk gekend had. In 1844 ging Dickens door Europa reizen en bleef publiceren. In oktober 1860 begon Charles met het schrijven van “Great Expectations” en op 1 december 1860 werd de eerste aflevering gepubliceerd in “All the Year Round” en de laatste episode op 3 augustus 1861. Charles Dickens is gestorven op 9 Juni 1870.



Pip, een samentrekking van Philip Pirrip, is een jonge wees die bij zijn zus en haar man, Joe de dorpssmid, in de moerassen van Kent woont. Op een dag bezoekt Pip het graf van zijn ouders en broers, plotseling springt een ontsnapte veroordeelde op en maakt Pip zo bang dat hij alles voor hem doet. De man wil voedsel en een vijl voor de boeien om zijn benen. Als Pip later bij de gevangenneming van de veroordeelde is, zegt de laatste dat hij zelf het voedsel en de vijl heeft gestolen. Eens wordt Pip gevraagd te komen spelen op Satis house, het huis van de rijke douairière Miss Havisham, die bij het altaar was achtergelaten op haar trouwdag en sindsdien haar trouwjurk draagt waar ze ook gaat. Tijdens dit bezoek ontmoet Pip een heel mooi jong meisje genaamd Estella, die hem kil en minachtend behandelt. Toch wordt Pip verliefd op haar en hij droomt ervan om ooit een rijke heer te worden, zodat hij haar misschien waard is. Pip gaat naar een soort avondschool en krijgt eerst les van de “bazin” en dan van Biddy, ook een wees. Pip wordt Joe’s leerling, maar na een paar jaar komt een advocaat genaamd Jaggers langs met vreemd nieuws; een anonieme weldoener heeft Pip en groot fortuin gegeven en hij moet om die reden direct naar Londen komen om meteen zijn opvoeding tot heer van stand te beginnen. Pip vermoedt dat Miss Havisham de anonieme weldoener is en dat de oude vrouw hem met Estella wil laten trouwen. In Londen raakt Pip bevriend met een jonge man genaamd Herbert Pocket en Jaggers’ klerk Wemmick. Pip behandelt de mensen waarvan hij vroeger hield koel, vooral Joe, maar hij blijft smachten naar Estella. Vele jaren gaan op deze manier voorbij, totdat op een avond een oude bekende Pip’s kamer binnenvalt; het is de veroordeelde uit Pip’s jeugd. Zijn naam is Magwitch en hij verteld Pip dat hij zijn weldoener is en niet Miss Havisham. Het zegt dat hij zo geroerd was door Pip’s kinderlijke vriendelijkheid dat hij zijn leven heeft gewijd aan het van Pip een heer maken en dat hij zijn fortuin heeft gemaakt in Australië voor dat doel. Pip is geschokt, maar hij stemt toe Magwitch te helpen ontsnappen uit Londen –Magwitch wordt nog steeds door de politie en door Compeyson, zijn voormalige handlanger, gezocht. Alle stukjes van de puzzel vallen op hun plaats, Compeyson liet Miss Havisham bij het altaar staan en Estella is de dochter van Magwitch en Jaggers huishoudster, Miss Havisham heeft Estella zo opgevoed dat ze mannenharten breekt om haar eigen leed te verzachten. Met Magwitch als onderduiker gaan de weken voorbij en Pip gaat van hem houden. Voor de ontsnapping bezoekt Pip Miss Havisham, zij verontschuldigt zich dat ze hem heeft gedwongen van Estella te houden terwijl Estella met iemand anders gaat trouwen. Pip vergeeft het haar, maar als ze te dicht bij het haardvuur staat vat haar jurk vlam en ze overlijdt aan de verwondingen. In de plaats waar hij opgegroeid is wordt Pip bijna vermoord door een oude vijand, maar Pip ontsnapt. Tijdens Magwitch’s ontsnapping gaat de oude rivaal Compeyson dood en Magwitch wordt opgepakt en hij overlijdt in het gevangenisziekenhuis. Pip is dus zijn fortuin kwijt en daarnaast wordt hij erg ziek. Joe verzorgt hem al die tijd en Pip krijgt spijt dat hij Joe zo slecht heeft behandeld, daarom verzoent hij zich met Joe. In het dorp van zijn jeugd ontdekt hij dat Biddy en Joe getrouwd zijn, terwijl Pip zelf Biddy om haar hand had willen vragen. Pip vertrekt naar het Verre Oosten om met Herbert een nieuwe start te maken, en als hij na elf jaar weer een bezoek brengt aan Satis House, vindt hij Estella, die niet meer kil en minachtend is door haar mislukte huwelijk. Haar man is echter overleden dus herenigen Pip en Estella zich om nooit meer van elkaar te scheiden.



In het eerste deel van Great Expectations wordt de hoofdpersoon Pip, samentrekking van Philip Pirrip, gescheiden van bepaalde figuren, hij heeft er ruzie mee, hij verlaat hen, ofwel zij verlaten hem en in het tweede deel wordt hij met die personen herenigd. Dit leidt tot het thema verzoening.
Pip vertelt het verhaal achteraf vanuit zijn invalshoek. Hij verteld alle belangrijke gebeurtenissen uit zijn leven in chronologische volgorde. Zo moest Dickens wel schrijven, want “Great Expectations” werd voor het eerst in afleveringen uitgegeven. Doordat het alleen de belangrijke gebeurtenissen uit zijn leven zijn, laat Pip ook hele stukken weg.
Pip is gepassioneerd en romantisch en niet erg realistisch; hij verwacht meer van zichzelf dan hij in werkelijkheid is. Hij heeft wel een heel sterk geweten waardoor hij zich sociaal en moreel wil verbeteren. De figuren die hem daarbij helpen of die daar een rol in spelen komt Pip in het eerste deel bijna allemaal tegen. De eerste figuur waarmee Pip in aanraking komt en ook weer heel snel niet meer ziet is Abel Magwitch, of de veroordeelde, deze man is een zwaar crimineel. Pip komt hem in het eerste hoofdstuk tegen en hij is bang voor de man, wat ook Magwitch’s bedoeling was. De veroordeelde dwingt Pip om voedsel en een vijl voor hem te halen, dit doet Pip en de veroordeelde is getroffen door het gedrag van Pip. Hij besluit om van Pip een “heer” te maken. Dan is er Joe, deze is getrouwd met Pip’s zus en doordat Pip een wees is woont hij bij hen. Joe is een smid en ondanks zijn analfabetisme en niet verfijnde opvoeding is hij een zorgzame man met een goed hart. Hij staat altijd klaar voor de mensen die hij liefheeft, wat ook blijkt uit het feit dat hij Pip verzorgt als hij ziek is. Hij lijdt dan ook in stilte als Pip hem negeert. Pip’s zuster is daarentegen heel anders, zij is zeer precies en heeft er geen moeite mee Pip of Joe een flink pak slaag te geven. Als zij door een aanval van een onbekende, geestelijk gehandicapt raakt, is dat voor Pip eigenlijk een opluchting. De volgende belangrijke gebeurtenis in Pip’s leven is zijn ontmoeting met Estella bij Miss Havisham. Estella is een vreselijk mooi meisje en Pip is dan ook heel erg verliefd op haar, maar ze is zo opgevoed dat ze wreed, kil en minachtend is. Ze is opgevoed door Miss Havisham en toen ze oud genoeg was is ze Miss Havisham gaan verzorgen. Ze is de dochter van de veroordeelde die Pip in het begin ontmoet. Aan het eind van het boek is Estella geheel veranderd en als zij en Pip elkaar weerzien, komen ze eindelijk tot elkaar. Miss Havisham had wel een reden om Estella zo wreed te maken. Op haar trouwdag is ze namelijk door haar aanstaande verlaten en dat heeft iets in haar gebroken, zodat ze gek werd. Dat blijkt uit het feit dat ze altijd haar trouwjurk draagt, haar bruidstaart heeft laten staan en beschimmelen en alle klokken 10 over half negen aangeven. Ze gebruikt Estella om wraak te nemen, ze heeft Estella opgeleid om mannenharten te breken.
De rijke excentrieke oude dame en Estella wonen in Satis House, een vervallen landhuis net buiten de plaats waar Pip woont.
Op Satis House, waar Pip geregeld komt, ontmoet hij Herbert Pocket, die ongeveer net zo oud is als hij. Herbert daagt Pip uit om te vechten en Pip wint. Als Pip jaren later in Londen komt ontmoet hij Herbert weer en dan worden ze zeer goede vrienden, zelfs compagnons. Als Pip al Joe’s leerjongen is, heeft Mrs Joe eens ruzie met Joe’s hulpje, Dolge Orlick. Diezelfde avond wordt Mrs Joe door een onbekende aangevallen en raakt geestelijk gehandicapt. Pip vermoedt het Dolge was, want die doet mensen geestelijk en lichamelijk pijn omdat hij dat leuk vindt. Later is hij ook degene die Pip probeert te vermoorden, uit jalousie dat Biddy Pip aardig vond en hem niet. Hij helpt daarom Compeyson ook om Magwitch te verraden. Biddy, is een meisje waarmee Pip opgroeit, ze is mooi noch lelijk. Ze gaan eerst samen naar school, maar later geeft zij hem les; ze zijn gewone vrienden. Nadat Pip’s zus is aangevallen en geestelijk gehandicapt is komt ze bij Pip in huis om voor Mrs Joe te zorgen. Later trouwt Biddy met Joe, wat voor Pip een teleurstelling is.
Pip’s leven zal geheel veranderen als de advocaat Jaggers langskomt. Deze advocaat vertelt Pip dat een anonieme weldoener een “heer” van hem wil maken, Pip denkt dat Miss Havisham die weldoener is, vanwege het feit dat hij Jaggers al eens bij Miss Havisham heeft gezien en omdat Pip geen idee heeft wie het anders zou zijn. Jaggers beveelt Pip direct naar Londen te gaan. In Londen helpt Jaggers Pip om en “heer” te worden. Eigenlijk is dit een rare taak voor Jaggers, want normaal gesproken pleit deze advocaat voor zeer gevaarlijke criminelen. Dit zegt al heel wat over Jaggers’ sterke karakter. Zijn sterke karakter wordt geaccentueerd met de opmerking dat zelfs criminelen bang voor hem zijn. Omdat Jaggers niet “besmet” wil worden met al dat slechts wast hij zich erg vaak, Pip bemerkt dan ook meteen dat de advocaat vreselijk naar zeep ruikt. Joe’s oom, uncle Pumblechook, heeft ervoor gezorgd dat Pip bij Miss Havisham op bezoek ging en hij denkt ook dat zij de weldoener is. Hij trekt dit feit door en hij ziet zichzelf als de weldoener. Pumblechook is een arrogante man, desondanks prijst Mrs Joe hem altijd de hemel in, want hij is een geslaagd zaadhandelaar.
Op Jaggers’s kantoor ontmoet Pip Wemmick. Hij is Jaggers’s klerk en Pip’s vriend, maar dat neemt niet weg dat hij erg vreemd is. Op zijn werk is hij hard, cynisch, sarcastisch en geobsedeerd door “portable property”, maar als hij thuis is, dan is hij vrolijk, joviaal en zeer zorgzaam voor zijn “aged parent”. Op het eind komt de oude handlanger van Magwitch terug, Compeyson. Pip heeft Compeyson helemaal aan het begin van het boek al eens gezien, in de moerassen. Deze man blijkt ook diegene te zijn die Miss Havisham bij het altaar liet staan. Compeyson weet dat Magwitch nog gezocht wordt en hij wil Magwitch laten pakken, tijdens Magwitch’s vlucht wordt hij gedood door de hand van Magwitch.

Op het eerste gezicht lijkt dit boek spannend, maar het verhaal wordt zo langzaam, met veel details opgebouwd, dat spanning wegvalt. Het is overigens wel heel erg knap om zo veel details te verzinnen en ook realistisch te beschrijven. Ik kan me wel voorstellen dat als je het boek in afleveringen leest, het wel spannend is. Wat realisme betreft; dit boek is ook in de literair historische context realisme geschreven. Dit is te herkennen aan het feit dat alle karakters hun trekjes en eigenaardigheden hebben die mensen over het algemeen ook hebben. Soms zijn de karakters overdreven, maar dat is om er meer nadruk op te leggen. Dat een karakter als Estella in het begin van het boek zo op Pip neerkijkt is te verklaren door te kijken naar de tijd waarin het verhaal speelt; het begin van het Victoriaanse tijdperk. Er waren grote klassenverschillen, wat zich ook uitte in opvoeding; wie een goede opvoeding had genoten werd succesvol –goed huwelijk of een goede baan- en wie in de werkende klasse werd opgevoed kon niet meer worden dan boer of ambachtsman. Slechts een weldoener kon iemand van klasse doen veranderen.
Klassenverschil is een onderwerp waar Dickens vaak over schrijft; vooral het klassenverschil uit de tijd waarin “Great Expectations” is geschreven boeit mij. Hoe een verschil in opvoeding kan uitmaken in een succesvol leven vind ik erg interessant. Ik heb altijd al gehouden van boeken die een maatschappelijke context weergeven uit een vroeger tijdperk. Erg jammer vind ik nog steeds dat er niet echt spanning in het boek zit. Het komt ook heel sterk door de uitgebreide beschrijving van de karakters, die overigens heel typerend zijn voor Dickens. Er zitten slechteriken in en hele vreemde “odd” personen. Wat het boek wel weer leuk maakte was het einde, dat is echt mooi rond. Het einde uit dit boek was het originele einde, in de vervolgroman heeft Dickens het zo verandert dat Pip Estella weer ziet, maar zij is gelukkig getrouwd en ze zien elkaar nooit meer. Naar mijn mening is dit laatste einde helemaal niks, zo heeft Pip te weinig succes, wat wel weer naar het motief teleurstelling leidt.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen