Boekverslag : - Het Hart Op Zak : Roman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 388 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 388 woorden.
De samenvatting
Alexandra, een 15-jarige jongedame, woont samen met haar moeder, Véronique, in Parijs. Alexandra heeft echter nooit de kans gehad haar vader te ontmoeten, ze kent hem totaal niet en weet niets over hem. (“Was ik een ongelukje?”) Desalniettemin probeert Alexandra een normaal leven te leiden.
Véronique weigert over Alexandra's vader te praten aangezien ze een prostituee is. Ze verlaat elke avond het huis en keert meestal pas de volgende ochtend terug.
Op een bepaalde ochtend komt Véronique zwaar toegetakeld naar huis. Het was Gerard Bellomet, haar pooier, die haar zo had verwond. Véronique wordt in allerijl naar het ziekenhuis gevoerd waar ze aan haar verwondingen overlijdt.
Alexandra, alleen op de wereld, wordt door de rechter verplicht bij haar tante in Bretagne te gaan wonen. Daar voelt Alexandra zich echter niet gewenst en ze vlucht dus stante pede terug naar Parijs. Tijdens haar vlucht wordt ze vergezeld door Corniaud, een puppy.
Eenmaal terug in Parijs, contacteert Alexandra Laurence Bonnard, de beste vriendin van Véronique. Laurence geeft Alexandra de toestemming enkele dagen bij haar te logeren. Het enige dat Alexandra nu nl. verlangt, is haar vader terugvinden en ze is ervan overtuigd dat dat in die paar dagen wel zal lukken. Om de nodige steun te vinden, brengt Alexandra af en toe eens een bezoekje aan Julien, een schoolkameraad. (Het is duidelijk dat in het begin van het verhaal Alexandra verliefd is op Julien, maar we komen niet te weten of Julien gevoelens koestert voor Alexandra.)
Uiteindelijk vindt Alexandra haar vader: Bogdan Grocniuk. Hij bevindt zich in de gevangenis…
Mijn mening
Mooi : Ik vond het bijzonder aangenaam om dit boek te lezen! Het verhaal was niet alleen origineel, maar ook spannend en tegelijkertijd ook zeer ontroerend (Alexandra verliest reeds op vijftienjarige leeftijd haar moeder en kent haar vader niet).
Aanvankelijk waren de personages heel obscuur: je had geen flauw idee wie wie was en zelfs bedenken over wat het boek zou handelen, was moeilijk. Maar eens je de personages ‘leert kennen’, valt alles op zijn pootjes.
Duidelijk : Het verloop van het verhaal is makkelijk te volgen, aangezien Christine Aventin een zeer makkelijk begrijpbare taal hanteert. De regelmatig voorkomende dialoogjes tussen de verschillende personages werken zeer rustgevend en zorgen voor een bepaalde sfeerschepping. Alles blijkt nl. te stroken met de realiteit.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen