|
U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Marek Van Der Jagt - De Geschiedenis Van Mijn Kaalheid.
Deze versie komt van http://www.verslagen.com/index.php?page=boek_toon&boek_id=502 en is laatst upgedate op 30/11/-0001. De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2192 woorden. |
De Geschiedenis van mijn Kaalheid Door Marek van der Jagt (Arnon Grunberg ??) Uitgeverij De Geus, Breda. De erste druk van het boek verscheen in 2000 Het boek telt 254 bladzijden. De Samenvatting Het boek begint met het volgende fragment:’Ik ben kaal geworden. Dat het niet lang op zich zou laten wachten heeft er altijd al ingezeten, maar dat het zo vroeg zou gebeuren kwam toch als een verrassing. Dit is de geschiedenis van mijn kaalheid, en ik ben niet van plan hierna ooit nog één woord op papier te zetten. Sommige schrijvers hebben maar één boek in zich en die schrijven dan over een oorlog, een gruwelijke ziekte, een verdwenen dochter die na vier jaar in een waterput wordt teruggevonden. De geschiedenis van mijn kaalheid steekt daar povertjes bij af, maar ook kleine geschiedenissen kunnen belangrijk zijn.’ Dit boek is geschreven door Marek van der Jagt, hij is tevens de hoofdpersoon. Marek is vroeg kaal geworden, dat het niet lang zou wist hij al lang, maar zo snel had hij niet verwacht. Het is niet een erg indrukwekkende gebeurtenis, maar ook kleine geschiedenissen kunnen belangrijk zijn. Marek beschrijft zijn verhaal vanuit zijn standpunt, hij kijkt terug op een deel van zijn leven. Drie weken na zijn 18 verjaardag overleed zijn moeder. Zijn vader zat daar niet mee en is vrij vlug weer hertrouwd. Zijn stiefmoeder, Eleonore, schreef een boek over, “Hoe oude vrouwen rijk kunnen worden”. De moeder van Marek was een statige, kille vrouw die goede dingen voor arme mensen deed. Ze organiseerde ook vaak vriendjes en vriendinnetje van Marek en zijn broers (Pavel en Daniel) uit voor thee en verkleed partijtjes. Marek begint zijn verhaal echt bij Mica, die hij in een café ontmoet. Hij kende haar niet, maar zij sprak hem aan. Dat komt vaker voor want hij is een aantrekkelijke man volgens zijn eigen beschrijving. ‘Ik ben van gemiddelde lengte, heb brede schouders, bruin glanzend en licht golvend haar en mijn huid is smetteloos en olijfkleurig. Velen houden mij voor een Braziliaan. Voor zover ik heb kunnen nagaan zit er niets Braziliaans in mijn bloed.’ De vrouw is van rond de 50 en nodigt hem uit voor een afspraak in cocktailbar De Vier Rozen. De volgende dag ontmoet hij Mica in de cocktailbar en krijgt hij van haar een koffertje met spullen van zijn moeder erin. Ook ontmoet hij de broer van Mica en na een kort gesprek verlaat bij de bar. Hij verstopt de koffer voor zijn vader en kijkt even later wat er nu echt in zit. Het blijken kleren te zijn die van zijn moeder waren. 's Avonds krijgen ze bezoek van Inge uit Innsbruck. Zij vader stelt hem voor, eigenlijk is het een soort van uithuwelijken. De volgende dag had Marek weer afgesproken met Mica, maar hij moest eerst na Max, aan wie hij bijles geeft. Max heeft een verkeersongeluk gehad, de eerste ontmoeting was ook enigszins een schok voor Marek. Ook was de moeder van Max, Trude Blumenthal aanwezig zo als gewoonlijk en ze was hem weer een keer besprongen. Na de bijles van Max ging hij naar de cocktailbar voor zijn afspraakje. Hij geeft de koffer terug aan Mica en vanaf hier begint hij terug te kijken op zijn leven. Marek was 14 toen hij voor het eerst over de Amour Fou las. Zoals hij het zelf beschrijft: ’Op mijn viertiende las ik over de Amour Fou. Een paar weken later stond mijn besluit vast; de roeping van de mens is de amour fou. Wat het precies inhield wist ik niet; amour fou kwam zonder handleiding voor beginners. Bij oudere mensen in mijn omgeving die ik verdacht van wijsheid en levenservaring probeerde ik informatie los te krijgen. En dan vooral wat het in de praktijk betekende. Ook dat hielp me niet veel verder. Een enkeling zei: ‘Wat je moeder doet, dat is amour fou.’’ Op een middag in de zomer ontmoet hij twee Luxemburgse meisje, Andrea en Milena, na een gesprek bood hij ze wat te eten aan. Er was alleen een probleem, hij had geen geld, hij kreeg toen 20 minuten om aan geld te komen. Hij sprintte naar huis om aan zijn moeder geld te vragen. Moeder was niet thuis dus jatte hij wat sieraden van zijn moeder die ze had gekregen van verschillende minnaars. De sieraden waren niets waard maar door de juwelier af te persen met het feit dat hij pedofiel was kreeg hij toch geld. Onderweg haalde hij snel nog wat bloemen en ging terug naar de meisjes. Hij stelde voor om wat te gaan eten in een Chinees restaurant, de meisjes stemde in. Na het eten gingen ze wat drinken in een café daar vroegen de meisjes of hij oudere broers had. En aangezien dat zo was belde hij ze op en even later kwam Pavel langs. Na nog even wat gedronken te hebben gingen ze naar huis. Mareks moeder werd wakker en nodigde meisje uit om wat te drinken en gaf ze koek. Nadat moederweer naar bed was vertrokken gingen ze naar de studeer kamer van Pavel. Daar bedreven Pavel en Andrea de liefde en Milena en Marek niet verder kwamen als zichzelf uitkleden. Maar Milena kwam wel tot de conclusie dat Marek een niet erg grote piemel, voor zover je een halve pink groot kan noemen. Marek had daar zelf nog nooit bij stilgestaan, omdat hij nog nooit een geslachtsdeel van een andere man had gezien. Andrea moest hem ook bekijken en stelde voor om er mee naar de dokter te gaan. Vlak daarna zijn de meisjes weer naar Luxemburg vertrokken. Marek besloot om het aan zijn ouders te vertellen, wat geen succes was, want hij werd door iedereen genegeerd. Alleen Pavel moest lachen en Daniel probeerde aandacht te trekken door flauw te vallen. Maar dat nam niet weg dat Marek er mee bleef zitten, daarom besloot hij om als dwerg door het leven te gaan door op zijn hurken te gaan lopen. Want hij zou een dwergen lijf moeten hebben, omdat hij het voormaat had van een dwergen piemeltje. Meneer Georgi (een docent), vond Marek fascinerend en nam hem mee om kennis te maken met professor Hirschfeld. Met de professor had hij een gesprek over het onderzoek dat de professor uitvoerde, hij bestudeerde de dromen van criminele en gewone mensen. Het werd zomer en Mareks intensiteit om als dwerg door het leven te gaan nam af, en hij probeerde opnieuw de Amour Fou te vinden. Zodoende kwam hij de 15 jaar oudere Sabine Oertel tegen. Hij ontmoette haar in de bibliotheek. Zij nodigde hem uit bij haar thuis. Daar ontmoet hij haar moeder en voordat hij met Sabine naar boven gaat moet hij eerst nog een praatje maken. Eenmaal op de slaapkamer van Sabine gaat het gebeuren, Sabine neemt de leiding en Marek weet eigenlijk niet wat hem overkomt. Uiteindelijk ontmaagd zij hem. Toen ze beide nog naakt waren kwam haar moeder binnen, uit wanhoop begint Marek een ongelofelijk onzin verhaal uit te kramen, zodat de moeder niet meer verbaasd is van de naaktheid, maar van zijn onzin. Na die dag heeft hij Sabine en mevr. Oertel nooit meer gezien. Vlak daarna besloot Marek om door een plastische chirurg iets aan zijn geslacht te laten doe, maar na een onderzoek beslist de chirurg dat het niet klein genoeg is om te opereren. Een paar weken na het bezoek aan de chirurg werd bij zijn moeder een tumor ontdekt. Ondanks dat de doktoren zeiden dat het niet schadelijk was, geloofde zijn moeder maar een ding en dat was dat ze snel zou komen te overlijden. Vader probeerde toen enigszins liefde te tonen en vond dat moeder op vakantie moest in de bergen. Moeder wilde dat zelf niet ook sprak ze met geen een van haar minnaars nog af en toen er toch een aan de deur kwam draaide ze door, en begon ze in de eetkamer om zich heen te schieten met een pistool. Toen zette vader het door om moeder naar Schliersee in Beieren te sturen en Marek moest mee. Daar aangekomen maakt moeder al gelijk weer een heisa over de kamers. Op de derde dag gingen ze een grote wandeling maken, wat eigenlijk dat tijdstip van het jaar te gevaarlijk was. Tijdens de wandeling begint moeder rare dingen te zeggen als "beloof me dat je niet op zoek gaat naar je echte vader". Toen Marek vroeg waarom ze van dat soort dingen zei gaf te geen antwoord, daardoor werd Marek gek en duwde haar. Marek ging hulp halen in Schliersee, hij vertelde dat ze was gevallen, maar dat is eigenlijk niet de oorzaak van zijn moeders dood. Terug in Wenen leeft hij verder totdat hij na 3 jaar Mica in het café ontmoet. Na die eerste ontmoetingen in De Vier Rozen volgen er meer en komt Marek ook thuis bij Mica. Hij vertelt haar over zijn 'handicap', wat heel bijzonder is. Zij geeft hem dan een medicijn dat er voor zou zorgen dat het een grotere krijgt, maar het zorgt voor juist iets heel anders. Doordat medicijn werd hij kaal, maar Marek vond het niet erg want hij had Mica. Hoofdpersonages en karakterontwikkeling Marek van de Jagt: is de hoofdpersoon om hem draait het boek hij beschrijft zichzelf als volgt. “Ik ben van gemiddelde lengte, heb brede schouders, bruin glanzend en licht golvend haar en mijn huid is smetteloos en olijfkleurig. Velen houden mij voor een Braziliaan. Voor zover ik heb kunnen nagaan zit er niets Braziliaans in mijn bloed.” En hij heeft een penis ter grote van een halve pink. Zijn gedachte gang is anders. Hij is student Filosofie en schrijft gedichten. Hij vind zelf dat hij sociaal niet vaardig is. Constanze van der Jagt: De moeder van Marek is een statige kille vrouw. Als je haar ontmoet is ze al bezig je te vergeten. Ze heeft veel relaties met verschillende mannen en is nooit met haar gezin op vakantie geweest. Ze hield van veel kleren en kon het niet over haar hart verkrijgen om twee keer hetzelfde te dragen. Vader van der Jagt: Is een man die bijna altijd zwijgt als hij iets niet wil horen dan begint hij gewoon een ander onderwerp. Deze man vindt succes het toppunt. Pavel van der Jagt: Is een broer van Marek wilde eerst de muziek wereld in maar is later econoom geworden en is het bankwezen ingegaan. Daniel van der Jagt: Andere broer van Marek valt flauw om aandacht te krijgen als hij merkt dat iemand anders meer aandacht krijgt valt hij flauw. Verder is hij niet een al te belangrijk figuur. Eleonore: Stiefmoeder van Marek, Schrijfster van het boek “Hoe oude vrouwen rijk kunnen worden” Dienstmeisje: Het trouwe dienstmeisjes is een altijd lachend figuur. Sabine Oertel: Zij ontmaagde Marek Mevrouw Oertel: Moeder van Sabine Trude Blumenthal: Moeder van Max Max: verkeerslachtoffer en krijgt bijles van Marek. Meneer Georgi: leraar van Marek Professor Hirschfeld: doet onderzoek naar de dromen van criminelen Andrea: Luxemburgse meisje een scharrel van Pavel Milena: vriendin van Andrea en een vriendin van Marek Thematiek Het thema is kaal worden in lichamelijke en psychologische zin. Andere thema zijn liefde, zoon moeder relatie en zoon vader relatie. Vertelsituatie en perspectief Het verhaal wordt verteld door de hoofdpersoon. In het begin denk je dat de hoofdpersoon nu ongeveer 21 maar in het verloop van het verhaal is dat soms moeilijk vast te houden. De vertelsituatie is alwetend met sommige personale passages erin. Tijd en ruimte Het verhaal speelt zich af in het heden en is niet tijd gebonden. Er verloopt zo ongeveer 7 a 8 jaar in een niet-chronologische volgorde. Het verhaal bestaat voornamelijk uit flashback eigenlijk is het hele verhaal een grote flashback. Het verhaal speelt zich voor namelijk in Wenen af met alleen een klein stukje in Schliersee in Beieren. De locaties zijn verschillend enkele daarvan zijn Huize van der Jagt, juwelier, bloemenzaak, buiten, een hotel, bij Sabine Oertel, op school, in een café, in een cocktailbar, bij professor Hirschfeld thuis enz. Verklaring van de titel De geschiedenis van mijn kaalheid gaat over hoe de hoofdpersoon en in dit geval ook schrijver kaal is geworden niet alleen op zijn hoofd maar ook dat hij zijn moeder kwijt is. Zelf zegt Marek dit: “De geschiedenis van mijn kaalheid had ook De geschiedenis van verspild talent kunnen heten of van geen talent. Ook De geschiedenis van mijn middelmatigheid had gekund, maar wat zei mama ook alweer? Als je in een donkere hoek van de kamer staat, moet je geen plattegrond van de stad willen tekenen. Van alles wat afwezig is, is mijn hoofdhaar het minste en juist daarom leek dat verrukkelijke woordje kaalheid mij het beste. Genre Het genre is erg dubieus, in de flaptekst staat “dit prozadebuut”, maar wat ik heb geleerd bij Nederlands is dat een boek waar een persoon een ontwikkeling doormaakt een roman is. De pers noemt het een Psychoanalyse. Ik noemt het een psychologische roman. Verhaalopbouw Het boek is onder verdeeld in 22 hoofdstukken zonder proloog of epiloog. Het boek heeft een gesloten en een open einde. Het gesloten deel is dat je niet meer verder kan schrijven over de geschiedenis van mijn kaalheid. Het open deel is dat het leven van Marek van der Jagt gewoon doorgaat. |
|
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |