U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Michel Tournier - Vendredi Ou La Vie Souvage.
Deze versie komt van http://www.studentsonly.nl/uittreksels/bv.asp?BvID=337 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1377 woorden.

Bibliografie
Ondertitel: -
Jaar van eerste uitgave: 1997
Aantal bladzijden: 111
Leestijd: ongeveer 10 klokuren
Thema: het moeten overleven op een onbewoond eiland in de Stille Oceaan, zonder enig contact met de buitenwereld.


Samenvatting
Korte samenvatting van de inhoud:
Robinson spoelt na een schipbreuk aan op een onbewoond eiland in de Stille Oceaan. Na een paar dagen begint hij eraan te wennen dat hij helemaal alleen is en hij gaat terug naar het schip, La Virginie, dat op een klif is vastgelopen om te kijken of er levensmiddelen zijn die hij kan gebruiken om te overleven. Hij vindt geen overlevende bemanningsleden en hij beseft dat hij volledig op zichzelf is aangewezen. Als hij het scheepshondje Tenn tegenkomt op het eiland is hij erg blij dat hij een lotgenootje heeft. Na een paar jaar heeft hij zich volledig op het eiland geïnstalleerd. Op een gegeven moment ziet hij dat er mensen in een kano aankomen en observeert hen. Het zijn beruchte indianen die hij op eerdere ontdekkingstochten aan de rand van Peru heeft gezien. Ze voeren een offerritueel uit. Na dit te hebben gezien neemt Robinson veiligheidsmaatregelen die hem tegen kwade invloeden kunnen beschermen. Hij maakt wetten alsof ze voor een hele bevolking van toepassing zijn en hij maakt zichzelf tot heerser van het eiland, dat hij Speranza noemt. Als de indianen voor de tweede keer naar het eiland komen blijft er een indiaan achter. Robinson raakt bevriend met de indiaan en leert hem zijn taal. Hij noemt de indiaan Vendredi, naar de dag dat de indiaan op het eiland is aangekomen. Hij leert Vendredi de regels van Speranza. Hij is blij dat er eindelijk iemand is om mee te leven. Hij laat de indiaan voor hem werken. Als Robinson naar de grot gaat waar hij alle waardevolle spullen van La Virginie heeft gelegd, blijft hij daar een paar dagen. Vendredi merkt dat hij best zonder Robinson kan en maakt het zichzelf gemakkelijk tijdens de afwezigheid van de gouverneur. Robinson ziet de plaats waar Vendredi zich vermaakt als hij vrij is en wordt er een beetje jaloers van. Als door de onwetendheid van Vendredi de grot ontploft met alle waardevolle spullen van La Virginie besluit Robinson dat hij een nieuw leven gaat beginnen. Vendredi en hij begraven Tenn, die van angst voor de explosie gestorven is. Hij geeft Vendredi vrijuit en Vendredi neemt het ervan. Langzaam aan leert hij van Vendredi hoe te leven op een onbewoond eiland. Hij leert hoe mooi de simpele dingen van het leven kunnen zijn en hij leert gebruik te maken van de gewoonten van de stam van Vendredi, de Araucanen. Op een dag verschijnt er een Engels schip aan de horizon. Robinson hoort dat hij ruim 28 jaar op Speranza heeft geleefd. Als Robinson en Vendredi op het schip zijn besluit Robinson dat hij niet meer naar de beschaafde wereld terug wil en hij keert terug naar Speranza. Vendredi heeft het echter erg naar zijn zin op het schip. Als hij de volgende dag wakker wordt is het Engelse schip verdwenen. De hangmat van Vendredi is leeg en hij komt tot de ontdekking dat Vendredi mee is gegaan. De scheepsjongen van het Engelse schip heeft zich echter gedurende de nacht verborgen op het eiland en hij zegt bij Robinson te willen blijven. Ondanks het verdriet om het verlies van zijn vriend Vendredi besluit Robinson het leven weer op te pakken en hij is blij met Jean het scheepsjongetje, die hij Dimanche noemt, naar de dag, dat Jean op het eiland achterbleef...

Verwachtingen vooraf:
Toen ik aan dit boek begon, verwachtte ik in een verhaal vol met spannende belevenissen van de hoofdpersoon meegesleurd te worden. Mijn vader heeft het originele boek over Robinson Chrusoe gelezen en hij vertelde dat het een spannend verhaal is dat de confrontatie tussen de mens en een onbekende beschaving goed beschrijft. Ook het feit dat er aan dit verhaal een modern tintje zit wekte mijn nieuwsgierigheid. Ik vind het jammer dat ik niet eerst het originele verhaal kon lezen, omdat ik me nu een mening heb gevormd over een verhaal dat eigenlijk grotendeels door een andere persoon is verzonnen, en dat nu een andere indruk op me maakt omdat het in een andere stijl herschreven is.

Eerste reactie achteraf:
Ik vind het boek niet heel erg meeslepend, maar wel boeiend genoeg om het uit te lezen. Het is echt zo’n “alles gaat zijn gangetje”-boek. Het is een klein beetje te merken dat het voor de jeugd is geschreven. Ik vind het een beetje onwaarschijnlijk dat hij het enige hondje van het schip op het eiland tegenkomt en dat de indiaan zich aan hem onderwerpt, dat maakt het boek minder spannend.
Het is wel mooi om te lezen hoe een eenzaam iemand op een onbewoond eiland zich gaat gedragen. Ik vind het wel leuk om te lezen dat Robinson van Vendredi leert hoe hij van het leven kan genieten. Dat herken ik ook in het dagelijks leven. Er is een tijd van onthaasting aangebroken. Volgens mij komt dat idee niet van ons, maar van bijvoorbeeld de Antillianen, die veel gedweeër leven. Je ziet dus in het boek wat er in het echt ook gebeurt, verschillende soorten mensen kunnen best veel van elkaar leren. Het heeft een onverwacht einde, wat toch wel leuk is.

Analyse van het verhaal:

Tijdverloop: Het tijdverloop is chronologisch.

Plaats van handeling:
Het verhaal speelt zich af op Speranza, een onbewoond eiland in de Stille Oceaan, voor de kust van Chili, Zuid Amerika.

Wijze van vertellen:
Het verhaal is geschreven in de 3e persoon enkelvoud. Dus in de ‘hijvorm’.

Wat zorgt ervoor dat je wilt verder lezen in het boek:
Ik vind de omschrijving van het eiland interessant, evenals de beschrijving van de gevoelens van Robinson naarmate hij langer op het eiland is. Het is leuk om te lezen hoe het primitieve leven eraan toegaat.

Personages:
Robinson, eerst matroos op het handelsschip La Virginie. Als het schip vergaat spoelt hij aan op een onbewoond eiland waar hij gedoemd is een eenzaam bestaan te leiden. Het maakt veel indruk op hem. Hij gaat zelfs hallucineren dat er een schip is dat hem komt ophalen van het eiland. Naar verloop van tijd went hij eraan dat hij alleen is. Zijn schaamtegevoelens verminderen met de tijd en op een gegeven moment vindt hij het niet meer erg om naakt te zijn. Hij ontdekt, als hij in een spiegel kijkt, dat hij niet meer kan lachen en hij neemt zich voor om het zichzelf weer aan te leren.
Tenn, de scheepshond van La Virginie, die ook op het eiland is aangespoeld. Hij staat Robinson bij door ‘s nachts over hem en het eiland te waken en door Robinson weer menselijke gevoelens te geven (vriendschap, blijdschap). Het is een opgewekt beest. Hij is waaks en dapper.
Vendredi, de indiaan die bij een ritueel bezoek aan Speranza achterblijft en aan wie door Robinson de wetten en gewoonten van het eiland worden aangeleerd. Hij gaat in dienst van Robinson werken. Robinson gebruikt stukjes goud om hem mee te betalen. Daarmee kan hij zich af en toe een halve dag vrijkopen. Vendredi leert Robinson van het simpele leven te genieten.
William Hunter, kapitein van het schip Whitebird. Hunter is een sombere zwijgzame man.
Joseph, de tweede man van het schip. Hij is erg spraakzaam en vertelt Robinson wat de vorderingen in de handel van de afgelopen 30 jaar zijn. Hij vertelt hem trots over de slavenhandel en de katoenplantages in Zuid Amerika.
Jean alias Dimanche, de scheepsjongen van de Whitebird. Een opgewekte jongen, ondanks de afranselingen die hij ondergaan heeft op het schip. Hij blijft aan het einde van het verhaal op Speranza en zet zijn leven daar samen met Robinson voort.

Titelverklaring:
“Vendredi ou la vie sauvage”, vert. “Vendredi of het woeste leven”. Robinson kiest uiteindelijk voor het onbeschaafde, woeste leven, terwijl zijn avontuurlijke en naïeve vriend Vendredi voor het onbekende kiest en met de Whitebird meevaart. Eigenlijk koos hij onbewust tussen Vendredi en het woeste leven, want hij wist niet dat Vendredi er anders over dacht.

Eindoordeel:
“Vendredi ou la vie sauvage” is een boek dat ik me nog lang zal herinneren. De opbouw van het verhaal is goed, het loopt aan een stuk door en aan het einde krijgt het verhaal een onverwachte wending. Dat alles maakt het tot een goed geheel. Kortom, een echte aanrader voor iedereen.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen