Boekverslag : Anoniem, - Beatrijs
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 680 woorden.

Samenvatting
Het verhaal gaat over een non, een kosteres. De indruk wordt gewekt dat de verteller het verhaal heeft gehoord van een monnik, een zekere Gijsbecht. Beatrijs wordt beheerst door de liefde. Ze is verliefd op een jongeman en de liefde beheerste hen al vanaf hun twaalfde jaar. Beatrijs besluit het klooster te verlaten en met haar vriend de wereld in te trekken. Ze komen aan bij een bos en hij doet haar het voorstel de liefde te bedrijven. Zij wil dit absoluut niet in het open veld want ze is geen hoer. Op een andere plek en andere omstandigheden had ze het wel degelijk gewild. Ze leeft dus zeven jaar met haar vriend in een stad en ze krijgen 2 kinderen. Dan is het geld op en hij verlaat haar. Ze leeft in een enorme armoede en is gedwongen een zondig leven te gaan leiden. Ze prostitueerd en doet dit 7 jaren lang. Elke dag bid ze wel tot Maria en vraagt ze om vergeving. Uiteindelijk vertrekt ze en dwaalt ze rond. Ze komt op een gegeven ogenblik in de omgeving van het klooster. Ze komt bij een huis aan waar een weduwe woont en vraagt om onderdak voor de nacht. Beatrijs vraagt naar de non die 14 jaar geleden het klooster heeft verlaten. Hierop wordt de weduwe boos; de kosteres heeft het klooster namelijk nooit verlaten. Ze hoort in een visioen een stem die haar oproept terug te keren naar het klooster. Niemand zou haar ooit in die 14 jaar gemist hebben, omdat Maria haar plaats in had genomen. Beatrijs keert terug naar het klooster, niemand heeft haar ooit gemist. De kinderen worden in de eerste instantie achtergelaten bij de weduwe. Beatrijs is aan het bidden en ziet in een visioen een jongeman met op zijn arm een dood kind. Hij gooit een appel op, kennelijk om het kind te amuseren en vangt de appel weer op. Het lijkt erop dat de jongeman niet in de gaten heeft dat het kind dood is. (De figuurlijke betekenis: de appel kan wel opgegooid worden, maar berijkt de hemel niet, de appel komt even hard weer terug. De appel staat voor Beatrijs' zonde en het dode kind op haar dode ziel. Met bidden en vasten raakt Beatrijs haar zonden niet kwijt en maakt ze haar ziel niet levend. Met biechten wel.) Ze gaat biechten bij de abt en deze schenkt haar vergiffenis. Ook de kinderen treden toe tot de orde van Wilhelmieten en verblijven dus in hetzelfde klooster als hun moeder.

Beargumenteerde bepaling van het genre
(Maria) legende omdat God of een andere heilige zich bezig houdt met het leven van de mens. Hier is dat zo omdat Maria de plaats inneemt van Beatrijs en dat Beatrijs voortdurend bidt tot Maria.

Plaatsing in de tijd
Het verhaal is overgenomen uit een latijn boek uit het midden van de 13e eeuw. Het verhaal is door een onbekend Brabants schrijver waarschijnlijk overgenomen uit een Latijns boek uit de 13e eeuw.

Samenvatting van de secundaire literatuur
De Beatrijslegende wordt algemeen beschouwd als het hoogtepunt van onze middeleeuwse geestelijke vertelkunst. De mariaverering bestaat al vanaf de vierde eeuw, maar vindt haar hoogtepunt in de twaalfde en dertiende eeuw. Door een behoefte aan concretisering van het geloof in deze tijd werd het geloof tastbaar. Christus staat als opperste rechter ver boven de mensen. Maria is bereikbaarder; haar rol wordt die van bemiddelares tussen God en de mensen. Al het goede wordt op Maria geprojecteerd. De middeleeuwse Maria-literatuur is zeer uitgebreid. Beatrijs komt in vele, onderling verschillende versies voor in de Westeuropese literatuur. Er is geen zekerheid over het slot van Beatrijs en over de auteur van Beatrijs. Vermoed wordt Diederic van Assenede, maar daar is geen bewijs voor. Centraal in de legende staat Beatrijs. Er zijn drie vormen van liefde in Beatrijs' leven: de zinnelijke liefde, de moederliefde en haar liefde tot God en Maria. De belangrijkste motieven in dit verhaal zijn Ontrouw, trouw, berouw en ooral de wonderbaarlijke ontferming van Maria.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen