De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 8479 woorden.
A. Kennisopdrachten:
1.Titel, naam schrijfster, informatie over schrijfster:
Titel: Souvenir van een liefde.
Schrijfster: Danielle Steel.
Informatie over de schrijfster: De hele wereld leest Danielle Steel’s boeken. Er zijn over de hele wereld zo’n 470 miljoen exemplaren verkocht, waarvan elke op nummer 1 kwam in de Times Bestsellers list. In het kort: Danielle is de populairste schrijfster van deze tijd.
Dit jaar bracht ze haar 54ste boek uit ‘The Cottage’. Andere boeken van haar zijn: The kiss, Leap of Faith, Lone Eagle, Journey, The house on hope street, The Wedding, Irrisistible Forces, Granny Dan, Bittersweet, Mirror Image, The klone and I, The long road home, The Ghost, Zoya, The Ring, Remembrance, Message from Vietnam. Al deze boeken kwamen op nummer 1 binnen en waren dus ook de best verkopende boeken van Amerika en de rest van de wereld.
Danielle heeft ook de serie ‘Max and Martha’ geschreven voor de jongere lezers. Dat zijn boeken met veel illustraties waarin problemen van jongeren voorkomen, zoals: Een nieuwe stiefvader, nieuwe baby, nieuwe school, opa of oma verloren en andere problemen in de levens van jongeren. Ze heeft ook de 4 ‘Freddie’ boeken geschreven over de dingen die iedereen meemaakt als kind, zoals: de 1ste keer naar de dokter of je 1ste nacht niet thuis slapen. Danielle heeft ook de boeken Nonfiction, Having a Baby en de gedichten bundel: Poems by Danielle Steel geschreven. Ze heeft ook het waargebeurde verhaal ‘His Bright Light’ geschreven. Het verhaal gaat over het leven en de dood van haar zoon Nicholas Traina. Ze bracht het boek in September 1998 uit en sprong gelijk naar nummer 1.
21 boeken van Danielle zijn verfilmd. Al deze films waren een groot succes. 1 van haar films was zelfs 2 keer genomineerd voor de Golden Globes.
In 1989 is Danielle in het Guiness Book of Records gezet omdat 1 van haar boeken maar liefst 381 weken in de Times Bestsellers List heeft gestaan. Later brak ze dat record met 390 weken. Haar boeken worden gelezen door vrouwen, mannen, oud en jong in 47 landen en in 28 talen.
2. Uitgeverij en datum 1e druk / gelezen druk:
Uitgeverij: Bantam Dell Publishing Group.
Datum 1e druk: november 1993.
Gelezen druk: 3e druk 1995.
3. Thema’s / hoofdonderwerpen en genre:
Thema’s / Hoofdonderwerpen:
- Moord: Brad wordt vermoord tijdens de oorlog.
- Verliefdheid: Serena en Brad worden verliefd op elkaar.
- Ruzie: Serena en Vasili krijgen ruzie als ze merkt dat hij aan de drugs is.
- Verhuizing: Serena verhuisd van Rome naar Parijs en daarna naar Los Angeles
- Scheiding: Vasili en Serena gaan scheiden als hij weer aan de drugs is.
- Kinderen: Serena en Brad krijgen een dochter Vanessa Theodora.
- Oorlog: Brad zit bij het leger en wordt naar Rome gezonden als daar de oorlog net is afgelopen.
- Drugs: Vasili is aan de drugs.
Genre: Romantiek
4. Plaats van het verhaal:
- Rome: Hier is Serena geboren en hier leert ze Brad kennen.
- Parijs: Hier trouwen Serena en Brad.
- Venetië: Hier vluchten Serena en haar grootmoeder heen tijdens de oorlog.
- Londen: Hier trouwen Vasili en Serena en gaan der ook wonen.
- Athene: Hier woont de broer van Vasili.
- New York: Hier woont de Familie Fullerton ( Margaret, Gregory ‘greg’, Theodor ‘Teddy’ ).
- San Francisco: hier gaan Brad en Serena wonen na hun huwelijk en krijgen hier hun 1e kind.
5. Tijd van het verhaal:
Wanneer: Het speelt zich af voor, tijdens en na de 2e wereld oorlog.
Hoe lang: Het verhaal duurt ongeveer 30 jaar.
Hoe is het geschreven: Het is in een normale volgorde geschreven.
Begin van het boek: De 2e WO is net afgelopen en Serena komt terug uit New York waar ze tijdens de oorlog in een klooster heeft gezeten. Ze gaat haar grootmoeder in Venetië opzoeken. Als ze bij het huis van der grootmoeder aan komt blijkt het verlaten te zijn. Haar grootmoeder is 1,5 jaar geleden overleden aan ouderdom. Na dit slechte nieuws vertrekt Serena naar Rome om te kijken wat er van haar oude huis, het Palazzo, is geworden. Daar ontdekt ze dat de oude dienstmeid van haar grootmoeder daar werkt. Serena gaat ook in het Palazzo werken omdat ze geld nodig heeft. Ondertussen wonen er allemaal Amerikanen in het huis. En als Serena even in haar oude kamer wil kijken wordt ze betrapt door majoor Bradfort Jarvis Fullerton.
Einde van het boek: Vanessa is 23 jaar oud en heeft nog nooit een vriendje gehad. Teddy denkt dat het door haar traumatische jeugd komt. Hij besluit een psychiater te zoeken voor Vanessa. Vanessa gaat er een paar keer heen en de psychiater, Melinda, zegt dat het vanzelf boven moet komen wat er met der zusje, moeder, vader en stiefvader is gebeurd. Ook al gaat Vanessa niet meer naar de psychiater Teddy komt er nog wel vaak. Hij vindt Melinda wel erg leuk. Op een gegeven moment ziet Vanessa een foto van Vasili in de krant staan en denkt ze dat ze hem kent. Teddy en Melinda gaan later trouwen en ze raakt in verwachting. Als ze bevalt van de baby herinnerd Vanessa zich opeens alles weer van vroeger en ze wil op reis naar Venetië, Rome en Athene om de geschiedenis van haar familie te leren kennen. Ze gaat langs het huis van haar overgrootmoeder in Venetië en haar moeders oude huis in Rome. Als ze naar Athene gaat komt ze daar Andreas tegen. Hij zegt dat Charlotte voor 2 weken weg is met een zeilschip. Vanessa wordt verliefd op Andreas en hij ook op haar. Als Charlotte thuis komt na 2 weken vliegt ze Vanessa in de armen. Vanessa zegt gelijk dat ze heel veel op Serena lijkt maar dan met zwart haar. Als ze samen aan het praten zijn verteld Charlotte dat Andreas kanker heeft en niet lang meer te leven heeft. Hij stuurt Charlotte met Vanessa naar de VS waar ze warm worden onthaalt door Teddy en zijn vrouw en kind.
Teddy schrikt echter als hij Charlotte ziet omdat hij hartstikke verliefd was op Serena. Daarna lopen ze naar de uitgang van het vliegveld.
6. Hoofdpersonen / Belangrijke bijpersonen:
- Serena (principessa) di san Tibaldo: Serena is een meisje van 19. Ze heeft golvend licht blond haar en grote groene ogen. Haar gezicht is net een beeldhouwwerk, zo scherp zijn de lijnen van haar gezicht. Ze heeft een prachtig figuurtje en door de manier van lopen en draaien zie je zo dat ze niet een gewoon mens is. Ze is tijdens de 2e WO met haar grootmoeder naar Venetië gevlucht. Toen het daar ook onveilig werd is ze door haar grootmoeder naar New York gestuurd om daar in een klooster te verblijven. Als ze terug komt, komt ze erachter dat haar grootmoeder niet meer in leven is. Daarom gaat ze naar Rome waar ze in haar oude huis, het Palazzo, gaat werken.
- Bradfort ‘Brad’ Jarvis Fullerton: Brad is een man van 32. Hij heeft blauwe ogen met pret lichtjes erin. Voor de rest heeft hij blond lichtkrullend haar en een spontane lach. Hij is lang en slungelig. Hij is de oudste van de 3 Fullerton broertjes en is tegen de wil van zijn moeder het leger in gegaan. Hij wordt na de oorlog in Italië naar Rome toegestuurd, waar hij in het Palazzo komt wonen.
- Theodor ‘Teddy’ Fullerton: Teddy is een man van 22. Hij heeft blauw grijze ogen, blond lichtkrullend haar en net als zijn broer een spontane lach. Hij wil later dokter worden en is met zijn laatste jaar aan de universiteit bezig. Hij is de jongste van de drie broertjes, maar laat zich niet makkelijk onder druk zetten.
- Gregory ‘Greg’ Fullerton: Greg is een man van 29. Hij heeft grijze ogen, donkerblond haar en kijkt altijd serieus. Hij wordt door zijn moeder gedwongen zijn vaders bedrijf over te nemen. Hij is makkelijk te beïnvloeden en doet alles wat zijn moeder zegt.
- Margaret Fullerton: De moeder van Brad, Greg en Teddy. Ze kijkt altijd serieus en heeft der grijze haar altijd in een knot. Ze probeert iedereen naar der hand te zetten. Bij Greg lukt dat wel, maar bij Teddy en Brad niet.
- Nicolas Fullerton: De vader van Brad, Greg en Teddy. Hij heeft blond / grijs haar en blauwe ogen. Hij laat zijn vrouw meestal alle dingen voor hem doen. Hij is erg stil en zegt meestal tegen de jongens dat ze maar gewoon moeten doen wat hun moeder zegt.
- Patricia ‘Pattie’ Atherton: De verloofde van Brad. Ze is klein gebouwd, bruin haar en bruine ogen die niks kunnen verraden. Ze is gewend dat iedereen alles doet wat ze zegt en is ongelofelijk koppig. Haar voorbestemming is om met 1 van de gebroeders Fullerton te trouwen.
- Vasili Arbus: De 2e man van Serena. Hij is fotograaf van beroep en woont in Londen. Hij heeft zwart haar en bruine ogen. Hij is onweerstaanbaar waardoor alle vrouwen waarmee hij samen werkt verliefd op hem worden.
- Andreas Arbus: De broer van Vasili. Hij woont in Athene samen met zijn vrouw en kinderen. Hij heeft net als zijn broertje zwart haar en bruine ogen. Van innerlijk is hij wel heel anders dan zijn broertje. Hij is veel rustiger en begrijpender dan hij. Hij verdient geld door dingen te maken.
7. Betekenis van de titel:
De betekenis van de titel Remembrance (souvenir van een liefde) is dat ze een souvenir krijgt van een geliefde. Een kind van Brad en Vasili, een belangrijke naam van haar familie, etc. ze heeft dus iets om zich aan het verleden vast te kunnen houden.
8. Samenvatting:
De trein raast door het Italiaanse landschap terwijl Serena terug denkt aan vroeger, voor de oorlog. Haar ouders en zij hadden in het Palazzo gewoond en alles had zo normaal geleken. Totdat de oorlog uitbrak en haar vader en moeder werden neergeschoten door soldaten. Zij en haar grootmoeder vluchtten naar Venetië om daar te leven. Toen daar ook de oorlog uitbrak stuurde haar grootmoeder haar naar Amerika om in een klooster te blijven totdat de oorlog voorbij zou zijn. Ze zouden in contact blijven door brieven te schrijven. Het rare was alleen dat haar grootmoeder 2 jaar geleden was gestopt met schrijven.
Serena’s gedachten werden onderbroken door het remmen van de trein. Eindelijk was ze der, eindelijk terug in Venetië. Ze kwam uit het station en er lagen honderden gondels te wachten om mensen naar hun bestemming te brengen. Serena stapte in een gondel en zei het adres van haar grootmoeder tegen hem. De gondel begon te varen en ze kwam langs allerlei voor haar bekende gebouwen.
Toen ze bij haar grootmoeders huis aankwam was het helemaal vervallen en verlaten. Toch klopte ze aan, maar niemand deed open. Er kwamen een paar mensen aan gevaren die de buren bleken te zijn. Zij vertelden dat haar grootmoeder in de winter van jaar geleden was overleden aan ouderdom. Serena vroeg van wie het huis nu was. Het bleek van haar oom te zijn die een maand geleden was vermoord doordat hij te veel schulden had. Serena keek na dit schokkende nieuws nog 1 keer naar het huis en draaide zich om en stapte weer in de gondel.
De man bracht haar weer terug naar het station waarna ze op de trein stapte naar Rome. In Rome aangekomen kijkt ze verschrikt rond. ‘Is dit het Rome waarin ik heb geleefd?’ Denkt Serena bij zichzelf. De oorlog had duidelijk zijn sporen achter gelaten. Je zag ongelofelijk veel soldaten en heel veel arme mensen die om geld bedelde. Serena begon een beetje rond te lopen en overal werd ze na gefloten door soldaten.
Ze liep langs heel veel vertrouwde dingen zoals haar oude school en de kerk met de begraafplaats waar haar ouders lagen. Toen de avond aanbrak moest ze een slaapplaats vinden voor de nacht. Maar in plaats van dat ze naar een hotel toe liep, liep ze naar het Palazzo. Ze moest het gewoon nog eens zien voordat ze zou vertrekken.
Toen ze daar voor het Palazzo stond hoorde ze opeens iemand haar naam roepen en ze zag iemand op haar af rennen. Het was Marcella, de oude huishoudster van haar grootmoeder. Marcella vloog Serena in de armen en vroeg van alles. Plotseling vroeg Marcella ‘Waar slaap je vannacht mijn kind?’. Serena trok haar schouders op een zei dat ze het nog niet wist. Marcella bood gelijk aan dat ze wel in het Palazzo mocht logeren. Serena wou dit liever niet omdat het zoveel herinneringen terug zou brengen, maar Marcella bleef vol houden. Tot slot stemde Serena maar toe en liep met de oude dame mee naar binnen.
De volgende morgen kreeg Serena ontbijt op bed van Marcella. ‘Voor mijn kleine principessa’ Zei Marcella. Serena keek Marcella verschrikt aan. ‘Principessa? Dat is grootmoeder toch? ‘Ja’ Zei Marcella ‘Maar nu je grootmoeder en je moeder er niet meer zijn ben jij de principessa. Na dit gesprek at Serena haar ontbijt snel op en ging daarna naar werk opzoek. Omdat Marcella zo oud was en Serena toch iets terug wou doen voor haar, wou ze voor haar gaan zorgen. Ze ging naar het arbeidsbureau en botste daar tegen majoor B.J. Fullerton op. Ze excuseerde zich en liep door naar de balie.
Toen B.J. buiten stond had hij het gevoel dat hij haar wel nog een keer zou zien. Binnen vroeg Serena of ze nog een baantje voor haar hadden. Ze zeiden dat er geen baan meer voor haar was. Toen kreeg Serena een idee. ‘Is er nog werkt als dienstmeid in het Palazzo?’ Vroeg ze. ‘Ja inderdaad. Vult u deze formulieren maar in en u kunt morgen aan het werk’.
Die middag liep Serena zelfvoldaan terug naar het Palazzo om Marcella op de hoogte te stellen. Toen Serena vertelde wat ze had gedaan vloog Marcella bijna door het dak heen. ‘Ben je nou helemaal gek geworden! Je gaat toch niet werken in je oude huis! Er komen vanaf morgen allemaal Amerikanen hier wonen, weet jij veel wat ze allemaal met je zullen doen. En trouwens dit is toch geen werk voor een Principessa! ‘Marcella houdt daar nou toch eens over op! Ik ben geen principessa meer, ik ben gewoon Serena. Die naam is samen met het verleden begraven’. Marcella probeerde van alles om haar over te halen het niet te doen maar Serena bleef bij haar beslissing.
De volgende dag kwamen de Amerikanen aan. Alle spullen werden naar binnen gesjouwd door Serena en Marcella. De Amerikanen lachten om het gezicht hoe Serena de spullen met moeite naar boven bracht.
Die avond was Marcella zo moe dat ze als een blok in slaap viel. Serena daarin tegen was nog wakker. Ze lag te denken hoe haar kamer er nu uit zou zien. Ze had die middag alleen spullen naar de studeerkamer gebracht. Serena liep op haar tenen naar boven en stond voor haar moeders slaapkamer. Ze twijfelt maar ze loopt toch de kamer in. Als ze bij het raam staat denkt ze terug aan vroeger. Ze denkt aan hoe haar moeder haar troostte op haar bed als ze verdriet had en de feesten in de tuin die ze altijd van uit die kamer kon zien. Opeens werd ze uit haar gedachte verstoord door iemand die haar arm aanraakte. Serena schrok en draaide zich om. Ze keek midden in de ogen van majoor B.J. Fullerton. Hij vroeg wat ze daar deed en ze zei dat ze iets had gehoord en ze wou weten wat het was. Met die woorden liep ze de kamer uit, terug naar haar slaapkamer.
De volgende dag zat Serena onder een boom in de tuin een sinaasappel te eten. B.J. ging naast er zitten en vroeg dingen. Terwijl zij op zijn vragen antwoord gaf keek B.J. aandachtig naar haar. Hij zat maar te denken hoe zei nou zo’n perfect gebeeldhouwd gezichtje kon hebben terwijl ze een gewoon dienstmeisje was.
Op een gegeven moment kwam er een soldaat naar hem toe en zei dat er een dringend telefoontje voor hem was. Hij excuseerde zich tegen over Serena en liep naar zijn kantoor. Hij nam het telefoontje aan en de generaal begon te praten. Serena was ondertussen weer naar binnen gelopen om de vloeren te boenen in de badkamer. De dagen daarna brachten Serena en B.J. veel tijd met elkaar door onder de boom. Ze praten over van alles en nog wat.
Die avond ging Marcella eerder naar bed dan anders en Serena bleef alleen achter aan de keukentafel. Toen werd er op de deur geklopt en stak B.J. zijn hoofd om de deur. ‘Hoi, gezellig in je eentje hé?’ B.J. ging bij haar zitten en ze praatte tot diep in de nacht. Toen stelde B.J. voor om naar zijn kamer te gaan. Serena twijfelde maar ging toch mee. Ze vond dat er iets speciaals tussen hen was, iets dat ze nooit eerder had gevoeld.
Toen ze bij de kamer waren aangekomen wisten ze het alle twee zeker ze voelde meer voor elkaar dan alleen vriendschap. En B.J. maakte dat ook waar aan haar. Daar lagen ze dan 2 geliefden in het bed van haar moeder. De volgende dag merkte Marcella en de andere mensen dat er iets speciaals was gebeurd de afgelopen nacht tussen Serena en B.J. Ze keken de hele tijd naar elkaar en lachten. Als ze alle twee vrij waren trokken ze zich terug in de kamer van B.J. Waar hij haar zijn liefde voor haar steeds bewees. Op een dag was B.J. druk aan het werk in zijn kantoor toen er een brief kwam. Hij had de envelop nog niet open gemaakt maar hij wist gewoon dat het een brief van zijn verloofde Pattie was. Hij las de brief door en schrok toen hij de laatste paar zinnen las. Ze zou hier heen komen, MORGEN!
Die avond hing er een treurige bui om hem heen. Zelfs Serena kon hem niet opvrolijken. Hij liep naar zijn kamer en viel met een onrustig gevoel in slaap. De volgende morgen reed hij ongerust naar het vliegveld waar hij Pattie zou ophalen. Hij voelde zijn hart te keer gaan toen hij het vliegtuig zag landen. De deur ging open en de kleine bruinharige vrouw kwam naar buiten.
Toen ze Brad zag begon ze als een bezetene te zwaaien en rende op hem af. Toen ze hem in de armen vloog voelde ze aan zijn houding dat er iets mis was. Ze keek hem met haar pruillipje aan en probeerde verdrietig te kijken omdat hij niet zo blij was dat ze er was. ‘Pattie, waarom ben je gekomen? Je weet toch dat ik geen tijd heb’ Zei Brad. ‘Ik had gewoon de behoefte mijn verloofde te zien. We hebben je sinds kerstmis niet meer gezien!’ Pattie keer weer verdrietig en Brad sloeg zijn arm om haar heen. Ze liepen samen naar de auto en stapten in.
Tijdens het rijden hoopte Brad dat Serena niet in de buurt zou zijn, zodat Pattie niks zou merken. Eenmaal aangekomen schrok Pattie zich rot door de grote van het Palazzo. ‘Ik had niet verwacht dat het zo groot zou zijn’ Zei Pattie verschrikt. Brad leidde Pattie rond en daarna gingen ze naar zijn kamer. Ze liepen naar het balkon en Pattie zei: ‘Ik geloof niet dat jij ooit nog naar Amerika terug komt, je heb hier alles wat je hartje begeert’.
Toen Brad niet reageerde keek Pattie in de richting waar Brad naar toe aan het staren was. Toen ze zag dat het een meisje was vroeg ze verschrikt: ‘wie is dat?’ Ze keek hem met haar bekende pruil gezichtje aan. ‘Dat is het dienstmeisje hier’ Antwoordde Brad. Maar aan zijn gezicht te zien was er meer aan de gang. ‘Brad je bent toch niet met die Italiaanse hoer naar bed geweest hè?’ Brad schrok van wat ze zei en hij reageerde ongelofelijk kwaad. ‘Ze is geen hoer, ze is een normaal meisje’.
En toen realiseerde Brad zich dat hij nooit van Pattie heeft gehouden. Zijn moeder had haar bij hem opgedrongen zodat hij dacht dat hij van haar hield. Doordat Serena hun had horen kibbelen stond ze nu onder het balkon. En toen ze hoorde hoe Pattie haar had genoemd stonden de tranen haar in de ogen.
Ze rende naar binnen en deed de deur van haar kamer op slot. Toen was Brad het zat. Hij pikte dit niet meer van Pattie. ‘Dat meisje dat je net zag is geen gewoon meisje, dat meisje is het meisje waar ik van houd en waarmee ik wil trouwen’. Met die woorden gaf hij zijn verlovingsring terug aan Pattie en zei dat ze moest vertrekken. Pattie laatste woorden waren voordat ze vertrok: ‘Denk maar niet dat ik het hierbij laat, ik ga je familie hier over inlichten. Toen liep Brad naar zijn eigen kamer terug om na te denken.
Die avond liep hij naar beneden naar Serena. Hij klopte op haar deur maar er kwam geen antwoord. Hij liep naar binnen en alles lag overhoop. Hij rende naar Marcella en vroeg waar Serena was. ‘Ik weet niet waar Serena is. Ze heeft de hele middag liggen huilen in haar kamer, maar toen ik haar wou roepen voor het eten was ze weg’. ‘Heeft u enig idee waar ze kan zijn? Is er hier een plek in de buurt waar ze heen gaat als ze kwaad of verdrietig is?’: Vroeg Brad. Ja er is wel een plek waar ze vroeger vaak heen ging met haar ouders maar ik weet niet of ze daar nu is’ Zei Marcella. ‘We kunnen het altijd proberen. Kunt u me vertellen wat en waar het is?’ Marcella vertelde hoe hij moest rijden en Brad rende naar zijn auto.
Na een kwartier rijden was hij daar. Het was een oude boerderij met een schuur. Hij stapte uit zijn auto en liep de schuur in. Hij hoorde wat bewegen en hij zag wat bewegen in een hoekje. Toen hij erheen liep zag hij haar. Helemaal in een hoekje gedoken en haar gezichtje helemaal nat van de tranen. Brad liep naar haar toe en ging naast haar zitten. ‘Ik houd van je Serena’ En met die woorden vielen ze samen in slaap. De volgende morgen stapten ze in de auto en reden terug naar het Palazzo.
Er gingen een paar weken voorbij en toen kreeg Brad een brief. Een brief waarin stond dat Brad naar Parijs uitgezonden zou worden. Hij zou binnen een week vertrekken. Toen hij dit aan Serena vertelde sprongen de tranen haar in de ogen. Dit zou het einde van hun relatie betekenen tenzij zij met hem zou trouwen. Brad deed haar een aanzoek, maar Serena weigerde. ‘Ik kan hier niet weg. Marcella heeft me nodig’.
Die week probeerde Brad haar nog meerdere keren een aanzoek te doen, maar elke keer weigerde Serena dit. Aan het einde van de week stonden alle koffers ingepakt en al in de auto. Serena en Brad namen binnen afscheid omdat Serena het niet aan zou kunnen hem te zien wegrijden. Toen hij eenmaal in de auto zat en die in beweging kwam. Keek hij nog naar de tuin. Daar zag hij Serena staan met haar ogen vol met tranen. Ook hij zelf moest huilen en toen ze uit het zicht was dacht hij: ‘waarom ben je te koppig om met mij te trouwen’.
De weken die volgenden lag Serena alleen maar te huilen in haar kamer. Ze at niks, ze dronk niks. Marcella vreesde het ergste voor Serena. Maar toen kreeg Marcella een plan. Ze belde Brad in Parijs op en vertelde hoe slecht het met Serena ging. Hij zei dat hij haar wou spreken. Marcella zei dat er geen telefoon in de bediende kamer was. Toen zei hij: ‘breng haar naar boven en leg haar in mijn bed, ik bel vanmiddag rond 3 uur terug.
Die middag belde Brad inderdaad terug en Marcella gaf de telefoon aan Serena, die nauwelijks in staat was te praten. Ze had in die paar weken precies ontdekt hoeveel ze van Brad hield en zei ook gelijk ja toen hij haar ten huwelijk vroeg. Toen Serena weer op krachten was nam ze afscheid van Marcella, het Palazzo en Rome. Ze stapte op de trein naar Parijs.
Die avond lag ze eindelijk weer bij Brad in zijn armen. De volgende dag gaf Brad haar een cadeautje en zei dat ze die aan moest trekken. Toen ze beneden kwam was Brad verbaasd over haar schoonheid. ‘Kom mee, we gaan naar de kerk’. ‘De kerk?’ Vroeg Serena. ‘Ja, de kerk. Ik wil niet langer meer wachten om jou tot mijn vrouw te maken’. Serena was verrast en blij te gelijk.
De huwelijks ceremonie ging heel snel en toen ze weer thuis waren kropen ze samen voor de openhaard. De volgende dag gingen Serena en Brad kleding kopen voor Serena. Ze had alleen oude kleding uit Rome mee genomen. Toen Brad aan het afrekenen was zag Serena een perfect cadeautje voor Brad voor kerst. Met haar laatste geld kocht ze het.
Toen het een week later kerst was gaf Brad haar een prachtige bontjas, een prachtige jurk en bijpassende schoenen. Serena keek verlegen naar hem toen ze haar kleine cadeautje gaf. Het was niks vergeleken met wat zij van Brad had gekregen. Toen hij het opende was hij verbaasd dat Serena zoiets had kunnen kopen. Het was een prachtige sigarenkoker, wat in haar land het beste huwelijks cadeau was. Hij kuste en bedankte haar voor dit prachtige cadeau. Begin februari vertelde Brad dat hij uitgezonden zou worden naar San Francisco. Maar ook Serena had nu iets te vertellen.
Hij keek haar nieuwsgierig aan en ze vertelde hem dat ze zwanger was. Het bleek dat ze al 2 maanden zwanger was. Hij zat er aan te denken om zijn moeder te bellen want ze hadden tijdens hun verblijf hier een uitnodiging gehad voor het huwelijk van zijn broertje Greg. Hij zou in maart in het huwelijk treden met Patricia Artherton. Hij had gelijk gedacht: ‘als ze mij niet kan krijgen dan probeert ze het wel via een ander familielid.
Toen hij zijn moeder belde kreeg hij als eerste zijn jongste broertje Teddy aan de lijn. Hij vroeg hoe het was en dat soort dingen en toen hij al die vragen had beantwoord kreeg hij eindelijk zijn moeder aan de lijn. Hij vertelde haar dat hij was getrouwd en dat hij naar San Francisco zou verhuizen na de bruiloft van Greg. Hij vroeg ook of hij tijdens de bruiloft thuis zo mogen logeren. Op dat van de bruiloft reageerde ze goed, maar toen hij over Serena begon werd ze keihard.
‘Ben je met die Italiaanse hoer getrouwd! Heb je Pattie daarvoor laten stikken? ! Ik wil haar niet op de bruiloft of in mijn huis hebben! Heb je dat gehoord!’. ‘Dat is dan jammer voor jou moeder. Als zij niet mee mag dan kom ik ook niet!’ Toen hing Brad op. Serena zat met tranen in haar ogen op de bank naast hem. Hij stelde haar gerust en zei dat ze gewoon samen naar de bruiloft zouden gaan.
Een week later vertrokken ze met de trein naar de haven waar de boot zou gaan naar New York.
Eenmaal op de boot gingen ze al snel naar hun hutje toe waar ze een hele tijd hebben gezeten. Een paar dagen later kwamen ze in New York aan waar het jongste broertje van Brad hen op zou wachten. Toen Teddy Brad zag begon hij te zwaaien maar stopte abrupt toen hij Serena zag. Zij mond zakte open van verbazing toen hij de schoonheid van haar zag. ‘Wow die is mooi’ lachte Teddy: ‘weet je zeker dat dat je vrouw is?’. ‘Ja dat weet ik zeker Teddy’ en Brad sloeg zijn arm om Serena heen. Toen ze in de auto stapte moest Brad nog even de koffers in de achterbak doen. En toen deed Teddy iets wat Serena niet had verwacht. ‘Serena, ik weet niet hoe ik dit moet zeggen maar ik ben verliefd op je.’ Serena’s mond viel open van verbazing. Toen Brad de auto in kwam vroeg hij wat er aan de hand was maar Serena en Teddy zeiden allebei niks.
Toen reden ze naar het hotel toe waar zijn ouders een penthouse hadden gekocht. Toen Serena binnen kwam wist ze niet wat ze zag. Het was prachtig in gericht en ruim, maar niet zo groot als het Palazzo. Ze gingen met zijn drieën naar Teddy’s kamer waar ze Teddy vertelden dat hij oom werd. Teddy was super blij en begon met zijn broer en schoonzus door de kamer te springen. Daarna was Serena moe en ging even op bed liggen slapen zodat ze goed wakker zou zijn als Margaret Fullerton zou komen.
Toen Margaret het penthouse binnen kwam zat ze nog steeds te denken hoe ze Serena weg kon werken. Wat moest ze nou met zo’n Italiaans hoertje in de familie. Toen vroeg ze aan de butler of haar zoon Teddy er was. Hij zei ja en dat Brad er ook was. ‘Gelukkig’ dacht Margaret: ‘Brad heeft dat Italiaanse hoertje thuis gelaten’.
‘O ja mevrouw, mevrouw Brad Fullerton is er ook’ zei de bediende. Margaret was kwaad dat hij haar dus toch had meegenomen. Kwaad liep Margaret naar de kamer van Teddy. Ze klopte op de deur en Teddy liet haar binnen komen. Toen zag ze haar. Het kleine blonde meisje. Toen Serena haar hand uit stak om kennis te maken, keek Margaret haar met een rare blik aan. Verder gunde ze haar geen blik waardig. Ze nodigde Brad uit voor het diner van vanavond. Toen ze weg was keek hij Serena aan. ‘Sorry liefste dat ze zo koud tegen je deed’ zei Brad.
Die avond tijdens het diner waren Brad en Serena zo ver uit elkaar gezet dat ze elkaar niet konden zien. Serena verveelde zich en was moe dus zocht ze Brad en gingen ze naar huis. Die ochtend moest Brad weg kleding uitzoeken voor de bruiloft. Toen nodigde Margaret Serena uit om even met haar te komen praten.
Toen ze daar zat begon Margaret er meteen over hoeveel Serena wilde hebben van het familie fortuin. Serena zei dat ze helemaal niks wou. Ze hield van Brad en wou bij hem blijven. Toen ze zelfs zei dat ze een miljoen zou geven als ze wegging werd Serena kwaad. ‘Moet u nou eens heel goed luisteren! Ik houd van Brad en daarom ben ik met hem getrouwd en draag ik zijn kind!’ en met die woorden liep Serena de kamer uit. ‘dus er is ook een kind in het spel, daar valt wel iets aan te regelen.’ Dacht Margaret. De dag voor de bruiloft kwam Margaret nog een keer langs bij Serena. Ze zei teken dit als bewijs voor je liefde voor Brad. Er stond in dat ze geen geld voor het kind zou op eisen als Brad iets overkwam. Ze tekende het en ze wou het zo snel mogelijk vergeten.
Die avond vroeg Teddy wat er aan de hand was. Serena gedroeg zich zo raar. Toen kwam het hele verhaal eruit. Hoe Margaret haar wou omkopen, etc. Na de bruiloft de volgende dag vertelde Teddy dit allemaal aan Brad en Brad was zo ongelofelijk kwaad dat zijn moeder dit geflikt had dat hij haar helemaal verrot schold en daarna samen met Serena vertrok.
Eenmaal in San Francisco ging alles goed. Serena richtte het huis smaakvol in en ze was druk bezig met de babykamer. Ze was nu 8 maanden zwanger en Teddy zou deze maand bij hun komen logeren tot hij weer naar school moest. Op een dag dat Brad naar zijn werk was, was Serena druk bezig in de kinderkamer toen plotseling haar water brak. Ze wist dat het nog wel uren kon duren tot het kind kwam dus ze besloot het eerst nog even schoon te maken en daarna pas Teddy in te lichten die de kamer hiernaast zat. Alleen toen ze bukte werd ze overspoeld door de pijn van een wee. Serena viel op de grond van de pijn en toen dat nog een keer gebeurde besloot ze Teddy te roepen.
Toen Teddy binnen kwam en Serena zo zag wist ie gelijk dat de baby niet over 6 uur zou komen maar nu! In dit soort situaties was hij blij dat hij dokter in opleiding was en hij belde een ambulance en de dokter. De dokter kon op dat moment niet komen dus hij hielp Teddy door de telefoon het te doen.
Na 30 minuten was het kind eruit en Teddy was trots op zich zelf. Hij had Serena geholpen een prachtige dochter op de wereld te zetten. Toen ze daar met de baby in haar armen zat kwam de ambulance. Ze brachten haar naar het ziekenhuis en Teddy bleef thuis achter.
Toen Brad die avond thuis kwam vroeg hij waar Serena was. ‘Serena is hier niet’ zei Teddy: ‘Ze is in het ziekenhuis met die prachtige dochter van jou!’ Brad glunderde helemaal toen hij hoorde dat hij een dochter had. Hij reed samen met Teddy naar het ziekenhuis waar hij een gelukkige Serena aantrof. ‘Hoe gaan we haar noemen’ vroeg Brad. ‘Ik zat te denken aan Vanessa Theodora’ zei Serena terwijl ze knipoogde tegen Teddy.
Op de 3e verjaardag van Vanessa kreeg ze een fiets en kondigde Brad aan dan hij morgen voor 2 weken naar Vietnam zou vertrekken en Serena kondigde aan dat ze 3 maanden zwanger was. Vanessa was super blij met het idee van een nieuwe pop. Die avond kon Serena niet in slaap komen. Dat Vietnam reisje zat haar dwars. Die ochtend smeekte ze Brad om niet te gaan. Brad had Serena nog nooit zo gezien maar hij ging toch. Op het vliegveld gaf hij Vanessa nog een grote knuffel, omhelsde hij Teddy en zoende Serena. Serena vroeg hem nog 1 keer om niet te gaan maar Brad was koppig en stapte op het vliegtuig.
De volgende dag ging de telefoon. Teddy nam op omdat Serena bezig was met Vanessa. Toen hij hoorde wie het was begon zijn hart sneller te kloppen. Het was de baas van het leger. Hij vertelde dat Brad per ongeluk was neergeschoten door het leger en dat hij opslag dood was. Hij zou volgende week aankomen in Amerika en zou door het leger worden begraven. Toen Teddy dit allemaal had gehoord hing hij de telefoon op. Serena stond met tranen in haar ogen te kijken naar Teddy. ‘Er is iets gebeurt met Brad, hè?’ Vroeg Serena. Toen stond Teddy op en nam Serena in zijn armen. Toen kwam Vanessa de kamer binnen. Ze vroeg wat er was. Serena probeerde het uit te leggen, maar dat is moeilijk te begrijpen voor een 3 jaar oud kind.
Toen Brad werd begraven waren de ouders en broer van Brad er ook. Margaret gunde Serena geen blik waardig toen ze haar wou condoleren. Toen Serena en Teddy net thuis waren ging de bel. Het was iemand van het leger. ‘Mevr. Fullerton? Ik kom u zeggen dat omdat u man niet meer bij het leger zit en dit huis van het leger is, u het moet verlaten. Zoek zo snel mogelijk een nieuw onderkomen.’ Serena wist niet wat ze hoorde, ze had net haar man verloren en hij zegt dat ze weg moet gaan. ‘Okay ik begrijp het’ zei Serena. Op dat moment kreeg Serena krampen in haar buik en Teddy wist wat er aan de hand was. Ze was 5 maanden zwanger, dus dit ging niet de goede kant op. 5 uur later werd haar zoon dood geboren in het ziekenhuis.
Een week daarna verhuisden ze naar een klein flatje dat net groot genoeg was voor hun drieën. Omdat Teddy met zijn laatste jaar school bezig was, moest Serena een baantje zoeken om zichzelf, Teddy en Vanessa te kunnen onderhouden. Ze komt te werken als modelletje in een warenhuis. Op een dag kwamen Vanessa en Teddy haar opzoeken. ‘Wow, wat is je moeder mooi in die jurk. Net een sprookjesprinses’: zei Teddy. Vanessa moest lachen en rende naar haar moeder toe. Toen Teddy naar haar toe liep zei hij dat hij haar vanavond wat belangrijks moest vragen / zeggen. Die avond zei Teddy dat hij ook naar Vietnam wilden voor het leger. Ik wil zien waar mijn broer is gestorven. ‘Teddy, dat moet je niet doen. Ik ben Brad al verloren en ik wil jou ook niet kwijt’ zei Serena. Dat gebeurt ook niet daarom vraag ik je dit: ‘wil je met me trouwen?’ ‘Teddy dat kan ik niet, ik ben een jaar geleden mijn man verloren en ik voel niet op die manier liefde voor je, al zou ik dat heel graag willen.’ Teddy keek teleur gesteld en zei dat ze de tijd had om na te denken totdat de oorlog voorbij was. 3 jaar later las ze in de krant dat Amerika de oorlog had gewonnen en dat de soldaten naar huis zouden komen. Serena en Vanessa stonden op het vliegveld te wachten op Teddy. Daar kwam hij uit de poort, alleen toen Serena hem zag wist ze dat ze niets meer voelde dan vriendschap. Dat vertelde ze hem dan ook die avond. Teddy zou morgen vertrekken naar New York om daar zijn dokterspraktijk te openen. Een jaar later vroeg Teddy of Serena misschien ook in New York wou komen werken. Ze zochten nog modellen op het modellen bureau Kerr. Teddy stuurde een paar foto’s van Serena naar hen en ze waren laaiend enthousiast over haar.
Serena verhuisde met Vanessa naar New York, ze gingen in een klein flatje wonen, en maakte een afspraak bij het modellenbureau. Ze wouden alles van haar weten en ze zouden een grote ster van haar maken. Haar eerste opdrachten werden verpest door iemand genaamd Margaret Fullerton. Ze zei tegen hun dat Serena haar zoon had vermoord en dat ze een klein Italiaans hoertje was. Toen Serena ook dit verhaal had verteld aan Dorothea werd Dorothea kwaad. Ze ging naar Margaret toe en zei tegen haar dat als ze nog eens zoiets deed ze dan een rechtszaak aan haar broek had hangen.
Margaret probeerde de weken daarna nog wel wat maar het schond Serena bijna niet meer. Serena had eenvoudig gezegd te veel succes. In de zomervakantie zat Teddy in het buitenland en Vanessa was naar schoolkamp. Serena wou vrij nemen zodat ze even rust had. Dorothea cancelde zo veel mogelijk opdrachten maar onder een paar kon ze niet uit. De volgende dag ging Serena naar haar laatste opdracht. Dat was bij Mr. Arbus. Toen ze daar kwam ging ze gelijk ook weer weg want Mr. Arbus nam haar mee uit eten. Hij wou zijn modellen altijd eerst beter leren kennen. Die avond gingen ze met zijn tweeën uit varen en gezellig nog wat drinken. De volgende dag begonnen ze met de fotoshots. Tijdens de fotoshots zat ze te denken waarom Dorothea had gezegd dat ze voorzichtig moest zijn. Hij had iets speciaals over zich en die lach van hem was onweerstaanbaar. ‘Maar hij is wel heel anders dan Brad. Hoe kan ik nou op een heel ander type vallen?’ Dacht Serena bij zichzelf.
De hele week brachten zij en Vasili samen door. Aan het eind van de week zouden Vanessa en Teddy terug komen en Vasili zou terug naar Londen gaan. Voordat Vasili vertrok vroeg hij Serena ten huwelijk. ‘Ik weet niet wat me de afgelopen week is overkomen, maar het voelt goed.’ Zei hij. Serena zei spontaan ja op zijn vraag, maar toen hij weg was zat ze der nog over te piekeren. ‘Heb ik hier wel goed aan gedaan? Ik ken hem amper en Vanessa heeft hem nog nooit gezien. En wat zat Teddy wel niet van me denken!’ Toen Vasili belde vanuit Londen wist ze weer hoeveel zij van hem hield en haar twijfels verdwenen. Een maand later stond er in de krant dat Serena en Vasili samen waren gespot en Teddy vroeg wat dit was. Toen vertelde ze hem dat ze ging trouwen en zou verhuizen naar Londen. Een paar weken later nam ze afscheid van het modellenbureau, New York, haar huis en van Teddy. ‘Serena weet je zeker dat je dit wilt? Ik vertrouw die Vasili niet.’ Zei Teddy. Maar Serena deed alsof ze hem niet hoorde, ze nam afscheid en stapte in het vliegtuig.
Eenmaal in Londen aangekomen kwam Vasili naar haar toe. Hij had een grote beer meegebracht voor Vanessa. Een week daarna trouwde Serena en Vasili en gingen op huwelijksreis terwijl Vanessa achter bleef bij het kindermeisje. Serena zat onderuit gezakt in het vliegtuig en keek hoe Vasili nog klaarwakker in het vliegtuig zat. Ze vroeg hoe hij nog zo wakker kon zijn als hij nog minder slaap had gehad dan zij zelf. Toen pakte hij iets uit zijn jaszak. Het waren pilletjes. ‘Ik gebruik oppeppilletjes zodat ik het langer vol hou. Het is niet gevaarlijk hoor.’ De hele week op de Bahamas was heerlijk. Ze hadden een privé strand en ze konden lekker relaxen. Toen ze terug kwamen hadden ze besloten nog een weekje Athene eraan te plakken. ‘Maar dat kunnen we niet doen Vanessa moet weer naar school.’ Zei Serena. ‘Dan schrijven we toch een briefje dat ze ziek is?’ Zei Vasili.
Ze vertrokken naar Athene waar ze op bezoek gingen bij de broer van Vasili, Andreas. In die week werd Vanessa een beetje verliefd op Andreas omdat hij zo aardig tegen haar deed en dat terwijl ze nog maar 7 was. Serena vroeg aan Andreas of hij van de oppeppillen wist. Hij zij ja en dat Vasili wel zwaarder spul heeft gebruikt maar nu daarvan af was. Toen ze thuis kwamen begon Vasili raar te doen. Hij kwam laat thuis en was chagrijnig ’S ochtend. Serena sliep meestal al als hij thuis kwam. Deze avond bleef ze wakker. Toen Vasili thuis kwam wist ze niet wat ze zag. Z’n kleding was helemaal gescheurd en hij liep wankelend de trap op naar boven. Eerst dacht ze dat hij teveel gedronken had maar daarna werd het haar duidelijk dat hij aan de drugs was. Hij duwde haar opzij en ging naar zijn bed. De volgende dag vroeg ze hem ernaar maar ze kreeg een heel vaag antwoord.
Die avond ging Vasili niet weg maar ging gelijk slapen. Toen Serena ’s avonds wakker werd van een geluid ging ze kijken wat het was. Ze deed de badkamer deur open en zag Vasili zitten omringt door injectie naalden. Hij keek kwaad en ze rende naar haar kamer. Hij volgde haar en Serena begon tegen hem te schreeuwen. ‘Ben je zo je 2e vrouw verloren? Hebben jullie elkaar net zo lang volgespoten totdat een van jullie twee doodging!’ ‘Ja dat is zo inderdaad gegaan ja’ hij schaamde zich voor zijn acties en verontschuldigde zich tegen over Serena. Een week ging het goed en Serena kwam erachter dat ze zwanger was. Ze wilde Vasili het niet vertellen omdat ze niet zeker wist of ze het wel wou houden. Toen kwam Vasili weer onder de drugs thuis en hij begon Serena te slaan. Toen Vanessa haar moeder wou beschermen kreeg zij ook een knal. Toen riep Serena: ‘denk maar niet dat ik jouw kind blijf dragen, ik ga een abortus laten plegen.’ Met die woorden werd Vasili wakker uit zijn roes en smeekte Serena zijn kind niet te vermoorden. Hij zou gaan afkicken zodat ze een gelukkig leven konden lijden. Ze lichte Andreas en Teddy in dat ze zwanger was en dat Vasili zou gaan afkicken van de drugs. Andreas zei: ‘als de weeën beginnen moet je me wel bellen. Dan kom ik eraan okay?’ En Teddy zei: ‘ik zei toch dat die vent niet deugde. Vertel het me als hij je weer iets doet en kom dan terug naar New York. 6 maanden ging het goed en Serena was 8 maanden zwanger. Maar toen begin het opnieuw. Hij duwde Serena zelfs eens van de trap af. Serena vreesde voor het leven van haarzelf, Vanessa en haar ongeboren kind. Ze wou terug naar New York maar omdat ze hoogzwanger was mocht ze niet vliegen. Het ging zo door tot op de avond dat haar vliezen braken. Vasili was nergens te bekennen en Serena belde een taxi. Ze moest opschieten want voor hetzelfde geld gebeurt hetzelfde als toen bij Vanessa gebeurde. Toen de taxi er was, wou het kind er al uit. In het ziekenhuis kwamen ze erachter dat de baby in stuit ligging lag en dat het nog lang kon gaan duren. Ze probeerden de baby te draaien maar dat lukte niet. Serena en de baby lagen ondertussen in kritieke toestand en Serena smeekte Vanessa om oom Teddy te bellen. Vanessa probeerde het zo goed mogelijk uit te leggen en Teddy belde naar het ziekenhuis. Die zeiden dat er niks aan de hand was en dat de baby er zo wel uit zou komen. Toen besefte Teddy dat er geen tijd te verliezen was. Als ze daar niks deden zouden Serena en de Baby doodgaan. Hij pakte het eerst volgende vliegtuig naar Londen en reed als een gek naar het ziekenhuis. Het was nu al 10 uur later en Serena was bijna dood. Ze kon amper ademhalen en leed grote pijn. Teddy rende naar de operatie kamer om een operatie voor te berijden. Serena werd gebracht en een uur later had hij de dochter van Vasili en Serena in zijn armen. Serena en de baby waren mar net aan de dood ontsnapt. Een dag na de bevalling liep Serena door de gang om wat beweging te krijgen en om naar haar baby te kijken. Daar zag ze Vasili staan. Hij stond naar zijn dochter te staren. ‘Vasili, ik wil je laten weten dat ik, Vanessa en de baby vertrekken zo gauw als dat kan.’ ‘Maar je moet me nog een kans geven! Ik ben bijna clean en nu de baby er is zal ik veranderen.’ Zei Vasili. Serena gaf hem nog een kans en toen liep Serena terug naar haar kamer. De baby werd binnen gebracht en Serena hield haar in haar armen. Toen kwam Andreas binnen en vroeg hoe Vasili en zij haar gingen noemen. ‘Ik zit te denken aan de naam Charlotte Andrea.’ Zei Serena. Andreas was blij dat ze zijn naam meekreeg. Thuis ging alles ook weer goed tot een maand na de bevalling. Vasili kwam weer onder de drugs thuis en Serena pakte haar koffers. Ze stapte samen met Vanessa en Charlotte op het vliegtuig naar New York. Eenmaal in New York kreeg ze een nieuwe flat en ze kreeg haar baan terug bij het modellenbureau. Vasili belde wel steeds naar het modellenbureau om Serena te spreken of om haar adres te krijgen. Niemand gaf iets door over Serena. Op een dag belde hij weer en toen nam de nieuwe receptionist op. Zij gaf hem het adres en de volgende dag stond hij bij Serena op de stoep. Serena wou hem niet binnen laten, maar hij duwde zo hard dat hij toch binnen kwam. Serena nam hem mee naar haar slaapkamer want Vanessa zat met Charlotte te spelen in de woonkamer. Vanessa hoorde haar moeder schreeuwen en hoorde toen opeens niks meer. Ze rende me Charlotte in haar armen naar de slaapkamer en zag daar haar moeder op de grond liggen. Vasili had zijn handen om haar nek geklemd. ‘Ik heb je moeder vermoord’ Zei Vasili met tranen in zijn ogen. Vasili werd in een gekkenhuis in Griekenland gestopt en er kwam een rechtszaak over de twee kinderen. Naar wie moeten ze toe? Op het einde word Charlotte aan Andreas gegeven en Vanessa aan Greg en Pattie. Teddy kwam niet in aanmerking omdat hij alleenstaand was. De rechtszaak werd na 2 maanden hervat omdat Vanessa het niet leuk vond en Teddy werd de voogd van Vanessa. 16 jaar later is Vanessa 23 jaar en heeft nog nooit een vriendje gehad. Teddy denkt dat het door haar traumatische jeugd komt. Hij besluit een psychiater te zoeken voor Vanessa. Vanessa gaat er een paar keer heen en de psychiater, Melinda, zegt dat het zelf moet ontdekken wat er met der zusje, moeder, vader en stiefvader is gebeurd. Een paar maanden later gaat Vanessa niet meer naar psychiater omdat het toch niks helpt maar Teddy komt er nog wel vaak. Hij vindt Melinda erg leuk en vraagt haar keer op keer uit eten met hem te gaan. Als Vanessa op een ochtend de krant leest ziet ze een foto van Vasili in de krant staan en ze denkt dat ze hem kent. Er staat in dat hij is overleden en er staan dingen over zijn geschiedenis bij. Gelukkig staat haar moeders naar er niet tussen. Na een tijdje vraagt Teddy Melinda ten huwelijk ze zegt ja en ze gaan trouwen een maand later is ze in verwachting. Als ze bevalt van de baby , ze noemen hem Brad, gaat Vanessa ineens heel raar doen. Hetzelfde als toen met Charlotte. Ze kan zich alles weer herinneren door de baby. Ze wil op reis naar Venetië, Rome en Athene om de geschiedenis van haar familie te leren kennen. Ze wil zo snel mogelijk vertrekken. In Venetië gaat ze langs het huis van haar overgrootmoeder en ze gaat langs het Palazzo in Rome. Als ze naar Athene gaat wil ze Andreas spreken. Ze zoekt zijn nummer op in het telefoonboek. Als zij hem belt wil ze een afspraak maken voor een ontmoeting. Tijdens de ontmoeting vraagt Vanessa of hij Charlotte wel eens iets over haar verteld had. Hij zegt ja natuurlijk heb ik dat! Je bent haar zuster. Als Vanessa vraagt of ze Charlotte kan spreken zegt hij dat Charlotte voor 2 weken weg is met een zeilschip. Na een tijdje wordt Vanessa verliefd op Andreas en hij ook op haar. Als Charlotte thuis komt na 2 weken vliegt ze Vanessa in de armen. Vanessa zegt gelijk dat ze heel veel op Serena lijkt maar dan met zwart haar. Als ze samen aan het praten zijn verteld Charlotte dat Andreas kanker heeft en niet lang meer te leven heeft. Als ze dit aan Andreas vraagt bekent hij. Ik wou het je niet laten weten. Ik wil niet dat je je zorgen maakt over mij. Hij stuurt Charlotte met Vanessa mee naar de VS omdat hij niet lang meer te leven heeft. Als ze aankomen worden ze warm onthaalt door Teddy en zijn vrouw en baby Brad.
Teddy schrikt echter als hij Charlotte ziet omdat hij hartstikke verliefd was op Serena. Daarna lopen ze naar de uitgang van het vliegveld.
9. Eigen mening:
- Gevoelig: het is een heel mooi boek en als je het leest moet je soms wel een traantje wegpinken.
- Spannend: het is spannend hoe Serena zich elke keer uit situaties redt.
- Goed geschreven: je moet het boek gewoon lezen. Als je begint te lezen dan kan je niet stoppen.
- Verrassend: het is verrassend hoe Serena zich overal uit redt.
10. Actualisering:
Zie laatste bladzijde verslag.
B. Belevingsopdrachten:
2. Verplaatsing in persoon:
- Eigenschappen wel: ik zou haar figuurtje wel willen hebben en haar achternaam.
- Eigenschappen niet: ik zou haar leven niet willen hebben. Alle tegenslagen, etc. hoeven van mij niet.
3. Einde van het boek:
Ik had liever gewild dat Serena was blijven leven en dat Teddy met Serena was getrouwd. Ik kan de laatste bladzijde niet afmaken zoals ik wil want Serena sterft al 121 bladzijdes daarvoor.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen