Auteur: Vladimir Nabokov



Titel: Masjenka



Plaats: Baarn



Uitgever: H. Meulenhoff



Jaar van uitgave: 1970



Samenvatting:



De hoofdpersoon, Ganin, woont in een pension in Berlijn. Het pension heeft zes kamers. Alle bewoners zijn van Russische afkomst. Op een dag hoort Ganin, van een pensiongenoot Alfjorow, dat de vrouw van Alfjorow komt. Alfjorow laat een foto van haar zien. Ganin herkent haar, het is Masjenka. Meteen denkt hij terug aan al zijn herinneringen met haar. Masjenka was de geliefde uit zijn jeugd. Ze hebben elkaar al tientallen jaren niet meer gezien. Hij is jaloers op Alfjorow. De avond voor de komst van Masjenka wordt er een feestje gegeven in het pension. Ganin voert Alfjorow heel dronken. Als Ganin met Alfjorow naar zijn kamer loopt, vraagt de dronken Alfjorow aan Ganin de wekker te zetten, zodat hij op tijd zou zijn Masjenka van het station op te halen. Ganin zet de wekker een aantal uren te laat. De volgende ochtend gaat Ganin zelf naar het station. Hij gaat op een bankje zitten en hij denkt weer terug aan vroeger. Plotseling staat hij op en besluit weg te gaan.



Hij kiest voor de herinnering en niet voor een ontmoeting met Masjenka.



Autobiografische achtergronden teruggevonden in personages en in het verhaal.



Het verhaal is niet helemaal autobiografisch. Er zitten fragmenten in die wel uit het leven van Vladimir komen. Hij woonde zelf ook in Berlijn en komt uit Rusland. In een ander boek van hem, een echte autobiografie, zitten overeenkomsten met de hoofdpersoon van het boek “Masjenka”. Hij heeft er zelf ook fragmenten bij verzonnen.



Literair historische achtergronden



Dit was de eerste roman van Vladimir Nabokov. Hij is begonnen met schrijven in 1925. Dat was heel vroeg. Je kunt zijn boeken dan ook niet vergelijken met de boeken uit deze tijd. Hij had de tweede wereldoorlog ook nog niet meegemaakt, wat misschien ook invloed had kunnen hebben. In de inleiding van het boek staat, dat het zijn eerste roman is en dat het vol met fouten staat, waar ik anders weinig van gemerkt heb. Er staat in het voorwoord dat hij het nu heel anders zou schrijven, in 1970.



Plaats/ruimte:



Het verhaal speelt zich het meest af in Berlijn. Dat is de plaats waar Ganin, de hoofdpersoon, woont. Hij beleeft daar allerlei dingen met zijn pensiongenoten. Zijn herinneringen en terugblikken, spelen zich het meest af in Rusland, Sint Petersburg. Dat is waar hij Masjenka ontmoette.



Structuur



Het verhaal is niet-chronologisch. De hoofdpersoon denkt terug aan het verleden in allemaal flashbacks. Het verhaal speelt zich af in Berlijn, maar zijn herinneringen spelen zich af in Rusland, wat goed te volgen is. Het verhaal is verteld in de vorm van de personale verteller of te wel de hij/zij verteller. Het thema van het verhaal is liefde. Het motief is de herinnering aan Masjenka door Ganin.



Stijl:



Het verhaal is verteld in de verleden tijd:



“Wekker.”mompelde hij en ging overeind zitten. “Leb – daar, op tafel, de wekker … Zet hem op half 8.” “Goed,”zei Ganin en begon de wijzers te verdraaien. Hij zette hem eerst op tien uur, maar besloot hem toen op elf uur te zetten.



Het verhaal wordt niet de hele tijd via Ganin verteld, maar ook via andere personen:



Ze hoorde iemand naar binnen en weer naar buiten gaan en Ganins stem die onverwacht hard iets zei, waarna een zacht droevig antwoord van Podtjagin kwam. Ze herinnerde zich dat de oude man weer naar zijn paspoort was gaan informeren, dat hij een heel zwak hart had en dat het leven voorbijging: vrijdag werd ze zesentwintig.

Klara wendde zich af; haar volle boezem ging op en neer. Ze kon niet geloven dat het waar was; het maakte haar bang, ze was bang voor Ganin die de bureaus van andere mensen doorsnuffelde, maar was toch gevleid door Podtjagins vraag.



Mijn mening over de inhoud en de vorm van het boek



Ik vond het boek leuk om te lezen, maar ik vond het vooral in het begin wat moeilijk te begrijpen. Ik had het boek in twee keer uit, maar de tweede keer moest ik wel een heel stuk teruglezen om te begrijpen hoe het ging. De tweede helft van het boek vond ik wat makkelijker te begrijpen; het ging maar over één persoon. Het verhaal zelf vond ik heel leuk. Vooral het einde was mooi:



Geen andere Masjenka dan dat beeld bestond of kon ook bestaan. Hij wachtte op het ogenblik dat de sneltrein uit het noorden langzaam over de ijzeren brug reed. Hij ging voorbij en verdween achter de façade van het station.



Toen pakte hij zijn koffers op, hield een taxi aan en verzocht de chauffeur hem naar een ander station in het andere uiteinde van de stad te brengen.

• Laughter In The Dark
• Lolita