![]() |
Boekverslag : Kees Van Kooten - Koot Droomt Zich Af
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1042 woorden. |
Titel Koot droomt zich af Auteur Kees van Kooten Eerste Druk 1977 Titelverklaring De titel van het boek dat ik gelezen heb is:"Koot droomt zichaf." Het is geschreven door Kees van Kooten. De eerste druk als boek was in 1977. Het hele boek is al eens daarvoor verschenen inverschillende delen in de Haagse Post gedurende de jaren 1975- 1977. Het verhaal is een soort levensbeschrijving, althans deeltjes daaruit, er worden veel gebeurtenissen en anekdotes uit z'n levenbeschreven. Vaak op een satirische manier tegen de huidige maatschappij. Hij gaat over allerlei dingen (o.a. lichtknopjes) filosoferen. En daar schrijft hij dan een verhaaltje over. Hij droomt zichzelf eigenlijk steeds helemaal af. Daarom vind ik de titel ook goed gekozen. Over de schrijver Kees van Kooten is in 1941 geboren. Hij begon met het schrijven van reclame-teksten. Daarna speelde hij samen met Wim de Bie:'declich‚ mannetjes.' Hij kent, De Bie al sinds z'n HBS-tijd in Haarlem (1974). Na de 'clich mannetjes' vormden ze:'Het simplisties verbond' bij de VPRO waar ze het programma:'Van Kooten en de Bie', gingen maken en nu nog steeds maken. Dat programma wordt wel goed gewaardeerd omdat dit programma al verscheidene malen met de NIPKOV-schijf bekroond is. Zijn boeken zijn heel autobiografisch geschreven en hij verteld dan veel over z'n angsten en onhandigheden. De centrale vraag inzijn boeken is dan ook:"Ben je nog jezelf?" Waar hij dus zelf ookmoeite mee heeft. Hij heeft ook de neiging om zich 'groot te houden' ten opzichte van zijn omgeving. Van Kooten bezit het vermogen om mensen op een goede satirische manier neer te zetten (zwart maken). Andere titels van boeken die hij geschreven heeft zijn: - "De ergste treiter trends",uit 1976 - "Koot graaft zich autobio",uit 1979 - "40", uit 1982 en - "Modernismen", uit 1984,1986 Opbouw Het boek is opgebouwd uit 38 korte hoofdstukjes, die op zichzelf verhaaltjes zijn. Deze verhaaltjes hebben met elkaar weinig of niets te maken. Samenvatting Hier volgen een tweetal samenvattingen van twee verhalen: Hoofdstuk 18 : hier beschrijft van Kooten het 'gebeuren' rondhonden, hondepoep en hondebaasjes, omdat verschillende van zijnbeste vrienden ook honden zijn (blz.69). Allereerst de hondepoep.De overheid heeft al verschillende pogingen gedaan om de hondenhet op openbare weeceetjes te laten doen. Maar volgens van Kootenmoeten de baasjes zelf eens flink met hun neus door dehondestront gewreven worden totdat ze allemaal (de honden) in eenjuten of houten uitgaansbroek lopen. En hoe vaak zie je niet zo'ndikke vent met een hondje lopen waaraan je zo kan zien (de vent)dat hij voor zichzelf doodleuk een kwartier… tot een half uuruittrekt terwijl hij z'n hondje niet langer dan 10 secondengeeft. Zodat, terwijl de hond weer meegesleurd wordt, z'n poepnog half uit z'n achterste hangt. En als je dan in zo'n hoopÜv trapt dan is het volgens van Kooten ook je eigen schuld, wantalle honden draaien, tenminste als ze de tijd ervoor gekregenhebben op elke hoop zo'n grote punt dat hem altijd wel gezienmoet hebben. Zo'n punt waarmee de hond dan wil zeggen:"Opgepast,hier m'n poep!" Hoofdstuk 24, hierin gaat hij in op een peperklip, waarmee hijzich vele uren zoet mee kan houden! Ja, over een peperklip, geenpaperclip om dat hij ze van die pittige dingetjes vindt.Paperclip of papierbinders vindt hij namelijk te 'sokophouderig'klinken. Hij gebruikt die dingen ook alleen om ze te verbuigen,als hij niet meer weet waar hij z'n handen moet laten of als z'noren een grote beurt nodig hebben (rondbezemen door jegehoorgangen). Zo gaat hij in op zaken die in het dagelijks levenniet zo opvallen (Behalve dat van dat rondbezemen!). Zo geeft hijook bij vele stukjes tekst, illustraties, die dan wel nergens oplijken maar die toch wel leuk zijn (hij kan namelijk voor geenmeter tekenen, waar hij overigens ook voor waarschuwt in hetbegin van het boek). Hij geeft een heleboel stellingen waarmeehij het niet eens is (zie samenvatting). Met een heleboel van diemeningen ben ik het wel eens omdat. Zie stuk over poep hfdst 18Het is toch smerig dat honden overal waar ze maar willen, kunnenpoepen. Ik weet niet of van Kooten, de gebeurtenissen zelf ookheeft meegemaakt, ik denk dat hij zelf ook wel wat erbijverzonnen heeft. Tijd De tijden lopen een beetje door elkaar. In een aantal hoofdstukken is hij nog maar een kleine jongen (o.a. hfdst 35) enin andere hoofdstukken weer een volwassen vader (o.a. hfdst 30).Hij maakt dus gebruik van flashbacks maar je weet niet of hij deze flashbacks allemaal zelf inderdaad meegemaakt heeft. Ruimte De plaatsen van de gebeurtenissen zijn in bijna ieder hoofdstuk weer ergens anders, van een w.c.(hfdst 3) tot in een rijdende zwaan op straat (hfdst 13 : als kleine jongen). Personen We bezien alle verhalen door de ogen van Kees van Kooten zelf.De hoofdpersoon is hij dus zelf. De andere verhaal-figuren zijn o.a. : De Bie, z'n vrouw, Ben, z'n twee kinderen en z'n opa. -Wim de Bie, is de vriend van, van Kooten en ze kennen elkaar al sinds 1974 van de HBS in Haarlem. Ze zitten nu nog steeds samen in het simplisties verbond. -Opa, aan hem heeft van Kooten ook een hoofdstuk gewijd. -Ben, is een gewoon iemand die, van Kooten een paar keer toevallig is tegengekomen en waar hij een beetje tegen opkijkt. Hierover heeft hij ook een hoofdstuk geschreven (hfdst 8). Perspectief Je bekijkt de dingen door de ogen van Kees van Kooten en het perspektief ligt bij hem. Het is dus een subjektief-perspektief.Er is namelijk ook geen sprake van een alwetende verteller. Motieven Het is moeilijk om bepaalde motieven te vinden omdat ieder hoofdstuk weer anders is. Hij probeert dus z'n eigen visie te geven op bepaalde zaken en weet ze op zo'n manier te plaatsen inkombinatie met een leuke humor zodat ik als motief zou willen geven: Het nuchter bekijken van bepaalde zaken in de maatschappijomdat hij dat constant in dit boek doet. Thema En als thema iets van: Bekijk alle dingen eens iets anders enkijk dan of je nog wel jezelf bent. waarbij je niet te veel door hoeft te denken. Hij beschrijft de dingen zoals ze zijn of zoals hij denkt dat ze zijn. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |