Kingsley Amis, Lucky Jim
Samenvatting:
James (Jim) Dixon is een leraar Geschiedenis. Hij werkt op een universiteit. Hij en
Margaret worden uitgenodigd door professor Welch en zijn vrouw, waar hij Bertrand ontmoet,
een schilder. Deze laatste brengt een erg mooi meisje mee, Christine Callaghan, waar Jim
na een tijdje verliefd op wordt. Hij probeert als hij weer terugkomt vanuit de pub na het
feestje met Margaret aan te spannen. Zij wordt hier erg kwaad om. Hierna gaat hij naar
bed, maar omdat hij nog whiskey heeft en niet weet wat hij doet, ontdekt hij de volgende
dag gaten in onder andere het beddegoed. Hij heeft die nacht
ervoor gerookt in bed. Christine helpt hem het te verdoezelen, waar Margaret kwaad om
wordt. Vervolgens ontdekt
hij een relatie tussen Bertrand en Carol Goldsmith, die niet zijn vriendin is. Als er een
bal is, laat Bertrand Christine in
de steek en Jim brengt haar thuis in een taxi, waar ze voor het eerst zoenen. Hij gaat
snel weg als ze merken dat de
Welches thuiskomen. De volgende dag moet hij wat saai werk doen, waarna hij werderom wordt
uitgenodigd door hen.
Nu wordt hij geconfronteerd met de verbrande lakens en maakt hij een afspraak met
Christine, waar hij haar vertelt dat
het beter is te stoppen met hun relatie. Als Bertrand erachter komt dat ze thee gedronken
hebben, bedreigt hij Jim. Jim
gaat hier tegenin en na wat vechten slaat hij Bertrand knock-out. De volgende dag moet hij
een lezing geven, maar
doordat hij zat is, beledigt hij Mr. Welch en valt, en raakt bewusteloos. Hij wordt
ontslagen en krijgt een goede baan aangeboden door Gore-Urquhart, de oom van Christine.
Deze breekt met Bertrand omdat ze achter zijn relatie met
Carol is gekomen en Jim doet hetzelfde met Margaret als hij vreemde verhalen over haar
hoort. Jim en Christine worden verliefd.
Genre:
Het genre van het boek is dat van een roman.
Thema:
Het thema van het boek is moeilijkheden in relaties. Jim raakt altijd in moeilijkheden
in wat voor relatie dan ook (zowel zakelijk als persoonlijk).
Motieven:
Liefde: Jim wilt dat Christine verliefd op hem wordt.
Zwakheid: Jim heeft niet het lef om te vertellen wat er met het bed is gebeurd, waarin hij
heeft geslapen.
Personages:
James Dixon laat veel dingen in het honderd lopen. Hij werkt niet erg hard, hij doet
wat hij moet doen. Hij pest alle
mensen die hij niet aardig vindt.
Margaret Peel is een neurotisch vriendinnetje van Jim. Ze is niet erg aantrekkelijk.
Ned Welch is een professor op de universiteit waar Jim werkt. Hij is een vrij saaie man,
maar doet veel komische
dingen in het dagelijkse leven.
Bertrand Welch denkt een grootse schilder te zijn, maar is dit niet. Hij denkt dat hij
alles kan maken, en hij vindt
zichzelf bijzonder.
Christine Callaghan is een simpel, mooi meisje. Ze is erg aardig, maar ook wat naïef.
Tijd:
De precieze periode waarin het verhaal zich afspeelt is niet geheel duidelijk. Dit is
dan ook niet echt van belang voor
het verhaal. Ik denk dat het zich in ongeveer 1950-55 afspeelt.
Perspectief en vertelsituatie:
Het perspectief is dat van een auctoriale verteller.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich af in Engeland, in een plaatsje vlakbij Londen.
Bronvermelding:
Kingsley Amis, door Walva Boek, Memoseries.
Persoonlijke tekstbeleving:
Lucky Jim is op zich wel een leuk boek om te lezen. Het boek sprak me wel aan. Het is
gewoon leuk om het leven
van Jim mee te maken. Hij maakt dingen mee die nou niet echt in mijn belevingswereld
zitten. Ik snap alleen niet goed
waarom hij dingen doet tegen zijn zin in. Hij heeft wel een eigen mening, maar komt daar
niet voor uit, en laat nogal
over zich heen lopen. Behalve dan wanneer het Christine betreft, want daar zou hij alles
voor over hebben. Jim is
gewoon een moeilijk persoon om te begrijpen. Zo snap ik ook niet waarom hij ooit iets met
Margaret is begonnen.
Natuurlijk voelde hij zich schuldig over haar zelfmoordpoging, maar ik denk niet dat dat
een reden is om nu gelijk
een relatie met haar te beginnen. Hij kan haar ook gewoon steunen en er voor haar zijn,
zoiets zou ik in zo’n geval
ook doen, maar ik vind niet dat het verder hoeft te gaan, als hij dat niet wilt. Ik vind
zelf dat hij een nogal zwakke persoonlijkheid heeft. Ook toen hij die gaten in het
beddengoed gebrand had. Hij durfde er niet voor uit te komen,
bang om zijn baan te verliezen. Alsof hij niet wist dat ze er toch wel achter zouden
komen. Hij kon het beter gewoon opbiechten, of voor nieuw beddengoed zorgen, ik denk dat
ze dat dan juist wel gewaardeerd hadden. Margaret kan
ik ook helemaal niet uitstaan. Ik heb een hekel aan mensen die zielig willen doen om
aandacht te krijgen. En die alle
tijd van je op willen eisen als zij het willen. Maar als je ze zelf nodig hebt dan hebben
ze het te druk ergens mee.
Christine sprak me daarentegen veel meer aan. Zij was gewoon haarzelf, en wilde dat men
haar accepteerde zoals
zij was. Zij hoefde niet zo nodig in de belangstelling te staan. Toch snap ik ook niet
waarom ze eerst toch bij Bertrand
wou blijven. Alsof ze het bij hem uitgehouden zou hebben. En dan zou ze haar geluk en het
geluk van Jim opofferen voor iemand van wie ze nog geen eens hield. Gelukkig liep het
verhaal toch nog goed af.
Wat ik wel fijn vond aan dit boek, was dat sommige gebeurtenissen uitvoerig (en soms
komisch) beschreven werden.
Maar hoewel er wel veel gebeurt in het boek, helemaal als je de begin-situatie van Jim
vergelijkt met zijn eind-situatie,
is het boek op sommige momenten wel een beetje saai. Dat was het enige wat ik eigenlijk
wel jammer vond.
Het taalgebruik van het boek was niet moeilijk. Het boek was simpel om te lezen en ik heb
me niet moeten inspannen
om het verhaal te begrijpen. Al met al vond ik het boek redelijk en ik zou het zeker niet
aan iemand afraden. |