Boekverslag : Günnel Beckman - Een Leven Voor Jezelf
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 739 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 739 woorden.
Hoofdpersonen:
Anne: Een meisje van achttien jaar, heeft een jongere zus, Lillan, ziet er redelijk uit, kan goed met haar ouders opschieten, heeft een vriend, Janne.
Janne: Twintig jaar oud, studeert op de HTS, heeft het druk met zijn studie, werken en voetballen
Moeder: Is goede moeder, kan goed met Anne praten, maar de relatie met haar man wordt steeds slechter. Heeft een baantje erbij, maar weet niet hoe lang dat duurt. Gaat 's avonds naar de avondschool.
Oma: Zit in een verzorgingstehuis en heeft een zwak hart.Is nog zeer helder van geest en kan goed met Anne praten. Zet zich in voor de emancipatie.
Thema: Emancipatie
Titelverklaring: Een leven voor jezelf slaat op het feit dat Anne inziet dat vrouwen moeten zorgen dat ze voor zichzelf kunnen zorgen, en niet van mannen afhankelijk moeten zijn. Zelf leven, zelf uitmaken wat je wil.
Tijd: Een maand of vier, met enkele flash - backs
Kritiek: Kritiek op mensen die overal makkelijk over denken en een oplossing voor weten, terwijl ze zelf geen problemen meegemaakt hebben. Kritiek op deze mannenwereld waar de vrouw veel te afhankelijk is
Genre: Opgroei/probleem boek - zie thema
Plaats: Stockholm
Motieven: Verkering, scheiden, voorbehoedmiddelen, emancipatie
Samenvatting:
Moeder vertrekt met Lillan, zoals afgesproken. (Zie: Dat overkomt mij niet) Vader blijft alleen achter met Anne in het huis. Ze hebben net kerstmis gevierd en dat was niet zo gezellig, mede doordat moeder te horen kreeg dat ze eerder moest vertrekken dat afgesproken.
Anne heeft Janne nauwelijks meer gezien, en ze voelt niet zo veel meer voor hem. Een vriendin van haar op school gaat daar van af omdat ze zwanger is en in mei gaat trouwen. Anne denkt terug aan de tijd dat ze zelf zwanger dacht te zijn. Ze praat met een tante over dit onderwerp en die zegt dat seksuele vrijheid wel goed is, maar dat seksuele verantwoordelijkheid er ook bij hoort. Dus absoluut veilig vrijen, want het is belachelijk dat het aantal abortussen zo toeneemt.
Anne krijgt opeens het idee om oma te laten inwonen, daar kan ze goed mee op schieten en die zit toch alleen maar in een verzorgingstehuis. Te overleven noemt oma dat. Vader is tegen, moeder ook, oma zit daar goed en heeft een zwak hart. Na enige discussies en de wil van oma zelf, dan kan ze weer leven, komt ze inwonen.
Naar school gaan is weer leuk, de klas is gezellig en ze studeert techniek. Met oma kan ze goed over emancipatie praten en Anne snapt meer en meer dat vrouwen moeten leren voor zichzelf te zorgen en niet afhankelijk te zijn van een man. Voorbeeld is haar moeder, die nu met een mogelijke scheiding veel beter af was geweest met een goede opleiding. Op een feestje ontmoet ze Martin en wordt verliefd op hem. Janne is ergens buiten Stockholm voor werk en ze kunnen nauwelijks meer met elkaar opschieten.
In de krokusvakantie merkt ze dat er muren ontstaan tussen haar en haar moeder waar ze op bezoek gaat, ze groeien uit elkaar. Als ze terug is knipt ze haar haar kort. Ze gaat uit met Martin, maar niet mee naar zijn flat, dat vindt ze te vanzelfsprekend. Ze is inmiddels wel overgegaan op andere voorbehoedmiddelen.
Op school hebben ze met een groepje het onderwerp "rollenpatronen" en hebben ze bij Anne thuis met oma een werkavond. Daar blijkt dat er nog maar weinig van de emancipatie terecht is gekomen. Mannen en vrouwen moeten samen aan de verandering werken.
Na een feest gaat ze met Martin naar bed, en dat is een openbaring voor haar, het is veel fijner dan met Janne, dit omdat Martin veel meer ervaring heeft. Martin is echter een vrijbuiter die zich absoluut niet wil binden. Anne vindt zich zelf stom omdat ze op een telefoontje van hem zit te wachten. Ze snapt dat ze toch afhankelijk is van een man. Ze praat daar met hem over, maar kan zijn ideeën, van vrijheid, niet veranderen. Ze gaat weer met hem naar bed, omdat ze dat lekker vindt. "Er is toch niets tegen een lekkere wip?" volgens Martin. Hoewel haar ideeën anders zijn, spreekt haar lichaam haar tegen.
Oma, die toch al regelmatig medicijnen voor haar hart slikte, krijgt een hartaanval en sterft in het ziekenhuis. Anne vraagt zich af of het wel zo goed was haar uit het verzorgingstehuis te halen, maar de woorden van oma 'dat ze geleefd had' stellen haar gerust. Ze is erg verdrietig, maar denkt later in haar leven terug en ziet dit dan als een prachtige lente.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen