Kingsley Amis, Lucky Jim

Samenvatting:

James (Jim) Dixon is een leraar Geschiedenis. Hij werkt op een universiteit. Hij en

Margaret worden uitgenodigd door professor Welch en zijn vrouw, waar hij Bertrand ontmoet,

een schilder. Deze laatste brengt een erg mooi meisje mee, Christine Callaghan, waar Jim

na een tijdje verliefd op wordt. Hij probeert als hij weer terugkomt vanuit de pub na het


feestje met Margaret aan te spannen. Zij wordt hier erg kwaad om. Hierna gaat hij naar

bed, maar omdat hij nog whiskey heeft en niet weet wat hij doet, ontdekt hij de volgende

dag gaten in onder andere het beddegoed. Hij heeft die nacht


ervoor gerookt in bed. Christine helpt hem het te verdoezelen, waar Margaret kwaad om

wordt. Vervolgens ontdekt


hij een relatie tussen Bertrand en Carol Goldsmith, die niet zijn vriendin is. Als er een

bal is, laat Bertrand Christine in


de steek en Jim brengt haar thuis in een taxi, waar ze voor het eerst zoenen. Hij gaat

snel weg als ze merken dat de


Welches thuiskomen. De volgende dag moet hij wat saai werk doen, waarna hij werderom wordt

uitgenodigd door hen.


Nu wordt hij geconfronteerd met de verbrande lakens en maakt hij een afspraak met

Christine, waar hij haar vertelt dat


het beter is te stoppen met hun relatie. Als Bertrand erachter komt dat ze thee gedronken

hebben, bedreigt hij Jim. Jim


gaat hier tegenin en na wat vechten slaat hij Bertrand knock-out. De volgende dag moet hij

een lezing geven, maar


doordat hij zat is, beledigt hij Mr. Welch en valt, en raakt bewusteloos. Hij wordt

ontslagen en krijgt een goede baan aangeboden door Gore-Urquhart, de oom van Christine.

Deze breekt met Bertrand omdat ze achter zijn relatie met


Carol is gekomen en Jim doet hetzelfde met Margaret als hij vreemde verhalen over haar

hoort. Jim en Christine worden verliefd.

Genre:

Het genre van het boek is dat van een roman.

Thema:

Het thema van het boek is moeilijkheden in relaties. Jim raakt altijd in moeilijkheden

in wat voor relatie dan ook (zowel zakelijk als persoonlijk).

Motieven:

Liefde: Jim wilt dat Christine verliefd op hem wordt.


Zwakheid: Jim heeft niet het lef om te vertellen wat er met het bed is gebeurd, waarin hij

heeft geslapen.

Personages:

James Dixon laat veel dingen in het honderd lopen. Hij werkt niet erg hard, hij doet

wat hij moet doen. Hij pest alle


mensen die hij niet aardig vindt.


Margaret Peel is een neurotisch vriendinnetje van Jim. Ze is niet erg aantrekkelijk.


Ned Welch is een professor op de universiteit waar Jim werkt. Hij is een vrij saaie man,

maar doet veel komische


dingen in het dagelijkse leven.


Bertrand Welch denkt een grootse schilder te zijn, maar is dit niet. Hij denkt dat hij

alles kan maken, en hij vindt


zichzelf bijzonder.


Christine Callaghan is een simpel, mooi meisje. Ze is erg aardig, maar ook wat naïef.

Tijd:

De precieze periode waarin het verhaal zich afspeelt is niet geheel duidelijk. Dit is

dan ook niet echt van belang voor


het verhaal. Ik denk dat het zich in ongeveer 1950-55 afspeelt.

Perspectief en vertelsituatie:

Het perspectief is dat van een auctoriale verteller.

Ruimte:

Het verhaal speelt zich af in Engeland, in een plaatsje vlakbij Londen.

Bronvermelding:

Kingsley Amis, door Walva Boek, Memoseries.

Persoonlijke tekstbeleving:

Lucky Jim is op zich wel een leuk boek om te lezen. Het boek sprak me wel aan. Het is

gewoon leuk om het leven


van Jim mee te maken. Hij maakt dingen mee die nou niet echt in mijn belevingswereld

zitten. Ik snap alleen niet goed


waarom hij dingen doet tegen zijn zin in. Hij heeft wel een eigen mening, maar komt daar

niet voor uit, en laat nogal


over zich heen lopen. Behalve dan wanneer het Christine betreft, want daar zou hij alles

voor over hebben. Jim is


gewoon een moeilijk persoon om te begrijpen. Zo snap ik ook niet waarom hij ooit iets met

Margaret is begonnen.


Natuurlijk voelde hij zich schuldig over haar zelfmoordpoging, maar ik denk niet dat dat

een reden is om nu gelijk


een relatie met haar te beginnen. Hij kan haar ook gewoon steunen en er voor haar zijn,

zoiets zou ik in zo’n geval


ook doen, maar ik vind niet dat het verder hoeft te gaan, als hij dat niet wilt. Ik vind

zelf dat hij een nogal zwakke persoonlijkheid heeft. Ook toen hij die gaten in het

beddengoed gebrand had. Hij durfde er niet voor uit te komen,


bang om zijn baan te verliezen. Alsof hij niet wist dat ze er toch wel achter zouden

komen. Hij kon het beter gewoon opbiechten, of voor nieuw beddengoed zorgen, ik denk dat

ze dat dan juist wel gewaardeerd hadden. Margaret kan


ik ook helemaal niet uitstaan. Ik heb een hekel aan mensen die zielig willen doen om

aandacht te krijgen. En die alle


tijd van je op willen eisen als zij het willen. Maar als je ze zelf nodig hebt dan hebben

ze het te druk ergens mee.


Christine sprak me daarentegen veel meer aan. Zij was gewoon haarzelf, en wilde dat men

haar accepteerde zoals


zij was. Zij hoefde niet zo nodig in de belangstelling te staan. Toch snap ik ook niet

waarom ze eerst toch bij Bertrand


wou blijven. Alsof ze het bij hem uitgehouden zou hebben. En dan zou ze haar geluk en het

geluk van Jim opofferen voor iemand van wie ze nog geen eens hield. Gelukkig liep het

verhaal toch nog goed af.

Wat ik wel fijn vond aan dit boek, was dat sommige gebeurtenissen uitvoerig (en soms

komisch) beschreven werden.


Maar hoewel er wel veel gebeurt in het boek, helemaal als je de begin-situatie van Jim

vergelijkt met zijn eind-situatie,


is het boek op sommige momenten wel een beetje saai. Dat was het enige wat ik eigenlijk

wel jammer vond.


Het taalgebruik van het boek was niet moeilijk. Het boek was simpel om te lezen en ik heb

me niet moeten inspannen


om het verhaal te begrijpen. Al met al vond ik het boek redelijk en ik zou het zeker niet

aan iemand afraden.

• Lucky Jim.
• Jake's Thing
• Ending Up
• The Crime Of The Century