Boekverslag : Yvonne Keuls - De Moeder Van David S.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 5136 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 5136 woorden.
A. Romananalyse
1. Volledige titelbeschrijving
Yvonne Keuls: De moeder van David S., geb. 3 juli 1959, Ambo, 1994(22e druk, eerste druk 1980)
2. Motto
Er staat geen motto in dit boek.
1. Genre
Het genre van dit boek is een psychologische roman. Dit is zo omdat Len de moeder van David in het begin heel moeilijk met het gedrag van haar zoon David heeft. Ze praat hierover met haar nicht Henriette. Henriette vraagt 'Wat voel je over David?'. Len zegt hierop 'Dat David mijn straf is, maar ook mijn kans. Mijn straf omdat ik niet in staat was met mijn eigen moeder om te gaan... en ergens diep in me natuurlijk ook dat bombardement. Ik ben in 1939 geboren misschien was ik in mijn vorige leven wel een fascist en David een slachtoffer van mij. Ik denk er vaak aan, we zijn niet voor niks bij elkaar gekomen. Misschien is dit eigenlijk wel mijn kans. Ik zeg wel straf, maar misschien bedoel ik wel mijn kans...' (citaat van blz. 13)
Ook is dit een psychologische roman omdat Len het er erg moeilijk mee heeft dat haar zoon verslaafd is. Ze moet David loslaten maar kan dit niet. Ze krijgt van veel mensen te horen dat ze David zijn gang moet laten gaan en hem niet altijd uit de problemen moet halen. Langzamerhand ziet ze in dat het soort helpen wat zij doet echt geen zin heeft: David wordt er niet beter van, alleen maar slechter.
Vooral uit het eerste stukje blijkt dat Len niet rationeel nadenkt. Ze is psychologisch een beetje in de war
Vanaf David's jeugd heeft Len een soort schuldgevoel over de manier hoe ze met hem is omgegaan. Dit komt omdat ze steeds terugkijkt naar een gebeurtenis toen hij een baby was. (Blz. 9) Ze hield hem enkele ogenblikken onder water omdat ze zijn gehuil niet meer aankon waardoor hij water binnenkreeg. Haar moeder hield hem op zijn kop, maar zij deed van schrik niets en dat verwijt ze zich nog steeds. Jaren later als David ernstig ziek is denkt ze dat dat komt doordat hij enkele seconden onder water is geweest. (blz. 24/25)
2. Samenvatting
David is de oudste zoon van Len en Simon. Hij blijkt na zijn geboorte een lastige baby te zijn en ook later blijft hij lastig. De relatie tussen Simon en Len is ook niet optimaal. Dit komt omdat ze niet bij elkaar passen en veel te jong getrouwd zijn. Dit initiatief komt vooral vanuit Len omdat zij thuis bij haar moeder een hoop liefde tekort is gekomen waardoor ze de liefde ergens anders is gaan zoeken.
Als David een puber wordt, komt hij in een groep terecht waar ze veel wierook branden en Frank Zappa muziek draaien, in die groep zit ook Bernard (Bennie) waar hij veel mee om gaat. Door Bennie komt David ook in het drugswereldje terecht, waar hij zich thuis voelt en veel 'vrienden' maakt, hierdoor raakt hij verslaafd aan de drugs.
Simon en Len zijn nog nooit in aanraking gekomen met drugs en merken in het begin dus niet dat David verslaafd geraakt is. Dan komen Gerrie en Tom, de ouders van Bennie op bezoek en vertellen dat David verslaafd is. Len en Simon vermoeden wel iets maar wisten niets zeker. Dan vertelt Tom aan hen zijn verhaal en hoe hij en Gerrie met de drugsverslaving van Bennie omgegaan zijn.
David probeert steeds meer en raakt steeds meer in het drugswereldje verzeilt. Iedere helpen Len en Simon hem uit de problemen en belooft hij zijn ouders om te stoppen met de drugs. Het helpt allemaal niets. Hij gaat van de ene inrichting naar de andere, wordt door Len weer in het gezin opgenomen en er dan weer uit geschopt door Simon doordat hij door zijn schuldgevoel tegenover zijn ouders steeds weer aan de drugs gaat en ook steeds zwaardere drugs gaat gebruiken. Dan roepen ze de hulp van Kees een psychiater in, die hem wel helpt maar Simon en vooral Len niet, omdat hij vindt dat deze David los moeten laten.
Om de drugs te kunnen betalen gaatDavid stelen van anderen, van zijn ouders en chanteert hij zijn Oma, de moeder van Len. Simon en vooral Len trappen elke keer in de beloftes van David, proberen hem elke keer op alle mogelijkheden te helpen alhoewel ze geleerd hebben om hem los te laten. Voor Len is het het moeilijkst en gaat daarom steeds elke keer naar David toe, waardoor ze in een cirkel blijft ronddraaien. Doordat Len steeds veel meer aandacht geven aan David, voelen de andere kinderen zich achtergesteld en op een gegeven moment wil Juliëtje zelfs bij haar vriendin gaan wonen. Simon leert steeds meer met David leven en laat hem vaker als Len zijn eigen boontjes doppen en schenkt zijn aandacht aan de rest van het gezin.
Op een gegeven moment gaan Len's ogen open en gaat ze weer naar haar nicht Henriëtte. Zij neemt Len mee naar Amerika waar een groep voor ouders van drugsverslaafden is op gericht. Ze leert heel veel van de groep, ook al worden er iedere keer dezelfde verhalen verteld. Door middel van brieven helpt ze Simon de tijd die hij alleen thuis is met David en het gezin door te komen.
Door haar brieven weet ze ook Simon enthousiast om, als ze weer thuis is, ook zo'n groep op te richten die haar in Amerika zo geholpen hebben. Dit doen ze samen met Gerrie en Tom en het wordt een gezellige groep van ouders die elkaar steunen en elkaar leren hoe ze met hun verslaafde zoon of dochter om moeten gaan. Totdat Bennie, de zoon van Gerrie en Tom ineens overlijdt doordat hij van een flat springt en de groep valt uit elkaar. Na een eerste keer proberen krijgt Gerrie na lange tijd de groep toch maar weer bij elkaar omdat ze merkte hoeveel steun ze aan elkaar hadden en omdat dit zo goed hielp.
Met David gaat het in al deze tijd niet beter. Hij blijft stelen en chanteert zijn oma, omdat hij van Len en Simon geen geld meer krijgt. Dan ontmoet David Marleen, zij is ook verslaafd geweest, maar is afgekickt. Ze besluit om David te gaan helpen, net als Len David losgelaten heeft. Het lukt Marleen niet maar ze durft niet alleen te zijn en blijft dus bij David en ze raakt zwanger van hem. Om haarzelf en het kind te beschermen, gaat ze weg bij David. David komt weer naar huis toe, en zegt dat hij ziek is , Len vertelt hem dat ze best voor David wil zorgen, zolang hij ziek is, maar dat ze hem niet meer in huis wil hebben en geen verwachtingen meer van hem heeft en dat ze hoopt een andere relatie met David op te bouwen net zoals één van de vrouwen van de groep. Maar als ze in bed ligt te wachten tot dat David thuis kwam, nadat hij nog even weg was gegaan, en hij er tegen de ochtend nog niet was, begreep ze dat hij weer weg was gegaan om een shot te nemen.
5. Hoofdpersonen
De belangrijkste personen in het boek zijn Len en David.
Len is de moeder van David. Zij is een hoofdpersoon in het boek, want je kunt je identificeren met haar, je volgt het verhaal door haar ogen. Len heeft een probleem, de verslaving van haar zoon. Ze kan niet accepteren dat ze David los moet laten, want ze moet leren zichzelf te zijn en niet de moeder van David S.. Len is een karakter, omdat ze in het verhaal verandert; ze leert David los te laten en haar eigen leven te leiden. Je leert ook verschillende karaktereigenschappen van haar kennen, zo houdt ze bijvoorbeeld van tekenen en is ze erg zorgzaam voor iemand die problemen heeft. Ze is niet alleen zorgzaam voor David, wat het los laten bemoeilijkt, maar ook voor Marleen, die weg wil uit het leven van David. Ook is ze een beetje gek in haar hoofd. Dit vind ik omdat ze in het begin zegt dat David haar straf is. En omdat ze heel erg aan David hangt en niet aan de rest van het gezin denkt. Dit komt doordat ze zelf ook door haar moeder vergeten is toen haar broer een auto ongeluk gehad heeft.
David is drugsverslaafd, hij is de zoon van Len en Simon. David is een hoofdpersoon, omdat het verhaal om zijn drugsverslaving draait. Ook wordt er veel over David vertelt, omdat zijn moeder hem niet kan loslaten en vaak met hem bezig is. Je weet iedere keer precies waar David mee bezig is. Hij is ook een karakter, want je weet heel vaak hoe hij zich voelt. Ook merk je hoe hij veranderd in het boek maar toch altijd hetzelfde is gebleven, een probleemkind. Hij veranderd iedere keer door de drugs. Lui, agressief het zijn veel karaktertrekken die eigenlijk niet bij hem passen.
De andere belangrijke personen in het boek beschrijf ik hieronder.
Simon is de vader van David en de echtgenoot van Len. Hij is niet echt een hoofdpersoon omdat je hem niet leert kennen in het verhaal. Toch is hij onmisbaar omdat hij heel veel invloed heeft op Len en op hoe Len op dingen reageert, bijv. de verslaving van David. Ook wordt uit het verhaal duidelijk wat Simons karakter is en hoe dat verandert in de loop van het verhaal. Het mama en papa kindje dat nooit zijn eigen beslissingen maakt dat uitgroeit tot de volwassen Simon die duidelijk grenzen stelt aan zichzelf voor David. Die grenzen behoudt hij en ook geeft hij niet iedere keer toe, omdat David zo zielig is en zijn ouders blijft chanteren. Simon kan David echt loslaten en helpt Len daarna bij haar proces.
Juliëtje is de dochter van Len en Simon en zusje van David. Julietje is heel sterk en een grootte steun voor Len en Simon. Ze zegt dat haar ouders niet iedere keer in David's leugens moeten trappen. Ook laat ze Len zien dat zij haar gezin verwaarloost. Er is ook weinig aandacht voor haar in het gezin. Julietje is niet echt een karakter maar is wel belangrijk in het verhaal, omdat ze ook een band wil hebben met David en meer van drugs af weet dan haar ouders. In het begin van het boek drukt ze haar ouders met de neus op de feiten.
Gerrie is de moeder van Bennie de vriend van David. Gerrie geeft, samen met Tom, voorlichting aan Len en Simon over de drugs. Zij weten hier al heel veel van omdat Bennie ook aan de drugs is. Gerrie is een grootte steun voor Len omdat Len altijd bij haar terecht kan. Gerrie richt ook samen met Len de praatgroep op.
Tom is de man van Gerrie. Hij praat veel en bij de eerste keer dat Gerrie en hij bij Len en Simon komen doet hij het woord. Hij is heel erg verbitterd om de drugsverslaving van zijn zoon en geeft hier heel vaak anderen de schuld van, de regering, David en de maatschappij. Hij kan niet accepteren dat zijn zoon verslaafd is. Ook is hij snel aangebrand en velt snel zijn oordeel. Hij wil aan het eind van het boek ook niks met de praatgroep te maken hebben.
Oma is de moeder van Len en de oma van David. David gaat altijd naar haar toe om om geld te vragen. Vooral wanneer Len hem voor een groot gedeelte los heeft gelaten gaat Oma verder met David helpen door hem iedere keer geld te geven. Ze laat zich chanteren en is daarom dus een niet erg sterk persoon. Oma is een beetje zoals Len ze geeft meer aandacht aan de zwakkere dan aan de gezonde kinderen.
Bennie is de zoon van Gerrie en Tom en een vriend van David. Bennie is ook aan drugs verslaafd, door hem is David ook aan de drugs geraakt. Gerrie heeft het erg moeilijk met zijn verslaving maar kan er toch mee leven, en zijn vader ging eraan kapot. Bennie pleegt zelfmoord bijna aan het einde van het boek net toen er een praatgroep opgericht was. De praatgroep valt hierdoor uit elkaar.
Marleen is de vriendin van David. Als Len David eindelijk voor een groot gedeelte losgelaten heeft, neemt zij Len's taak over door voor alles wat David wil en doet te zorgen.
Henriëtte is kinderpsychologe, zij helpt Len in het begin met haar probleemkind David. Ook helpt zij Len met het proces van David loslaten door Len naar Amerika te halen en bij een groep van ouders met drugsverslaafde kinderen.
Kees is de psycholoog van David. Hij is belangrijk omdat hij David helpt, door hem te begeleiden en te helpen hem van zijn drugsverslaving af te krijgen. Ook speelt hij een belangrijke rol in Len's proces met het loslaten van David, door haar niet te willen helpen.
Josien en Brammetje zijn ook nog personen die meespelen zij zijn het kleine zusje en broertje van David en moeten laten zien hoe erg Len ze verwaarloost door David te veel aandacht te geven.
6. Perspectief
Het boek is geschreven in de vorm van een persoonlijke verteller in het ik-perspectief. Je volgt het verhaal door de ogen van David's moeder Len. Dit is heel belangrijk voor het verhaal omdat je daardoor Len als het slachtoffer ziet en ook dat Len heel erg verward is Ze leeft te veel naar David toe en je gaat net als zij denken en dat is eigenlijk verkeerd.
7. Structuur
De structuur in de roman is er eigenlijk een van hoop en weer terugvallen. David huilt heel veel er komt iemand helpen die weet wat het is, maar hij mag niet helpen. Hier is eerst de hoop, we weten wat het is er kan wat aan gedaan worden en dan de teleurstelling van, maar ik mag hem niet helpen.
Als David dan op een gegeven moment aan de drugs raakt zie je die structuur terug die van hoop als hij weer gaat afkicken en de teleurstelling als het mislukt en hij weer aan de drugs raakt. Zo gaat het hele verhaal door. Voor Len en Simon is er iedere keer hoop en dan weer de teleurstelling.
Het boek heeft wel hoofdstukken maar die zijn niet met een nummer of titel aangegeven. Het verhaal is chronologisch verteld het begint bij de geboorte van David en eindigt bij de acceptatie van Len. Er zijn wel momenten dat Len aan vroeger denkt maar dat zijn geen specifieke gebeurtenissen alleen een gedachte. Ik vind dit geen echte flashback's. Het boek is niet opgedeeld in delen. De periode van clean naar verslaafd van David loopt ook heel mooi over.
8. Tijd
Het verhaal is chronologisch verteld want alle gebeurtenissen volgen elkaar op. Zoals ik al eerder vertelt heb begint het verhaal als David geboren wordt en het eindigt als hij twintig jaar is. Volgens mij zitten er in dit boek enkele flash-backs zoals: Wanneer Len Marleen helpt als ze weggaat bij David, door nog wat spulletjes op te halen ziet ze David ineens staan en denkt ze terug aan de tijd die ze met David op de tekenzolder heeft doorgebracht.
Er zitten ook verschillende flash-forwards in. Dit komt doordat het net lijkt alsof het verhaal achteraf pas verteld is. Een flash-forward zit er bijvoorbeeld in als Len in het begin iets zegt over een gevoel dat zich in haar begon te ontwikkelen. De vertelde tijd is langer dan de tijd die je nodig hebt om het boek te lezen (de verteltijd). Er verstrijkt in dit boek namelijk twintig jaar terwijl ik er ongeveer anderhalve week over deed om het boek te lezen.
Er is sprake van onderbroken tijdsverloop. Want er wordt soms een tijd uit het boek overgeslagen. Bijvoorbeeld tussen het gedeelte dat David uit het ziekenhuis kwam als ongeveer een peuter, nadat hij ernstig ziek was geweest en de tijd dat hij begint met wierook te branden in zijn kamer en naar muziek van Frank Zappa begint te luisteren. Hij is dan namelijk een puber.
De vertelde tijd is dus ongeveer twintig jaar. De laatste zeven jaar worden het uitgebreidst beschreven, omdat dit de belangrijkste periode is voor David met betrekking tot zijn drugsprobleem. Er is zowel sprake van tijdversnelling als van tijdvertraging. De laatste zeven jaar nemen in het boek namelijk aanzienlijk meer ruimte in dan de eerste dertien jaar.
9. Ruimte
Het verhaal begint thuis bij Len in Den Haag en speelt daar ook verder. Maar doordat David verslaafd is komt Len ook op veel andere plaatsen. De caravan om naar toe te gaan op vakantie om van David af te zijn, bij de afkick-boerderij waar David zit, ook komt Len wel eens op een aantal van David's kamers geweest als hij weer eens problemen heeft, in de inrichting om David te bezoeken en op het politiebureau omdat David daar vastzit.
10. Thematiek
Het thema van het boek is: Het hebben van een aan drugs verslaafde zoon en de gevolgen daarvan. Het probleem van je moet diegene loslaten, wat vaak heel erg moeilijk is. Die persoon moet er zelf achter komen in wat voor zooitje hij zit. Als je iedere keer zijn problemen oplost komt daar niks van en blijft het makkelijk voor diegene om verslaafd te blijven. Ook is het belangrijk dat je als ouder niet aan de drugsverslaving van je kind ten onder gaat en vooral je kind geen schuldgevoel aanpraat, want dat is een excuus om weer drugs te gaan gebruiken.
De schrijfster wil dus vooral duidelijk maken wat er gebeurd als je zoon of dochter verslaafd raakt en wat jij eraan kan doen als ouder. Niets.
11. Motieven
Angst: het komt herhaaldelijk voor dat Len angst heeft voor David, als hij weer het huis binnenkomt doordat hij de sleutel heeft, of voor de mensen bij wie David schulden heeft en die hadden gezegd het hem betaald te zetten. Ook de angst dat David net als Bennie zelfmoord gaat plegen steekt op een gegeven moment de kop op.
Liefde: Len en Simon houden van David en vinden het moeilijk hem los te laten en hem niet elke keer te helpen. Dit gebeurt meerdere keren. Ook de liefde tussen Marleen en David valt op, vooral omdat Marleen de taak van Len overneemt en David iedere keer uit de problemen haalt.
Drugs: is een motief omdat David iedere keer weer afkickt en weer verslaafd raakt.
Schuld: David voelt zich vaak schuldig tegenover zijn ouders. Dit wordt ook herhaald en hij ziet dit als excuus om drugs te gaan gebruiken. Verder voelt Len zich ook schuldig tegenover het gezin als ze er weer eens achter komt dat ze het gezin verwaarloost.
Verwaarlozing: het verwaarlozen van de andere kinderen wordt herhaald en maakt indruk, vooral als Juliëtje bij haar vriendin wil gaan wonen, omdat ze het bij haar eigen familie niet gezellig vindt.
Dood: Omdat Bennie zelfmoord pleegt en David dat ook wil en het hier herhaaldelijk over heeft.
12. Titelverklaring
De titel komt rechtstreeks uit het boek. Want als Len bezig is met haar routine van handelingen door de politie opgebeld word en ze vragen 'Bent u de moeder van David S., geboren 3 juli 1959' kan ze alleen de handeling waar ze mee bezig is afmaken en de hele tijd denkt ze aan deze zin, ze krijgt hem niet meer uit haar gedachte.
Ook kun je de titel 'De moeder van David S' afleiden uit Lens gevoelsleven dat in het boek centraal staat. Len is de moeder van David S.
13. Taalgebruik
Het taalgebruik van het verhaal was goed te begrijpen. Er staan altijd wel een paar woorden in het verhaal die je niet weet of die te moeilijk zijn, maar in een zin of in de alinea word de betekenis van die woorden wel duidelijk en het is vaak niet nodig om het verhaal te begrijpen. Ook werden er wel eens woorden gebruikt waar je de betekenis niet van weet omdat die woorden echt in het drugswereldje thuishoren, maar meestal werden die woorden in de loop van het verhaal wel uitgelegd omdat de ouders het ook niet snapte. B Secundaire informatie
1. Gegevens over de auteur
Yvonne Keuls werd geboren in Nederlands-Indië op 17 december 1931.. Haar moeder is Javaanse (Jopi) en haar vader Nederlander (Samuel Bamberg). Haar vader was inspecteur bij het kadaster. Later werd hij wiskundeleraar. In 1938 kwam het gezin (ze heeft twee oudere broers en een oudere zus) terug naar Nederland. Ze gingen in Den Haag wonen (Goudsbloemstraat, Anemoonstraat). Yvonne Keuls ging naar het Grotiuslyceum. Hier speelde ze veel toneel. Ze wilde na het lyceum naar de toneelschool, maar mocht dit niet. Yvonne Keuls volgde de kweekschool en heeft vanaf 1952 als onderwijzeres gewerkt en schreef zij cursiefjes voor Het Vaderland en De Margriet. Ook is ze werkzaam geweest in een Haags opvangcentrum voor jongeren. In 1954 trouwde ze met Rob Keuls (en stopte met werken). Ze kregen drie Dochters: Claudette (1955), Marysa (1957) en Gerdiene (1961).
Yvonne Keuls begon met het schrijven van gedichten en verhalen. Ze bewerkte romans van bekende schrijvers voor de televisie. Yvonne Keuls brak door met 'Jan Rap en zijn maat' (1977) Zij hanteert een sobere schrijfstijl, haar werk is eerder journalistiek dan literair. Met veel van haar werk wil ze misstanden in de samenleving aan de kaak stellen. Ze moraliseert niet, maar laat de lezer zelf de conclusies trekken. Vanaf 1988 ('Daniël Maandag') schrijft ze ook autobiografisch werk. In 1990 werd Yvonne Keuls grootmoeder. Haar eerste kleinkind heet Julien. Ze bereidt zich zeer intensief voor op een te schrijven werk. Voor haar boek 'Meneer en mevrouw zijn gek' (1992) verbleef ze een jaar in een psychiatrische inrichting in Den Haag.
Ander werk van Yvonne Keuls
Poëzie:
In 1965 publiceerde het tijdschrift 'Verstandig ouderschap' gedichten van Yvonne Keuls.
Proza:
De toestand bij ons thuis (cursiefjes) (1969)
Groetjes van huis tot huis (cursiefjes) (1975)
Van huis uit (cursiefjes) (1976)
Jan Rap en z'n maat (geromantiseerde documentaire) (1977)
Keuls potje (cursiefjes) (1979)
De moeder van David S., geb. 3 juli 1959 (1980)
Een doekje voor het bloeden (1980)
Keulsiefjes (cursiefjes) (1980)
Het verrotte leven van Floortje Bloem (1982)
Negenennegentig keer Yvonne Keuls, verhalen (cursiefjes) (1983)
Achten negentig keer Yvonne Keuls, verhalen (cursiefjes) (1984)
Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel (1985)
Alwientje (cursiefjes) (1988)
Indische tantes (verhalen) (1988)
Daniël Maandag (1988)
Beestjes (verhalen) (1988)
De tocht van het kind (1990)
Dochterlief (cursiefjes) (1990)
Meneer en mevrouw zijn gek (1992)
Die kat van dat mens (verhalen) (1993)
Meneer Frits en andere mannen (verhalen) (1993)
Slepend huwelijksgeluk (verhalen) (1994)
Voorzichtig, voorzichtig (verhalen) (1995)
Lowietjes Smartengeld, of het gebit van mijn moeder (1995)
Keulsiefjes (columns) (1996)
Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel /Het verrotte leven van Floortje Bloem (1997)
Mevrouw mijn moeder (1999)
Dochters (heruitgave 1999)
1 verhaal: 'Scènes En Impressies' in 'Even geduld a.u.b.' (boekenweekgeschenk 1977)
1 fragment: 'Woningnood in Den Haag' in 'Het land der letteren', samengesteld door Adriaan van Dis en Tilly Hermans (1982)
1 citaat in 'Kosmos groot citatenboek' (1986)
Voor kinderen:
Waar is mijn toddeltje (1983)
De hangmat van Miepie Papoen (1984)
Het welles nietes boek (1985)
Toneel:
Yvonne Keuls schreef ruim zeventig toneelstukken, hoorspelen en televisiespelen. Ze werden lang niet allemaal ook in boekvorm uitgegeven.
Foei toch, Frances! (1961)
Niemand de deur uit: klucht in 6 taferelen (1962)
Kleine muizen (De Haagse Comedie) (1965)
Onbegonnen werk
Vertel mij iets nieuws over de regenwormen (1968)
Kattenstad (1968)
Thee voor belabberden (1968)
Strategisch goed (1968)
De spullen van de Turkse staat (1968)
Stippen (1970)
Over lijken (1970)
Miniplay (1970) (ook opgevoerd onder de titel 'Jam')
Van 'Jan Rap en zijn maat' werd een toneelbewerking gemaakt (1977)
Kleine muizen, en regenwormen: twee eenakters (1981)
Van 'De moeder van David S.' maakt ze een toneelbewerking (1983)
Toneelbewerking van 'Het verrotte leven van Floortje Bloem' (1988)
'Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel' wordt voor toneel bewerkt met als titel 'Tommie'.
Televisie/Radio:
Yvonne Keuls had vanaf 1965 een eigen rubriek bij de radio (AVRO en VARA).
Yvonne Keuls schreef zo'n vijftig hoorspelen.
Yvonne Keuls maakte een televisiebewerking van 'De boeken der kleine zielen' van Couperus. Deze werd in 1969 uitgezonden.
Yvonne Keuls maakte een televisiebewerking van 'De koperen tuin' van Simon Vestdijk. Deze werd uitgezonden in 1975. Ze bewerkte het boek ook als hoorspel, dit werd in 1974 uitgezonden.
Yvonne Keuls maakte een televisiebewerking van 'Klaaglied om Agnes' van Marnix Gijsen (1975)
In 1976/1977 werden in het (KRO) radioprogramma 'Voer voor vogels de ervaringen van Yvonne Keuls in het Jongeren Opvang Sentrum nagespeeld.
'De moeder van David S.' werd voor televisie bewerkt (1982)
In 1992 komt ze met Adriaan van Dis op televisie in de serie 'Favoriete schrijvers' (VARA).
Vertalingen:
Jan Rap en z'n maat werd in 1980 in Frankrijk gepeeld: 'Des filles, des garçons'. In totaal werd het stuk in 25 landen opgevoerd.
Werk van Yvonne Keuls werd o.a. vertaald in het Duits, Engels, Fins, Frans, Italiaans, Russisch, Spaans, Tsjechisch en Zweeds.
Essays/interviews:
De arrogantie van de macht (radio-interviews) (1986)
Bloemlezingen:
'Gebloemleesd'
Tijdschriften:
In 1965 publiceerde het tijdschrift 'Verstandig ouderschap' gedichten van Yvonne Keuls.
Yvonne Keuls had vanaf 1965 een eigen rubriek in 'Het Vaderland'.
Vanaf 1978 had Yvonne Keuls een vaste rubriek in het 'Algemeen Dagblad'.
Yvonne Keuls schreef cursiefjes voor 'Margriet'.
Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)
'De koperen tuin' verscheen als Bulkboek 30 (Hoorspelbewerking naar de roman van Simon Vestdijk).
'De moeder van David S.' verscheen als Bulkboek 126 (Televisie-scenario) in 1982.
De Stichting Schrijvers in Beeld bracht in 1985 'Yvonne Keuls, een videoportret' uit.
Eva Roskam, 'Lezen over Yvonne Keuls' (1987)
'Jan Rap en z'n maat' werd in 1989 verfilmd door Ine Schenkkan.
'Jan Rap en z'n maat', De moeder van David S.' en 'Het verrotte leven van Floortje Bloem' werden in 1989 uitgegeven in de 'Grote letter bibliotheek'. In 1991 volgde 'De tocht van het kind' en in 1992 'Alwientje' en 'Dochterlief'.
In 1991 verschenen 'Daniël Maandag', 'Alwientje' en 'Indische tantes' op geluidscassette.
In de 'top-100' van boeken die scholieren in 1997 op hun lijst zetten staat 'De moeder van David S.' op nummer 10. Op 13% van de lijsten komt het boek voor! 'Het verrotte leven van Floortje Bloem' staat op nummer 11. Ook dit boek komt op 13% van de lijsten voor.
De boeken van Yvonne Keuls worden veel gestolen uit bibliotheken (ook een vorm van waardering).
Literaire prijzen:
Mr. H.G. van der Vies-prijs 1967 voor 'Onbegonnen werk'.
Prijs der kritiek van Nederlandse Theatercritici 1978 voor 'Jan Rap en z'n maat'.
Zilveren CJP van de Vereniging Cultureel Jongerenpaspoort 1979 voor 'Jan Rap en z'n maat'.
Yvonne Keuls was lid van de jury voor de Culturele prijs van Zuid-Holland 1973.
Vanaf 1991 wordt jaarlijks de 'Floortje Bloemprijs' toegekend door Algemeen Ziekenfonds Haaglanden en NUTS/AEGON. De prijs gaat naar personen of instellingen die een blijvende bijdrage hebben geleverd aan een betere beeldvorming van bepaalde ziekten. Yvonne Keuls kreeg de eerste 'Floortje Bloemprijs' in 1991.
3. Plaats van de Roman in de literatuur
Yvonne Keuls neemt een hele andere stroming dan andere schrijvers. Zij legt de nadruk op jongeren en drugs. Ze schrijft daarover om mensen te laten zien wat er in de realiteit gebeurt met deze mensen en ze probeert je aan het denken te zetten. Ze gaat dus die stroming in om de overheid te laten zien dat het anders moet met het drugsbeleid in Nederland. Niet alleen met het drugsbeleid maar ook met het drugs opvangbeleid. Men moet de afkickcentra's een ander beleid laten voeren. In de periode wanneer ze over dit onderwerp schrijft neemt het drugsgebruik erg toe. Jongeren willen wat anders dan sporten en braaf zijn. Ze willen liever mooie dingen zien en veel lol hebben ten koste van allerlei andere dingen. Ze schrijft dit boek dus ook om jongeren te waarschuwen wat er met je leven kan gebeuren als je begint met drugs te gebruiken.
De betekenis van dit boek voor de literatuur is dat je ook met een boek de overheid aan het denken krijgt. Het hoeft niet altijd met protesten. Dit boek heeft veel mensen aan het denken gezet en ook bij de regering heeft ze wat veranderingen kunnen bewerken.
Dit boek laat mensen zien hoe het in de jaren '80 en '90 was. Hoe de mensen dachten en wat ze wilden. Mensen verveelden zich en wilden met behulp van drugs een leuker leven hebben.
4. Verwerking van de recensie
Recensie 1
1. De Titelbeschrijving
De Titelbeschrijving heb ik met rood onderstreept.
2. Belangrijke informatie
De belangrijke informatie in deze recensie heb ik met oranje onderstreept.
3. Is de recensie negatief of positief
Deze recensie is zeer negatief. De citaten die dit bevestigen zijn met paars onderstreept.
4. Wat is de waarde van de recensie
Ik denk wel veel want heel veel mensen zullen zo over het boek denken en de schrijvers mening is ook goed met argumenten onderbouwt. Recensie 2
1. De Titelbeschrijving
De Titelbeschrijving heb ik met rood onderstreept.
2. Belangrijke informatie
De belangrijke informatie in deze recensie heb ik met oranje onderstreept.
3. Is de recensie negatief of positief
De recensie is positief. De citaten die dit bevestigen zijn met paars onderstreept.
4. Wat is de waarde van de recensie
Ik denk een goede waarde omdat deze schrijver met zijn mening tegenover de andere recensie staat. Ook in deze recensie is de mening goed onderbouwt.
C Persoonlijke beschouwing
Ik ging dit boek lezen omdat ik ook Christiane F., Het verrotte leven van Floortje Bloem, Het onkruid en de bloem en nog een aantal andere boeken over drugsverslaving gelezen heb. Ik vind het vooral leuk om deze boeken te lezen omdat ik later zelf graag met drugsverslaafden wil werken. Ik vind dit een heel interessant onderwerp omdat als een schrijver schrijft merk je vaak zijn eigen mening en de meningen over drugsverslaving zijn heel uiteen lopend. Ik vind dit een niet zo'n goede kant van het boek dat vooral de aandacht op Len gericht is en Len gaat niet goed om met de drugsverslaving van haar zoon. Eigenlijk is ze een verkeerd voorbeeld voor ouders van drugsverslaafden. Ook geeft ze een verkeerd beeld van de ouders, omdat heel veel ouders er wel goed mee omgaan en er niet kapot door gaan. Wel vond ik het goed dat drugsverslaving als een probleem van de maatschappij en vooral van de drugsverslaafde zelf word gezien. Je kunt alleen maar afkicken als je dat zelf wilt en je kunt er niet toe gedwongen worden.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen