U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Wat Niet Mag Bij Hindoes - Gandhi Ingezonden Door: J Categorie: Werkstu.
Deze versie komt van http://www.scholieren.be/huiswerk/show_stuk.php?id=907 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Overig en het aantal woorden bedraagt 1570 woorden.

Biografie



Mohandas Karamchand Gandhi werd geboren op 2 oktober 1869 in Porbandar, aan de westkust van India. India was een land vol met verschillen. De bevolkingsgroepen verschillen ook zeer veel van elkaar wat betreft de leefwijze, ras, taal en godsdienst. Je hebt er vele godsdiensten. Er zijn Hindoes, Moslims, Boedhisten, Joden en Christenen.

De Engelsen waren in India aan de macht toen Gandhi werd geboren. India maakte dus deel uit van het Britse rijk.. Er bestond in die tijd een enorm verschil tussen rijkdom van een kleine groep mensen en armoede van het grootste gedeelte van de bevolking in India. De rijken, dit waren vooral de blanke Engelse kolonisten, hoefden helemaal niets te doen. Alle rijke mensen hadden genoeg Indiase dienaren.



Gandhi was het vierde en jongste kind. Hij was Hindoe en behoorde tot de Vaisyakaste. Deze kaste kwamen in de Hindoemaatschappij op de derde plaats, na de Brahmanen, de priesters, en de Kshatriya’s, de soldaten en heersers. De kaste die na de derde kaste komt is die van de Shoedra’s, de werklui. Na de vierde kaste komen de kasteloze mensen. Deze laatste groep moest de vuilste en minst leuke karweitjes doen zoals bijvoorbeeld het schoonmaken van toiletten. Hindoes uit hogere kasten geloofden dat ze onrein werden wanneer ze deze kastloze aanraakten en zelfs als ze hun schaduwen doorkruisten zouden ze onrein worden. Daarom werden de kasteloze ook wel de onaanraakbare genoemd. Gandhi zou zich hier later sterk tegen verzetten. Gandhi gaf deze mensen een andere naam: Harijans of “kinderen van God”.

Zijn moeder was een sterk gelovige Hindoe: ze vastte dikwijls en ging dagelijks naar de tempel. Deze houding zorgde ervoor dat Gandhi later een groot religieus leider werd.



Kinderhuwelijk



Toen Gandhi 13 jaar was en nog op school zat, werd hij uitgehuwelijkt aan Kasturba, de dochter van een zakenman in Porbandar. De ouders hadden niet de mening van Gandhi gevraagd. Het was daar heel gewoon dat de ouders van het jonge paar alles regelden en dat bruid en bruidegom elkaar niet ontmoeten vóór de huwelijksdag.



Later zei Gandhi dat hij het gebruik van de kinderhuwelijken afschuwelijk vond. Toch hielden Mohandas en Kasturba van elkaar, al maakten ze, vooral in de eerste jaren veel ruzie. Hun huwelijk duurde 62 jaar. Gandhi en Kasturba hadden vier kinderen samen. Hun eerste zoon Harilal werd geboren in 1888. In 1892 werd hun tweede zoon geboren. Hij kreeg de naam Manilal. In 1897 werd Ramdas geboren, hun derde zoon. In 1900 werd zijn jongste zoon geboren, Devadas.



Zijn studies in Engeland



Gandhi wou heel graag in Engeland studeren, maar zijn familie was hier tegen. Pas toen Gandhi zijn moeder beloofd had dat hij geen vlees zou eten en geen wijn zou drinken (wat niet mag bij Hindoes) gaf zij toestemming.

In 1888 vertrok Gandhi per schip naar Engeland om rechten te gaan studeren, hij was toen 19 jaar, en net vader geworden van een zoon. Zijn zoon Harilal was een paar maanden eerder geboren. In Engeland voelde hij zich heel eenzaam zonder zijn vrouw en zoontje die alleen in India waren achter gebleven. “Ik dacht voortdurend aan thuis en aan mijn land” schreef hij later. Op zijn 20ste slaagde hij uiteindelijk in zijn studies en werd hij advocaat.

Toen hij terug kwam naar India hoorde hij dat zijn moeder overleden was. Men had het Gandhi niet willen vertellen zolang hij in Engeland verbleef, omdat men wist hoeveel hij van zijn moeder hield. “Het was een grote schok voor me, maar ik mocht er niet bij blijven stilstaan. Ik zette mijn leven voort, alsof er niets gebeurd was”, zo schreef hij. Hieraan zag je dat het zeer moeilijk voor hem was.

Dat nieuwe leven in India viel niet mee. Hij kreeg als advocaat slechts een kleine opdracht.



De boerenoorlog



Kort hierna kreeg hij een aanbod om voor een jaar voor een rijke Indiase zakenman in Zuid-Afrika te werken. In 1899 brak de boerenoorlog uit tussen de Britten en “de Boeren”, afstammelingen van Hollandse kolonisten. Gandhi sloot zich aan bij de Britten en leidde een Indiase ambulancierscorps. In Zuid-Afrika kreeg hij veel aanzien van de andere Indiërs. Hij werd hun leider. Verder had zijn advocatenpraktijk zeer veel succes.



Ongehoorzaamheid



In 1915 keerde Gandhi met zijn vrouw en vier zonen terug naar India. Hij was toen 45 jaar. Gandhi werd lid van de congrespartij, een partij met als doel zelfbestuur voor de Indiërs. In 1921 riep de partij op tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Na een maand zaten 200000 mensen in de gevangenis wegens ongehoorzaamheid. Ook braken er her en der rellen uit. In maart 1922 werd Gandhi aangehouden wegens ‘opstandigheid tegen de regering’. Hiervoor kreeg hij 6 jaar celstraf. Twee jaar later kwam hij echter al vrij.



De zoutmars



In 1929, toen Gandhi 60 jaar was, besloot hij een nieuwe campagne te voeren. Hij schreef naar de onderkoning om de zoutbelasting af te schaffen. Die belasting werd geheven op al het zout dat werd verkocht, en dat was voor de arme Indiase boeren te veel. De onderkoning stemde er echter niet in, en dus vertrok op 12 maart 1930 een groep van 78 volgelingen en Gandhi naar de kust. Er waren journalisten die deze toch in de media brachten en steeds meer boeren sloten zich aan. Na 24 dagen vond het hoogtepunt plaats: Gandhi bukte zich en raapte een beetje zout op. Hiermee riep hij de boeren op om zelf zout te winnen. Het enthousiasme was groot. Verder werden er nog zo’n 60000 mensen aangehouden, waaronder Gandhi. Verder was er een geweldloze demonstratie om een zoutfabriek te bezetten. Bij de ingang van de zoutfabriek stonden politieagenten met bamboestokken. De politie viel aan en de betogers die kwamen aangewandeld werden één voor één neergeslagen. Volgens het geweldloze principes mochten de betogers geen weerstand bieden en daarom ging dit uren door. Er waren 2 doden en 320 gewonden.

Omdat bij deze gebeurtenis een journalist aanwezig was, kwam het overal ter wereld in het nieuws. Hierdoor werd het geweten van vele mensen in Groot-Brittannië en in de wereld wakker geschud. De aanhangers van Gandhi hadden weer eens gewonnen, hoewel men er niet in geslaagd was om de fabriek te bezetten. Hoe onrechtvaardiger en wreder de Britten optraden, hoe meer Gandhi’s plan werkte.

Na minder dan een jaar werd Gandhi vrijgelaten en mocht hij naar de onderkoning om te onderhandelen. Hier werd een overeenkomst gesloten zodat men zout mocht zinnen voor eigen gebruik, de gevangenen werden vrijgelaten en werd de burgerlijke ongehoorzaamheid werd opgeheven. Gandhi mocht ook naar Engeland voor een conferentie van het Britse rijk in 1931. Er werd niets bereikt voor de Indiërs, maar wel zijn eigen persoonlijk succes was groot. Hij ging gaan praten met werklozen die hun werk kwijt waren door het verzet.





Onafhankelijkheid



Bij zijn terugkomst werd hij weer gevangen genomen in 1933. Toen hij in 1933 weer vrij kwam zamelde hij geld in voor de laagste klasse. Voor de rest zit hij tussen 1932 en 1939 lange tijd in de gevangenis zodat hij zich minder kon bezig houden met de Congrespartij. In 1942 stierf Gandhi’s vrouw terwijl ze, net als hij, in de gevangenis zat. Enkele maanden later wordt Gandhi vrijgelaten omdat hij ziek is. In 1945 werden dan ook de leiders van de partij vrijgelaten. Ondertussen was er een ander partij sterk geworden: de Moslimpartij. Een jaar later zijn er echter grote rellen tussen de Moslims en de Indiërs. Hierdoor maken de Britten snel werk van de onafhankelijkheid omdat ze bang zijn dat er een burgeroorlog van komt. Op 15 augustus 1947 werd India onafhankelijk. Toch werd er nog gevochten tussen de Hindoes en de Moslims. De Indiërs kregen India als land en de Moslims Pakistan. Toch was Gandhi niet helemaal blij. India was wel onafhankelijk maar niet één: de Moslims en de Indiërs leefden appart.



De moord op Gandhi



Op 30 januari had Gandhi een afspraak. Het was reeds een drukke dag geweest, die zoals gewoonlijk om drie uur ‘s morgens met het ochtendgebed begonnen was. Gandhi deelde steeds zorgvuldig zijn tijd in en kon op die manier veel werk verzetten. Elke avond, om klokslag vijf uur, begon hij de gebedsbijeenkomst. Ook deze dag ging hij weer naar de tuin, waar zo’n 200 á 300 mensen waren.

Hij vouwde zijn handen om te bidden. Hij glimlachte nog steeds. Vooraan in de menigte stond een gezette man van in de dertig. Hij deed een stap voorwaarts, trok een revolver en vuurde enkele schoten af.

“Hey Rama” mompelde Gandhi. Dat betekent: ‘O God’. Een paar tellen bleef hij staan, terwijl het bloed door zijn witte kleren drong. Toen viel hij dood neer. Gandhi had vermoed dat hij op deze manier aan zijn einde zou komen. Hij wist dat er complotten tegen hem waren. De moordenaar was een fanatieke Hindoe, die het niet met Gandhi eens was hoe hij de moslims behandelde.

Een dag later is hij dan gecremeerd in het bijzijn van een miljoen mensen van verschillende kaste.

Op die plaats is er daarna een gedenkteken opgericht net als in vele andere plaatsen in India

De hele wereld rouwde. Gandhi was het symbool van de Indiase bevolking geworden. Hij is het geweten van de mensheid.



Gandhi is dus een bijzondere persoon omdat hij een van de enigste is die ooit een land onafhankelijk heeft kunnen maken zonder echt geweld te gebruiken. Het is dus ook daarom dat hij veel aanzien heeft bij veel mensen. Gandhi is iemand die het voor de zwaksten opnam en daarvoor geweldloos verzet gebruikte.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen