Boekverslag : Sera Anstadt - Al Mijn Vrienden Zijn Gek
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 976 woorden.

Verwachting en eerste reactie:



Wat ik van dit boek moest verwachtten wist ik eigenlijk niet. Op aanraden van mijn begeleidende docent heb ik dit boek uitgekozen in de hoop dat dit boek mij net zo zou gaan bevallen als het vorige aangeraden boek. Nadat ik de hele bibliotheek 3 keer had doorzocht vond ik het uiteindelijk het boek waarbij mij gelijk de voorkant opviel. Deze voorkant gaf mij al een bepaald idee over de inhoud van het boek. Ook de ondertitel: “De dagen van een schizofrene jongen “ nodigden mij uit dit boek zeker wel te lezen. Ik had nog nooit iets specifieks gehoord over de ziekte schizofrenie waardoor het mij een erg interessant boek leek. Nadat mijn moeder het boek gelezen had, begon ik met lezen en wilde niet meer stoppen met lezen. Een boek dat mijn vanaf het begin interesseerde.





Analyseopdracht: Thema en motieven:



Thema:

Het thema van dit boek is schizofrenie. Alle problemen komen voort uit de ziekte van Raf. Sera Anstadt wil in dit boek laten zien wat er kan gebeuren wanneer je een schizofreen kind hebt. De ziekte komt is naar mijn idee het meest belangrijke element in het boek. Schizofrenie is een geheimzinnige ziekte waarin de geest wordt gespleten en de lijder soms redelijk kan praten en tegelijk onder de invloed staat van de waanvoorstellingen van het afgesplitste deel van zijn persoonlijkheid. Hieruit blijkt al wel dat schizofrenie de meest vreemde en moeilijkste situaties op kan leveren voor zowel Raf als voor Sera Anstadt.



Motieven:

1. Liefde: Liefde was in dit boek zeker een belangrijk onderdeel. Zo liet Raf zijn moeder een aantal keer weten dat hij veel van zijn moeder hield. Hierdoor komt er ook weer liefde vanaf Sera zelf. Het hele verhaal door komt dit terug en herken je het telkens weer.

2. Ongelukkig zijn: Dit gaf de periode aan waarin Sera Anstadt de ziekte begint te begrijpen en te accepteren maar ook door krijgt wat voor gevolgen dit heeft voor haar eigen leven. Vanaf dat moment gaat ook Sera achteruit. Ze spreekt steeds minder mensen en wordt door Raf’s vreemde, onregelmatig leven en Raf ’s ziekte erg ongelukkig. Ook Raf zelf is, zonder dat hij dit werkelijk zegt, ongelukkig wanneer hij zijn moeder of niet ziet of ongelukkig ziet.

3. Vrienden: Vrienden waren voor Raf dan weer belangrijke mensen in zijn leven, maar het volgende moment juist weer niet. Bij zijn ups en downs merkte je dat hij, wanneer het bijvoorbeeld wat beter ging, zijn oude vrienden weer opzocht. Op het moment dat hij weer veel hallucineerde ( en op dit soort momenten ook een periode geen medicijnen slikte) wilde hij zijn vrienden niet spreken. Toch probeerde hij, wanneer hij redelijk goed bij kennis was, zijn vrienden trouw te blijven.





Verwerkingsopdracht 14: bevat het boek autobiografische elementen?



Ik heb voor deze opdracht verscheidene interviews, door verschillende kranten afgenomen, met Sera Anstadt gelezen. Alle verhalen die ze vertelde kwamen heel erg realistisch over omdat het boek zelf een waar gebeurd verhaal is en de manier van praten dus hetzelfde over kwam.

In veel interviews praat zij over haar zoon, Raf, en zijn ziekte. In één van de interviews zegt zij dit: “Het schrijven over mijn zoon viel mij zeer moeilijk. Er waren passages die ik het liefst had willen overslaan: het grote verdriet dat hij op reis ging naar Israël om angstig en verward na zes dagen weer terug te keren en toen tijdens een tussenstop in Zwitserland werd gearresteerd op verdenking van drugsgebruik. De keer dat ik hem hulpeloos in een sluitlaken zag liggen. Of die dag dat ik hem niet meer in m’n huis wilde binnenlaten en hem buiten omhoog zag kijken naar mijn raam. Dit zijn momenten in mijn leven die ik nooit meer kwijtraak”.

Ze wil dus vertellen dat dit moeilijke momenten voor haar waren om op papier te zetten. In het boek zelf merk je ook dat dit belangrijke en aangrijpende momenten voor Sera Anstadt zijn maar ook voor het leven van Raf.

Ik heb, na het lezen van de recensies en interviews dus zeker wel het idee gekregen dat het boek autobiografische elementen bevat omdat Sera Anstadt het als moeder en schrijfster heeft geschreven en omdat zij zich in het boek net zo voordoet als tijdens het interview.



Evaluatie:



Dit boek heeft mij aan het denken gezet. Nog nooit had ik een boek gelezen dat zo werkelijk was. Nog nooit heeft een boek zo’n indruk gemaakt dan dit waargebeurde verhaal. Een jongen, Raf, die tot zijn 15de nooit geestelijke problemen had groeit uit tot een jongen met de ziekte schizofrenie waarbij de geest wordt gespleten en waarbij hij vaak hallucineert. . Deze woorden zeiden mij, voordat ik het boek had gelezen, helemaal niks. Schizofrenie? Wat betekent dat?

Doordat de moeder van Raf (en tegelijkertijd ook schrijfster van dit boek) zich zo laat mee gaan door de gebeurtenissen van Raf, komt ze zelf ook in psychische problemen. Hierdoor voelt Raf zich ook weer ongelukkig ( al laat hij dit niet merken) en krijgt hij ook weer meer last van hallucinaties. Telkens wanneer ik de hoop kreeg op vooruitgang ging Raf juist weer achteruit. Deze constante teleurstelling zette me aan het denken: hoe zou het werkelijk voelen een schizofreen kind te hebben? Hoe moet je daar mee om gaan? De manier waarop Sera Anstadt dit heeft gedaan lijkt niet helemaal juist, maar is zeker wel indrukwekkend. Het is een waar gebeurd verhaal, maar het is ook zeker realistisch en indenkbaar geschreven.

Wat ik een prachtig slot vond was de titel: Al mijn vrienden zijn gek. Raf realiseert zich, ondanks zijn ziekte, wie hij is en hoe hij in het leven staat. Raf is degene die gek is, maar ook zijn vrienden zijn gek. Deze realisatie, die voor Sera Anstadt misschien wel onmogelijk leek, bracht dit boek tot een mooi einde en voor mij de reden zeker vaker boeken te gaan lezen van deze indrukwekkende schrijfster.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen