Iep



Joke van Leeuwen



Warre, die graag vogels observeert met zijn verrekijker, vindt op een namiddag een klein meisje, dat vleugeltjes heeft waar de armpjes horen, pootjes heeft in plaats van beentjes en veren in plaats van kleren. Fier draagt Warre zijn vondst naar huis, naar zijn vrouw Tine. Zij beseffen zeer vlug dat zij de vleugeltjes van Viegeltje moeten bedekken, want indien anderen dit zouden ontdekken dan zou Viegeltje in gevaar zijn. Ze doen haar dus een blauw jasje aan en rode schoentjes. Samen voeden zij Viegeltje op als hun eigen kind. Ze noemen hun ‘vogelmeisje’ Viegeltje omdat het wezentje enkel woorden met een ie kan uitspreken.



Op zekere dag staan de rode schoentjes op de vensterbank en is Viegeltje weg zonder afscheid te nemen. Warre en Tine gaan op zoek. Ze trekken de ‘wijde’ wereld in en zijn wanhopig. Het lijkt hen onmogelijk om zo iets klein terug te vinden in de grote wereld.



Onderweg komen ze nog andere mensen tegen die Viegeltje ontmoet hebben en die dan samen op zoek gaan. (Loetje, een klein meisje, en de redder)



Viegeltje wordt teruggevonden, maar kiest uiteindelijk toch voor de vrijheid.



Iep is een boek da heel gemakkelijk leest. Ik vind het verhaal heel eenvoudig. Het is gemakkelijk voor te lezen en de illustraties zijn prachtig eenvoudig en doen de fantasie nog verder werken.



Vraag die ik kan stellen:



Wat is het eigenlijke thema van dit boek?



Volgens mij is IEP een verhaal over vrijheid en over het kunnen loslaten van iets wat men liefheeft..



Er staat dus veel symboliek in dit verhaal.



• Er worden schoentjes en een jasje gemaakt om de vleugels te verbergen voor de buitenwereld. Warre en Tine weten zeer goed dat het niet gemakkelijk is iemand te accepteren, die er anders uitziet dan normaal. Ze proberen dit te verdoezelen.



• Ze houden zeer veel van Viegeltje, niettegenstaande haar handicap. Zij aanvaarden hun vogelmeisje zoals zij is.



• De rode schoentjes worden te klein: Viegeltje kan dit niet meer verdragen en vliegt weg. Ik zie hierin het symbool van het opgroeiende meisje dat zelfstandiger wordt en op eigen benen gaat staan.



• Als Viegeltje groot genoeg is geworden wil zij zich niet meer aanpassen. Ze is wie ze is. Tussen de regels lees ik dat ze wil aanvaard worden zoals ze is en dat men haar haar eigen weg laat gaan.



• De pleegouders hebben het heel moeilijk als Viegeltje vertrekt zonder afscheid te nemen. Ze kunnen het vertrek van Viegeltje pas aanvaarden als ze begrijpen dat vrijheid voor Viegeltje noodzakelijk is om gelukkig te zijn.



• Symbolisch is ook het verhaal van de twee bijfiguren , Loetje en de redder. Hun verhaal vertelt ons dat iedereen wel zijn weg vindt en zijn leven zinvol kan invullen.



o Loetje, wanneer zij in de psychiatrische inrichting een leeftijdsgenootje Bor vindt, waarmee zij haar fantasieën kan delen, en



o de redder die graag anderen helpt wanneer hij in het verhaal iemand tegenkomt met een geweldig minderwaardigheidscomplex en die hij wat meer zelfvertrouwen kan geven.

• Bezoekjaren