Boekverslag : Intercontinental Ballistic Missile - De Cubacrisis Ingezonden Door: Jens Categorie:
De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 1097 woorden.

De cubacrisis



Na de mislukte invasie van de Varkensbaai was de Amerikaanse president Kennedy doodsbang om op het wereldtheater van de politiek een zwakke indruk te maken. Hij weet dan ook de defensie-uitgaven snel op te voeren, waarbij de ICBM's (Intercontinental Ballistic Missile) een voorname rol kregen toebedeeld. In de ogen van Kennedy zouden de VS een "first-strike capability" moeten hebben. Vandaar de wapenwedloop op het terrein van raketten.

Een van de meest gevaarlijke episoden in deze wedloop en van de gehele Koude Oorlog was de Cubacrisis, die zich in 1962 ontwikkelde. Chroesjtsjow zag dat de achterstand van de SU op het gebied van ICBM steeds groter werd. Immers, de SU kon slechts beschikken over middellange-afstandsraketten. Om de achterstand kleiner te maken was het niet nodig ook ICBM's te produceren. Eenvoudiger was het de raketten dichterbij te plaatsen. Cuba werd hiertoe uitgekozen als de voor de hand liggende plek.



Een overzicht van de gebeurtenissen tijdens de Cuba Crisis.



16 oktober 1962

De CIA laat president Kennedy luchtfoto’s zien, waarop kenners kunnen zien dat er kernrakettenbases op Cuba worden aangelegd. Deze kernraketten kunnen ongeveer 2500 kilometer bereiken. President Kennedy laat meteen in het geheim het Uitvoerend Comité van de Nationale Veiligheidsraad bij elkaar komen. Het Uitvoerend Comité mag alleen advies geven, de president moet alleen beslissen.







17 tot en met 20 oktober 1962

De spanningen in het Witte Huis worden steeds groter. President Kennedy besluit de ontdekking van de bases geheim te houden. Hij laat het aantal spionagevluchten boven Cuba opvoeren. Ondertussen vergadert het Uitvoerend Comité waarbij vier mogelijkheden werden bekeken om de raketten te vernietigen. Namelijk:

1. Een luchtaanval.

2. Invasie van Cuba, waarvan de rechts een voorstander van was.

3. Diplomatiek offensief; via de VN of directe onderhandelingen met de Sovjet-Unie.

4. Een blokkade om Cuba (dat werd in de vergaderingen een ‘quarantaine’ genoemd).

Er werd geen besluit genomen hoe de Verenigde Staten zou gaan optreden.

In de Sovjet-Unie wordt de achterdocht van de Verenigde Staten opgemerkt.. Omdat de Verenigde Staten aan het onderzoeken is hoe zij het beste de raketten kunnen laten verwijderen, wordt het tempo van de aanleg van de raketbases verhoogd. Er worden al raketten afgeleverd en nieuwe zijn al onderweg.

De spanningen tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten worden met de dag groter.



21 oktober 1962

President Kennedy besluit om een blokkade om Cuba te leggen. De blokkade wordt een ‘quarantaine’ genoemd, omdat een blokkade als een daad van oorlog wordt genoemd. President Kennedy wilt koste wat het kost een oorlog met Cuba en de Sovjet-Unie voorkomen. Hieronder zie je een plaatje van de blokkade.





22 oktober 1962

Pentagon begint met de voorbereidingen voor een aanval op Cuba en eventueel de Sovjet-Unie. De verenigde Staten licht de NAVO-bondgenoten in en alle landen beloven de Verenigde Staten te steunen. Daarna worden de belangrijkste leden van het Congres (de Amerikaanse volksvertegenwoordiging) door president op de hoogte gesteld. Veel leden van het Congres vinden de maatregelen niet ver genoeg gaan en willen militaire acties. President Kennedy blijft ondanks alle adviezen van het Congres bij zijn besluit. De ambassadeur van de Sovjet-Unie wordt op de hoogte gesteld, waardoor president Kennedy zeker weet dat het besluit snel in Moskou bekend zal zijn.

’s Avonds houdt president Kennedy een toespraak die live wordt uitgezonden door alle Amerikaanse radio- en televisiestations. De toon van de toespraak is hard. Hij eist een onmiddellijke terugtrekking van alle raketten en kondigt een ‘quarantaine’ aan tegen alle vervoer van wapens naar Cuba. Ook kondigt hij aan dat de Verenigde Staten iedere vanaf Cuba gelanceerde raket zal vergelden met een aanval op de Sovjet-Unie.



23 oktober 1962

Luchtfoto’s laten zien dat de Russische soldaten begonnen zijn om de bases te camoufleren. President Kennedy stuurt een brief naar Chroesjtsjov met de volgende boodschap: Chroesjtsjov moet de blokkade als wettig beschouwen en president Kennedy vraagt hem om de zaken niet op de spits te drijven. Zo om een oorlog tussen de beide landen te voorkomen.

De eerste reactie van Chroestsjow was oorlogszuchtig. Hij vond de blokkade een teken van puur banditisme en hij beschuldigde de VS ervan de wereld in een atoomoorlog te storten.



25 oktober 1962

President Kennedy schrijft weer een brief aan Chroesjtsjov, waarin hij Chroesjtsjov beschuldigt van misleiden. Chroesjtsjov had namelijk eerder gezegd dat er op Cuba alleen maar verdedigingswapens werden geplaatst, maar nu was duidelijk geworden dat het raketten waren in plaats van verdedigingswapens.

De secretaris-generaal van de VN roept beide landen op om deze situatie zo goed mogelijk op te lossen. De Verenigde Staten moet de blokkade opheffen en de Sovjet-Unie moet de wapenleveranties aan Cuba stop zetten. De reactie van president Kennedy is dat hij niet eerder de blokkade zal opheffen, voordat de Russische raketten uit Cuba zijn weggehaald.



26 oktober 1962

President laat het Pentagon voorbereidingen treffen voor een zo spoedig mogelijke aanval op Cuba. Om 6 uur ’s avonds ontvangt president Kennedy een brief van Chroesjtsjov waarin hij uitlegt wat de verschrikkingen zijn van een atoomoorlog.

Verder zegt Chroesjtsjov dat de raketten op Cuba alleen maar zijn voor de verdediging van Cuba. Maar hij is wel bereid om de raketten terug te halen, als de Verenigde Staten de blokkade opheft en belooft om Cuba nooit aan te vallen. Het Uitvoerend Comité besluit de brief pas de volgende morgen te zullen beantwoorden.



27 oktober 1962

Het Uitvoerend Comité ontvangt een nieuwe brief van Chroesjtsjov. De brief lijkt veel op de brief van de vorige avond, maar hij stelt een nieuwe eis aan de Verenigde Staten. De Verenigde Staten moet zijn raketten uit Turkije weghalen, zodat de Sovjet-Unie zich minder bedreigd voelt.

Een schokkend bericht komt binnen: een Amerikaanse verkenningsvliegtuig is boven Cuba neergeschoten. Binnen het Uitvoerend Comité zijn er mensen die van mening zijn dat president Kennedy afwijzend moet reageren op de nieuwe eis. Dat vindt Kennedy ook, maar hij is bang dat de hele wereld in een atoomoorlog wordt gestort voor een aantal verouderde raketten in Turkije.

Dan komt Robert Kennedy op een origineel idee om betreft de eis van de Russen om de raketten in Turkije te verwijderen. President Kennedy moet de eerste brief van Chroesjtsjov positief beantwoorden en net doen alsof de tweede niet is ontvangen. De president vindt dit een goed idee.



28 oktober 1962

Chroesjtsjov schrijft een brief naar Kennedy, waarin hij vertrouwen heeft dat de Verenigde Staten nooit Cuba zal aanvallen. Dit zoals Kennedy heeft beloofd in zijn brief van 27 oktober. Verder zegt Chroesjtsjov: ‘Daarom heeft de Sovjet-regering bevel gegeven de raketten, onder de toezicht van de VN, terug te halen. We vertrouwen erop dat het gezond verstand zal overwinnen en dat de vrede en veiligheid der volkeren verzekerd zal zijn.’

President besluit onmiddellijk te reageren en noemt Chroesjtsjovs boodschap ‘een belangrijke bijdrage tot de vrede’
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen