Boekverslag : Niet Te Dichte - Christiaan Huygens Ingezonden Door: Charlotte C
De taal ervan is Natuurkunde en het aantal woorden bedraagt 688 woorden.

Christiaan Huygens

Huygens was een natuurkundige, een wiskundige en een astronoom van internationale betekenis. Op sommige gebieden stak hij wetenschappers naar de kroon, zo bouwde hijbijvoorbeeld een telescoop die Galilei niet had kunnen maken en verbeterde hij stellingen van de beroemde natuurkundig Isaac Newton. In de wiskunde dwong hij zelfs bewondering af van de groten zoals Pascal en von Leibnitz. Uiteindelijk vond Huygens zelfs een oplossing voor de perfecte tijmeting wat Tycho Braha nooit gelukt is. Hij was in zijn tijd niet alleen de beste theoreticus maar ook de beste practicus.



Christiaan Huygens is geboren op 14 april 1629 in Den Haag. Behalve zijn belangstelling voor de wiskunde kan hij ook nog opvallend goed tekenen en toonde hij ook bijzondere interresse voor de mechanica. In 1645 gaat Christiaan aan de Leidse universiteit rechten studeren. Na 2 jaar rechten stopt hij en begint een nieuwe uitdaaging aab het College Arausiacum te Breda. Hij krijgt hier les van de Engelse mathematicus John Pell maar zijn vader ziet een andere toekomst voor hem en zijn jongere broer Lodewijk. In 1951 schrijft Huygens een Latijns stuk over de kwadratuur van een cirkel, hier was hij nog niet in bezit van zijn meesterstitel. Dit werk noemde hij "Cyclometriae". Zo'n drie jaar later dit werk vervolgd met "De circuli magnitudine inventa", hierbij gaat Huygens verder in op de wiskundige problemen die hem bezig hielden. Dit waren onder andere zwaartepuntsbepaling, bepaling van raaklijnen aan krommen, kubatuur, extreme waarden, en alle problemen die in de toekomst door de differ- rentiaal –en intergraalrekening kunnen worden opgelost.



Nadat Huygens uitgebreid de theoriën van Galileo Galilei had bestudeerd kwam hij in de jaren 1655-56 met zijn eigen ideeën. Zo ondekte hij met een 83 meter lange eigen gemaakte telescoop dat Saturnus omgeven was door een satelliet, namelijk Titan. Een paar maanden later geeft hij een nauwkeurige omschrijving van de ring van Saturnus die ook was waargenomen met de zelf gemaakte telescoop. Weer een jaar later ontdekt hij "de nevelvlek van Orion". Huygens is ook astronoom geworden. Hiermee is hij wel afgeweken van de leer van Descartes en zijn idealen.

In 1660 vertrekt Huygens naar London. Hier staat hij in direkt contact met de belangrijkste geleerden van die tijd die waren verenigd in de Royal Society. In 1662 vond hij het Huygens-oculair uit, dit was een microscoop-en verrekijkeroculair met vergroot gezichtsveld. Na deze uitvinding werd hij in 1663 lid van Royal Society. In 1665 moest Huygens terugkeren naar Nederland door de 2e Engelse oorlog. In Nederland verbleef Huygens nauwelijks een jaar, in 1666 ontving hij een uitnodiging van een vriend om lid te worden van de Académic Royal de Sciences. Ook een bekende theorie van Huygens in de optica was de mechanistische lichttheorie. In deze theorie werd de voortplanting van het licht beschouwd als een uitbreiding van stoten in een subtiele (niet te dichte) middenstof, de ether. Deze 'stoot- theorie' wordt vaak undulatietheorie of golftheorie genoemd. Bij deze 'stoottheorie' mag je niet aan het voortplanten van trillingen denken. Zijn lichttheorie was gebaseerd op golven, met behulp van deze golven behandelde hij onder andere de dubbele breking. Zijn eerder geschreven 'stoottheorie'van het licht werd in de 19e eeuw omgevormd tot een trillingstheorie die vervolgens de optica van de hele 19e eeuw heeft beheerst.



Na zijn astronomische ondekkingen is Christiaan Huygens zich gaan concentreren op de mechanica. In 1673 kwam hij pas met zijn beroemste uitvinding met betrekking tot de tijdmeting namelijk "Horologium oscillatorium", deze gaf een uitvoerige en volledige beschrijving van de slingerbeweging. Hierin legde hij een theorie uit van de slingerbeweging en maakte hij een begin met de dynamica van het vaste lichaamNu vind Huygens dat hij zijn werk nog niet heeft voltooid, omdat de perfectionering van de tijdmeting nog niet voldoende is. Hij zocht nu naar een klok waarmee men op schepen de geografische lengtes konden bepalen. In verband met de schommelende bewegingen van het schip kon hij hierbij geen slingeruurwerk gebruiken. De oplossing die hij hiervoor bedacht was de spiraalveer, dit kennen wij nu van de zakhorloge. in 1681 word Huygens erg ziek, hij stierf op 8juli 1695 in Voorburg, hij werd 66 jaar oud.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen