Boekverslag :  - Kerk En Euthansie Ingezonden Door: Alenka Categ
De taal ervan is Overig en het aantal woorden bedraagt 1196 woorden.

Kerk en euthanasie






“Euthanasie en de menselijke waardigheid” en “Euthanasie is voor de Bijbel altijd moord”




Het heeft te maken met de menselijke waardigheid die geëerbiedigd moet worden, ook bij het levenseinde.


Met euthanasie zal het zover varen als bij de abortuswet. Door de vooruitgang van de wetenschap de afgelopen jaren verwacht men dat de levensvragen, het geheim van geboren worden en sterven, door die wetenschap zal worden ontsluierd.


Het zal afhangen van het ogenblik of van de toevallige meerderheid van de mensen met hun normloosheid. Dit duidt natuurlijk op een gebrek aan visie op de rol van het echt gezag van Staat en Politiek.


Wetgevend staat het dan zo, dat het zorgt voor een snelle aftakeling van de eerbied van de mens.


Achter de strijd gaat een intens gevoel van nihilisme schuil. Je hoort de laatste tijd zoveel over euthanasie de een zegt ja de ander nee.


De Standaard 19 juni 1997


Euthanasie en de menselijke waardigheid


Het is de bedoeling euthanasie onder bepaalde voorwaarden uit het strafrecht te halen, met name als er sprake is van een uitdrukkelijk en ondubbelzinnig verzoek van de patiënt. Dit rapport brengt – op vraag nog van de vorige regering – een doorlichting van de gezondheidszorg in België; het wordt momenteel op tal van niveaus druk besproken. Een vierde ten slotte wenst noch regeling noch legalisatie en staat voor het handhaven van het verbod op doden, ook voor de geneesheer. Het lijkt dan ook meer dan waarschijnlijk dat straks de strafbaarheid van de geneesheer die zijn patiënt doodt, hoe dan ook zal worden opgeheven. In feite is het echter de totale privatisering van het recht op leven en dood voor een steeds breder wordende categorie van burgers. Het gaat om de onvoorstelbare zwakheid van een bestel.


Omwille van de consensus binnen het beleid zal het probleem politiek geliquideerd worden zoals voor abortus gebeurde.


Kan een arts helen en doden? Is de door deze technicus aangebrachte dood niet langer de vijand van de mens? Dit is het onwankelbaar, zeer verspreide geloof in de onbeperkte vooruitgang van de wetenschap en van de geneeskunde.


Het komende politieke compromis gaat vooral aan de rol van de staat en de juiste taak van de politiek voorbij. Daarbij staat spijts alles het lot van de samenleving op het spel. De fundamentele en absolute bescherming door het openbaar gezag wordt bij het begin en het einde van het leven opgegeven. Het hangt af van het ogenblik of van de toevallige meerderheid. Toch leven ook de politiek en de staat van een hogere inspiratie dan de loutere belangenwaarneming, die van het algemeen belang. Het blijft een ondefinieerbaar begrip, maar het houdt het vrijwaren in van een waaier onbaatzuchtige verhoudingen die een land laten ademen en leven. De wetten en de politiek zijn in deze visie de muur rond de tuin. Zij behoedt in elk geval het volk ook zijn momenten van demoralisering voor de lokroep van de dood. Toch bestempelt de Bijbel euthanasie als moord, ook wanneer het geschiedt op verzoek van de patiënt.


Binnen het kader van het moderne hedonistische denken is de liberalisering van euthanasie begrijpelijk, maar niet te rechtvaardigen, aldus rabbijn Evers.


En hoort een zinloos geacht leven wel bij de arts thuis?


De bijbel en zelfdoding


Ook bijbelfiguren zijn het leven wel eens zat. “De Filistijnen dan zaten Saul en zijn zonen op de hielen en zij doodden Jonathan, Abinadab en Milkisna, de zonen van Saul. Daarop werd de strijd voor Saul zwaar; toen de boogschutters hem onder schot kregen, beefde hij zeer voor de schutters. En Saul zeide tot zijn wapendrager: Trek uw zwaard en doorsteek mij daarmee, opdat deze onbesnedenen niet komen en mij doorsteken en de spot met mij drijven. Maar zijn wapendrager wilde niet, omdat hij ervoor terugschrok. Daarom nam Saul het zwaard en stortte zich erin. Toen zijn wapendrager zag dat Saul dood was, stortte hij zich ook in het zwaard en stierf met hem.”


De Kerk en zelfdoding


Wat het Christelijk geloof betreft, sluit het aan bij de Joodse traditie dat de mens tot vrijheid geroepen is. Het leven is een gave en een opgave die we van God kregen en die we samen met ons voor ogen waardoor het leven zin krijgt en waardoor we er ook moeten zijn voor de anderen. Niet alleen de overledene maar ook de nabestaanden worden dikwijls door andere mensen gemeden.




Een weergave van de levensbeschouwelijke kaders van enkele van deze etnische standpunten hebben wij gevonden binnen het rooms-katholicisme, de islam en het hummanisme.


We zullen bij het begin beginnen. Het leven mag pas beëindigd worden als hij dat wil. Het is een schending van de Wet van God en zodra we ons daar niet aan houden zullen we naar de hel verbannen worden.


Ook de islam heeft een duidelijk standpunt over euthanasie. Zelfdoding is daarnaast een blijk van een zwakke wil. Het zou een teken van ondankbaarheid zijn. Moet je dan ook naar het vuur verbannen worden. De waarde van het leven is persoonlijk en heeft het in jouw ogen geen waarde meer, dan moet je het recht hebben er een einde aan te kunnen maken. Vanzelfsprekend moet het niet al te makkelijk gaan. Toch zullen er zeker mensen zijn die het niet meer zien zitten.




Onze mening


Euthansie moet kunnen met de toestemming van de betreffende patiënt. Indien deze niet meer instaat is dit te beslissen moet er een samenspraak komen tussen de naaste familieleden en de dokters. Wat ons geloof betreft, vinden wij, dat de kerk ongelijk heeft. God zou namelijk nooit willen dat we nodeloos lijden.




Het recht van euthanasie is al lang ingevoerd voor dieren, dus waarom zou de mens minder recht moeten hebben dan bv een hond of kat.




Verder geloven wij niet dat het plegen van euthanasie enige gevolgen zal


hebben binnen een mogelijk hiernamaals. Als het leven geen zin meer heeft, of als je in gruwelijke pijn verkeert, moet er een mogelijkheid zijn om het leven op een rustige manier te beëindigen.




Om een goede uitleg van euthanasie te geven, moet het begrip eerst helemaal duidelijk zijn. Zij zullen nauwkeurig nagaan of het wel of niet nodig is het leven van de persoon te beëindigen. Maar mag de arts wel bepalen of dat een leven leefbaar is en kwaliteit heeft? Waar ligt de grens tussen een onmenselijk en een menselijk bestaan. En dat is het enge aan wilsonbekwame euthanasie. Toch wij zijn van mening dat het bij een aantal gevallen duidelijk is. Heeft een baby niet gewoon het recht om te leven, ook al is het maar aan apparaten. Dit houdt in dat de patiënt ervoor kiest het leven te beëindigen middels het staken van eten en/of drinken. De patiënt sterft zo op een rustige en heldere manier. Je rekt het doodgaan een beetje uit en tegelijkertijd is het met behulp van medicijnen humaan. En werken ze wel, dan is het maar de vraag of het in hun voordeel werkt. Zo zijn er bijwerkingen die niet opwegen tegen de tijd die de persoon nog extra te leven heeft. Toch blijft het eng dat de artsen het zeggen hebben over leven en dood. Als zij niet instemmen, gebeurt het niet.




Om jullie wat meer informatie te geven over euthanasie hebben we een video meegebracht.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen