|
U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Denk Ik! - Kunst; Kijkdossier; Leonardo Da Vinci
Ingezonden Door: Ann.
Deze versie komt van http://www.scholieren.be/huiswerk/show_stuk.php?id=874 en is laatst upgedate op Onbekend. De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1540 woorden. |
Leonardo Da Vinci – Mona Lisa Als inleiding ga ik bespreken wat kunst voor mij is. - De kok van een vijfsterrenrestaurant creëert naar aanleiding van een staatsbezoek van de Duitse bondskanselier een nieuw gerecht. - Een Amerikaans designer ontwerpt de eerste coca-cola fles. - Een goudsmid ontwerpt een nieuwe ring. - Een onbekende schilder maakt een perfecte kopie van de Mona Lisa. - Een dokter redt een leven. - Een kunstenaar hangt een wc-bril om zijn nek en loopt naakt door Gent. Naar mijn bescheiden mening is ‘echte kunst’ de dingen die ik hierboven heb opgenoemd. Ik had er ook nog werkstukken van Leonardo Da Vinci kunnen bijschrijven, maar dat is niet echt mijn visie van kunst. Toch zal ik hem toelichten in dit werk, het gaat immers om een kijkdossier. Het woord kunst kan je opzoeken in de Van Dale, maar iedereen heeft een eigen kijk op kunst. Leonardo Da Vinci Leonardo da Vinci werd op 15 april 1452 in Vinci, Toscane geboren. Hij was een Italiaans schilder, architect, beeldhouwer, ingenieur, musicis en natuuronderzoeker. Hierdoor wordt hij ook wel het voorbeeld van de homo universele, "allround mens", uit de Renaissance genoemd. Leonardo's vader was de notaris van Vinci, Meester Piero, en zijn moeder was diens medewerkster Caterina. Op jonge leeftijd vertrok Leonardo naar Florence, waar hij in de leer ging bij Verrocchio. Tijdens zijn periode in het atelier van Verrocchio heeft hij meegewerkt aan vele schilderijen van zijn meester en hij ontwikkelde zich snel. Daarom werd Leonardo in 1472 lid van het schildersgilde van Florence. Van 1483 tot 1499 verbleef Leonardo in Milaan aan het hof van hertog Ludovico Sforza. Deze gaf hem de opdracht te werken aan een ruiterstandbeeld. In dit standbeeld zou zijn vader verheerlijkt moeten worden. Dit werk heeft Leonardo da Vinci nooit afgemaakt. Er bestond alleen een gipsmodel op ware grootte, dat na enige jaren vernietigd werd, toen in 1499 Ludovicio Sforza vluchtte voor de oprukkende Franse troepen, die een vorm voor militaire technieken van Leonardo gebruikten. Kort daarop verliet ook Leonardo da Vinci Milaan, ondanks de goede bedoelingen van de Fransen. Leonardo zwierf de volgende jaren door Venetie en bestudeerde vooral de architectuur tussen 1495 en 1499. Hierna ging hij terug na Florence waar hij tussen 1502 en 1503 werkte als militair ingenieur voor Cesare Borgia. Van 1506 tot 1512 verbleef Leonardo weer in Milaan, ditmaal in Franse dienst. Ook voor hen moest hij een ruiterstandbeeld maken, ter verering van maarschalk Giacorno Trivulzio. Ook dit standbeeld maakte hij niet af. Toen in 1512 de Sforza familie terugkwam naar Milaan, werd Leonardo gedwongen de stad te verlaten. In 1513 kwam hij in Rome aan en hier verbleef hij tot 1516 onder de hoede van Giuliano dei Medici, een broer van paus Leo X. Hier kwam Leonardo in contact met andere kunstenaars als Michelangelo en Raphael. Deze waren beide jonger, maar wel concurrenten van hem. In 1516 accepteerde Leonardo de uitnodiging van de koning van Frankrijk om naar Frankrijk te komen. Hij woonde daar in landhuis Cloux, dat tegenwoordig Clos-Luce heet, bij Amboise. Hij stierf hier op 2 mei 1519 en werd begraven in het klooster van San Fiorentino in Amboise. Leonarda Da Vinci en architectuur… Tijdens een uitbarsting van de pest in Milaan ontwierp Leonardo da Vinci een ideale stad. In deze stad zouden arm en rijk gescheiden leven. De adel zou in de stad mogen blijven leven en de armen zouden in nieuwe woonwijken op het platteland worden ondergebracht. In zijn ideale stad zouden er een hele hoop kanalen lopen die als verkeersaders en vuilnisafvoerders functioneerden. Er zouden twee lagen wegen boven elkaar moeten worden gebouwd, de voetgangers zouden zo gescheiden kunnen lopen van de rijtuigen. Ook zou er een systeem moeten komen om de straten vrij van afval te houden. Leonardo Da Vinci en wetenschap… Leonardo da Vinci interesseerde zich vooral in de anatomie van het menselijk lichaam. Hij heeft bijvoorbeeld een ideale mens getekend. Volgens Leonardo da Vinci had bijna alles wel te maken met de wiskunde en dus ook de anatomie van de mens. Volgens hem moesten daarom de maten van het menselijk lichaam zo zijn dat wanneer een mens met uitgestrekte armen en benen stond men een perfecte cirkel om hem heen kon trekken. Leonardo wijdde een groot deel van zijn leven aan het probleem van het vliegen. Eerst liet hij zich inspireren door de mythologische held Icarus, en ontwierp hij een paar vleugels die aan de schouders van een man konden worden bevestigd. De vleugels waren voorzien van intrekbare kleppen, die bij de start werden geopend en bij de landing gesloten; een idee dat tegenwoordig inderdaad bij vliegtuigen wordt toegepast. Geleidelijk realiseerde hij zich echter dat de mens nooit de snelheid en de doeltreffendheid zou kunnen bereiken die de vogels in het klapwieken hebben ontwikkeld; daarom bestudeerde hij de mogelijkheid om het vliegen door spierkracht door een mechanisch systeem te veranderen. Zo kwam hij tot zijn helikopter of, beter gezegd, zijn vliegende schroef, zoals hij het noemde. Hij vond ook de parachute uit. Beroemde schilderijen van Leonardo Da Vinco, met onder andere de Mona Lisa. Het laatste avondmaal schilderde Leonardo da Vinci in opdracht van de paters van het klooster van Santa Maria della Grazie in Milaan. Hij werkte tussen 1495 en 1497 aan deze muurschildering. Bij het maken van deze muurschildering ging Leonardo heel precies te werk. Er zijn notities gevonden waarbij hij van elke apostel de lengte, breedte en zelfs het gewicht had genoteerd, Ook had hij studies gemaakt van hun bewegingen. Op Het laatste avondmaal is iets heel vreemds te zien. Terwijl alle kunstenaars die een scène uit dit tragische verhaal uitbeelden de verrader Judas geïsoleerd in een hoekje zetten, plaatst Leonardo hem temidden van de andere apostelen. Alle personen zitten op de muurschildering gezamenlijk achter de tafel. De Mona Lisa, Leonardo da Vinci's grootste meesterwerk volgens kenners. Leonardo da Vinci schilderde dit stuk tussen 1503 en 1505. Ik heb dit schilderij uitgekozen omdat het zo’n bekent schilderij is en ik er toch wel wat meer van wou weten. Leonardo kreeg de opdracht tot het maken van dit portret van de rijke Florentijn Francesco del Giocondo. De vrouw op het portret is diens echtgenote, Mona Lisa. Een heleboel schilders hebben getracht het portret te evenaren en na te schilderen, maar niemand van hen is er tot nu toe in gelukt de raadselachtige glimlach van de vrouw op het doek te krijgen. Deze glimlach is ook terug te vinden in de "doods uitziende" beelden uit de Oudheid, maar op de Mona Lisa maakt ze deel uit van een "levendig uitziend" wezen. Mijn eigen mening over dit werk: Ik vind dit echt wel een prachtig werk. Het heeft alles wat een schilderij moet hebben. er ziet gevoel in en je kan zo meegenieten van haar bloedmooie glimlach. Deze glimlach maakt het werk ook zo anders dan de andere. Alle vele schilders hebben geprobeerd dit werk over te schilderen, maar het is nog niemand echt goed gelukt de glimlach perfect over te nemen. En zonder de glimlach van het echte, is het geen realistische Mona Lisa. Je vindt ook een soort rustgevend gevoel in haar blik terug. Het ziet er een vriendelijk vrouw uit. Als ik haar zou moeten personifiëren met iemand zou ik voor Prinses Diana kiezen. Als je je ogen eventjes de tijd geeft om het werk te analyseren, dan is het alsof Leonardo ook wou weergeven dat ze status heeft. Achter haar zie je ook een soort van ‘koninkrijk’. Dit was misschien niet de bedoeling, maar ik stel het mij zo voor. Ik denk dat Leonardo ook een gevoelswaarde een het schilderij heeft toegevoegd. Er is geen gebruik gemaakt van felle en lichte kleuren. Misschien is dit ook een beetje te wijten aan de compositie, maar het zal ook wel te maken hebben met hemzelf (denk ik!). Er zit ook iets duister in, maar daar kan je je fantasie de vrije loop laten gaan. Zo is het ook wel leuk om er eventjes bij stil te staan. (De Mona Lisa is te bewonderen in het Musee de Louvre in Parijs.) Naar aanleiding van het schilderij heb ik een gedicht gemaakt Stil De donkere hemel fluistert klankloze wolken vol van betekenis. Een glimlach daalt neer, zijn teerfladderende vleugels spatten onschuldig uiteen de wereldbellen van ons brein. Maar de regenboog is stil, de koning der kleuren ongrijpbaar. Hier een liedje waarvan ik vind dat het goed past bij het schilderij When you’re smiling When you're smilin', when you're smilin' The whole world smiles with you When you're laughin', when you're laughin' The sun comes shinin' through But when you're cryin', you bring on the rain So stop that cryin', be happy again Keep on smilin', 'cause when you're smilin' The whole world smiles with you When you're smilin', when you're smilin' The whole world, it smiles with you When you're laughin', oh babe, when you're laughin' The sun would-a come shining through But when you're cryin', you bring on the rain So stop that sighin', come on and be happy again Keep on smilin', 'cause when you're smilin', baby The whole world smiles with you |
|
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |