U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag :  - Saeftinghe Ingezonden Door: Gert Categorie:.
Deze versie komt van http://www.scholieren.be/huiswerk/show_stuk.php?id=866 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Biologie en het aantal woorden bedraagt 377 woorden.

Het Verdronken Land van Saeftinghe





Het Verdronken Land van Saeftinghe is het grootste brakwatergebied van West-Europa en het gebied is sinds 1976 definitief onder de Natuurbeschermingswet geplaatst.Het water is ongeveer half zo zout als zeewater. Het gebied is in zijn geheel natuurreservaat en niet zomaar toegankelijk. Het is niet alleen belangrijk als broedgebied, maar ook als overwinterings- en rustgebied.Tienduizenden vogels overwinteren er. Om enkele wintergasten te noemen: de wilde ganzen, waarvan de kol- en de grauwe gans de belangrijkste zijn; soms tot meer dan 40.000 exemplaren; een kleine eendensoort de smient, tot 60.000 exemplaren; de pijlstaarteend, tot 10.000 exemplaren. En dan nog vele andere eendensoorten, steltlopers, waadvogels, en andere vogelsoorten. Zelfs de zeer zeldzame zeearend en grauwe kiekendief.



In de broedtijd vindt men er duizenden nesten. Deze zijn onder andere van de kokmeeuw en de zilvermeeuw, maar ook de visdief, kluut, tureluur en vele andere soorten, waarvan de waaierstaartrietzanger, blauwborst en grauwe gans wel de uitzonderlijkste zijn. In de loop der jaren heeft men er meer dan 200 verschillende vogelsoorten waargenomen.

De flora is geheel aangepast aan het brakke water. In de lage kommen, die bijna elk getij overstromen, treft men het engels slijkgras, zeekraal en riet aan. Het engels slijkgras is in de jaren twintig ingevoerd uit Engeland, om de landaanwinningbeter te doen verlopen. Door de stengeldichtheid blijft het slib, dat in het water zweeft, in de plant hangen, waardoor er een snelle ophoging plaatsvindt. In de hogere kommen groeit vooral schorrezoutgras,kweldergras zeebies en zeeaster.

Op de hoger gelegen oeverwallen overheersen strandkweek, spiesblad- en zoutmelde, terwijl op de allerhoogste gedeelten ronde rus en melkkruid de grens aangeven tot waar de zilte invloed zich uitstrekt. In totaal treft men ongeveer 40 verschillende plantensoorten aan. Om de verruiging van de begroeiing tegen te gaan worden de schorren beweid met runderen. Door deze beweiding krijgen niet alleen andere plantensoorten een kans, maar ontstaat er ook een geschikt broedbiotoop voor weidevogels zoals tureluur, grutto en kievit. In de winterperiode vinden vele duizenden ganzen en eenden voedsel en rust de beweide delen.

Er bevindt zich ook nog 1 buitendijkse gelegen schaapskooi in het gebied.

Vanwege het gevaar, met name de zeer sterke getijden stroom, het verraderlijke drijfzand, de modder en de grote kans te verdwalen is het betreden van het gebied alleen toegestaan onder begeleiding.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen