Boekverslag : Wim Chielens - Het Meisje Van De Engelsman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 384 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 384 woorden.
Anneleen Goemaere 4 2LB
Lectuurfiche
*Titel: Het meisje van de Engelsman
*Auteur: Wim Chielens
*Uitgeverij: Standaard Uitgeverij
*Zou je het boek aanraden? Waarom (niet) ? Aan wie?
Ik zou het boek zeker aanraden aan Griet J. want dit boek gaat over het dorpje Reningelst en omstreken tijdens de Eerste Wereldoorlog en Griet is erg geïnteresseerd in alles uit het verleden. Het boek zit ook vol spanning en is op sommige momenten erg emotioneel,vooral als je weet dat het boek gebaseerd is op waargebeurde feiten.
*Bespreken van fragment
-Fragment: Ze rende de straat over en herkende meteen Ston. Hij was de gracht in gesukkeld met zijn houten been. HIJ molenwiekte met zijn wandelstok. Shirley boog zich over Ston,tot dicht bij zijn gezicht.
“Gaat het,Ston?” Zij ogen keken verwilderd,hij staarde haar aan alsof hij de duivel zag,of een spook. “Roza?Roza?” “Neen, het is Shirley. Wat is er gebeurd,Ston?”
Hij keek schichtig om zich heen. De angst groeide opnieuw in zijn ogen wanneer hij die fixeerde op een tafereel in de verte. “Roza,je moet hier weg.Ga weg,het is levensgevaarlijk.”
“Toe nu,Ston,reik me je hand zodat ik probeer je recht te trekken.”
Hij verkrampte,bleef verschrikt in de verte staren.
“Ga weg Roza, voor ze jou ook te grazen nemen.”
Shirley volgde zijn blik.Op een veld waren een groep soldaten aardappelen aan het rooien. Je kon zien hoe ze moeizaam hun laarzen uit de zuigende modder moesten sleuren om zich te verplaatsen. Met het grauwe oosten achter zich werden het haast onherkenbare wangestalten te midden van de doorweekte akkers waar hier en daar grote en kleine plassen op stonden, net als granaattrechters. Net als granaattrechters. Shirley herhaalde de gedachte in haar hoofd en ze keek ontzet naar Ston
“Het is niets,Ston. Het zijn maar mannen die helpen bij het aardappelen rooien.”
Hij trok Shirley nu bij haar schouder, zijn stem klonk bijna wanhopig.
Leg je achter me. Ga liggen en schuil achter mijn rug. Daar kan je niets overkomen, Roza, daar ben je veilig.” Shirley viel bijna languit in de grasberm doordat Ston zo aan haar jas trok.
-Bespreking: Dit fragment vind ik heel spannend en emotioneel, want Ston, een man die de eerste wereldoorlog meemaakte ziet al deze gruwelijke taferelen terug door z’n hoofd spelen.
Dit moet heel erg zij, vooral als je niet begrijpt wat er gebeurt.
Ook vond ik het spannend omdat ik wilde weten hoe Shirley zou reageren op deze gebeurtenissen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen