Boekverslag : Tim Krabbe - Het Gouden Ei
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 679 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 679 woorden.
Samenvatting
Hoofdstuk 1
Mijn verwachtingen alvorens het boek te hebben gelezen waren al enigszins gestuurd en bevooroordeeld door degene -een schoolgenoot- die mij het boek aanraadde,hij beschreef het boek met trefwoorden als boeiend, pakkend maar ook gruwelijk en wreed.
Dit klonk mij dusdanig interressant in de oren dat ik het boek heb gelezen,
zie hier mijn verslag...
Hoofdstuk 2
Rex en Saskia zijn onderweg naar hun vakantiebestemming aan de Midden-
landse Zee.
Saskia gaat bij een tankstation iets te drinken halen, maar komt niet terug;
ze blijkt spoorloos verdwenen.
Vervolgens wordt Raymond Lemorne beschreven, die al vanaf zijn jeugd
vreemde gedachtes heeft die hij ook uitvoert om te zien wat het resultaat is.
Nadat hij een kind van de verdringkingsdood heeft gered, wil hij uitzoeken
hoe het is om een misdaad te plegen.
Een perfecte voorbereiding leidt hem uiteindelijk tot Saskia bij het benzinestation.
Acht jaar later start Rex, inmiddels bevriend met Lieneke de ultieme
opsporingsactie.
Dit brengt hem uiteineljik tot Raymond Lemorne, die Rex wel wil laten weten wat er
met Saskia gebeurt is, maar dan moet hij hetzelfde lot ondergaan.
De nachtmerrie van de gevangenschap in het gouden ei blijkt uitgekomen
voor zowel Saskia als Rex.
Lieneke vindt geen spoor terug van beiden.
Hoofdstuk 3
Het perspectief van dit boek is een meervoudig personaal perspectief.
Hierdoor krijg je te maken met meerdere personen, maar de wijze van schrijven door Tim Krabbé is makkelijk en goed te volgen.
Zoals gezegd krijg je dus te maken met meer personen, maar het is makkelijk je in te leven in de personages. Je krijgt een duidelijk beeld van de karakters en je leert in een korte verteltijd (98 pagina’s) toch veel hun eigenschappen kennen.
Hoofdstuk 4
Het verhaal wordt verteld in de verleden tijd; het is dus al gebeurd. De verteller van het verhaal - die het niet schuwt om de gedachten van de hoofdpersonen weer te geven - weet dus als het ware vanaf het begin de afloop.
In een flash-back (vóór het in de geschiedenis vertelde verhaal) wordt de geschiedenis van de moordenaar verteld.
De hoofdstukken op zich zijn wel chronologisch, maar ze vormen geen chronologisch geheel.
Hoofdstuk 5
Het boek begint juni 1975 met de ontvoering van Saskia. Acht jaar later, in de zomer van 1983, vraagt Rex Lieneke ten huwelijk, maar start ook nog een laatste zoektocht naar Saskia, na de woorden: “Als Saskia nu terug zou komen zou ik met jou trouwen, maar als ik terug zou kunnen naar het tankstation zou ik dat doen”.
Dit is qua tijd min of meer het eind van het verhaal, waarmee de vertelde tijd ongeveer acht jaar bestrijkt.
De verteltijd daarentegen bedraagt ‘slechts’ 98 pagina’s.
In dit boek is dan ook op grote schaal gebruik gemaakt van tijdverdichting. Eindelijk wordt alleen de ontvoering en de zoektocht naar Saskia duidelijk uit de doeken gedaan. Minder uitgebreid komen Raymond Lemorne en Lieneke aan de orde.
De jaren hiertussen komen nauwelijks aan bod, een typisch voorbeeld van tijdverdichting.
Hoofdstuk 6
Als eerste reactie moet ik zeggen toch enigszins geschokt te zijn door de afloop.
Het slot is bepaald macaber.
Gevoelens als haat, wraak en machteloosheid, maar ook bewondering, warmte en gezelligheid spelen een belangrijke rol in dit boek.
Ik vind het knap dat in deze korte roman zoveel emoties en gevoelens opgewekt worden en dat is bij mij toch zeker gelukt.
Het boek is ook toegankelijk geschreven, het is eenvoudig te lezen, waardoor het goed mogelijk is je in te leven in het verhaal.
Hoofdstuk 7
Dit verhaal is eigenlijk letterlijk gebaseerd op een nachtmerrie, namelijk die van Saskia en Rex, door beiden benoemd als “Het Gouden Ei”.
Daarbij komt nog eens dat het verhaal op zich ook nog eens een nachtmerrie is, je verliest je geliefde en leeft jaren in onwetendheid over hetgeen dat gebeurd is; dan krijg je de mogelijk om achter de waarheid te komen, maar dan onderga jezelf het gelijke noodlot.
Dit boek is dus in meerdere opzichten een nachtmerrie, maar dit komt voor mij niet overeen met het lezen ervan.
Het is een makkelijk te lezen boek met luchtige humor, toch is het geheel zwaar tragisch en zet het je wel aan het denken.
Al met al vond ik “Het Gouden Ei” een pakkend boek en heeft het mij zeker een tijd geboeid.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen