Boekverslag : 16e Eeuw - Marokko
Ingezonden Door: Sara
Categorie: Wer
De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 5127 woorden.
De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 5127 woorden.
Dit werk bevat de geschiedenis, cultuur, binnen- en buitenlandse politiek en actuele problemen van Marokko
Kaart van Marokko (16e eeuw).
Eindwerk Geschiedenis Mevr. Feys
Hendrickx Demuynck en Eva Hendrickx
Inhoudstafel
- Voorblad p.1
- Inhoudstafel p.2
- Geschiedenis p.3
- Politiek p.5
Binnenlandse politiek
Buitenlandse politiek
- Cultuur p.7
- Actuele problemen p.9
- Enkele belangrijke feiten over Marokko p.11
- Persoonlijke mening p.12
- Bronnenvermelding p.13
Geschiedenis
7e eeuw: de Arabieren veroveren Noord-Afrika.
8ste en 9e eeuw: berberdynastieën.
9e – 10e eeuw: Idrissieden.
11e – 12e eeuw: Almovariden.
12e – 13e eeuw: Almohaden.
13e – 15e eeuw: Meriniden.
16e – 17e eeuw: Saadiërs.
17e eeuw: Alaouiten.
1844: Frans-Marokkaanse oorlog als gevolg van het Franse optreden in Algerije. De marokkanen worden verslagen in de slag van Isly. De prins van Joinville bestookt Tanger èn Mogador.
1880: de conferentie van Madrid erkent Marokko als
onafhankelijk land, maar tolereert economische inmenging van de grootmachten.
1890: handelsovereenkoomst tussen Duitsland en Marokko.
1905: de Duitse keizer Wilhelm II neemt het in een
redevoering in Tanger op voor de islam. Zijn optreden veroorzaakt een regelrechte internationale crisis.
1907: interventie van het Franse leger na een bloedige
opstand in Casablanca.
1912: het protectoraat: Lyautey wordt de eerste Franse
resident-generaal in Marokko.
November 1942: de geallieerden ontschepen in Casablanca.
1943: conferentie van Casablanca met Roosevelt, Churchill en
De Gaulle.
1947: sultan Sidi Mohammed ben Youssef eist de
onafhankelijkheid.
1953: Sidi Mohammed ben Youssef wordt afgezet en onder
huisarrest geplaatst op Madagascar. Eén en ander is het gevolg van een akkoord tussen de Franse autoriteiten en El-Glaoui, pasja van Marrakech.
1955: terugkeer van de sultan.
2 maart 1956: onafhankelijkheid.
26 februari 1961: dood van Mohammed V.
3 maart 1961: Hassan II volgt zijn vader op.
1971 en 1972: mislukte samenzweringen.
6 november 1975: de Groene Mars: 350.000 vrijwilligers trekken naar de
grens met Mauritanië. Het is het einde van de Spaanse aanwezigheid in de Westelijk Sahara, die van dan af verdeeld is tussen Marokko en Mauretanië.
1987: aanvraag van Marokko voor toetreding tot de EU.
16 mei 1988: herstel van de diplomatieke betrekkingen met Algerije.
5 juni 1988: heropening van de Algerijns-Marokkaanse grens. Visa,
die daarvoor zeer moeilijk verkrijgbaar waren, zijn voor Algerijnen en Marokkanen niet meer nodig.
Oktober 1993: hervorming inzake de positie van de vrouw.
Februari 1994: islamitische opstanden op de campus van Fès.
Juli 1994: vrijlating van 400 gevangenen waaronder tal van
politieke gevangenen.
Augustus 1997: voor eerst zetelen vier vrouwen in het parlement. Het
parlement keurt twee wetten goed die voorzien in aanstelling van een Kamer van afgevaardigden en een Senaat die controle moet uitoefenen op de regering.
Maart 1998: eerste centrum-linkse regering gedomineerd door drie
van de negen coalitiepartijen. De eerst minister is een 74-jarige socialist, Abderrahmane Youssoufi.
Juli 1999: dood van Hassan II.
Wapenteken van Marokko. Oude islamitische munten.
Politiek
Binnenlandse politiek
Volgens de grondwet van 1972 is Marokko een constitutionele, democratische en sociale monarchie met erfopvolging in mannelijke lijn, geregeerd door koning Mohammed VI. Het staatshoofd, geestelijk hoofd en opperbevelhebber van de strijdkrachten is de koning.
In Marokko wordt de koning beschouwd als de hoeder van de grondwet. Op deze manier is in de grondwet vastgelegd dat de koning de leider is van kerk en staat; de koning is de opvolger en de plaatsvervanger van de profeet en mag zich daarom leider van de gelovigen noemen.
Wat belangrijk is om weten is het feit dat zolang de koning zijn politieke macht wettig maakt vanuit zijn religieuze positie, het moeilijk is om van een échte democratie te spreken. En dit omdat er in Marokko sprake is van een patronagesysteem en zolang dit blijft bestaan, met alle onderdrukking en wreedheden dat het met zich mee brengt, en zolang de koning zijn politieke macht legitimeert vanuit zijn religieuze positie, blijft het in Marokko moeilijk om van een democratie te spreken.
De vraag die velen zich stellen is dan ook: ‘Zal er ooit een democratie komen?’. Aangezien de koning zelf zegt dat Marokko nog een lange weg te gaan heeft betreft de democratie, is het bewijs dat deze zich met de dag ontwikkelt. Misschien is er dus nog hoop, hoewel we ons in ons achterhoofd moeten afvragen in hoeverre Mohammed VI zijn woorden betrouwbaar zijn…
Het zou in ieder geval een serieuze vergissing zijn een Westers democratisch systeem proberen te projecteren op Marokko, of op eender welk land uit Afrika!
Buitenlandse politiek
Binnen de Arabische wereld speelt Marokko een prominente rol. Dit wil zeggen dat Marokko een echt vooraanstaande rol heeft binnen de Arabische wereld.
Diverse malen was koning Hassan namelijk gastheer van Arabische topconferenties.
De positie van Marokko binnen de wereld is vrij moeilijk te omschrijven. Men kan zeggen dat Marokko meer nodig heeft van de wereld dan dat de wereld nodig heeft van Marokko. Het liefst van al zou Marokko op dit moment willen dat Amerika meer zou investeren, want de Amerikaanse tarieven op de meeste producten die Marokko nu uitvoert naar de VS zijn nu al erg laag.
Natuurlijk is het wel zo dat Marokko zich aan bepaalde ‘regeltjes’ moet houden. Een goed voorbeeld hiervan is het feit dat Marokko een vrijhandelsakkoord wil sluiten met de VS, maar als Marokko dit doet dan zal de economische samenwerking tussen Marokko en de EU in het gedrang komen.
Met Frankrijk worden speciale banden onderhouden en hoewel Marokko tot de niet-gebonden landen behoort, heeft het bijzondere betrekkingen met de Verenigde Staten, gebaseerd op een vriendschapsverdrag uit 1787, het oudste internationale verdrag uit de geschiedenis van de Verenigde Staten.
Marokko is niet rechtstreeks afhankelijk van Europa of VS, maar wel beweert men dat Marokko steeds meer afhankelijk wordt van de Europese Unie.
Marokko zelf is geen lid van de EU, maar wel heeft Marokko de status van een geassocieerd lid van EU.
En tòch zijn voor Marokko de contacten met Europa van vitaal belang. Marokko heeft een geografisch strategische positie en is het Afrikaanse land dat het dichtst bij Europa ligt. Dit creëert voor Marokko betekenisvolle mogelijkheden. De buitenlandse betrekkingen van Marokko stonden tijdens de eerste 25 jaar van onafhankelijkheid in het teken van nauwe economische en culturele betrekkingen met de voormalige overheersers Spanje en met name Frankrijk. Met Frankrijk lagen de verhoudingen redelijk goed, omdat lange tijd vele Marokkanen onderwijs hadden genoten in Frankrijk en Frans waren georiënteerd. Met Spanje is de verhouding altijd tweeslachtiger geweest.
Hoewel Marokko geen lid is van de EU, is het wel lid van andere organisaties; waaronder van de VN, de Organisatie van Afrikaanse Eenheid, het Internationaal Monetair fonds en de Wereldbank.
De vlag van Marokko. Jaarlijkse bijeenkomst van een paar
ministers op de universiteit van Rabat.
Cultuur
In Marokko is het niet zo dat als je er één keer bent geweest, dat je dan alle mogelijke culturele achtergrond te weten bent gekomen.
Het is namelijk zo dat je in Marokko dieper in de cultuur moet doordringen, vooraleer je die kan leren kennen, en vooral kan leren begrijpen…
Typisch aan Marokko zijn de djellaba’s die door de mannen worden gedragen en de tkchita’s die door de vrouwen worden gedragen.Tegenwoordig lopen veel vrouwen in een gewone lange jurk met vrolijke kleuren; soms met ceintuur en zonder mouwen. In de steden zie je ook vaak Westerse kleding zoals minirokken en jeans.
Aangezien kleuren voor Marokkanen van groot belang zijn, bestaan er bepaalde voorschriften die bepalen welke kleur kleding moet hebben in één bepaald gebied. Vroeger waren die voorschriften zeer streng, maar met de jaren zwakken deze af…
Een ander belangrijk fenomeen in Marokko zijn de moskees waar de soennitische Moslims hun gebed in alle rust kunnen voltooien. De leider van al deze gelovigen is de koning, en dit omdat hij een afstammeling is van de profeet Mohammed.
Ook henna (=natuurlijke kleurstof) is iets dat je dagelijks ziet op de voeten en/of handen van de vrouwen. Hiermee maken ze zich op voor voorbeeld een trouw of een ander feest.
Ook taal varieert van gebied tot gebied. In de bergen worden er meestal Berberse dialecten gesproken, terwijl men in de stad het Marokkaans – Arabisch spreekt. Jammer genoeg staat het ‘Berbers’ op uitsterven. Voor Berbers is er zelfs geen officieel schrift. Schrijven en lezen gebeurt wel in het Standaard Arabisch. Er worden drie manieren gebruikt om het te schrijven. Eén schrift gebruikt 'gewone" Latijnse tekens, de tweede schrijfwijze gebruikt Arabische tekens en de derde manier is gebaseerd op een ouderwets Romeins schrift.
In Marokko zijn er eigenlijk niet echt veel feesten. De twee belangrijkste feesten zijn het Offerfeest en het Suikerfeest. Deze feesten worden eenmaal per jaar gehouden en op deze dagen is het de bedoeling dat iedereen blij en gelukkig is. Als kind krijg je op deze dag ook veel cadeautjes, geld en nieuwe kleren.
Dit zijn vrijwel allemaal de uiterlijke culturele kenmerken van Marokko; die ongeveer 20% van het ganse culturele leven weergeven. Wanneer men letterlijk dieper het land intrekt dan gewoon een stad en haar historische eigenschappen te bewonderen, komt de overige 80% van de Marokkaanse cultuur tevoorschijn. De Arabieren in de stad geven slechts een meer ontwikkelde, niet-originele weergave van de cultuur wiens wortels te zoeken zijn bij de ‘Berbers’, de oorspronkelijke bewoners van Marokko. Tegenwoordig vindt men de Berbers alleen nog in de bergen.
Eens hier aangekomen wordt al snel duidelijk welke charmes Marokko écht heeft…
De gastvrijheid die er heerst is werkelijk overweldigend. Overal waar je komt ben je welkom, zonder dat er bijbedoelingen aan verbonden zijn.
Ook zal je in vele grotten nog oude grotbeschilderingen vinden, die de geschiedenis van de eerste bewoners van Marokko blootleggen.
Een typisch Marokkaans olijven- Plein in Marrakech dat door de
kraampje. Unesco wordt beschermd.
Landschap in de Ourikavallei. Typisch berbers 'restaurantje'.
Een henna-'tatouage'.
Actuele problemen
In ieder land vind men wel vormen van racisme terug, maar dan wel vaak tussen twee verschillende rassen.
In Marokko is het zo dat er vaak een speciale vorm van racisme optreedt tussen de Arabieren en de Berbers waarbij de Arabieren een neerkijkende houding aannemen ten opzichte van de Berbers. Een voorbeeld hiervan is dat de Arabieren van de stad in de zomer een beetje afkoeling zoeken in de bergen. Hier houden de Berbers kleine cafeetjes open met bijhorende grasveldjes, waar ze dan tijdens de zomer ter beschikking staan van de Arabieren. Het is vaak op zo’n momenten dat je merkt hoe simpel en onderontwikkeld de Arabieren de Berbers wel niet vinden. Natuurlijk geldt dit allemaal niet voor alle Arabieren. Ook de Berbers zijn vaak van het idee dat zij een betere levenshouding hebben aangenomen dan de Arabieren.
Van onderdrukking is er tegenwoordig steeds minder en minder sprake, omdat Mohammed nu regeert en niet zijn vader Hassan. Toch komen er vaak nog vormen van onderdrukking voor die zich uiten in politiek gevangengenomen Marokkanen.
Opstand tegen de leider van het volk duldt men in Marokko dus duidelijk niet.
Een ander frusterend fenomeen is de corruptie die er heerst in Marokko. Het is een actueel probleem dat er niet beter op wordt met de jaren. Met geld kan men er werkelijk alles bekomen. Het is dan ook alles behalve onbegrijpelijk dat meer dan 1/10 van de autobesturende bevolking nooit een examen voor het rijbewijs heeft afgelegd.
Je hebt in Marokko ook de ‘Sécurité Nationale’, die instaan voor de veiligheid van de toeristen. Vaak is het dan ook zo dat wanneer je met een Marokkaan over de straat loopt, deze zonder meer wordt opgepakt; tenzij je natuurlijk zwijggeld betaalt…
Van burgeroorog is er voor het moment geen sprake, en ook oorlog met een ander land is er niet.
De positie van de vrouw is een serieus discussiepunt waar wij ons niet zomaar kunnen over uitspreken. Soms lijkt het wel alsof de vrouw de touwtjes in handen heeft, maar op andere momenten blijkt het juist het tegenovergestelde.
Vooral vrouwen in de stad zijn meer vrijgevochten. De Berbervrouwen zijn zich ook totaal niet bewust van wat er zich in de buitenwereld afspeelt, waardoor ze ook veel minder opstandig zullen zijn ten opzichte van hun man.
Zeker de jeugd van tegenwoordig heeft meer vrijheden verworven dan dat men vaak zou denken in het Westen en in de rest van de wereld.
Het blijft dus vrij vaag wat de positie van de vrouw in Marokko is, maar wat we wel met zekerheid kunnen zeggen, is dat de positie van de vrouw in de maatschappij sterk afhankelijk is van de plaats waar ze is in opgegroeid…
Maar het grootste probleem van Marokko is het verschijnsel van analfabetisme.
Het analfabetisme is er nog erg hoog: mannen 39%, vrouwen, 62% (1992). Hopelijk komt er aan deze 'ramp' een einde na de nieuwe hevormingen op vlak van het schoolbeleid in Marokko...
Een gesluierde Marokkaanse vrouw.
De (corrupte) politie in Marokko.
Enkele belangrijke feiten over Marokko
- Marokko is nog steeds voornamelijk een agrarisch land met veel traditionele akkerbouw, die meestal niet zonder een vorm van irrigatie kan gedijen. Verder komt er nog nomadische veeteelt (schapen,geiten) voor in de droge gebieden ten zuiden en oosten van de Hoge Atlas. In de steden zijn handel, dienstverlening en industrie uiteraard de belangrijkste bron van inkomsten.
- De Hoge Atlas is gemiddeld 2000 meter hoog; de hoogste top is de Toubkal met 4165 meter.
- De gemiddelde levensverwachting van Marokko (in 1992): mannen 63 jaar; vrouwen 64 jaar. Kindersterfte: 84 van de 1000 kinderen sterven voor hun 5e jaar.
- Oppervlakte inclusief West - Sahara: 19 keer Nederland, 24 keer België. Marokko maakt aanspraak op de Spaanse enclaves Ceuta en Melilla aan de Noordkust.
- De hoofdstad en residentie van de koning is Rabat (meer dan 1 miljoen inwoners). Andere grote steden zijn: Casablanca (economisch en cultureel centrum van het land, bijna 3 miljoen inwoners in 1992), Marrakech, Fes, Meknes, Tetouan, Oujda, Tanger, Safi.
- De Europese Unie, de Verenigde Staten, Japan, Saudi-Arabië en Brazilië zijn de meest belangrijke partners van Marokko op vlak van economie.
Persoonlijke mening
Ook al wordt bijna heel Afrika afgeschilderd als zijnde een treurend en intriest continent, er is zoveel meer!
De ‘Rijke Wereldmens’ schijnt te vergeten dat er mensen zijn die écht gelukkig zijn met ‘niets’, iets wat wij ons niet kunnen inbeelden.
Velen onder hen weten niet eens dat er een zo veel betere wereld bestaat, hun gedachtengang is vaak beperkt tot hun eigen dorp, gemeente of samenleving.
Ze zouden zelfs hun laatste druppel proper water, hun laatste kruimel afgeven…
Er is inderdaad nog heel veel werk aan de winkel om niet alleen Marokko, maar heel Afrika, vooruit te helpen; maar de eerste vraag die we dan wel eens moeten stellen is: ‘Willen zij het zelf?’.
Ieder jaar opnieuw kunnen wij merken hoe de industrialisatie steeds verder en verder binnendringt in een eenvoudig maar gelukkige samenleving…
We zouden dus beter stoppen met onze ‘idealen’ op te leggen op Afrika...
Bronnenverelding
Trotter reisgidsen
http://www.maghrebarabe.org/
http://www.schmitzreizen.i12.com/Morocco
http://www.let.kun.nl/~j.hoogland/Studiereis2002/Voorbereiding/Politiek.htm
http://www.samsam.net/archief/marokko/cultuur.html#.html
http://www.google.be
______________________
Kaart van Marokko (16e eeuw).
Inhoudstafel
- Voorblad p.1
- Inhoudstafel p.2
- Geschiedenis p.3
- Politiek p.5
Binnenlandse politiek
Buitenlandse politiek
- Cultuur p.7
- Actuele problemen p.9
- Enkele belangrijke feiten over Marokko p.11
- Persoonlijke mening p.12
- Bronnenvermelding p.13
Geschiedenis
7e eeuw: de Arabieren veroveren Noord-Afrika.
8ste en 9e eeuw: berberdynastieën.
9e – 10e eeuw: Idrissieden.
11e – 12e eeuw: Almovariden.
12e – 13e eeuw: Almohaden.
13e – 15e eeuw: Meriniden.
16e – 17e eeuw: Saadiërs.
17e eeuw: Alaouiten.
1844: Frans-Marokkaanse oorlog als gevolg van het Franse optreden in Algerije. De marokkanen worden verslagen in de slag van Isly. De prins van Joinville bestookt Tanger èn Mogador.
1880: de conferentie van Madrid erkent Marokko als
onafhankelijk land, maar tolereert economische inmenging van de grootmachten.
1890: handelsovereenkoomst tussen Duitsland en Marokko.
1905: de Duitse keizer Wilhelm II neemt het in een
redevoering in Tanger op voor de islam. Zijn optreden veroorzaakt een regelrechte internationale crisis.
1907: interventie van het Franse leger na een bloedige
opstand in Casablanca.
1912: het protectoraat: Lyautey wordt de eerste Franse
resident-generaal in Marokko.
November 1942: de geallieerden ontschepen in Casablanca.
1943: conferentie van Casablanca met Roosevelt, Churchill en
De Gaulle.
1947: sultan Sidi Mohammed ben Youssef eist de
onafhankelijkheid.
1953: Sidi Mohammed ben Youssef wordt afgezet en onder
huisarrest geplaatst op Madagascar. Eén en ander is het gevolg van een akkoord tussen de Franse autoriteiten en El-Glaoui, pasja van Marrakech.
1955: terugkeer van de sultan.
2 maart 1956: onafhankelijkheid.
26 februari 1961: dood van Mohammed V.
3 maart 1961: Hassan II volgt zijn vader op.
1971 en 1972: mislukte samenzweringen.
6 november 1975: de Groene Mars: 350.000 vrijwilligers trekken naar de
grens met Mauritanië. Het is het einde van de Spaanse aanwezigheid in de Westelijk Sahara, die van dan af verdeeld is tussen Marokko en Mauretanië.
1987: aanvraag van Marokko voor toetreding tot de EU.
16 mei 1988: herstel van de diplomatieke betrekkingen met Algerije.
5 juni 1988: heropening van de Algerijns-Marokkaanse grens. Visa,
die daarvoor zeer moeilijk verkrijgbaar waren, zijn voor Algerijnen en Marokkanen niet meer nodig.
Oktober 1993: hervorming inzake de positie van de vrouw.
Februari 1994: islamitische opstanden op de campus van Fès.
Juli 1994: vrijlating van 400 gevangenen waaronder tal van
politieke gevangenen.
Augustus 1997: voor eerst zetelen vier vrouwen in het parlement. Het
parlement keurt twee wetten goed die voorzien in aanstelling van een Kamer van afgevaardigden en een Senaat die controle moet uitoefenen op de regering.
Maart 1998: eerste centrum-linkse regering gedomineerd door drie
van de negen coalitiepartijen. De eerst minister is een 74-jarige socialist, Abderrahmane Youssoufi.
Juli 1999: dood van Hassan II.
Wapenteken van Marokko. Oude islamitische munten.
Politiek
Binnenlandse politiek
Volgens de grondwet van 1972 is Marokko een constitutionele, democratische en sociale monarchie met erfopvolging in mannelijke lijn, geregeerd door koning Mohammed VI. Het staatshoofd, geestelijk hoofd en opperbevelhebber van de strijdkrachten is de koning.
In Marokko wordt de koning beschouwd als de hoeder van de grondwet. Op deze manier is in de grondwet vastgelegd dat de koning de leider is van kerk en staat; de koning is de opvolger en de plaatsvervanger van de profeet en mag zich daarom leider van de gelovigen noemen.
Wat belangrijk is om weten is het feit dat zolang de koning zijn politieke macht wettig maakt vanuit zijn religieuze positie, het moeilijk is om van een échte democratie te spreken. En dit omdat er in Marokko sprake is van een patronagesysteem en zolang dit blijft bestaan, met alle onderdrukking en wreedheden dat het met zich mee brengt, en zolang de koning zijn politieke macht legitimeert vanuit zijn religieuze positie, blijft het in Marokko moeilijk om van een democratie te spreken.
De vraag die velen zich stellen is dan ook: ‘Zal er ooit een democratie komen?’. Aangezien de koning zelf zegt dat Marokko nog een lange weg te gaan heeft betreft de democratie, is het bewijs dat deze zich met de dag ontwikkelt. Misschien is er dus nog hoop, hoewel we ons in ons achterhoofd moeten afvragen in hoeverre Mohammed VI zijn woorden betrouwbaar zijn…
Het zou in ieder geval een serieuze vergissing zijn een Westers democratisch systeem proberen te projecteren op Marokko, of op eender welk land uit Afrika!
Buitenlandse politiek
Binnen de Arabische wereld speelt Marokko een prominente rol. Dit wil zeggen dat Marokko een echt vooraanstaande rol heeft binnen de Arabische wereld.
Diverse malen was koning Hassan namelijk gastheer van Arabische topconferenties.
De positie van Marokko binnen de wereld is vrij moeilijk te omschrijven. Men kan zeggen dat Marokko meer nodig heeft van de wereld dan dat de wereld nodig heeft van Marokko. Het liefst van al zou Marokko op dit moment willen dat Amerika meer zou investeren, want de Amerikaanse tarieven op de meeste producten die Marokko nu uitvoert naar de VS zijn nu al erg laag.
Natuurlijk is het wel zo dat Marokko zich aan bepaalde ‘regeltjes’ moet houden. Een goed voorbeeld hiervan is het feit dat Marokko een vrijhandelsakkoord wil sluiten met de VS, maar als Marokko dit doet dan zal de economische samenwerking tussen Marokko en de EU in het gedrang komen.
Met Frankrijk worden speciale banden onderhouden en hoewel Marokko tot de niet-gebonden landen behoort, heeft het bijzondere betrekkingen met de Verenigde Staten, gebaseerd op een vriendschapsverdrag uit 1787, het oudste internationale verdrag uit de geschiedenis van de Verenigde Staten.
Marokko is niet rechtstreeks afhankelijk van Europa of VS, maar wel beweert men dat Marokko steeds meer afhankelijk wordt van de Europese Unie.
Marokko zelf is geen lid van de EU, maar wel heeft Marokko de status van een geassocieerd lid van EU.
En tòch zijn voor Marokko de contacten met Europa van vitaal belang. Marokko heeft een geografisch strategische positie en is het Afrikaanse land dat het dichtst bij Europa ligt. Dit creëert voor Marokko betekenisvolle mogelijkheden. De buitenlandse betrekkingen van Marokko stonden tijdens de eerste 25 jaar van onafhankelijkheid in het teken van nauwe economische en culturele betrekkingen met de voormalige overheersers Spanje en met name Frankrijk. Met Frankrijk lagen de verhoudingen redelijk goed, omdat lange tijd vele Marokkanen onderwijs hadden genoten in Frankrijk en Frans waren georiënteerd. Met Spanje is de verhouding altijd tweeslachtiger geweest.
Hoewel Marokko geen lid is van de EU, is het wel lid van andere organisaties; waaronder van de VN, de Organisatie van Afrikaanse Eenheid, het Internationaal Monetair fonds en de Wereldbank.
De vlag van Marokko. Jaarlijkse bijeenkomst van een paar
ministers op de universiteit van Rabat.
Cultuur
In Marokko is het niet zo dat als je er één keer bent geweest, dat je dan alle mogelijke culturele achtergrond te weten bent gekomen.
Het is namelijk zo dat je in Marokko dieper in de cultuur moet doordringen, vooraleer je die kan leren kennen, en vooral kan leren begrijpen…
Typisch aan Marokko zijn de djellaba’s die door de mannen worden gedragen en de tkchita’s die door de vrouwen worden gedragen.Tegenwoordig lopen veel vrouwen in een gewone lange jurk met vrolijke kleuren; soms met ceintuur en zonder mouwen. In de steden zie je ook vaak Westerse kleding zoals minirokken en jeans.
Aangezien kleuren voor Marokkanen van groot belang zijn, bestaan er bepaalde voorschriften die bepalen welke kleur kleding moet hebben in één bepaald gebied. Vroeger waren die voorschriften zeer streng, maar met de jaren zwakken deze af…
Een ander belangrijk fenomeen in Marokko zijn de moskees waar de soennitische Moslims hun gebed in alle rust kunnen voltooien. De leider van al deze gelovigen is de koning, en dit omdat hij een afstammeling is van de profeet Mohammed.
Ook henna (=natuurlijke kleurstof) is iets dat je dagelijks ziet op de voeten en/of handen van de vrouwen. Hiermee maken ze zich op voor voorbeeld een trouw of een ander feest.
Ook taal varieert van gebied tot gebied. In de bergen worden er meestal Berberse dialecten gesproken, terwijl men in de stad het Marokkaans – Arabisch spreekt. Jammer genoeg staat het ‘Berbers’ op uitsterven. Voor Berbers is er zelfs geen officieel schrift. Schrijven en lezen gebeurt wel in het Standaard Arabisch. Er worden drie manieren gebruikt om het te schrijven. Eén schrift gebruikt 'gewone" Latijnse tekens, de tweede schrijfwijze gebruikt Arabische tekens en de derde manier is gebaseerd op een ouderwets Romeins schrift.
In Marokko zijn er eigenlijk niet echt veel feesten. De twee belangrijkste feesten zijn het Offerfeest en het Suikerfeest. Deze feesten worden eenmaal per jaar gehouden en op deze dagen is het de bedoeling dat iedereen blij en gelukkig is. Als kind krijg je op deze dag ook veel cadeautjes, geld en nieuwe kleren.
Dit zijn vrijwel allemaal de uiterlijke culturele kenmerken van Marokko; die ongeveer 20% van het ganse culturele leven weergeven. Wanneer men letterlijk dieper het land intrekt dan gewoon een stad en haar historische eigenschappen te bewonderen, komt de overige 80% van de Marokkaanse cultuur tevoorschijn. De Arabieren in de stad geven slechts een meer ontwikkelde, niet-originele weergave van de cultuur wiens wortels te zoeken zijn bij de ‘Berbers’, de oorspronkelijke bewoners van Marokko. Tegenwoordig vindt men de Berbers alleen nog in de bergen.
Eens hier aangekomen wordt al snel duidelijk welke charmes Marokko écht heeft…
De gastvrijheid die er heerst is werkelijk overweldigend. Overal waar je komt ben je welkom, zonder dat er bijbedoelingen aan verbonden zijn.
Ook zal je in vele grotten nog oude grotbeschilderingen vinden, die de geschiedenis van de eerste bewoners van Marokko blootleggen.
Een typisch Marokkaans olijven- Plein in Marrakech dat door de
kraampje. Unesco wordt beschermd.
Landschap in de Ourikavallei. Typisch berbers 'restaurantje'.
Een henna-'tatouage'.
Actuele problemen
In ieder land vind men wel vormen van racisme terug, maar dan wel vaak tussen twee verschillende rassen.
In Marokko is het zo dat er vaak een speciale vorm van racisme optreedt tussen de Arabieren en de Berbers waarbij de Arabieren een neerkijkende houding aannemen ten opzichte van de Berbers. Een voorbeeld hiervan is dat de Arabieren van de stad in de zomer een beetje afkoeling zoeken in de bergen. Hier houden de Berbers kleine cafeetjes open met bijhorende grasveldjes, waar ze dan tijdens de zomer ter beschikking staan van de Arabieren. Het is vaak op zo’n momenten dat je merkt hoe simpel en onderontwikkeld de Arabieren de Berbers wel niet vinden. Natuurlijk geldt dit allemaal niet voor alle Arabieren. Ook de Berbers zijn vaak van het idee dat zij een betere levenshouding hebben aangenomen dan de Arabieren.
Van onderdrukking is er tegenwoordig steeds minder en minder sprake, omdat Mohammed nu regeert en niet zijn vader Hassan. Toch komen er vaak nog vormen van onderdrukking voor die zich uiten in politiek gevangengenomen Marokkanen.
Opstand tegen de leider van het volk duldt men in Marokko dus duidelijk niet.
Een ander frusterend fenomeen is de corruptie die er heerst in Marokko. Het is een actueel probleem dat er niet beter op wordt met de jaren. Met geld kan men er werkelijk alles bekomen. Het is dan ook alles behalve onbegrijpelijk dat meer dan 1/10 van de autobesturende bevolking nooit een examen voor het rijbewijs heeft afgelegd.
Je hebt in Marokko ook de ‘Sécurité Nationale’, die instaan voor de veiligheid van de toeristen. Vaak is het dan ook zo dat wanneer je met een Marokkaan over de straat loopt, deze zonder meer wordt opgepakt; tenzij je natuurlijk zwijggeld betaalt…
Van burgeroorog is er voor het moment geen sprake, en ook oorlog met een ander land is er niet.
De positie van de vrouw is een serieus discussiepunt waar wij ons niet zomaar kunnen over uitspreken. Soms lijkt het wel alsof de vrouw de touwtjes in handen heeft, maar op andere momenten blijkt het juist het tegenovergestelde.
Vooral vrouwen in de stad zijn meer vrijgevochten. De Berbervrouwen zijn zich ook totaal niet bewust van wat er zich in de buitenwereld afspeelt, waardoor ze ook veel minder opstandig zullen zijn ten opzichte van hun man.
Zeker de jeugd van tegenwoordig heeft meer vrijheden verworven dan dat men vaak zou denken in het Westen en in de rest van de wereld.
Het blijft dus vrij vaag wat de positie van de vrouw in Marokko is, maar wat we wel met zekerheid kunnen zeggen, is dat de positie van de vrouw in de maatschappij sterk afhankelijk is van de plaats waar ze is in opgegroeid…
Maar het grootste probleem van Marokko is het verschijnsel van analfabetisme.
Het analfabetisme is er nog erg hoog: mannen 39%, vrouwen, 62% (1992). Hopelijk komt er aan deze 'ramp' een einde na de nieuwe hevormingen op vlak van het schoolbeleid in Marokko...
Een gesluierde Marokkaanse vrouw.
De (corrupte) politie in Marokko.
Enkele belangrijke feiten over Marokko
- Marokko is nog steeds voornamelijk een agrarisch land met veel traditionele akkerbouw, die meestal niet zonder een vorm van irrigatie kan gedijen. Verder komt er nog nomadische veeteelt (schapen,geiten) voor in de droge gebieden ten zuiden en oosten van de Hoge Atlas. In de steden zijn handel, dienstverlening en industrie uiteraard de belangrijkste bron van inkomsten.
- De Hoge Atlas is gemiddeld 2000 meter hoog; de hoogste top is de Toubkal met 4165 meter.
- De gemiddelde levensverwachting van Marokko (in 1992): mannen 63 jaar; vrouwen 64 jaar. Kindersterfte: 84 van de 1000 kinderen sterven voor hun 5e jaar.
- Oppervlakte inclusief West - Sahara: 19 keer Nederland, 24 keer België. Marokko maakt aanspraak op de Spaanse enclaves Ceuta en Melilla aan de Noordkust.
- De hoofdstad en residentie van de koning is Rabat (meer dan 1 miljoen inwoners). Andere grote steden zijn: Casablanca (economisch en cultureel centrum van het land, bijna 3 miljoen inwoners in 1992), Marrakech, Fes, Meknes, Tetouan, Oujda, Tanger, Safi.
- De Europese Unie, de Verenigde Staten, Japan, Saudi-Arabië en Brazilië zijn de meest belangrijke partners van Marokko op vlak van economie.
Persoonlijke mening
Ook al wordt bijna heel Afrika afgeschilderd als zijnde een treurend en intriest continent, er is zoveel meer!
De ‘Rijke Wereldmens’ schijnt te vergeten dat er mensen zijn die écht gelukkig zijn met ‘niets’, iets wat wij ons niet kunnen inbeelden.
Velen onder hen weten niet eens dat er een zo veel betere wereld bestaat, hun gedachtengang is vaak beperkt tot hun eigen dorp, gemeente of samenleving.
Ze zouden zelfs hun laatste druppel proper water, hun laatste kruimel afgeven…
Er is inderdaad nog heel veel werk aan de winkel om niet alleen Marokko, maar heel Afrika, vooruit te helpen; maar de eerste vraag die we dan wel eens moeten stellen is: ‘Willen zij het zelf?’.
Ieder jaar opnieuw kunnen wij merken hoe de industrialisatie steeds verder en verder binnendringt in een eenvoudig maar gelukkige samenleving…
We zouden dus beter stoppen met onze ‘idealen’ op te leggen op Afrika...
Bronnenverelding
Trotter reisgidsen
http://www.maghrebarabe.org/
http://www.schmitzreizen.i12.com/Morocco
http://www.let.kun.nl/~j.hoogland/Studiereis2002/Voorbereiding/Politiek.htm
http://www.samsam.net/archief/marokko/cultuur.html#.html
http://www.google.be
______________________
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen