Het boek vertelt het verhaal van een Koerdische jongen, Mohammed of Memo, die samen met zijn familie naar Nederland is gevlucht. Memos oudste zus en zijn grootouders zijn in Turkije gebleven. Memo heeft echter veel problemen om zich aan de omgeving aan te passen. Per toeval leert hij Jeroen kennen die hem ook helpt op school. De communicatie verloopt echter niet zo vlot. Uit angst om zijn herinneringen te verliezen weigert hij te spreken. Zijn heimwee is zo groot dat hij probeert terug te keren naar Turkije per schip. Net voordat het schip vertrekt wordt hij ontdekt door de politie. Wanneer zijn ouders ten einde raad zijn ,doordat hun zoon niet meer spreekt, valt zijn vader van de badrand. Memo moet nu wel spreken om zijn vader te helpen. Memo spreekt terug en begint nu ook langzaam Nederlands te leren.
Het boek toont aan hoe moeilijk het wel is voor vluchtelingen om hen aan te passen aan hun nieuwe thuis. Door het lezen van dit boek heb ik er eigenlijk voor het eerst echt eens over nagedacht hoe moeilijk het wel is. Dingen die voor ons zo vanzelfsprekend lijken, zoals bijvoorbeeld een supermarkt, is voor de vluchtelingen iets geheel nieuw. Wanneer Anke De Vries beschrijft hoe Memo en zijn moeder voor het eerst gaan winkelen blijkt hoe moeilijk ze het wel hebben.
Fragment p. 37
Dan komen ze bij de groenteafdeling. Mohammed denkt aan het marktje in zijn dorp; hoe zijn moeder daar elke tomaat en paprika keurde en onderhandelde over de prijs. Nu durft ze haar hand nauwelijks uit te steken naar het hoog opgestapelde fruit. Als ze een paar sinaasappels in haar tas laat glijden en daarna een handvol wortelen, wordt ze op haar schouders getikt door een man. Hij zegt iets wat ze niet begrijpt. Hulpeloos kijkt ze hem aan.
Wanneer Memos vader op de grond bewusteloos blijft liggen komt tot uiting hoe machteloos je wel bent als je je niet kan uitdrukken in een taal die in dat gebied gangbaar is.
Wat ook zeer moeilijk moet zijn voor vluchtelingen is dat ze op televisie zien hoe hun dorp werd verwoest. Ze leven dan in de onzekerheid omdat ze niet weten of hun vrienden op tijd zijn kunnen ontkomen of dat ze vermoord zijn.
In het algemeen vind ik het een goed boek, het toont hoe het leven van de vluchtelingen hier is. Welke aanpassingsmoeilijkheden ze wel hebben. Ook wordt de problematiek i.v.m. de Koerden uitgewerkt. Het onderwerp ‘interculturele samenleving’ komt hier aanbod. Hoe Jeroen kennis maakt met een nieuwe cultuur.
Keuze: kinderjury
Interculturele samenleving
Migrantenkinderen
Koerden
|