Boekverslag : Bart Moeyaert - Broere : De Oudste, De Stilste, De Echtste, De Verste, De Liefste, De Snelste, En Ik
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1887 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1887 woorden.
Beschrijvingsopdracht
Dit boek heb ik gekozen, omdat ik dit boek voor mijn Sinterklaas kreeg, dit jaar. Ik heb de achterkant van tevoren gelezen en het leek me best wel interessant. Er stond dat het over een gezin ging met zeven kinderen ging en hoe het is om daarin te leven. Omdat m’n vader ook uit een groot gezin komt leek het me best leuk.
Het boek gaat over een gezin met zeven kinderen, een vader en moeder. Het is een hele hechte familie en de broers, het zijn namelijk alle zeven jongens, kunnen goed met elkaar overweg. In het boek worden allemaal aparte gebeurtenissen beschreven. Bijvoorbeeld over een Sinterklaasavond en over een dagje uit en nog veel meer dingen. Ik kan daarom niet echt een samenvatting van het boek geven, want elk hoofdstuk heeft weer een heel ander onderwerp.
De opbouw: Er zit in dit boek niet echt een opbouw. Er staan allemaal aparte verhaaltjes in over hoe Bart (de hoofdpersoon) zijn jeugd beleefde. De hoofdlijn is dus de jeugd van Bart. Deze verhalen hebben verder niks met elkaar te maken. Het is ook niet duidelijk of er een chronologische volgorde zit in de verhalen. Het kan zijn dat alle verhaaltjes op volgorde staan, maar het kan ook zijn dat hij alle verhaaltjes, onafhankelijk van tijd, door elkaar heeft gezet.
Taalgebruik: Ik vind dat het woordgebruik heel makkelijk is. Het boek leest zo weg. Er staan helemaal geen moeilijke woorden in. Heel af en toe staat er een beetje ouderwets woord in, maar dat is door de context hele makkelijk te begrijpen. Alles is heel makkelijk uitgelegd vanuit de ik-persoon toen Bart nog een klein jongetje was, dus het is best logisch dat er geen moeilijke woorden in voorkomen.
Personages: De hoofdpersoon van het boek is denk ik de ik-persoon (Bart). Verder spelen in het verhaal alle broers een hele grote rol. Maar alles wordt vanuit het oogpunt van de ik-persoon verteld, dus dat is de hoofdpersoon. Het is verder ook heel erg opvallend dat er in het hele boek geen enkele naam wordt genoemd. De namen van de broers en de ik-persoon staan nergens. Er wordt de hele tijd gepraat over: "mijn broer zei toen…". Je hebt daardoor geen idee welke broer hij elke keer bedoelt. Maar dat maakt het ook wel weer leuk.
Onderwerp: ik vind het onderwerp van het boek heel leuk. Het is weer een keer iets anders. Alle verhaaltjes worden apart verteld en hebben verder niks met elkaar te maken. Dat maakt dat het heel makkelijk te lezen is. Het is niet een verhaal dat je perse achter elkaar door moet lezen. Je kan elke dag met een nieuw verhaaltje beginnen. Je kan het boek ook een hele tijd wegleggen. Het is niet zo’n boek waar je echt in moet komen. Dat vind ik heel erg fijn. Ik vind ook de onderwerpen van de verhaaltjes heel erg leuk. Het gaat meestal over de normaalste dingen. Al die gebeurtenissen worden heel mooi uitgewerkt en heel goed verteld. Alle gevoelens van de ik-persoon worden verteld, dat maakt dat je heel erg gaat meeleven met de ik-persoon. Elk verhaaltje gaat weer over iets nieuws.
Zo gaat het ene verhaaltje over een Sinterklaasavond en het andere weer over een dagje uit en nog een ander over dat alle broers stiekem de pijp van hun vader gingen roken. Ik vond alle verhaaltjes heel leuk om te lezen. Als je van tevoren zou horen waar het verhaaltje over ging, dan zou ik misschien denken dat het heel saai is, maar het wordt zó verteld, dat elk simpel gebeurtenisje heel leuk wordt om te lezen.
Gebeurtenissen:in het boek worden allemaal verschillende gebeurtenissen beschreven. Bijvoorbeeld een dagje uit, een Sinterklaasavond en een dagje naar oma. Al deze gebeurtenissen worden heel leuk verteld met heel veel details en bij alles wordt beschreven hoe de ik-persoon, het jongste kind, alles beleeft.
Verdiepingsopdracht
Voordat ik het boek gelezen had, had ik verwacht dat het heel saai zou zijn. Ik dacht dat alles heel sentimenteel beschreven zou zijn van: "ach ja…dat waren nog eens tijden ",maar dat viel heel erg mee. Ik had ook gedacht dat alles in de ik-persoon beschreven zou zijn, en dat was ook zo.
Alles wat in het boek staat, is waargebeurd dus het is een sujet boek. Maar natuurlijk is alles wel een beetje geromantiseerd want anders wil natuurlijk niemand het lezen. Dus het is denk ik een beetje de geromantiseerde waarheid. Er zit niet echt een fabel in het boek denk ik.
Er is denk ik dus niet echt een functie tussen fabel en sujet in het verhaal, want het is een autobiografie, dus alles is waargebeurd, maar ik denk dus wel dat het allemaal een beetje verheerlijkt is. Dus dat is misschien de fabel in het verhaal. Doordat alles een beetje mooi gemaakt is maakt het het boek wel interessanter dan als alles gewoon letterlijk beschreven staat. Maar er zijn niet echt gebeurtenissen zomaar uit de duim gezogen, dus er zit niet een fabel in het boek.
Er is dus ook niet echt een effect op mij geweest dat er een fabel inzat, want die zat er niet in. Wel is het boek, doordat het geromantiseerd is, aantrekkelijker. Het is leuker om een boek te lezen waar alles mooi in beschreven staat, dan als in een boek waar alle gebeurtenissen zomaar aan elkaar staan geplakt zonder enig mooi verhaal er omheen.
Omdat het allemaal aparte gebeurtenissen zijn, kan ik geen chronologische volgorde van gebeurtenissen geven. Het is niet duidelijk of het gene wat in hoofdstuk één wordt beschreven ook daadwerkelijk eerder plaatsvond dan dat wat in hoofdstuk twee wordt beschreven. Het verhaal wordt niet continu verteld. Want als ze in het ene hoofdstuk bij hun oma zijn, dan zijn ze bij het volgende hoofdstuk weer gewoon thuis of op het strand. Er wordt niet verteld hoe ze van oma naar huis gaan, dus het verhaal wordt niet continu verteld.
Omdat het allemaal van elkaar losliggende gebeurtenissen zijn, zijn er ook geen flashbacks, terugwijzingen en vooruitwijzingen. Elk hoofdstuk staat helemaal apart van de andere hoofdstukken. Het is meer een soort verhalenbundel. Er wordt in het ene hoofdstuk met geen woord gerept over iets wat in het andere hoofdstuk is gebeurd.
Dit boek is natuurlijk lange tijd geschreven nadat de schrijver het meemaakte. Want op het moment dat de schrijver het allemaal beleefde kon hij niet of nauwelijks schrijven. Het boek wordt ook in de verleden tijd verteld.
Het boek speelt zich af rond 1970. Dit is te merken aan de manier waarop de kinderen met hun ouders omgaan. Ze hebben heel veel respect voor hun ouders.
De namen van de broers worden niet genoemd. Ook de naam van de hoofdpersoon wordt niet in het boek vermeld. Maar we kunnen er wel vanuit gaan dat de naam van de hoofdpersoon Bart is, want dat is de auteur. Elke broer heeft wel een kenmerk. Alle kenmerken van de broers staan beschreven in de ondertitel van het boek namelijk: "de oudste, de stilste, de echtste, de verste, de liefste, de snelste en ik. En die ik is dan de hoofdpersoon, Bart.
De relatie tussen de hoofdpersonen is dat ze broers van elkaar zijn.
De personages spelen niet echt rollen. En ook al deden ze dat, dan kan ik dat niet uit de tekst opmaken, want als de ik-persoon iets tegen één van zijn broers zegt, dan staat er: "ik zeg tegen mijn broer". Dan is het dus niet duidelijk welke broer hij bedoelt. De karakters van de broers worden niet omschreven, behalve dan in de ondertitel.
De hoofdpersoon heeft geen doel, dus die bereikt hij ook niet.
De broers zijn allemaal heel zorgeloos en maken zich nergens druk over. Ze denken dat het allemaal wel goed komt, zolang ze maar gezellig met z’n allen zijn.
Omdat de hoofdpersoon een ikpersoon is, kan je je hiermee hete goed identificeren. Omdat alles uit zijn oogpunt verteld is, ga je heel snel met hem meeleven. De personages hebben niet echt een karakter, tenminste, die wordt niet echt beschreven, behalve dan in de ondertitel, dus je kan je niet echt met iemand goed identificeren. Wel kun je je heel goed inleven in de ik-persoon omdat alles door hem verteld en beleefd wordt.
Evaluatie
Ik vond het een heel erg leuk boek om te lezen. Het leest heel makkelijk weg en je kan op elk moment stoppen als je wilt. Het is een ideaal boek om naast je bed te leggen. Als je zin hebt kan je een stukje lezen en als je geen zin hebt in het boek, dan lees je even iets anders. Want doordat de hoofdstukken in het boek niet samenhangen, hoef je ook niet echt in het boek te komen. Je bent niet de draad kwijt als je een tijdje het boek niet hebt gelezen. Ik vind het ook een leuk onderwerp. Het is leuk om te lezen over hoe het is om in zo’n groot gezin te leven en hoe die broers met elkaar over dingen praten.
Voordat ik begon met het lezen van het boek dacht ik dat ik het saai zou vinden om alleen maar te lezen over wat die broers de hele dag doen. Ik dacht dat ik het niet leuk zou vinden. Maar juist doordat het boek niet samenhangt, leest het heel makkelijk weg en is het niet zo’n sleur. Ik vind het boek leuker dan dat ik van tevoren had gedacht dat ik het zou vinden.
Ik ben wel tevreden over de uitvoering van de beschrijving. Ik heb veel argumenten geprobeerd te gebruiken. Ook ben ik wel tevreden over het maken van de verdiepingsopdracht. Ik vond het best leuk om te doen, omdat je dan dieper in het boek ingaat.
Ik vond het lezen van het boek heel erg makkelijk. Omdat alles werd beschreven vanuit een kind, was het taalgebruik ook hele makkelijk om te lezen. Ook doordat elk hoofdstuk weer over iets anders ging, was het leuk om te lezen, want je hoefde niet echt de hele tijd door te lezen om het boek te begrijpen.
In het begin vond ik het een beetje verwarrend dat elk hoofdstuk niets met het andere te maken had. Ik zat te zoeken naar een verband, maar die was er niet. Maar nadat ik ongeveer vier hoofdstukken gelezen had, had ik wel door dat het zo hoorde en toen las het hele lekker door.
Het maken van de verdieping vond ik niet echt verwarrend, alleen stonden er vragen in de verdieping die ik niet echt kon beantwoorden omdat dat helemaal niet in het boek voorkwam. Bijvoorbeeld de karakters van de personages, die worden niet beschreven in het boek, en toch staan er drie vragen over de karakters van de hoofdpersonen in de verdieping. Ook staat er een vraag over een chronologisch verband, maar doordat elk hoofdstuk een verhaal apart is, is er geen chronologisch verband. Volgens mij bezat ik wel genoeg kennis om dit verslag te maken, alleen wist ik eerst niet wat een sujet betekend, maar ik heb het gevraagd aan mijn moeder dus nu weet ik het. Verder was het een beetje en lastig boek voor deze verdiepingsopdrachten, omdat er heel veel aspecten die beschreven moesten worden helemaal niet in het boek zaten. Misschien een verkeerde keus ?
De volgende keer als ik een boek moet lezen ga ik de verdiepingsopdrachten erbij houden, zodat ik aantekeningen kan maken.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen