|
U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Herman De Man - Het Wassende Water.
Deze versie komt van http://www.scholieren.com/boekverslagen/1740 en is laatst upgedate op 05/12/1998. De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 791 woorden. |
Titel Het wassende water Druk Eerste druk: 1925 Gelezen druk: 1977 Vormgeving Omslagillustratie: Op de voorgrond een man en daarachter ijsschotsen en op de achtergrond een boerderij Aantal bladzijden: 171 Stijl Het verhaal is in een dialect geschreven. Samenvatting Midden in het land. Op de hoeve Water-snoodt woont vrouw Beijen. Zij is de weduwe van Rijk Beijen die heemraad van de verenigde waterschappen is geweest. Sinds de dood van haar man bestiert ze de hoeve. De vier kinderen heeft ze aardig onder de duim, hoewel ze met de oudste, Gieljan soms nogal moeite heeft. Dit blijkt als Gieljan verliefd is op de dochter van een dagloner. Het standsverschil is te groot en Gieljan offert zijn ware liefde op. Gieljan gaat even later trouwen met Aaigie die echter sterft bij de kraam van het eerste kind dat daarbij ook overlijdt. Na een periode van rondzwerven koopt Gieljan een andere hoeve, waar hij het goed heeft. Gieljan verlangt echter terug naar Water-snoodt en het doet hem pijn dat hij zolang niets van thuis heeft gehoord. Op een dag echter komt zijn jongste zuster langs waarbij ze vertelt dat ze gaat trouwen. Op de bruiloft verzoent Gieljan zich met zijn moeder. Gieljan komt weer op Water-snoodt wonen bij zijn moeder. Als een lid van het waterschap sterft wordt Gieljan hiervoor gevraagd, hij neemt het ambt op zich en wint door oprechtheid al snel sympathie. Gieljan komt, mede door het werk dat hij als heemraad moet doen, regelmatig over de vloer bij buurvrouw de Goei. In een opwelling vraagt hij haar haar dochter ten huwelijk, maar dit ketst uiteindelijk af. Gieljan wordt tot hoogheemraad benoemd. Gieljan richt een coöperatie op waardoor de boeren beter samenwerken. Bij de eerste watersnood sinds de intrede van Gieljan krijgt hij alle verantwoordelijkheid omdat de dijkgraaf en diens vervanger niet bij machten zijn te komen. Als het water blijft stijgen moet de polder waarvan Gieljan vertegenwoordiger is volgelopen laten worden. Als de watersnood voorbij is en de polder is drooggepompt gaat Gieljan met zijn moeder terug naar Water-snoodt waar na niet al te lange tijd vrouw Beijen overlijdt. Begin Soort begin: Informatief begin. Beginzin: In Hoenkoop achter de IJsselstroom, daar ligt een zware kruishoef met brede lage stalling, twee vijf roeis hooibergen, zomerhuis en open wagenschuur, te midden van het vette land. Einde Soort einde: gesloten einde. slotzin: "Mot ik dan verzuipen?" kloeg hij. "Och, Heer, wijst mijn de weg!" Indeling In hoofdstukken, die getiteld zijn. Voornaamste personages Gieljan Beijen, een opstandige jongen die liever niet naar zijn moeder luistert, weduwnaar, boer en lid van het waterschap, later zelfs op een hoge functie, nadat hij weduwnaar werd is hij nooit meer getrouwd. Moeder Beijen, weduwe, bazige vrouw, boerin, maakt bezwaar tegen de eerste relatie van Gieljan omdat deze relatie is met de dochter van een dagloner. Tijd Begin van de twintigste eeuw, dit is niet van belang voor het verhaal. Plaats Hoenkoop en omgeving, poldergebied tussen Lek en Hollandse IJssel. Dit is wel van belang, want in een gebied dat niet tussen rivieren ligt hoeft men niet bang te zijn voor overstromingen. Perspectief Overwegend auctoriaal Duur van het verhaal Vanaf het zevenentwintigste tot het naar schatting zestigste jaar van het leven van Gieljan Snelheid van het verhaal Regelmatig Fabel Iemand heeft een eenzaam en zwaar leven, waarin hij veel bereikt, maar niet beloond wordt naar zijn prestaties. Onderwerp Een jongen heeft lange tijd onenigheid met zijn familie om een verboden relatie. De partijen weten zich moeilijk te verzoenen maar na lange tijd komt alles goed. Thema Gieljan Beijen levert een strijd tegen de in de streek geldende opvattingen, zowel innerlijk als uiterlijk. Mening Ik vond Het wassende water een boeiend boek om te lezen. De hoofdpersoon is echt een "iemand" met een geheel eigen karakter. Wat echter lastig was, was het dialect waarin het geschreven is. |
|
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |