Boekverslag : Threes Anna - De Stille Stad
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1263 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1263 woorden.
Primaire gegevens van het gelezen werk:
Auteur: Threes Anna
Titel: De Stille Stad
Verschenen in: najaar 2006
Uitgever: Querido
Samenvatting van de inhoud:
Rosa is kok in Nederland en gaat in Tokio in de leer bij Meneer Hon. Meneer Hon is beroemd om zijn bijzondere visgerechten. Vis die hij met z’n blote handen vangt en met liefde en respect fileert en bereidt. Op aanraden van haar baas wil Rosa van Meneer Hon het vak leren. Ze wil weten hoe hij vissen met zijn blote handen vangt, hoe hij zijn wereldberoemde tonijn klaarmaakt en of je echt een gerecht van kwallen kan maken. Eenmaal in Tokio aangekomen, blijkt niemand in de keuken Engels te praten. Rosa weet daardoor niet wat ze moet doen en waar ze moet slapen en eten. “You-fish-cut” is het maximale dat haar collega Sari kan uitbrengen. In de keuken heerst een strikte hiërarchie en de eerste weken zit Rosa werkloos op de vensterbank. Na enkele weken mag ze eindelijk kleine vissen schoonmaken en fileren. Haar doel is echter het geheim van de echte keuken van Meneer Hon te ontdekken, en niet alleen kleine sardientjes ontdoen van hun ingewanden. Doordat ze bij Meneer Hon geen geld krijgt voor haar werk, gaat Rosa in navolging van één van haar collega’s werken als gezelschapsdame. Geen seks, geen stripteases, maar lachen en steenkolen-Engels praten met vreemde mannen. Eindelijk mag Rosa middelgrote vissen schoonmaken, maar nog steeds wordt ze niet toegelaten tot de echte keuken. Tot overmaat van ramp blijkt dat ze als vrouw geen tonijn mag aanraken, dus Rosa zal nooit volwaardig lid van de keukenbrigade worden. Doordat niemand Engels spreekt, raakt Rosa geïsoleerd en wordt ze steeds eenzamer. Ze gaat ook steeds meer drinken. Uiteindelijk komt het zelfs zo ver dat ze praat met vissen.
Titelverklaring:
Het boek heet De Stille Stad omdat Rosa met niemand in haar directe omgeving in Tokio een normaal gesprek kan voeren. Daardoor is ze eenzaam en lijkt de stad om haar heen stil.
Opbouw:
Het boek is opgebouwd uit korte hoofdstukken. Het zijn traditionele hoofdstukken, achtenvijftig stuks. Sommige hoofdstukken zijn slechts één bladzijde lang, andere zes of zeven bladzijdes. Het boek is logisch en chronologisch opgebouwd, met af en toe wat flashbacks.
Taalgebruik:
Traditioneel en vlot taalgebruik, korte zinnen. Er worden weinig tot geen woordspelingen gebruikt, de zinnen zijn rechttoe, rechtaan. Voorbeeld:
“Ik nam een grote slok. Ik wilde net als zij beneveld raken en de wereld vergeten. De man naast wie ik moest zitten, had een scheef oog.”
Tijd:
In welke tijd speelt het boek zich af?
Het verhaal speelt in het heden. Dat wordt niet echt expliciet verteld, maar dat kun je er ongeveer uit opmaken. Zo reist Rosa heel makkelijk naar Tokio om daar te werken en in Tokio gaat ze met de metro. Voor het verhaal is het niet echt van belang in welke tijd het speelt, misschien dat er in de ‘toekomst’ meer gelijkheid is, ook in Japan, tussen mannen en vrouwen.
De vertelde tijd zal rond een half jaar zijn, maar wordt niet duidelijk aangeduid. Het verhaal wordt wel chronologisch verteld, maar er komen ook flashbacks in voor. Zo komt de lezer erachter dat Rosa’s broer ooit is overleden, dat haar ouders nooit tijd voor haar en haar broer hadden. En hoe haar vriend haar gedumpt heeft.
Het boek heeft 270 bladzijden (de verteltijd). Ik heb er zo’n twee weken over gedaan om het boek te lezen doordat ik nog in een ander boek bezig was.
Plaats en ruimte:
Het hele boek speelt zich af in Tokio. Waar de flashbacks zich afspelen, is niet bekend.
Tokio is belangrijk, omdat Rosa met niemand kan communiceren en omdat zij door de verschillen met de cultuur daar buitengesloten wordt en vereenzaamt.
Vooral het restaurant van Meneer Hon is belangrijk in het boek. Daarnaast is ook Rosa’s huis en het huis waar Rosa als gezelschapsdame werkt van belang. Daar brengt ze de meeste tijd voor en leert ze nieuwe mensen kennen.
Spanning:
Er zit weinig spanning in het boek. Het kabbelt een beetje voort, er zit geen climax in, met uitzondering van het einde. Een hoogtepunt is wanneer Rosa eindelijk grote vissen mag schoonmaken. Dieptepunten zijn wanneer ze praat met een vis en het einde van het boek.
Vertelperspectief:
Het verhaal wordt verteld vanuit de hoofdpersoon Rosa. Dat is waarschijnlijk omdat het hele verhaal om haar draait en omdat ze veel dingen alleen in haar hoofd meemaakt. Bovendien wordt de lezer constant deelgenoot gemaakt van haar gevoelens en dat is natuurlijk makkelijker op deze manier.
Personages:
De hoofdpersoon is Rosa (round character). Rosa is kok in een restaurant in Nederland en gaat naar Tokio om van de beroemde Meneer Hon te leren hoe je vis klaarmaakt. Rosa spreekt geen woord Japans en de mensen waar ze mee werkt spreken slechts een handjevol Engels. Hoewel ze natuurlijk onzeker is wanneer ze voor de eerste keer in de keuken staat, komt ze in eerste instantie over als een zelfverzekerd persoon. Naarmate de tijd verstrijkt en ze steeds meer tegenslagen krijgt, kruipt ze in haar schulp. Ze wordt angstig en lichtelijk neurotisch.
Meneer Hon is de beroemde chefkok van wie Rosa de geheimen van vis bereiden wil en gaat leren (flat character).
Sari is één van Rosa’s vrouwelijke collega’s, die af en toe bereid is wat dingen aan haar uit te leggen en voor haar te vertalen (flat character). Bovendien brengt Sari Rosa in contact met Mamma, de bazin van de gelegenheid waar Rosa gaat werken als gezelschapsdame.
Haar collega’s in de keuken heeft Rosa in haar hoofd namen gegeven: Oester, Pukkel, Sprietje, Snor, Vim, Pieper, Kip en Bogart (flat characters). Zij zijn slechts onbelangrijke bijfiguren.
Thema en motieven:
Je zou kunnen zeggen dat eenzaamheid het thema is. Je zou ook een parallel kunnen trekken naar de Nederlandse cultuur. Rosa woont alleen in een stad, waar niemand haar taal spreekt, waar niemand haar cultuur begrijpt en waar zij de cultuur niet van begrijpt. Ze denkt dat niemand kan haar helpen en raakt steeds meer geïsoleerd.
Genre:
De Stille Stad is een drama. Het verhaal kan echt gebeurd zijn, maar is erg ver gezocht. Vermoedelijk is De Stille Stad dus fictie.
Eigen literaire recensie:
De Stille Stad begint als een boeiend boek. Op de eerste bladzijde steekt iemand een mes in een buik, terwijl je als lezer niet weet dat het om een vis gaat. Je leert hoofdpersoon Rosa kennen, die naar Tokio gaat om iets te leren, en dat klinkt dapper en moedig. Threes Anna weet je als lezer in het verhaal te trekken. Je voelt spanning bij Rosa’s aankomst in Meneer Hons restaurant. Je voelt verwarring omdat niemand iets uitlegt en Rosa alles zelf moet uitvinden. Je rechtvaardigheidsgevoel komt in opstand als Rosa van Meneer Hon wel grote vissen mag schoonmaken, maar van haar collega’s niet. Verwonderd raak je, als blijkt dat Rosa geen tonijn mag aanraken. Ja, je voelt je zelfs ongemakkelijk wanneer onze hoofdpersoon aan het werk gaat als ‘gezelschapsdame’, met hoge hakken, veel te veel make-up en sexy kleding.
Maar net zo hard als de schrijfster ons het verhaal in trekt, lijkt ze de lezer er weer uit te duwen. Het is alsof Threes Anna net zo de weg kwijt is als haar hoofdpersoon. Bijvoorbeeld op het moment dat Rosa met vissen gaat praten. Of keuzes maakt waar geen touw aan vast te knopen is, en er geen enkele verklaring voor volgt. Of de vele flashbacks die niet uitgelegd worden en waardoor je na het lezen van het boek met te veel vragen achterblijft. Op ongeveer eenderde van het boek denk je: het zal wel. En dat is jammer, want daardoor krijg je de neiging om het boek weg te leggen. Ondanks een boeiend begin en een lekker vlotte schrijfstijl.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen