Technische gegevens



a) Titel: Au pair



Auteur: Willem Frederik Hermans



Aantal bladzijden: 458



Uitgeverij: Grote Lijsters (Wolters-Noordhoff)



Gebruikte druk: 2002



Eerste druk: 1989



b) Genre: roman



Verhaalanalyse



a) WIE?



Paulina, een 19-jarig meisje uit Vlissingen. Ze is heel mooi maar ze heeft een complex over haar lengte. Ze is 1m92. Ze studeert kunstgeschiedenis en gaat in Parijs als au pair werken bij een oude generaal en zijn familie. Ze wordt er heel vriendelijk ontvangen en krijgt alles wat ze wil zonder iets in ruil te moeten doen.



Edouard: kleinzoon van de generaal en de zoon van Armand en Jaqueline. Heel groot, niet al te knap, havikneus maar lieve ogen waar Paulina op valt. Edouard is meer het verlegen type maar naarmate het verhaal vordert leert Paulina hem kennen en is hij niet meer zo perfect in haar ogen.



Armand en Jaqueline: ouders van Edouard; ze zijn beide verslaafd aan alcohol



Michel: groot muziekliefhebber, hij speelt piano maar hij is nooit goed genoeg geweest om op te treden.



De oude generaal: naam niet vernoemt. Heel grote fan van Guys, een tekenaar en schilder uit Vlissingen maar niet bekent bij het grote publiek. Hij heeft 2 zonen, Armand en Michel.



WAAR?



Het speelt zich af in Parijs bij een rijke familie.



WANNEER?



Het speelt zich af in de jaren negentig denk ik. Ze betaalt de croissants in ieder geval niet in de Euro. In het begin van het verhaal is ze 19 en op het einde bijna 21. Dus het tijdsverloop is ongeveer 2 jaar.



WAT?



Paulina is 19 en gaat kunstgeschiedenis studeren in Parijs. Ze wil er als au pair werken en komt terecht bij de familie Pauchard. Die familie blijkt niet echt normaal te zijn. Ze wordt overgeplaatst naar een rijke familie. Ze wordt er overstelpt met cadeaus en het enige wat ze in ruil moet doen is naar de verhalen van de oude generaal luisteren. Hij is altijd een groot bewonderaar geweest van de schilder Guys en kan er uren over praten. Na enkele gesprekken met Paulina vertrouwt hij het meisje zo veel dat hij het familiegeheim niet langer kan verzwijgen. Tijdens WO 2 is de generaal in het bezit gekomen van een koffer vol aandelen. Hij heeft er decennia over gedaan om te achterhalen van waar de koffer kwam en van wie hij eigenlijk was. Het bleek van een Joodse man te zijn die verdwenen was maar die het overhandigd had aan een SS’er. Toch wou de generaal het niet teruggeven. Edouard die de aandelen onder zijn hoede had, maakte van het bedrag een enorm fortuin. Buiten het weten van zijn familie vulde hij zelf zijn zakken en stuurde Paulina op pad onder valse voorwendsels om de overschot van het geld aan de SS’er terug te geven. Paulina moest met de koffer naar Luxemburg en daar het geld overbrengen aan een bank. Toen Paulina ontdekte dat het geld in de verkeerde handen was terechtgekomen zonder de toestemming van de generaal heeft ze afscheid genomen van de familie. De oude generaal is 3 dagen later gestorven.



b) Paulina werkt als au pair bij de familie.



Structuuranalyse



a) Psychologische liefdesroman. Psychologisch omdat er enorm veel gedachten worden verklaard en liefdesroman omdat Paulina nog nooit echt verliefd was en plots gevoelens kreeg voor Michel en Edouard.



b) Paulina wordt vooral geconfronteerd met zichzelf. Langs de ene kant wil ze de familie graag helpen uit dank voor hun gastvrijheid maar langs de andere kant is ze doodsbang om het geld uit het land te smokkelen.



c) Het verhaal is chronologisch verteld zonder flashbacks.

d) Ja, Paulina is een Hollandse. Ze is heel erg groot en vindt dat lelijk. Ze denkt dat ze nooit iemand zal vinden die van haar zou kunnen houden. In de familie waar ze terecht komt is iedereen heel groot en gaat ze haar lengte aanvaarden en het zien als een schoonheid.



e) Het verhaal is auctoriaal geschreven en geen wisselend perspectief



f) Enorm veel beschrijvingen



Het meeste in de directe rede



Weinig dialoog ; een doorlopende verhaal



Vrij veel, Paulina is altijd aan het denken en met zichzelf in overleg



De zinnen zijn duidelijk en het is een eenvoudige zinsbouw. Wel veel Frans in het boek.



g) Ik dacht dat het een boek was om te ontspannen, een tof boek… maar door de vele beschrijvingen en gedachten werd het soms saai. Ik vond het boek goed geschreven maar het kon gemakkelijk in 200 pagina’s i.p.v. 450. Wat ik apprecieerde waren herkenbare plaatsen en personen. Er wordt gesproken over alle musea in Parijs, de Eifeltoren, bekende straten en er is een verwijzing naar Max Havelaar uit het boek met de koffieveilingen. Het verhaal vond ik vergezocht en heeft me dus niet geraakt. Ik heb de slechte gewoonte om stukken over te slaan als het langdradig wordt en dat heb ik toch verschillende keren meegemaakt. De scènes in de andere familie waar ze het eerst terechtkwam zijn te vies voor woorden.



De afloop is niet voorspelbaar. Ze keert niet terug naar de familie en plots is het boek gedaan… raar!



Het is geen aanrader, het is voor mij minder dan 5/10.