U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Kader Abdolah - De Reis Van De Lege Flessen.
Deze versie komt van http://www.collegenet.nl/studiemateriaal/verslagen.php?verslag_id=5846 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 480 woorden.

Op zoek naar het verleden
van Kader Abdollah


Kader Abdolah is een pseudoniem, genoemd naar twee van zijn in Iran vermoorde vrienden. In 1988 ontvluchtte de auteur om politieke redenen zijn vaderland. Na zijn vestiging in Nederland maakte hij zich in een paar jaar onze taal eigen (o.a. met hulp van teksten van Annie M.G. Schmidt!). Dat is hem meer dan gelukt. In zijn columns noemt Kader Abdolah zich Mirza, kroniekschrijver van de tegenwoordige tijd. Juist doordat Nederlands zijn tweede taal is, ontwikkelde hij een heel eigen, unieke stijl: sober, met korte zinnen en eenvoudige woorden, zonder tot een kinderlijk niveau te zakken. Ondanks (of misschien dankzij) die bijna 'oppervlakkige' taal roert hij diepe gevoelens aan. Abdolah schrijft poëzie met de middelen van het proza. Hij heeft ook de gave de actualiteit te bekijken met een andere blik dan waarmee iedereen kijkt. Hij roept niet met het volks-koor mee dat geweld een schande is. Nee, hij verwoordt op een subtiele manier de collectieve schuld van de gewelds-maatschappij. Hij bezit schoenen, evenals de vier Friese mannen die Meindert Tjoelker doodschopten. 'Ben ik degene die Meindert Tjoelker doodgeschopt heeft?'

Een langdradig inlevingsvermogen?
In de boeken van Kader Abdollah, die overigens zeer goed autobiografisch kunnen zijn, komt altijd het leven van een politiek vluchteling naar voren, en dat verwoordt hij goed. Hoewel ik ze redelijk langdradig en simpel vind, geeft hij een zeer goede weergave van iemand in een vluchtsituatie. De sfeer en denkwijze worden op een zeer goede manier benaderd en dat zorgt voor een vertrouwde kijk in het onbekende, want een vluchteling uit Iran moet wennen aan de Nederlandse cultuur (blote benen, borsten) en taal. In de Iraanse cultuur viert men ook niet de geboorte, maar wel de dood. In de buurt waar de vluchteling woont, geeft men hem oude kleren vanuit medeleiden. Dat accepteerde hij niet want het was niet de gewoonte in zijn cultuur om afgedankte spullen van iemand anders te dragen.

Een vertrouwde kijk in het onbekende In het boek ‘De reis van de lege flessen’ komt het geloof en tradities duidelijk naar voren, want de lege flessen waarover geschreven wordt, refereert eigenlijk naar een gebruik uit Iran, evenals een haan die per ongeluk door een buurman op het dak gezet was, en (ver)wijst naar Mekka.

Ook vrienden en kennissen zijn zeer belangrijk voor de hoofdpersoon van ‘De reis van de lege flessen’. Zij zorgen voor meer inleving en begrip voor de vluchteling waardoor er een speciale band ontstaat en de vluchteling zich langzamerhand thuis gaat voelen. Het mooiste is dat zodra de vluchteling gewend is, de kennisen en vrienden plaats maken voor anderen…
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen