U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : De Groene Streep - Madame Matisse.
Deze versie komt van http://www.scholieren.be/huiswerk/show_stuk.php?id=699 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Overig en het aantal woorden bedraagt 426 woorden.

Bespreken werk Matisse:



Portret van Madame Matisse

(of De Groene Streep)





Dit werk, olieverf op linnen werd door Matisse geschilderd in 1905.

In het voorjaar van dat jaar, 1905, was Matisse reeds vijfendertig jaar en moest hij nog het eerste werk maken waarvan men ondubbelzinnig zou kunnen zeggen: “Dit is van Matisse en heeft aan niemand anders iets te danken.”

Zeker hij had al vele mooie schilderijen gemaakt, maar ze waren allemaal in de stijl van anderen geschilderd. Tot nu toe had hij zich op eigen benen nooit ver gewaagd, maar dit zou al spoedig gaan veranderen.

Het begin van deze verandering viel samen met zijn verhuis van Parijs, naar een vissersdorpje vlakbij de Spaanse grens.



Het gevolg was een onnatuurlijke kleurenvloed zoals in dit werk, Portret van Madame Matisse. Matisse maakte, net als alle andere fauvisten, zich een van de belangrijkste aspecten van de schilderkunst eigen: de kleur.

De fauvisten waren unaniem in hun speurtocht naar de uitdrukkingskracht van zuivere kleuren, waarbij het hen niet ging om een realistische uitbeelding van de natuur, maar veeleer om het weergeven van hun emoties, net als ook de expressionisten.

Voor deze beperkte groep, vooral Franse schilders, de fauvisten, was dan ook de inhoud van het schilderij belangrijker dan het waarheidsgetrouw weergeven ervan.

Daarom koos Matisse, die zo’n nauwkeurig waarnemer was, ook opzettelijk voor deze afwijkende kleuren.

Nu nog, bijna een eeuw later, krijgt de aanschouwer een schok door de kracht van de kleuren, en wordt hij verrukt door de uitwerking daarvan.



In dit werk, waarin Matisse opnieuw zijn vrouw voorstelt, wordt in het geheel, en ondanks de aanwezigheid van de wilde kleuren, een rustige uitwerking ervaren. Alleen de kleur wordt hier gebruikt om de inhoud weer te geven, en wordt vlakmatig en decoratief aangewend. Hierdoor wordt het beeld vereenvoudigd weergegeven en verdwijnen alle details in het niets.

De vormen van zijn model, heeft Matisse hier dan ook van alle toevalligheden ontdaan en hij heeft zich enkel nog op het wezenlijke geconcentreerd.

Ook de op het eerste zicht onnatuurlijk werkende groene streep is niet willekeurig aangebracht. In tegendeel, want deze vormt de artificiële grens tussen licht en schaduw.op het gezicht. Gelijktijdig benadrukt ze de fraaie en regelmatige vorm van het gelaat.

De achtergrond daarentegen bestaat uit contrastrijke kleurenvlakken, waarbinnen de figuur zelf monumentaal overkomt.

Dit door het frontale dat de figuur in zich draagt, door ze weer te geven als een icoon. Dit gevoel van monumentaliteit wordt versterkt door gebruik te maken van afsnijding: het bovenste stukje van de haarknot valt weg.

Zijn lijnvoering is zeer soepel, ontstaan uit enkele vlotte bewegingen, en straalt zo ook de levensvreugde uit waarmee Matisse aan de slag ging.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen